Interpretacja indywidualna z dnia 24 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.446.2023.1.ENB

Ustalenie rezydencji podatkowej w Polsce.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia rezydencji podatkowej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 2012 r. przebywa Pan na terytorium Wielkiej Brytanii, praktycznie na stałe. Do Polski przyjeżdża Pan tylko w czasie urlopu, łącznie w roku około 4 tygodnie, a Pana pobyt w kraju ma charakter wypoczynkowy (w górach lub nad morzem). W 2020 r. w ogóle nie był Pan w Polsce. Na stałe zamieszkuje Pan w Anglii w mieszkaniu, które Pan wynajmuje na czas nieokreślony – zgodnie z umową najmu. Tam prowadzi Pan jednoosobowe gospodarstwo, opłaca czynsz, prąd, i gaz. Tutaj jest Pana ognisko domowe, o które Pan dba czyniąc je wygodnym i funkcjonalnym. Posiada Pan status osoby osiedlonej w UK (settled status) od 2019 r. (ma Pan wszelkie prawa z tym związane, również może Pan starać się o obywatelstwo UK). Od 2012 r. prowadzi Pan działalność zarobkową, tylko w tym kraju jako pracownik fizyczny zatrudniony na pełen etat u angielskiego pracodawcy, zgodnie z umową na czas nieokreślony (11 lat u jednego pracodawcy). Posiada Pan prawa wyborcze w tym kraju i korzysta Pan z nich. Jest Pan objęty opieką zdrowotną i korzysta z usług medycznych (dwa razy był Pan leczony w szpitalu i otrzymuje Pan regularnie lekarstwa na astmę i chorobę wieńcową). Odprowadza Pan także składki zdrowotne oraz na ubezpieczenie społeczne. Zamierza Pan ubiegać się o emeryturę. Posiada Pan potwierdzenie od urzędu skarbowego i podatkowego, że jest Pan rezydentem podatkowym. Posiada Pan rachunek bankowy w UK z którego wykonuje Pan większość operacji finansowych. Ma Pan również konto rachunkowe w Polsce, ale korzysta Pan z niego sporadycznie, głównie do niezbędnych wydatków w czasie pobytu w Polsce. Posiada Pan numer telefonu zarejestrowany u brytyjskiego operatora. Założył Pan i opłaca tam polisy ubezpieczeniowe. Czas wolny od pracy spędza Pan z bliskimi sercu przyjaciółmi i ich rodzinami. Spotykacie się Państwo w weekendy i święta wykorzystując czas na budujące rozmowy, wspólne posiłki, spacery, wycieczki, gry, zabawy itp., pomagając sobie wzajemnie w różnych sytuacjach życiowych. Czasem uczestniczy Pan w życiu kulturalnym miejscowej społeczności.

W Polsce nie osiąga Pan żadnych dochodów. Posiada Pan jedynie mieszkanie w bloku w ramach współwłasności z żoną, i przebywa Pan w nim bardzo rzadko, przez niewiele dni w roku – gdy przyjeżdża Pan na urlop. Na stałe zamieszkuje tam żona. Pozostają Państwo w małżeństwie, ale nie mają relacji osobistych ze sobą. Praktycznie są Państwo w separacji od 6 lat (nie mają Państwo orzeczenia sądowego). Dlatego też nie ma Pan powodu aby bywać częściej w Polsce. Pana żona jest niezależna finansowo otrzymując emeryturę. Ma Pan czwórkę dorosłych dzieci, które są w małżeństwach i mają własne rodziny. Utrzymują Państwo ze sobą relacje, ale nie za często. Widują się Państwo rzadko. W Polsce nie uczestniczy Pan w życiu politycznym, społecznym czy kulturalnym. Nie gromadzi Pan majątku, nie opłaca żadnych składek, nie ma Pan polisy na życie.

Siedziba firmy, w której Pan pracuje również znajduje się w mieście, w którym Pan zamieszkuje.

Pytanie

Jakim obowiązkiem podatkowym jest Pan objęty w przedstawionym stanie faktycznym?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że dotyczy Pana jedynie ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, a tym samym, nie jest Pan zobowiązany do opodatkowania dochodów, które są uzyskiwane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uważa Pan tak ponieważ:

1)nie osiąga Pan dochodów na terytorium RP,

2)nie ma Pan miejsca zamieszkania na terytorium RP zgodnie z wymogami art. 3 ustawy bowiem, nie posiada Pan na terytorium RP centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). W Polsce mieszka Pana żona, z którą jednak pozostaje Pan od lat w separacji faktycznej, dzieci są dorosłe i mają swoje rodziny. Nie mają Państwo częstych relacji (rzadko nawet dzwonią), a więc ognisko domowe nie istnieje. W Polsce nie prowadzi Pan aktywności społecznej, kulturalnej czy politycznej, nie należy do żadnych organizacji, klubów, nie uprawiał Pan hobby itp. Nie opłaca Pan składek, nie ma polis ubezpieczeniowych na życie, ani zaciągniętych kredytów. Konto bankowe służy sporadycznie do finansowania wydatków w czasie pobytu urlopowego w kraju. Posiada Pan mieszkanie w bloku, ale jest to współwłasność z żoną, która jest niezależna finansowo.

