Interpretacja indywidualna z dnia 10 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.446.2023.4.IZ

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Świadczeń benefitowych przekazywanych na rzecz Współpracowników odpłatnie, brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Świadczeń benefitowych przekazywanych na rzecz Współpracowników nieodpłatnie.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe/w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług:

• w zakresie dotyczącym braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Świadczeń benefitowych przekazywanych nieodpłatnie na rzecz Współpracowników - jest prawidłowe,
• w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Świadczeń benefitowych nr 1 i nr 2 oraz wybranych przez Współpracowników w systemie kafeteryjnym towarów/usług opodatkowanych podatkiem VAT przekazywanych Współpracownikom za częściową odpłatnością - jest prawidłowe,
• w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu Świadczeń benefitowych nr 1 i nr 2 oraz wybranych przez Współpracowników w systemie kafeteryjnym towarów/usług objętych zwolnieniem od podatku VAT przekazywanych Współpracownikom za częściową odpłatnością - jest nieprawidłowe,
• w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Świadczeń benefitowych nr 3 przekazywanych Współpracownikom za częściową odpłatnością - jest nieporawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem Świadczeń benefitowych przekazywanych Współpracownikom nieodpłatnie oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości w związku z nabyciem Świadczeń benefitowych przekazywanych Współpracownikom za częściową odpłatnością.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 6 października 2023 r. (wpływ 6 października 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka („Wnioskodawca”) prowadzi działalność w ramach spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zajmując się między innymi realizacją kompleksowych projektów programistycznych, usługami udostępniania personelu oraz budowaniem dedykowanych dla klientów zespołów deweloperskich.

W ramach działalności Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, a także współpracuje ze specjalistami na podstawie umów cywilnoprawnych w modelu B2B (dalej „Współpracownicy”).

1.Wydatki na szkolenia jako koszty uzyskania przychodu

Spółka zamierza organizować dla Współpracowników lub umożliwić Współpracownikom udział w szkoleniach i wyjazdach szkoleniowo-integracyjnych. Koszty powyższych działań ponosić będzie w całości Spółka.

Wśród szkoleń i wyjazdów wyróżnić będzie można następujące rodzaje:

1) szkolenia i wyjazdy ściśle merytoryczne, tj. związane z umiejętnościami technicznymi lub nauką języka obcego, które to umiejętności i języki będą niezbędne do realizacji konkretnego projektu, w który Współpracownik będzie miał być zaangażowany („Szkolenia Typu 1”),

2) szkolenia i wyjazdy merytoryczne, które będą dotyczyły kompetencji przydatnych do współpracy, jednak nie będą ściśle powiązane z realizowanym lub zaplanowanym projektem („Szkolenia Typu 2”),

3) dostęp do platform e-learningowych. Spółka zamierza też przyznawać punkty w ramach platformy e-learningowej, które Współpracownik będzie mógł swobodnie wykorzystać w ramach dostępnych na platformie szkoleń. W ramach tego typu szkoleń Współpracownik będzie uzyskiwał dostęp zarówno do kursów związanych z konkretnymi umiejętnościami z dziedziny usług informatycznych/programowania (np. kursy z programowania, marketingu), które są wykorzystywane bezpośrednio przy realizacji projektów na rzecz Spółki jak i dostęp do innych szkoleń rozwijających kompetencje twarde i miękkie (np. kursy językowe, szkolenia z komunikacji) oraz inne umiejętności (np. kursy psychologiczne), przy czym wybór konkretnego szkolenia należał będzie do Współpracownika („Szkolenia Typu 3”).

Szkolenia typu 1 i 2 mają na celu zwiększenie kompetencji Współpracowników, co w przypadku Szkoleń Typu 1 bezpośrednio wpływać będzie na jakość świadczonych usług, zaś w przypadku Szkoleń Typu 2 pozwoli na zwiększenie jakości świadczonych usług w przyszłych projektach oraz umożliwi udział Współpracownika w projektach, do których dotychczas Współpracownik nie posiadał kompetencji, co przekładać się będzie na możliwość przyjmowania większej ilości zleceń i tym samym na przychody Spółki.

