Opinia rzecznika generalnego Pikamäe przedstawiona w dniu 9 marca 2023 r. LACD GmbH przeciwko BB Sport GmbH & Co. KG., sygn. C-133/22

1.

„Satysfakcja gwarantowana albo zwrot pieniędzy!” O ile takie chwytliwe hasło reklamowe to technika promocyjna dobrze znana i rozpowszechniona, o tyle w niniejszej sprawie powstaje pytanie, czy może ono stanowić gwarancję handlową w rozumieniu art. 2 pkt 14 dyrektywy 2011/83/UE (2) i art. 2 pkt 12 dyrektywy (UE) 2019/771 (3).

2.

W niniejszej sprawie istotne są art. 2 pkt 14 dyrektywy 2011/83 i art. 2 pkt 12 dyrektywy 2019/771.

3.

Zgodnie z § 443 ust. 1 Bürgerliches Gesetzbuch (kodeksu cywilnego, zwanego dalej „BGB”) gwarancja zostaje ustanowiona w przypadku szczególnego zobowiązania się sprzedawcy, producenta lub innego podmiotu trzeciego, w oświadczeniu lub w stosownej reklamie, które były dostępne w chwili zawarcia umowy sprzedaży lub przed jej zawarciem – niezależnie od jego prawnego obowiązku zapewnienia zgodności towaru z umową – do zwrotu zapłaconej ceny, wymiany lub naprawy rzeczy bądź też spełnienia w związku z nią innego świadczenia, jeśli dana rzecz nie jest zgodna ze specyfikacją lub nie spełnia jakichkolwiek innych wymogów niezwiązanych ze zgodnością z umową określonych w oświadczeniu gwarancyjnym lub w stosownej reklamie.

4.

Paragraf 479 ust. 1 BGB przewiduje, że oświadczenie gwarancyjne w rozumieniu § 443 tego kodeksu sporządza się w sposób prosty i zrozumiały oraz wymienia się w nim elementy, które oświadczenie to powinno zawierać.