Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 28 września 2023 r. UAB „Gargždų geležinkelis“ przeciwko Lietuvos transporto saugos administracija i in., sygn. C-671/21

Artykuły 45 i 46 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowegonależy interpretować w ten sposób, że:w ramach układania rozkładu jazdy i procesu koordynacji, o których mowa w tych artykułach, zarządca infrastrukturynie jest zobowiązany do sprawdzenia, czy co najmniej dwóch wnioskodawców nie złożyło konkurencyjnych wniosków o przyznanie zdolności przepustowej w celu przewozu tych samych ładunków;może wykorzystać pewne kryteria, w tym kryteria wiążące się z ustalaniem priorytetów, pod warunkiem że ich wykorzystanie umożliwia alokację zdolności przepustowej infrastruktury na sprawiedliwych i niedyskryminujących zasadach oraz w poszanowaniu prawa Unii;w przypadku konfliktów jest zobowiązany do aktywnego poszukiwania z wnioskodawcami zadawalającego rozwiązania.Artykuł 47 ust. 3 i 4 dyrektywy 2012/34należy interpretować w ten sposób, że:stoi on na przeszkodzie przepisom krajowym, które przewidują, do celów alokacji zdolności przepustowej infrastruktury w przypadku jej przepełnienia, wykorzystanie kryterium priorytetów opartego na planowanym wykorzystaniu tej zdolności przepustowej, chyba że kryterium to jest obwarowane gwarancjami zapewniającymi, że nie będzie ono stosowane ze szkodą dla nowych przewoźników.