Szkolenia typu 3 stanowią rodzaj świadczenia na rzecz Współpracowników, które mają umożliwić Spółce utrzymanie i rozwój wykwalifikowanego personelu. Podstawowym zasobem Spółki jak i wielu przedsiębiorców w branży informatycznej jest personel, w tym Współpracownicy (specjaliści). Współpracownicy wspomagają Spółkę w świadczeniu wielu usług na rzecz klientów, zatem utrzymanie wykwalifikowanego personelu jest dla Spółki niezwykle istotne.

Dostęp do różnego rodzaju platform e-learningowych jest świadczeniem powszechnie występującym u podmiotów zatrudniających specjalistów z branży informatycznej, zatem brak odpowiedniego świadczenia w Spółce, mógłby zdaniem Spółki wpłynąć na utratę specjalistów, z którymi Spółka współpracuję w ramach relacji B2B. Z racji na duży odsetek specjalistów w branży informatycznej, którzy świadczą usługi w ramach relacji B2B, Spółka w celu zachowania dostępności personelu do świadczenia usług na rzecz klientów musi zadbać nie tylko o utrzymanie pracowników, ale również o zachowanie Współpracowników.

2.Kwalifikacja kosztów poniesionych na wyjazdy

Spółka posiada siedzibę w Polsce, natomiast grono klientów Spółki jak i potencjalnych Klientów składa się w dużej mierze z klientów zagranicznych. W związku z tym Spółka zamierza organizować wyjazdy zagraniczne dla osób z działu odpowiedzialnego za sprzedaż produktów i usług Spółki, w tym pracowników oraz Współpracowników.

Wyjazdy podzielić będzie można na dwie podstawowe kategorie:

1) wyjazdy do klientów lub potencjalnych klientów,

2) wyjazdy na targi, eventy i konferencje branżowe.

Celem ogólnym obu kategorii wyjazdów będzie zwiększenie popytu na usługi oferowane przez Spółkę. Wyjazdy do klientów lub potencjalnych klientów będą również miały na celu zwiększenie rentowności współpracy z danym klientem (np. zwiększony zakres usług w odniesieniu do dotychczasowego klienta) lub nawiązanie współpracy (np. podpisanie umowy z potencjalnym klientem), zaś wyjazdy na targi i konferencje będą zmierzały do pozyskania nowych potencjalnych klientów, z którymi następnie możliwe będzie nawiązanie współpracy.

W ramach wyjazdów do klientów planowane będą takie czynności jak: omawianie dotychczasowej współpracy, zachęcanie do nabycia usług dodatkowych lub rozszerzenia zakresu usług, negocjacje, omawianie planów dotyczących współpracy.

Z kolei w toku wyjazdów na targi i konferencje Spółka zamierza wykonać następujące działania: informowanie na temat usług Spółki oraz promocja i marketing usług oferowanych przez Spółkę wobec uczestników targów lub konferencji, przeprowadzenie prelekcji dla uczestników, nawiązywanie relacji biznesowych (networking).

W odniesieniu do Współpracowników Wnioskodawca wyjaśnia, iż w standardowych umowach zawieranych ze Współpracownikami znajduje się zapis, zgodnie z którym Spółka pokrywa Współpracownikom uzgodnione i zaakceptowane przez Spółkę wydatki i koszty poniesione w związku z realizacją umowy.

3.Podatek należny w przypadku świadczeń na rzecz współpracowników

Spółka będzie przyznawała swoim Współpracownikom świadczenia dodatkowe nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie (tj. Współpracownik zapłaci część wartości świadczenia, natomiast pozostałą część pokryje Spółka).

Powyższe świadczenia będą miały między innymi postać:

1) kart sportowych uprawniających do wejścia do klubów sportowych, które Spółka na wniosek Współpracownika nabędzie bezpośrednio u dostawcy usługi lub poprzez system kafeteryjny,

2) usług medycznych, które Spółka na wniosek Współpracownika nabędzie bezpośrednio u dostawcy usługi lub poprzez system kafeteryjny, albo

3) punktów przyznanych w systemie kafeteryjnym, które Współpracownik będzie mógł wykorzystać na wybrane przez siebie świadczenia

(łącznie w dalszej części wniosku jako „Świadczenia benefitowe”).

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Zakup świadczeń benefitowych finansowany jest ze środków obrotowych Spółki. Spółka wyznaczyła budżet na ten cel i w ramach tego budżetu ponoszone będą konkretne wydatki związane ze świadczeniami benefitowymi.

