Interpretacja indywidualna z dnia 10 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.567.2023.2.JG

Czy prace realizowane przez Spółkę w ramach zamierzonych badań stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co w konsekwencji uprawnia Spółkę do korzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy prace realizowane przez Spółkę w ramach zamierzonych badań stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co w konsekwencji uprawnia Spółkę do korzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 listopada 2023 r., (data wpływu 7 listopada 2023 r., za pośrednictwem Poczty Polskiej).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X S.A. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jako członek międzynarodowej grupy (…) na terenie Polski oraz całego świata prowadzi działalność w zakresie projektowania, produkcji i montażu instalacji rurowych z tworzyw sztucznych (m.in. (…)), zbiorników oraz innego sprzętu charakteryzującego się wysoką odpornością na korozję i działanie substancji chemicznych. Produkty tworzy m.in. na indywidualne zamówienie klienta, dostosowując parametry wytworzonych tworzyw (laminatów) do konkretnego zamówienia (zastosowania).

Przez „laminat” w przypadku wyrobów Spółki należy rozumieć materiał kompozytowy, składający się z różnych substancji o określonych właściwościach fizykochemicznych, których połączenie pozwala na wytworzenie nowego materiału, o nowym, zakładanym zestawie właściwości fizykochemicznych, innym od właściwości każdego z tych materiałów wyjściowych z osobna. Laminat składa się m.in. z żywicy, szkła i materiałów termoplastycznych. Laminaty wytwarzane są maszynowo lub ręcznie.

Wytworzone laminatowe produkty posiadają warstwy wewnętrzną i zewnętrzną. Warstwa wewnętrzna jest warstwą chemoodporną i charakteryzuje się parametrami - składa się z materiału kompozytowego wytwarzanego z żywicy i szkła albo materiału termoplastycznego (rodzaj materiału zależy od medium, do którego mają być przeznaczone produkty). Warstwa zewnętrzna, będąca warstwą konstrukcyjną, składa się z materiału kompozytowego wytwarzanego z żywicy oraz szkła i jest warstwą o zmiennych parametrach, szczegółowo, każdorazowo dostosowywanych do oczekiwań (zamówienia) klienta. Zadaniem warstwy chemoodpornej (wewnętrznej) jest ochrona przed czynnikami chemicznymi, natomiast warstwa konstrukcyjna (zewnętrzna) stanowi konstrukcję wyrobu, zapewniając m.in. wytrzymałość wzdłużną (oś Y) i obwodową (oś X) produktu.

Przez klientów oczekiwane jest, że produkty zostaną wykonane zgodnie z zamówieniem oraz będą spełniać określone normy techniczne, m.in. EN ISO 13121-3.

Właściwości produktów z laminatu (zbiorników i rurociągów) zależne są od odpowiednio dobranych właściwości wykorzystanych do ich produkcji laminatów. Normy techniczne określają 2 zestawy czynników decydujących o właściwościach produktu z laminatu. Zestaw właściwości zależny m.in. od ciśnienia oraz temperatury, pozwala na obliczenie grubości produktu, natomiast zestaw właściwości mechanicznych umożliwia określenie wytrzymałości wzdłużnej i obwodowej.

Właściwości laminatu możliwe są do zdefiniowania określonymi współczynnikami (wzorami), zależnymi m.in. od ciśnienia, temperatury, rodzaju medium, z którymi będzie miał styczność produkt. Spółka realizując zamówienie musi określić wartość współczynnika umożliwiającą spełnienie wymagań klienta oraz norm technicznych. W celu ustalenia wartości współczynnika konieczne jest określenie zakładanego zestawu właściwości laminatów.

W ostatnich (…) latach Spółka dokonała licznych inwestycji w park maszynowy, nastąpiły także zmiany w zakresie surowców szklanych używanych w procesie produkcji produktów z laminatu. Wskutek tego od kilku lat obserwowana jest niezgodność pomiędzy właściwościami laminatów uzyskiwanymi przy zastosowaniu obecnych wzorów a właściwościami, które logicznie wynikałyby z użycia tych współczynników.

Wskazana różnica oddziałuje na konkurencyjność produktów spółki, wpływając na realizację oczekiwań najbardziej wymagających klientów. Część zamawiających we własnym zakresie sprawdza zgodność otrzymanego produktu z zamówieniem, m.in. weryfikując otrzymane od spółki obliczenia, dokonane w oparciu o wartości obecnie stosowanych wzorów (mające odzwierciedlać zakładany zestaw właściwości).

