Opinia rzecznik generalnej J. Kokott przedstawiona w dniu 17 listopada 2022 r. Komisja Europejska przeciwko Republice Bułgarii., sygn. C-174/21

1.

Dyrektywa w sprawie jakości otaczającego powietrza (2) ustala dopuszczalne wartości dla niektórych zanieczyszczeń w powietrzu i ustanawia w odniesieniu do państw członkowskich wymóg sporządzenia planów ochrony jakości powietrza w przypadku przekroczenia tych wartości, tak aby okres, w którym nie są one dotrzymane, był jak najkrótszy.

2.

W wyroku z dnia 5 kwietnia 2017 r., Komisja/Bułgaria (C‑488/15, EU:C:2017:267) Trybunał stwierdził, że wartości dopuszczalne dla pyłu zawieszonego (PM10, tj. cząstek o wielkości do 10 μm) były systematycznie i ciągle naruszane we wszystkich strefach i aglomeracjach Bułgarii oraz że właściwe organy nie opracowały takich planów ochrony jakości powietrza, które byłyby wystarczające, aby położyć kres temu naruszeniu.

3.

W niniejszym postępowaniu Komisja domaga się stwierdzenia, że Bułgaria nie wykonała wyroku. Wnosi o zasądzenie ryczałtu i dziennej okresowej kary pieniężnej do czasu całkowitego wykonania tego wyroku.

4.

W sprawie tej powstają nowe pytania dotyczące dopuszczalności takiej skargi, ponieważ Komisja w swoim wezwaniu do przedstawienia uwag nie zarzuciła żadnego przekroczenia dopuszczalnych wartości od czasu wydania wspomnianego wyroku. Ponadto należy wyjaśnić, w jakim zakresie Komisja może kwestionować jakość bułgarskich planów ochrony jakości powietrza – niezależnie od zarzutu przekroczenia dopuszczalnych wartości od czasu wydania wyroku – i na podstawie jakich norm należy ocenić taki zarzut w postępowaniu, o którym mowa w art. 260 TFUE.