Faktury od dostawców usług benefitowych wystawiane będą na Spółkę, zaś następnie Wnioskodawca będzie „refakturowało” te koszty na poszczególnych Współpracowników.

W zależności od rodzaju przedmiotowego świadczenia może się zdarzyć, że świadczenia będą podlegały zwolnieniu (np. pakiet medyczny), jednak występować będą również faktury VAT ze stawką obniżoną lub stawką podstawową VAT - w zależności od rodzaju świadczeń.

Punkty w programie kafeteryjnym będą mogły być wymieniane na bardzo szeroki katalog towarów i usług, poczynając od pakietów medycznych i kart sportowych, przez bony na różne towary i usługi oferowane przez podmioty trzecie (np. bony do supermarketów, bony do sklepów online, subskrypcje w serwisach muzycznych i platformach streamingowych, bilety do kina), a kończąc na kursach i szkoleniach, w tym kursach językowych. Zakres możliwych świadczeń uzależniony jest od aktualnej oferty platformy benefitowej i jej partnerów, którzy oferują swoje towary i usługi w ramach platformy benefitowej.

Państwa pytanie w sprawie:

Czy Spółka będzie miało prawo odliczyć podatek naliczony w związku z nabyciem Świadczeń benefitowych od dostawców usług w pełnej wysokości, jeżeli Świadczenia benefitowe będą przekazywane Współpracownikom nieodpłatnie bądź częściowo odpłatnie?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka ma prawo odliczyć podatek naliczony w związku z nabyciem Świadczeń benefitowych od dostawców usług w pełnej wysokości, jeżeli Świadczenia benefitowe będą nabywane w celu ich przekazania Współpracownikom częściowo odpłatnie, natomiast w przypadku nieodpłatnego przekazania Świadczeń benefitowych Spółka nie będzie miała takiej możliwości ze względu na fakt, że nieodpłatne przekazanie nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT.

Spółka w ramach opisanego zdarzenia przyszłego nabywać będzie Świadczenia benefitowe od dostawców tych usług, co wiązać się będzie z koniecznością uiszczenia wynagrodzenia, w tym podatku VAT naliczonego od wartości danego Świadczenia benefitowego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 Ustawy o VAT.

Nabyte Świadczenia benefitowe będą wykorzystywane poprzez ich przekazanie na rzecz Współpracowników w celu utrzymania kluczowego zasobu Spółki jakim jest wykwalifikowany personel. Cel ten związany jest z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, a zatem Spółce powinno przysługiwać prawo do odliczenia. Wnioskodawca wskazuję w tym zakresie w szczególności na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-1.4012.600.2022.2.HW, w której potwierdzony został związek tego rodzaju świadczeń z działalnością gospodarczą, między innymi ze względu na zwiększenie kondycji psychofizycznej i zwiększenie odporności na stres personelu, a tym samym i wydajności personelu, co w dalszej kolejności przekłada się na obroty i przychodu podmiotu.

W odniesieniu do Świadczeń benefitowych przekazywanych nieodpłatnie zdaniem Spółki sprawa wygląda odmiennie, gdyż nieodpłatne świadczenie usług co do zasady nie podlega opodatkowaniu. W tym kontekście istotny jest art. 8 ust. 2 pkt 2 Ustawy o VAT, na mocy którego za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Stosownie do powyższych wyjaśnień, zdaniem Spółki czynności przekazywania Świadczeń benefitowych są związane z działalnością gospodarczą, a tym samym nie spełniają przesłanek do uznania ich na podstawie art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT za czynności podlegające opodatkowaniu. W tym świetle z racji na brak opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania Świadczeń benefitowych nie powstanie po stronie Spółki również prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem od dostawcy usług, gdyż takie usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, co jest warunkiem koniecznym do zastosowania odliczenia podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku:

• w zakresie dotyczącym braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Świadczeń benefitowych przekazywanych nieodpłatnie na rzecz Współpracowników - jest prawidłowe,
• w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Świadczeń benefitowych nr 1 i nr 2 oraz wybranych przez Współpracowników w systemie kafeteryjnym towarów/usług opodatkowanych podatkiem VAT przekazywanych Współpracownikom za częściową odpłatnością - jest prawidłowe,
• w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu Świadczeń benefitowych nr 1 i nr 2 oraz wybranych przez Współpracowników w systemie kafeteryjnym towarów/usług objętych zwolnieniem od podatku VAT przekazywanych Współpracownikom za częściową odpłatnością - jest nieprawidłowe,
• w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Świadczeń benefitowych nr 3 przekazywanych Współpracownikom za częściową odpłatnością - jest nieporawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W dalszych przepisach art. 86 ustawy uregulowano pozostałe zagadnienia związane z realizacją prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Natomiast Dział II ustawy o podatku od towarów i usług reguluje kwestie związane z zakresem opodatkowania tym podatkiem.