Aby wyeliminować opisaną niezgodność konieczne jest zbadanie faktycznie osiąganych właściwości wytworzonych laminatów - precyzyjne określenie ich właściwości. Badanie będzie miało na celu opracowanie wzorów odpowiadających aktualnie stosowanym materiałom.

Podczas niego Spółka będzie współpracować z międzynarodowym autorytetem w zakresie laminatów (…) oraz zasobami tej placówki badawczej, największej (…) uczelni technicznej.

W trakcie badania Spółka zasięgnie także opinii wybranej zewnętrznej jednostki certyfikującej [(…)], której zadanie będzie ograniczone do zbadania próbek przesłanych przez Spółkę. Zostaną one następnie porównanie z wynikami badań uzyskanymi przez Wnioskodawcę w certyfikowanym laboratorium zakładowym i pozwolą na lepszą ocenę sytuacji.

Badania pozwolą zwiększyć powszechny zasób wiedzy ukazując m.in. związek między właściwościami użytych w procesach produkcyjnych surowców, sposobem aplikowania tych surowców oraz doborem warstw szklanych na końcowe właściwości mechaniczne laminatów wytwarzanych przez Spółkę. Wyniki badań nie mogą jednak zostać obecnie podane do publicznej wiadomości, wejście w ich posiadanie przez konkurencyjne podmioty będzie dla spółki kłopotliwe ze względów biznesowych.

Szczegółowy przebieg badania będzie polegać na:

1) Ustaleniu przez Dział Badawczo-Rozwojowy Spółki w porozumieniu z Działem Technicznym i osobami wykonującymi obliczenia statyczne zakresu badanych kombinacji materiałowo-sprzętowych.

2) Przygotowaniu dokumentacji technologicznej potrzebnej do wyprodukowania badanych próbek laminatu.

3) Zdefiniowaniu surowców przeznaczonych do wytworzenia próbek laminatu w celu ich jednoznacznej identyfikacji na podstawie certyfikatów materiałowych zgodnych z normą techniczną EN 10204-3.1.

4) Komunikacji z zewnętrzną jednostką certyfikującą dysponującą doświadczeniem oraz umocowaniem prawnym pozwalającym na przeprowadzenie sprawdzających badań laboratoryjnych oraz wystawieniem certyfikatu dla laminatów produkowanych przez Spółkę.

5) Produkcji odcinków laminatu na wytypowanych maszynach bądź za pomocą laminowania ręcznego. Wytworzenie tego laminatu odbędzie się pod nadzorem pracowników Działu Badawczo-Rozwojowego bądź pracowników Działu Technicznego Spółki.

6) Wycięciu próbek do badań laboratoryjnych o wymiarach zdefiniowanych w określonych normach EN ISO. Proces ten będzie podlegał nadzorowi pracowników Działu Badawczo-Rozwojowego bądź pracowników Działu Technicznego za względu na krytyczną ważność sposobu przygotowania próbek do badań laboratoryjnych tak, aby odpowiadały one w 100% wymaganiom opisanym w normach EN ISO.

7) Badaniu próbek w laboratorium zakładowym Spółki posiadającym świadectwo uznania wydane przez Urząd Dozoru Technicznego nr LBU-333/03-23.

8) Badaniu analogicznego zestawu identycznie przygotowanych próbek przez zewnętrzną jednostkę certyfikującą.

9) Porównanie wyników otrzymanych w wyniku badań w zakładowym laboratorium Spółki oraz wyników z zewnętrznej jednostki certyfikującej.

10) Konsultacja i omówienie wyników z (…) w celu dokonania ich właściwej interpretacji oraz zdefiniowania obszarów pozwalających na optymalizację produktów spółki poprzez odpowiedni dobór sekwencji warstw szklanych w laminacie.

 11) Przekazaniu zdobytej wiedzy i certyfikatów osobom wykonującym obliczenia statyczne i projektującym produkty w Spółce.

Pismem z 2 listopada 2023 r., uzupełniono opis zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

Wiedza zdobyta przez X S.A. w trakcie ponad trzydziestu lat działania na ryku, kontaktów z najbardziej wymagającymi odbiorcami, takimi jak (…) oraz audytów przeprowadzanych przez zewnętrzne jednostki certyfikujące jak UDT (Urząd Dozoru Technicznego) lub (…) pozwoliła Spółce na dogłębne zrozumienie tematyki projektowania i wytwarzania wyrobów z laminatów winyloestrowo-szklanych. Obliczenia statyczne przygotowywane przez wykwalifikowanych pracowników Działu Technicznego są każdorazowo opiniowane przez klientów końcowych z zaangażowaniem UDT lub (…) bądź też (…). Tego typu kontakty pozwoliły pracownikom Spółki na lepsze zrozumienie problematyki przeprowadzania obliczeń statycznych opartych na normie EN 13121-3.

