Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 23 marca 2023 r. Postępowanie karne przeciwko MR., sygn. C-365/21

1)Analiza pytania pierwszego nie wykazała istnienia żadnych okoliczności, które mogłyby mieć wpływ na ważność art. 55 ust. 1 lit. b) Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, podpisanej w Schengen w dniu 19 czerwca 1990 r., która weszła w życie w dniu 26 marca 1995 r., w świetle art. 50 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.2)Artykuł 55 ust. 1 lit. b) Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen w związku z art. 50 i art. 52 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiejnależy interpretować w ten sposób, że:nie stoi on na przeszkodzie dokonanej przez sądy państwa członkowskiego wykładni deklaracji, jaką złożyło ono na podstawie art. 55 ust. 1 tej konwencji, zgodnie z którą to wykładnią owo państwo członkowskie nie jest związane postanowieniami art. 54 wspomnianej konwencji w odniesieniu do przestępstwa polegającego na utworzeniu organizacji przestępczej, w przypadku gdy organizacja przestępcza, w której działalności osoba ścigana brała udział, popełniała wyłącznie przestępstwa przeciwko mieniu, o ile ściganie takie ma na celu – zważywszy na działania tej organizacji – karanie naruszeń bezpieczeństwa lub innych równoważnych podstawowych interesów wspomnianego państwa członkowskiego.