I tak zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: towarach - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy:

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W myśl art. 8a ust. 1 - 4 ustawy:

1. Transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy.

2. Faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia nie uznaje się za niezależną transakcję w części, w której wynagrodzenie stanowił bon.

3. Jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez podatnika, w imieniu którego działa podatnik.

4. W przypadku gdy dostawca towarów lub usługodawca nie jest podatnikiem, który działając we własnym imieniu, wyemitował bon jednego przeznaczenia, uznaje się, że ten dostawca lub usługodawca dokonał odpowiednio dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten bon dotyczy, na rzecz podatnika, który wyemitował ten bon.

Zgodnie z art. 8b ust. 1-2 ustawy:

1. Faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.

2. W przypadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem zgodnie z ust. 1, opodatkowaniu podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego bonu.

W tym miejscu przytoczyć należy definicje pojęć, do których odwołują się wyżej powołane przepisy art. 8a i art. 8b ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 41, pkt 43, pkt 44, pkt 45 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

bonie - rozumie się przez to instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu;

bonie jednego przeznaczenia - rozumie się przez to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu;

bonie różnego przeznaczenia - rozumie się przez to bon inny niż bon jednego przeznaczenia;

transferze bonu - rozumie się przez to emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji;

Z wyżej powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT - spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Trzeba też pamiętać, że niezbędnym warunkiem odliczenia podatku naliczonego w przypadku związku pośredniego z działalnością opodatkowaną jest cenotwórczy charakter poczynionych wydatków, a więc ich wpływ na ceny oferowanych towarów czy usług (orzeczenie TSUE C-435/05).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Particiationis SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmują się Państwo między innymi realizacją kompleksowych projektów programistycznych, usługami udostępniania personelu oraz budowaniem dedykowanych dla klientów zespołów deweloperskich. Zatrudniają Państwo pracowników na podstawie umowy o pracę, a także współpracuje ze specjalistami na podstawie umów cywilnoprawnych w modelu B2B („Współpracownicy”).

W odniesieniu do Współpracowników, w standardowych umowach zawieranych ze Współpracownikami znajduje się zapis, zgodnie z którym pokrywają Państwo Współpracownikom uzgodnione i zaakceptowane przez Państwa wydatki i koszty poniesione w związku z realizacją umowy.

Będą Państwo przyznawali swoim Współpracownikom świadczenia dodatkowe nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie (tj. Współpracownik zapłaci część wartości świadczenia, natomiast pozostałą część pokryją Państwo).

Powyższe świadczenia będą miały między innymi postać „Świadczeń benefitowychʺ:

1) kart sportowych uprawniających do wejścia do klubów sportowych, które Państwo na wniosek Współpracownika nabędą bezpośrednio u dostawcy usługi lub poprzez system kafeteryjny,

2) usług medycznych, które Państwo na wniosek Współpracownika nabędą bezpośrednio u dostawcy usługi lub poprzez system kafeteryjny, albo

3) punktów przyznanych w systemie kafeteryjnym, które Współpracownik będzie mógł wykorzystać na wybrane przez siebie świadczenia

