Interpretacja indywidualna z dnia 19 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.240.2023.2.MD

Skoro więc omawiane czynności udzielenia pożyczek były zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, to w powyższej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lipca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 20 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczył podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczki. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 11 października 2023 r. (wpływ 17 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zawarła Pani z (...) Kancelaria Adwokacka (…) umowy pożyczki według Aneksu 12.

1. Z (...) r. na kwotę (...) zł,

2. Z (...) r. na kwotę (...) zł,

3. Z (...) r. na kwotę (...) zł,

4. Z (...) r na kwotę (...) zł.

W umowie pożyczki jest, przygotowany przez Kancelarię Adwokacką (…), zapis § 6 pkt 5 – „Koszty publicznoprawne umowy pożyczki ponosi Pożyczkobiorca”.

W związku z tym, że umowy pożyczki nie były spłacone w terminie, jak było w zapisie umowy, w celu przedłużenia terminów wymagalności każdej pożyczki, pożyczkodawca (Kancelaria Adwokacka) zawierał aneksy do umowy pożyczki, aby wydłużyć termin wymagalności. Pożyczkodawca pobierał za to kary umowne, jako zryczałtowane opłaty za udzielenie pożyczek, które narastały z każdym aneksem, a nie były rozliczane według umowy pożyczki § 3 pkt 1 i 2, miesięcznie, na co jako przedsiębiorca miał obowiązek wystawienia faktury i zaliczenia do dochodu, a nie pożyczki.

Ponadto, Aneks 12 do umowy pożyczki z (...) r. zawiera kwoty:

1) od umowy o dzieło (...) zł,

2) zwrot 4 zastępstw w kwocie (...) zł, które dotyczyły innych umów zlecenia, według których Kancelaria Adwokacka (...) zobowiązana była wystawić faktury VAT,

3) zwrot wydatków do wykonania innych umów zlecenia, a nie umów pożyczki,

4) zryczałtowana opłata za udzielenie pożyczek od (...) r. do (...) r., która to opłata też nie jest pożyczką, a dochodem od kapitału pożyczkodawcy.

Jako pożyczkobiorca nie dokonała Pani opłaty od umów pożyczek, gdyż w Pani rozumieniu podatek od czynności cywilnoprawnych Pani nie obowiązywał, gdyż zawarła Pani umowy i uzyskała pożyczki od przedsiębiorcy, który ma obowiązek odprowadzenia podatku od towarów i usług od przychodu zysków z tych pożyczek – kary umowne, prolongaty, zryczałtowane opłaty.

W związku ze sporem, jaki powstał w rozumieniu zapisów umów pożyczki i Aneksów do umowy pożyczki z (...) r. nie rozumie Pani i ma wątpliwość, czy zryczałtowana opłata (...) zł to dalsza pożyczka, czy miesięczne opłaty zryczałtowane wynikające do umowy pożyczki i jak powinna być ta opłata rozliczona z Urzędem Skarbowym i przez kogo - pożyczkodawcę czy pożyczkobiorcę.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

 1. Zawarte umowy z (...) r., (...) r., (...) r., (...) r. były na kwoty (...) zł, (...) zł, (...) zł oraz (...) zł i podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pożyczkodawca był przedsiębiorcą z zarejestrowaną działalnością gospodarczą i zarejestrowanym płatnikiem (winno być: podatnikiem) podatku od towarów i usług numer NIP (…), wystawiał faktury VAT na inne prowadzone usługi, a Pani występowała jako pożyczkobiorca i zawarła umowy pożyczki jako osoba fizyczna. Tak więc w Pani ocenie czynność ta była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

 2. Według Pani wiedzy, Pożyczkodawca był zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

 3. Zawarte aneksy nie zwiększały kwoty pożyczki (nie było przekazania gotówki na zryczałtowaną kwotę (...) zł i inne kwoty określone w aneksach nie były to pożyczki), a jedynie wszystkie pozostałe kwoty określały inne powstałe koszty z innych tytułów, niezwiązane z udzieleniem pożyczki (umowy o dzieło, wydatki na inne usługi). Zryczałtowana opłata w kwocie (...) zł to powstałe koszty z tytułu opłaty za zmianę terminu spłaty pożyczek i innych wydatków ujętych w aneksach.

Pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy jako osoba fizyczna (w opisanej sytuacji pożyczkobiorca), która zawarła ww. umowy pożyczki z czynnym płatnikiem (winno być: podatnikiem) podatku od towarów i usług (pożyczkodawcą) jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od udzielonych pożyczek?

