Opinia rzecznika generalnego Pikamäe przedstawiona w dniu 23 marca 2023 r. TT przeciwko AK., sygn. C-87/22

1.

W sprawozdaniu A. Borrás (2) wskazano, że „jednym z zagrożeń, być może najważniejszym, które należy uwzględnić w związku z ochroną dzieci obojga małżonków w sytuacjach kryzysu małżeńskiego jest międzynarodowe uprowadzenie dziecka przez jedno z rodziców, wraz ze wszystkimi wynikającymi z tego problemami dotyczącymi jego stabilności i ochrony” (3). Dokładnie z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

2.

Poprzez swoje dwa pytania prejudycjalne Landesgericht Korneuburg (sąd okręgowy w Korneuburgu, Austria) zwraca się do Trybunału o dokonanie wykładni w szczególności art. 15 rozporządzenia (WE) nr 2201/2003 (4) w kontekście sporu pomiędzy dwojgiem obywateli słowackich, TT, wnioskodawcą w postępowaniu głównym (zwanym dalej „ojcem”), który zamieszkuje w Austrii, a AK, stroną przeciwną w postępowaniu głównym (zwaną dalej „matką”), w przedmiocie pieczy nad ich dziećmi, które obecnie przebywają na Słowacji z matką.

3.

Niniejsza sprawa daje zatem Trybunałowi sposobność, po pierwsze, do dookreślenia zakresu art. 15 rozporządzenia nr 2201/2003 dotyczącego przekazania sprawy do sądu lepiej umiejscowionego dla jej osądzenia, a po drugie, do przeanalizowania dotychczas nierozpatrywanej kwestii relacji między tym przepisem a art. 10 tego rozporządzenia, dotyczącym jurysdykcji w przypadku uprowadzenia dziecka.