Norma ta przewiduje wiele możliwych scenariuszy doboru ogólnych współczynników projektowych wymienionych np. w paragrafie 7.9.4 tej normy. Sposób doboru tych współczynników w wysokim stopniu uzależniony jest od doświadczeń zdobytych podczas realizacji wymagających projektów. Jako przykład może posłużyć zagadnienie dotyczące doboru współczynnika A3 (punkt 7.9.5.4 normy EN 13121-3) związanego z temperaturą projektową w relacji do HDT (temperatury ugięcia pod obciążeniem) danej żywicy winyloestrowej. Z doświadczenia wiemy, że korzystanie z wzorów z punktu 7.9.5.4 normy EN 13121-3 możliwe jest tylko w ograniczonym zakresie i że ten sposób określenia relacji temperatury projektowej do HDT żywicy nie jest optymalny i nie oddaje w pełni sytuacji rzeczywistej. Z tego powodu w programie badawczym związanym z Projektem ustalono, że przetestowane zostaną próbki laminatu winyloestrowo-szklanego oparte na żywicach o istotnie różnych wartościach HDT (temperatury ugięcia pod obciążeniem). Zestaw współczynników otrzymany w wyniku badań w ramach Projektu pozwoli w efekcie końcowym w przyszłości na taki dobór struktury ścianki w produktach Spółki, aby wyroby te były zoptymalizowane zarówno pod kątem projektowym jak i ekonomicznym. A zdobyta wiedza i doświadczenie w zakresie weryfikowania jednego pktu normy będzie wykorzystywana w procesie weryfikacji innych.

Głównym celem Projektu jest precyzyjne określenie współczynników projektowych wymienionych np. w paragrafie 7.9.4 normy EN 13121-3 w celu poszerzenia wiedzy w tym zakresie i wykorzystania jej w procesie tworzenia nowych rozwiązań. Jednym ze sposobów wykorzystania zdobywanej wiedzy jest proces optymalizowania produktów w aspekcie przede wszystkim technicznym. Optymalizacja techniczna zwiększy stopień swobody doboru warstw surowców do wytwarzania wyrobów Spółki i ograniczy nadmierne, niepotrzebne zużycie danej żywicy i materiałów szklanych w celu minimalizacji odpadów produkcyjnych. Optymalizacja komercyjna pozwoli Spółce na urzeczywistnienie cen produktów w stosunku do analogicznych wyrobów firm konkurencyjnych, także poruszających się w zakresie obliczeń opartych na normie EN 13121-3.

Spółka utworzyła dział badawczo-rozwojowy od lipca 2023 r. Dział ten jest w początkowej fazie realizacji swoich celów, więc żaden z celów nie został w pełni osiągnięty.

Dział badawczo-rozwojowy na najbliższe lata ma następujące zadania:

- robot do zautomatyzowania procesu produkcji,

- system utwardzania dla grubych ścianek GRP,

- projekt separatora fazy stałej,

- projektowanie i produkcja dennic płaskich typu (…),

- uchwyt do nawijania kolan termoplastycznych,

- rozbiegówki do rdzeni > (…),

- forma rozprężna do spawania redukcji ekscentrycznych typ B,

- projekt wózka do transportu rur większej średnicy.

Celem zadania przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest urealnienie normy, która się już zestarzała i nie jest adekwatna do rzeczywistości.

Do realizacji tego zadania są potrzebne:

- Zasoby ludzkie - trzy osoby z działu badawczo-rozwojowego w zakresie pracy około 640 godzin.

- Zasoby rzeczowe - użycie linii do nawijania zbiorników (…) mm przez szesnaście roboczogodzin. Użycie linii do nawijania rur do średnicy (…) mm przez szesnaście roboczogodzin. Praca laboratorium zakładowego przez sześćdziesiąt cztery godziny.

- Szacowany koszt projektu (…) zł.

Spółka X S.A. utworzyła z początkiem lipca roku 2023 dział badawczo- rozwojowy.

W dziale tym zatrudnione są w pełnym wymiarze godzin cztery osoby.

Każdy z projektów badawczo-rozwojowych realizowanych przez ten dział ma odrębny folder, gdzie opisane są informacje wejściowe, postawiony cel i dane związane realizacją projektu.