W jednej z umów dopatrzyła się Pani zapisu, że pożyczkobiorca zobowiązany jest do opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnej i nabrała Pani wątpliwości z tego powodu, pomimo Pani stanowiska, że taki podatek od czynności cywilnoprawnych nie powstał po Pani stronie i nie dotyczy Pani sytuacji.

Pani stanowisko w sprawie (zajęte w uzupełnieniu wniosku)

Pani zdaniem, według Pani wiedzy i rozumienia przepisów skarbowych, po Pani stronie nie powstał obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż jako osoba fizyczna zawarła Pani umowy pożyczki z pożyczkodawcą, który był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 223 ze zm.):

Podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.):

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1a cyt. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą każdorazowej wypłaty środków pieniężnych, jeżeli umowa pożyczki określa, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy.

W myśl art. 4 pkt 7 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży, przy umowie pożyczki – na biorącym pożyczkę.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy :

Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – kwota lub wartość pożyczki albo depozytu, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Stawka podatku wynosi od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego – 2%, z zastrzeżeniem ust. 5.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z treści art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że zawarła Pani (jako Pożyczkobiorca) z Kancelarią Adwokacką, działającą jako przedsiębiorca oraz podatnik podatku od towarów i usług, 4 (cztery) umowy pożyczki. Pani zapytanie dotyczy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zawarcia ww. umów pożyczek.

Aby, to zagadnienie rozstrzygnąć w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia, czy powyższa czynność będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. To ustalenie ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług lub zwolnienie jej od tego podatku będzie skutkowało wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) lub lit. b) ww. ustawy.

Jak wskazała Pani we wniosku – Pożyczkodawca był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz – według Pani informacji – w zakresie omawianych pożyczek był zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro więc omawiane czynności udzielenia pożyczek były zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, to w powyższej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku, opisane umowy pożyczki były wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. To oznacza, że na Pani jako pożyczkobiorcy nie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z zakreśleniem przez Panią przedmiotu wniosku – interpretacja ta ocenia wyłącznie Pani stanowisko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym, część opisu stanu faktycznego, która odnosi się do opodatkowania na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), uznaliśmy za element zdarzenia przyszłego niepodlegający ocenie w ramach wydanej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych; na nim oparliśmy rozstrzygnięcie w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lipca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 20 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczył podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczki. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 11 października 2023 r. (wpływ 17 października 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zawarła Pani z (...) Kancelaria Adwokacka (…) umowy pożyczki według Aneksu 12.

1. Z (...) r. na kwotę (...) zł,

2. Z (...) r. na kwotę (...) zł,

3. Z (...) r. na kwotę (...) zł,

4. Z (...) r na kwotę (...) zł.

W umowie pożyczki jest, przygotowany przez Kancelarię Adwokacką (…), zapis § 6 pkt 5 – „Koszty publicznoprawne umowy pożyczki ponosi Pożyczkobiorca”.

W związku z tym, że umowy pożyczki nie były spłacone w terminie, jak było w zapisie umowy, w celu przedłużenia terminów wymagalności każdej pożyczki, pożyczkodawca (Kancelaria Adwokacka) zawierał aneksy do umowy pożyczki, aby wydłużyć termin wymagalności. Pożyczkodawca pobierał za to kary umowne, jako zryczałtowane opłaty za udzielenie pożyczek, które narastały z każdym aneksem, a nie były rozliczane według umowy pożyczki § 3 pkt 1 i 2, miesięcznie, na co jako przedsiębiorca miał obowiązek wystawienia faktury i zaliczenia do dochodu, a nie pożyczki.

Ponadto, Aneks 12 do umowy pożyczki z (...) r. zawiera kwoty:

1) od umowy o dzieło (...) zł,

2) zwrot 4 zastępstw w kwocie (...) zł, które dotyczyły innych umów zlecenia, według których Kancelaria Adwokacka (...) zobowiązana była wystawić faktury VAT,

3) zwrot wydatków do wykonania innych umów zlecenia, a nie umów pożyczki,

4) zryczałtowana opłata za udzielenie pożyczek od (...) r. do (...) r., która to opłata też nie jest pożyczką, a dochodem od kapitału pożyczkodawcy.

Jako pożyczkobiorca nie dokonała Pani opłaty od umów pożyczek, gdyż w Pani rozumieniu podatek od czynności cywilnoprawnych Pani nie obowiązywał, gdyż zawarła Pani umowy i uzyskała pożyczki od przedsiębiorcy, który ma obowiązek odprowadzenia podatku od towarów i usług od przychodu zysków z tych pożyczek – kary umowne, prolongaty, zryczałtowane opłaty.

