Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 2 marca 2023 r. IH przeciwko MÁV-START Vasúti Személyszállító Zrt., sygn. C-477/21

1)Artykuł 5 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy w związku z art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiejnależy interpretować w ten sposób, że:odpoczynek dobowy przewidziany w art. 3 tej dyrektywy nie stanowi części okresu odpoczynku tygodniowego, o którym mowa w art. 5, lecz dodaje się do niego.2)Artykuły 3 i 5 dyrektywy 2003/88 w związku z art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiejnależy interpretować w ten sposób, że:w przypadku gdy uregulowanie krajowe przewiduje okres odpoczynku tygodniowego przekraczający 35 kolejnych godzin, pracownikowi należy udzielić, oprócz tego okresu, odpoczynku dobowego, który jest zagwarantowany w art. 3 tej dyrektywy.3)Artykuł 3 dyrektywy 2003/88 w związku z art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiejnależy interpretować w ten sposób, że:gdy pracownikowi udziela się okresu odpoczynku tygodniowego, pracownik ten ma również prawo do korzystania z okresu odpoczynku dobowego poprzedzającego wspomniany okres odpoczynku tygodniowego.