Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok Sądu (siódma izba) z dnia 5 października 2022 r. WV przeciwko Centrum Tłumaczeń dla organów Unii Europejskiej., sygn. T-618/21

 WYROK SĄDU (siódma izba)

z dnia 5 października 2022 r. (*1)

Służba publiczna – Personel tymczasowy – Zwolnienie chorobowe – Nieusprawiedliwione nieobecności – Rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia – Artykuł 16 WZIP – Artykuł 48 lit. b) WZIP – Odpowiedzialność

W sprawie T‑618/21

WV, którego reprezentowali adwokaci L. Levi i A. Champetier,

strona skarżąca,

przeciwko

Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (CdT), które reprezentował M. Garnier, w charakterze pełnomocnika, wspierany przez adwokata B. Wägenbaura,

strona pozwana,

SĄD (siódma izba),

w składzie: R. da Silva Passos, prezes, L. Truchot (sprawozdawca) i M. Sampol Pucurull, sędziowie,

sekretarz: I. Kurme, administratorka,

uwzględniając pisemny etap postępowania,

po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 7 lipca 2022 r.,

wydaje następujący

Wyrok

1

W skardze wniesionej na podstawie art. 270 TFUE skarżący, WV, żąda, po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji dyrektora Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (CdT) z dnia 26 listopada 2020 r., na mocy której rozwiązano z nim bez wypowiedzenia stosunek pracy zawarty na czas nieokreślony (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”), a także, w razie potrzeby, decyzji z dnia 17 czerwca 2021 r. oddalającej jego zażalenie (zwanej dalej „decyzją oddalającą zażalenie”), a po drugie, naprawienia szkody, jaką miał w swej ocenie ponieść w związku z tymi decyzjami.

Okoliczności powstania sporu

2

Skarżący został zatrudniony przez CdT w dniu 1 listopada 1997 r. W dniu 16 grudnia 2004 r. skarżący podpisał umowę na czas nieokreślony. Od dnia 23 lipca 2019 r. do dnia 15 listopada 2019 r. skarżący przebywał na płatnym zwolnieniu chorobowym. Jego nieobecność od dnia 18 listopada 2019 r. do dnia 7 lutego 2020 r. CdT uznało za nieusprawiedliwioną. Z kolei nieobecności skarżącego od dnia 8 lutego do dnia 10 kwietnia 2020 r. i od dnia 29 kwietnia do dnia 4 maja 2020 r. CdT zakwalifikowało jako usprawiedliwione. Od dnia 5 maja 2020 r. nieobecności skarżącego uznano za nieusprawiedliwione.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00