Zakup świadczeń benefitowych finansowany jest z Państwa środków obrotowych. Wyznaczyli Państwo budżet na ten cel i w ramach tego budżetu ponoszone będą konkretne wydatki związane ze świadczeniami benefitowymi. Faktury od dostawców usług benefitowych wystawiane będą na Państwa, zaś następnie będą Państwo „refakturowali” te koszty na poszczególnych Współpracowników. W zależności od rodzaju przedmiotowego świadczenia może się zdarzyć, że świadczenia będą podlegały zwolnieniu (np. pakiet medyczny), jednak występować będą również faktury VAT ze stawką obniżoną lub stawką podstawową VAT - w zależności od rodzaju świadczeń .Punkty w programie kafeteryjnym będą mogły być wymieniane na bardzo szeroki katalog towarów i usług, poczynając od pakietów medycznych i kart sportowych, przez bony na różne towary i usługi oferowane przez podmioty trzecie (np. bony do supermarketów, bony do sklepów online, subskrypcje w serwisach muzycznych i platformach streamingowych, bilety do kina), a kończąc na kursach i szkoleniach, w tym kursach językowych. Zakres możliwych świadczeń uzależniony jest od aktualnej oferty platformy benefitowej i jej partnerów, którzy oferują swoje towary i usługi w ramach platformy benefitowej.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Świadczeń benefitowych w pełnej wysokości, jeżeli Świadczenia benefitowe będą przekazywane Współpracownikom nieodpłatnie.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości należy wskazać, że decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jak już wcześniej wskazano, aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika, czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, itp.

W odniesieniu do powyższego można przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości UE z 16 października 1997 r., wydane w sprawie C-258/95 pomiędzy Juliusz Fillibeck Söhne GmbH & CO.KG a Finanzamt Neustadt (Niemcy). Wyrok ten dotyczy wprawdzie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracowników dowozu do pracy jednakże, został w nim poruszony także temat kiedy przekazana usługa jest świadczeniem dla celów osobistych pracowników, a kiedy jest świadczeniem na potrzeby działalności gospodarczej pracodawcy.

Trybunał rozważał, czy bezpłatny dowóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 6(2)(b) Szóstej Dyrektywy. Trybunał wskazał, że w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają regulacjom artykułu 6(2)(b). Decyzja wyboru środka transportu (lub lokalizacji zamieszkania) leży bowiem w gestii pracowników, a udostępnienie im dodatkowej możliwości dojazdu do pracy służy jedynie ich potrzebom osobistym. Istnieją jednak sytuacje, w których usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy (co miało miejsce w przedmiotowej sprawie). Wówczas, takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej, a osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych. Innymi słowy, w przypadku gdy charakter prowadzonej działalności wymusza na pracodawcy zapewnienie transportu jego pracownikom do lub z miejsca pracy, uważa się, że usługi przewozu wykonywane są jedynie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

W drugim wyroku z 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 (Danfoss and Astra Zeneca) Trybunał stwierdził, że co do zasady wydawanie pracownikom nieodpłatnych posiłków, służy zaspokojeniu ich prywatnych potrzeb w rozumieniu art. 6 ust. 2 Szóstej Dyrektywy. Jeżeli natomiast ze szczególnych okoliczności wynika, że zapewnienie posiłków przez pracodawcę nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb tych ostatnich i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa, wtedy osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników, wydaje się mieć jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa.

Przenosząc powyższe rozważania Trybunału na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w przypadku nieodpłatnego przekazania Współpracownikom opisanych we wniosku Świadczeń benefitowych nr 1- kart sportowych i Świadczeń benefitowych nr 2 - usług medycznych uzyskiwane przez Państwa korzyści mają znaczenie drugorzędne wobec korzyści prywatnych uzyskiwanych przez Współpracowników (Państwa pracowników i osób współpracujących, z którymi mają Państwo zawarte umowy cywilnoprawne).

Odnosząc się natomiast do Świadczeń benefitowych nr 3 - punktów przyznanych w systemie kafeteryjnym, które będą wymieniane przez Współpracowników na szeroki katalog towarów i usług poczynając od pakietów medycznych i kart sportowych, przez bony na różne towary i usługi oferowane przez podmioty trzecie (np. bony do supermarketów, bony do sklepów online, subskrypcje w serwisach muzycznych i platformach streamingowych, bilety do kina), a kończąc na kursach i szkoleniach, w tym kursach językowych, należy stwierdzić, że takie przekazanie, podobnie, jak przekazanie pieniądza nie rodzi obowiązku w podatku od towarów i usług, ponieważ nie dochodzi do przekazania żadnego towaru ani świadczenia usługi.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że czym innym jest przyznanie Współpracownikowi punktów, a czym innym nabycie świadczeń (towarów/usług) na podstawie punktów w systemie kafeteryjnym. Na gruncie ustawy o podatku VAT pojęcia te należy rozróżnić.