Pytanie:

Czy prace realizowane przez Spółkę w ramach zamierzonych badań stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co w konsekwencji uprawnia Spółkę do korzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym planowana działalność Spółki stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a to w konsekwencji uprawnia Spółkę do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów zyskania przychodów poniesionych działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej „CIT”) i oznacza ona działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie zaś do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe, oznaczają - prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z regulacją art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, aby działalność mogła być uznana za działalność badawczo-rozwojową:

1. działalność musi mieć charakter twórczy, tj. nakierunkowany na tworzenie nowych, oryginalnych i unikatowych rozwiązań, które nie mają odtwórczego charakteru,

2. działalność musi być podejmowana w sposób systematyczny,

3. działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększanie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na podstawie art. 18d ust. 2, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 (ust. 2a).

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych ora budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością (ust. 3).

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (ust. 5).

W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5 podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 27, składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, które zostały mu zwrócone, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę (ust. 5).

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów (ust. 6).

Na podstawie ust. 7 kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a. jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200 % kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200 % kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100 % kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100 % kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3 , oraz 200 % kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1. (ust. 8).

Planowane badania przeprowadzone przez Spółkę pozwolą zwiększyć powszechny zasób wiedzy ukazując m.in. związek między właściwościami użytych w procesach produkcyjnych surowców, sposobem aplikowania tych surowców oraz doborem warstw szklanych na końcowe właściwości mechaniczne laminatów wytwarzanych przez Spółkę. Realizacja tego badania będzie możliwa przy wykorzystaniu wiedzy międzynarodowych autorytetów w zakresie laminatów, zasobów tej uczelni oraz wiedzy i doświadczeniu własnych pracowników.

Ponadto, Spółka zaciągnie opinii certyfikowanej zewnętrznej jednostki celem zbadania próbek. Podejmowane działania przez Spółkę będą badaniami unikatowymi wysoko wyspecjalizowanymi w wyniku czego powstaną niestosowane dotychczas produkty o unikatowych cechach w zakresie laminatów - co najmniej w skali przedsiębiorstwa Spółki. Badania prowadzone w Spółce mają charakter metodyczny, zorganizowany i ciągły, są realizowane przez dedykowane do tego zadania zespoły. Spółka będzie gromadziła dokumentację z przebiegu badań w sposób uporządkowany tak aby w przyszłości można było wykorzystać zdobytą wiedzę i doświadczenie w kolejnych projektach. Działania Spółki w zakresie badań będą miały charakter systematyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów uważamy, że działalność Spółki w zakresie przeprowadzenia badań faktycznie osiąganych właściwości wytworzonych laminatów - precyzyjne określenie ich właściwości co w konsekwencji będzie miało na celu opracowanie wzorów odpowiadających aktualnie stosowanym materiałom, można uznać za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, jako spełniającą definicję wskazaną w art. 4a pkt 27 oraz art. 4a pkt 28, co pozwoli na odliczenie od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową na zasadach określonych w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”),

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

 a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

 b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).

Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

- w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

- w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Z opisu sprawy wynika, że planowane badania przeprowadzone przez Spółkę pozwolą zwiększyć powszechny zasób wiedzy ukazując m.in. związek między właściwościami użytych w procesach produkcyjnych surowców, sposobem aplikowania tych surowców oraz doborem warstw szklanych na końcowe właściwości mechaniczne laminatów wytwarzanych przez Spółkę. Realizacja tego badania będzie możliwa przy wykorzystaniu wiedzy międzynarodowych autorytetów w zakresie laminatów, zasobów tej uczelni oraz wiedzy i doświadczeniu własnych pracowników.

Podejmowane działania przez Spółkę będą badaniami unikatowymi wysoko wyspecjalizowanymi w wyniku czego powstaną niestosowane dotychczas produkty o unikatowych cechach w zakresie laminatów - co najmniej w skali przedsiębiorstwa Spółki. Badania prowadzone w Spółce mają charakter metodyczny, zorganizowany i ciągły, są realizowane przez dedykowane do tego zadania zespoły. Spółka będzie gromadziła dokumentację z przebiegu badań w sposób uporządkowany tak aby w przyszłości można było wykorzystać zdobytą wiedzę i doświadczenie w kolejnych projektach. Działania Spółki w zakresie badań będą miały charakter systematyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy oraz wyjaśnienia do przedstawionego we wniosku opisu, wskazać należy, że przedstawione wyżej okoliczności sprawy pozwalają na stwierdzenie, że podejmowane przez Wnioskodawcę prace realizowane w ramach zamierzonych badań, spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 updop.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy prace realizowane przez Spółkę w ramach zamierzonych badań stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co w konsekwencji uprawnia Spółkę do korzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).