Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 14 lipca 2022 r. Republika Włoska i Comune di Milano przeciwko Radzie Unii Europejskiej i Parlamentowi Europejskiemu., sygn. połączone C-106/19 i C-232/19

 WYROK TRYBUNAŁU (wielka izba)

z dnia 14 lipca 2022 r. (*1)

Skarga o stwierdzenie nieważności – Prawo instytucjonalne – Rozporządzenie (UE) 2018/1718 – Ustalenie siedziby Europejskiej Agencji Leków (EMA) w Amsterdamie (Niderlandy) – Artykuł 263 TFUE – Dopuszczalność – Interes prawny – Legitymacja procesowa – Bezpośrednie i indywidualne oddziaływanie – Decyzja przyjęta przez przedstawicieli rządów państw członkowskich przy okazji posiedzenia Rady w celu ustalenia lokalizacji siedziby agencji Unii Europejskiej – Brak skutków wiążących w porządku prawnym Unii – Prerogatywy Parlamentu Europejskiego

W sprawach połączonych C‑106/19 i C‑232/19

mających za przedmiot dwie skargi o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 263 TFUE, wniesione w dniach 11 lutego i 14 marca 2019 r.,

Republika Włoska, którą reprezentowała G. Palmieri, w charakterze pełnomocnika, tę zaś wspierali C. Colelli, S. Fiorentino i G. Galluzzo, avvocati dello Stato (C‑106/19),

Comune di Milano, które reprezentowali J. Alberti, M. Condinanzi, A. Neri i F. Sciaudone, avvocati (C‑232/19),

strony skarżące,

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej, którą reprezentowali M. Bauer, J. Bauerschmidt, F. Florindo Gijón i E. Rebasti, w charakterze pełnomocników,

Parlamentowi Europejskiemu, który reprezentowali I. Anagnostopoulou, A. Tamás i L. Visaggio, w charakterze pełnomocników,

strony pozwane,

popieranym przez:

Królestwo Niderlandów, które reprezentowali M.K. Bulterman i J. Langer, w charakterze pełnomocników,

Komisję Europejską, którą reprezentowali K. Herrmann, D. Nardi i P.J.O. Van Nuffel, w charakterze pełnomocników,