Punkty stanowią bowiem rodzaj znaku legitymacyjnego upoważniającego do otrzymania w oznaczonym terminie określonych towarów lub usług. A zatem punkty nie stanowią towarów/usług, lecz są tylko środkiem, którym można zapłacić za nabywane towary lub usługi. Zastępują one więc środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary i usługi. Przekazanie punktów nie stanowi również świadczenia usług. Punkty same w sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb - nie stanowią autonomicznego świadczenia. Usługą będzie bowiem tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Samo przekazanie punktów w systemie kafeteryjnym, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem samo przekazanie punktów uprawniających do wymiany na towary lub usługi nie stanowi ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, ani też dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy, a zatem nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wyznaczonym przez przepis art. 5 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że dopiero realizacja punktów, czyli fizyczne nabycie towaru przez Współpracowników lub wyświadczenie na ich rzecz usługi, jest czynnością, która może być uznana za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego na tle powołanych przepisów oraz tez wynikających z powołanych wyżej wyroków TSUE prowadzi do wniosku, że towary/usługi, które Państwo nabędą bezpośrednio u dostawcy lub poprzez system kafeteryjny, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane na rzecz Współpracowników nie mają bezpośredniego, jak i pośredniego związku z Państwa działalnością gospodarczą, gdyż stanowią świadczenia wynikające z Państwa dobrej woli, a nie z obowiązku nałożonego na Państwa na podstawie przepisów prawa. Służą one w głównej mierze zaspokojeniu osobistych/prywatnych potrzeb Współpracowników. Z uwagi na to, że przekazanie samych punktów w systemie kafeteryjnym nie pozwala na uznanie tej czynności ani za dostawę towarów, ani za świadczenie usług, czyli za czynność podlegającą opodatkowaniu w rozumieniu art. 5 ust. 1, wydatki związane z nabyciem przez Państwa punktów w systemie kafeteryjnym nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Oznacza to więc, że w sprawie nie jest spełniona przesłanka pozytywna warunkująca możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy, tj. brak nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, nie będzie Państwo przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych przez dostawców faktur, dokumentujących nabycie Świadczeń benefitowych przekazywanych nieodpłatnie Współpracownikom, ponieważ wydatki na ich nabycie nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej.

Tym samy Państwa stanowisko odnośnie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem Świadczeń benefitiowych przekazywanych nieodpłatnie Współpracownikom jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Świadczeń benefitowych w pełnej wysokości, jeżeli Świadczenia benefitowe będą przekazywane Współpracownikom częściowo odpłatnie.

Wyżej powołany na przepis art. 8 ust. 2a jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Zaznaczyć należy, że przepis art. 8 ust. 2a ustawy jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Podkreślić przy tym należy, że czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych kosztów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Potwierdzeniem powyższej tezy jest wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zwanego dalej TSUE, z dnia 20 stycznia 2005 r. w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteyerke ECLI:EU:C:2005:47, w którym to wyroku Trybunał stwierdził m.in., że „Jak słusznie podkreśla rzecznik generalny w pkt 35 opinii, okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu produkcji, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej”. To ostatnie pojęcie wymaga bowiem wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym rzeczywiście otrzymanym przez podatnika (zob. podobnie wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie 102/86 Apple and Pear Devełopment Council, Rec, str. 1443, pkt 12), (pkt. 22)”.

Z powyższego wynika, iż dostawa jest albo odpłatna albo nieodpłatna. Uzyskanie zapłaty, która pokrywa jedynie koszty, czy też tylko ich część nie oznacza, w ocenie Trybunału, że czynność ma charakter nieodpłatny lub częściowo nieodpłatny.

Zatem, dla opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, czy przez dostawcę towaru lub świadczącego usługę została odniesiona korzyść finansowa. Istotnym jest, czy w zamian za dostarczony towar lub wykonaną usługę zostało wypłacone wynagrodzenie na rzecz dostawcy. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy wynagrodzenie sprzedającego wykonującego usługę obejmuje jedynie kwotę stanowiącą zwrot kosztów lub jej część, czy też zostało powiększone o marżę stanowiącą zysk dla dostawcy.