3)w Polsce przebywa Pan krócej niż 183 dni w roku podatkowym (średnio ok. 4 tygodnie).

Pana zdaniem faktycznie Pana centrum interesów osobistych znajduje się w UK. Tutaj zamieszkuje Pan na stałe w wynajętym mieszkaniu (umowa na czas nieokreślony), w miejscu które stanowi Pana ognisko domowe. Regularnie prowadzi Pan życie towarzyskie i kulturalne w gronie serdecznych przyjaciół, których traktuje Pan jak rodzinę. Tutaj uczestniczy Pan w życiu politycznym, biorąc udział w wyborach. Wspiera Pan akcje społeczne na rzecz pomocy potrzebującym (np. (...)). Tutaj również jest Pana centrum interesów gospodarczych. Osiąga Pan dochody z pracy zarobkowej u angielskiego pracodawcy (umowa na czas nieokreślony). Opłaca Pan podatki od dochodów, składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, dodatkowy fundusz emerytalny (zamierza się Pan ubiegać o angielską emeryturę). Założył Pan i opłaca składki na polisy ubezpieczeniowe na życie i wypadkową. Posiada Pan konto bankowe do wykonywania większości operacji finansowych, a także konto oszczędnościowe. Tutaj jest Pan objęty opieką medyczną, z której korzysta regularnie. Ma Pan brytyjski numer telefonu. Posiada Pan status osoby osiedlonej w UK (Settled Status). Posiada Pan potwierdzenie, że jest rezydentem podatkowym UK. Ponadto przebywa Pan na terytorium UK prawie cały rok (ponad 183 dni).

Na chwilę obecną Pana życie osobiste i gospodarcze jest związane z Anglią. Uzasadniając swoje stanowisko powołał Pan:

1)pismo z 9 października 2018 r. wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, znak 0112-KDIL3-2.4011.320.2018.1.JK dot. „centrum interesów osobistych” i „centrum interesów gospodarczych”,

2)pismo z 12 czerwca 2008 r. wydane przez Izbę Skarbową w Bydgoszczy znak ITPB3/423-211/08/AM dot. certyfikatu rezydencji – zaświadczenia o miejscu zamieszkania,

3)pismo z 31 grudnia 2021 r. wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, znak 0112-KDIL2-1.4011.1008.2021.1.KF dot. interpretacji indywidualnej wnioskodawcy w podobnej sytuacji,

4)Komentarz do Modelowej Konwencji OECD, który odnosi się do pojęć „stałego ogniska domowego” i „ośrodka interesów życiowych”,

5)Konwencję między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania się uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych – art. 4.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie objęcia w Polsce ograniczonym obowiązkiem podatkowym jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W opisie zdarzenia wskazał Pan, że od 2012 r. przebywa Pan na terytorium Wielkiej Brytanii, praktycznie na stałe. Do Polski przyjeżdża Pan tylko w czasie urlopu, łącznie w roku około 4 tygodnie, a Pana pobyt w kraju ma charakter wypoczynkowy. W 2020 r. w ogóle nie był Pan w Polsce. Na stałe zamieszkuje Pan w Anglii w mieszkaniu, które Pan wynajmuje na czas nieokreślony. Tam prowadzi Pan jednoosobowe gospodarstwo, opłaca czynsz, prąd, i gaz. Tutaj jest Pana ognisko domowe, o które Pan dba czyniąc je wygodnym i funkcjonalnym. Posiada Pan status osoby osiedlonej w UK od 2019 r. (ma Pan wszelkie prawa z tym związane, również może Pan starać się o obywatelstwo UK). Od 2012 r. prowadzi Pan działalność zarobkową, tylko w tym kraju jako pracownik fizyczny zatrudniony na pełen etat u angielskiego pracodawcy, zgodnie z umową na czas nieokreślony (11 lat u jednego pracodawcy). Posiada Pan prawa wyborcze w tym kraju i korzysta Pan z nich. Jest Pan objęty opieką zdrowotną i korzysta z usług medycznych (dwa razy był Pan leczony w szpitalu i otrzymuje Pan regularnie lekarstwa (...)). Odprowadza Pan także składki zdrowotne oraz na ubezpieczenie społeczne. Zamierza Pan ubiegać się o emeryturę. Posiada Pan potwierdzenie od urzędu skarbowego i podatkowego, że jest Pan rezydentem podatkowym. Posiada Pan rachunek bankowy w UK, z którego wykonuje Pan większość operacji finansowych. Ma Pan również konto rachunkowe w Polsce, ale korzysta Pan z niego sporadycznie, głównie do niezbędnych wydatków w czasie pobytu w Polsce. Posiada Pan numer telefonu zarejestrowany u brytyjskiego operatora. Założył Pan i opłaca tam polisy ubezpieczeniowe. Czas wolny od pracy spędza Pan z bliskimi sercu przyjaciółmi i ich rodzinami. Spotykacie się Państwo w weekendy i święta wykorzystując czas na budujące rozmowy, wspólne posiłki, spacery, wycieczki, gry, zabawy itp., pomagając sobie wzajemnie w różnych sytuacjach życiowych. Czasem uczestniczy Pan w życiu kulturalnym miejscowej społeczności. W Polsce nie osiąga Pan żadnych dochodów. Posiada Pan jedynie mieszkanie w bloku w ramach współwłasności z żoną, i przebywa Pan w nim bardzo rzadko, przez niewiele dni w roku – gdy przyjeżdża Pan na urlop. Na stałe zamieszkuje tam żona. Pozostają Państwo w małżeństwie, ale nie mają relacji osobistych ze sobą. Praktycznie są Państwo w separacji od 6 lat (nie mają Państwo orzeczenia sądowego). Pana żona jest niezależna finansowo otrzymując emeryturę. Ma Pan czwórkę dorosłych dzieci, które są w małżeństwach i mają własne rodziny. Utrzymują Państwo ze sobą relacje, ale nie za często. W Polsce nie uczestniczy Pan w życiu politycznym, społecznym czy kulturalnym. Nie gromadzi Pan majątku, nie opłaca żadnych składek, nie ma Pan polisy na życie.