W związku ze sporem, jaki powstał w rozumieniu zapisów umów pożyczki i Aneksów do umowy pożyczki z (...) r. nie rozumie Pani i ma wątpliwość, czy zryczałtowana opłata (...) zł to dalsza pożyczka, czy miesięczne opłaty zryczałtowane wynikające do umowy pożyczki i jak powinna być ta opłata rozliczona z Urzędem Skarbowym i przez kogo - pożyczkodawcę czy pożyczkobiorcę.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

1. Zawarte umowy z (...) r., (...) r., (...) r., (...) r. były na kwoty (...) zł, (...) zł, (...) zł oraz (...) zł i podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pożyczkodawca był przedsiębiorcą z zarejestrowaną działalnością gospodarczą i zarejestrowanym płatnikiem (winno być: podatnikiem) podatku od towarów i usług numer NIP (…), wystawiał faktury VAT na inne prowadzone usługi, a Pani występowała jako pożyczkobiorca i zawarła umowy pożyczki jako osoba fizyczna. Tak więc w Pani ocenie czynność ta była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

2. Według Pani wiedzy, Pożyczkodawca był zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

3. Zawarte aneksy nie zwiększały kwoty pożyczki (nie było przekazania gotówki na zryczałtowaną kwotę (...) zł i inne kwoty określone w aneksach nie były to pożyczki), a jedynie wszystkie pozostałe kwoty określały inne powstałe koszty z innych tytułów, niezwiązane z udzieleniem pożyczki (umowy o dzieło, wydatki na inne usługi). Zryczałtowana opłata w kwocie (...) zł to powstałe koszty z tytułu opłaty za zmianę terminu spłaty pożyczek i innych wydatków ujętych w aneksach.

Pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy jako osoba fizyczna (w opisanej sytuacji pożyczkobiorca), która zawarła ww. umowy pożyczki z czynnym płatnikiem (winno być: podatnikiem) podatku od towarów i usług (pożyczkodawcą) jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od udzielonych pożyczek?

W jednej z umów dopatrzyła się Pani zapisu, że pożyczkobiorca zobowiązany jest do opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnej i nabrała Pani wątpliwości z tego powodu, pomimo Pani stanowiska, że taki podatek od czynności cywilnoprawnych nie powstał po Pani stronie i nie dotyczy Pani sytuacji.

Pani stanowisko w sprawie (zajęte w uzupełnieniu wniosku)

Pani zdaniem, według Pani wiedzy i rozumienia przepisów skarbowych, po Pani stronie nie powstał obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż jako osoba fizyczna zawarła Pani umowy pożyczki z pożyczkodawcą, który był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 223 ze zm.):

Podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.):

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1a cyt. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą każdorazowej wypłaty środków pieniężnych, jeżeli umowa pożyczki określa, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy.

W myśl art. 4 pkt 7 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży, przy umowie pożyczki – na biorącym pożyczkę.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy :

Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – kwota lub wartość pożyczki albo depozytu, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Stawka podatku wynosi od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego – 2%, z zastrzeżeniem ust. 5.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

– umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

– umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z treści art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że zawarła Pani (jako Pożyczkobiorca) z Kancelarią Adwokacką, działającą jako przedsiębiorca oraz podatnik podatku od towarów i usług, 4 (cztery) umowy pożyczki. Pani zapytanie dotyczy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zawarcia ww. umów pożyczek.

Aby, to zagadnienie rozstrzygnąć w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia, czy powyższa czynność będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. To ustalenie ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług lub zwolnienie jej od tego podatku będzie skutkowało wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) lub lit. b) ww. ustawy.

Jak wskazała Pani we wniosku – Pożyczkodawca był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz – według Pani informacji – w zakresie omawianych pożyczek był zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro więc omawiane czynności udzielenia pożyczek były zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, to w powyższej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku, opisane umowy pożyczki były wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. To oznacza, że na Pani jako pożyczkobiorcy nie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z zakreśleniem przez Panią przedmiotu wniosku – interpretacja ta ocenia wyłącznie Pani stanowisko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym, część opisu stanu faktycznego, która odnosi się do opodatkowania na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), uznaliśmy za element zdarzenia przyszłego niepodlegający ocenie w ramach wydanej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych; na nim oparliśmy rozstrzygnięcie w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.