W przedstawionych okoliczności sprawy, biorąc pod uwagę brzmienie powołanego wyżej art. 8 ust. 2a ustawy należy uznać, że Państwo, jako podmiot nabywający, a następnie przekazujący Współpracownikom Świadczenia benefitowe nr 1 (kary sportowe uprawniających do wejścia do klubów sportowych, które Państwo na wniosek Współpracownika nabędą bezpośrednio u dostawcy usługi lub poprzez system kafeteryjny) i Śwaidczenia benefitowe nr 2 (usługi medyczne, które Państwo na wniosek Współpracownika nabędą bezpośrednio u dostawcy usługi lub poprzez system kafeteryjny), występują jako usługobiorca, a następnie usługodawca tej samej usługi.

W roli usługobiorcy, a następnie usługodawcy tej samej usługi wystąpią także Państwo w przypadku otrzymania wystawionych na Państwa rzecz faktur dokumentujących nabycie towarów/usług wybranych przez Współpracowników w systemie kafeteryjnym (pakietów medycznych i kart sportowych, bonów na różne towary i usługi oferowane przez podmioty trzecie (np. bony do supermarketów, bony do sklepów online, subskrypcje w serwisach muzycznych i platformach streamingowych, bilety do kina), kursów i szkoleń, w tym kursów językowych.

Przymiotu tego nie można przyznać Państwu w sytuacji przekazywania przez Państwa Świadczenie benefitowego nr 3, tj. punków przyznany w systemie kafetryjnym, gdyż jak wskazano wyżej przekazanie punktów w systemie kafeteryjnym nie stanowi ani dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ani usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Jak Państwo wskazali przekazywanie Świadczeń benefitowych na rzecz Współpracowników będzie również wiązało się z częściową odpłatnością, co pozwala uznać tę czynności za odpłatną, a więc czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie z wniosku wynika, że w zależności od rodzaju przedmiotowego świadczenia może się zdarzyć, że nabywane przez Państwa świadczenia będą podlegały zwolnieniu (np. pakiet medyczny), jednak występować będą również faktury VAT ze stawką obniżoną lub stawką podstawową VAT – w zależności od rodzaju świadczeń.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy będą Państwo w posiadaniu wystawionej na Państwa rzecz faktury z wykazaną kwotą podatku VAT, która będzie dokumentować nabycie przez Państwa Świadczeń benefitowych nr 1 i nr 2 oraz wybranych przez Współpracowników w systemie kafeteryjnym (pakietów medycznych i kart sportowych, bonów na różne towary i usługi oferowane przez podmioty trzecie (np. bony do supermarketów, bony do sklepów online, subskrypcje w serwisach muzycznych i platformach streamingowych, bilety do kina), kursów i szkoleń, w tym kursów językowych, które będą następnie przekazywane na rzecz Współpracowników za częściową odpłatnością, przysługiwało będzie Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż nabywane towary i usługi służyć będą do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że prawo to będzie mogło być przez Państwa zrealizowane, jeżeli nie wystąpi żadna z przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy, które to prawo wykluczają.

W tym zakresie Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Natomiast w sytuacji, gdy będą Państwo w posiadaniu wystawionej na Państwa rzecz faktury, która będzie dokumentować nabycie przez Państwa Świadczeń benefitowych nr 1 i nr 2 oraz wybranych przez Współpracowników w systemie kafeteryjnym towarów/usług objętych zwolnieniem od podatku VAT (np. usług medycznych), które będą następnie przekazywane na rzecz Współpracowników za częściową odpłatnością, nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w zw. z art. 88 ust. 3a pkt 2a ustawy.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Świadczeń benefitowych nr 1 i nr 2 oraz wybranych przez Współpracowników w systemie kafeteryjnym towarów/usług, które objęte będą zwolnieniem od podatku VAT uznaję za nieprawidłowe.

Nie będzie Państwu również przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od dostawcy, które będą dokumentowały wydatki związane z nabyciem przez Państwa punktów kafeteryjnych, które to punkty przekażą Państwo Współpracownikom za częściową odpłatnością - Świadczenia benefitowe nr 3, gdyż punkty są tylko środkiem, którym można zapłacić za nabywane towary lub usługi, a nie towarem bądź usługą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem czynność ta nie jest związana z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W konsekwencji Państwa stanowisko odnośnie możliwości odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości w związku z nabyciem Świadczenia benefitowego nr 3 uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli Państwo skorzystać, jeżeli zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawodo zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).