Mając zatem na uwadze, że w okresie którego dotyczy wniosek w Polsce zamieszkiwała na stałe Pana małżonka oraz czworo dorosłych dzieci z rodzinami, uznać należy, że ośrodek Pana interesów osobistych znajdował się w Polsce. Przedstawione przez Pana okoliczności wskazują bowiem na utrzymanie istotnych powiązań osobistych z Polską. Ponadto w Polsce posiada Pan w ramach współwłasności z żoną mieszkanie w bloku oraz konto rachunkowe, które wykorzystuje Pan podczas pobytu w Polsce. Oznacza to, że w świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może Pan zostać uznany za osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Powyższe znajduje potwierdzenie w treści Objaśnień podatkowych z 29 kwietnia 2021 r. wydanych przez Ministerstwo Finansów, które dotyczą zasad ustalania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji podatkowej) osób fizycznych w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT) oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2a ustawy PIT. Celem objaśnień jest przedstawienie sposobu prawidłowego wypełnienia obowiązków podatkowych przez osoby fizyczne w Polsce, bowiem rezydencja podatkowa nie ma charakteru deklaratywnego, lecz związana jest z oceną całokształtu faktów i okoliczności.

Zgodnie z Objaśnieniami istnienie w Polsce ośrodka interesów życiowych oznacza posiadanie ścisłych powiazań osobistych lub gospodarczych z Polską. Każda z tych przesłanek podlega samodzielnej ocenie, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że podatnik posiada ośrodek interesów życiowych w Polsce. Natomiast Centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp. W praktyce, czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w Polsce współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci.

W zakresie centrum interesów gospodarczych Objaśnienia wskazują, że w praktyce chodzi o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów krajowych, nie przesądza jednak o uznaniu tej osoby za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Powyższe przepisy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Mając zatem na uwadze, że Wielka Brytania również traktuje Pana jako rezydenta podatkowego, ustalając miejsce zamieszkania dla celów podatkowych należy się odnieść do przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840, z późn. zm.).

Na podstawie art. 4 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Na podstawie natomiast art. 4 ust. 2 tej Konwencji:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przy tym wskazać należy, iż według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały.

Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Skoro zatem – jak Pan wskazał – na stałe zamieszkuje w Wielkiej Brytanii, jednocześnie jednak w trakcie pobytów w Polsce przebywa Pan w mieszkaniu, którego jest współwłaścicielem, nie jest więc możliwe ustalenie państwa rezydencji podatkowej w oparciu o pierwsze kryterium wynikające z art. 4 ust. 2 Konwencji. Wobec powyższego – jak wyjaśniliśmy powyżej – należy zastosować kolejne kryterium odnoszące do ściślejszych powiązań osobistych i gospodarczych (ośrodka interesów życiowych).

Zważywszy na okoliczność, że zarówno z Polską, jak i z Wielką Brytanią łączą Pana ścisłe powiązania osobiste/towarzyskie i gospodarcze brak jest możliwości przesądzenia, z którym państwem łączą Pana ściślejsze powiązania, tj. w którym państwie znajdował się Pana ośrodek interesów życiowych. W związku z czym, zastosowanie znajduje przepis art. 4 ust. 2 lit. b Konwencji, który pierwszeństwo opodatkowania przyznaje państwu, w którym osoba fizyczna zazwyczaj przebywa.

Mając na uwadze, że praktycznie na stałe przebywa Pan w Wielkiej Brytanii, natomiast w Polsce spędza Pan około 4 tygodnie w roku, Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych ustalonym w oparciu o normy kolizyjne zawarte w art. 4 ust. 2 Konwencji polsko-brytyjskiej była Wielka Brytania.

Oznacza to, że w Polsce podlegał Pan ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegał Pan obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dodatkowe informacje

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych informujemy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.