Opinia rzecznik generalnej L. Mediny przedstawiona w dniu 17 listopada 2022 r. Komisja Europejska przeciwko Anie Calhau Correi de Paivie., sygn. C-511/21 P

1.

Ludwig Wittgenstein stwierdził, że „granice mego języka oznaczają granice mego świata” (2). W odniesieniu do instytucji Unii można utrzymywać, że granice języków wyznaczają granice Unii Europejskiej. Trybunał podkreślił już znaczenie „różnorodności językowej Unii” (3). Znajduje ono swój wyraz w dokonanym przez prawodawcę Unii wyborze 24 języków jako języków roboczych jej instytucji (4). To właśnie w tym kontekście kandydaci biorący udział w konkursach na stanowiska w instytucjach Unii mogą kwestionować system językowy ustanowiony przez Komisję.

2.

W niniejszej sprawie A. Calhau Correia de Paiva, będąca kandydatką w konkursie Europejskiego Urzędu Doboru Kadr (EPSO) i skarżącą w pierwszej instancji (zwana dalej „kandydatką”), zwróciła się o stwierdzenie nieważności decyzji komisji konkursowej konkursu otwartego EPSO/AD/293/14 w dziedzinie prawa konkurencji (zwanego dalej „przedmiotowym konkursem”) z dnia 23 czerwca 2016 r. oddalającej złożony przez nią wniosek o ponowne rozpatrzenie decyzji o nieumieszczeniu jej nazwiska na liście rezerwy kadrowej tego konkursu. W drodze zarzutu niezgodności z prawem w rozumieniu art. 277 TFUE zakwestionowała ona również system językowy tego konkursu, który określono w ogłoszeniu o konkursie otwartym () (zwanym dalej „spornym ogłoszeniem o konkursie”). Wyrokiem z dnia 9 czerwca 2021 r., Calhau Correia de Paiva/Komisja () (zwanym dalej „zaskarżonym wyrokiem”), Sąd stwierdził nieważność tej decyzji.