Interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.330.2023.3.BJ

W zakresie ustalenia, czy dokonując wypłaty wynagrodzenia na rzecz Dostawcy z tytułu zakupu Systemu Zarządzania Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony 21 sierpnia 2023 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dokonując wypłaty wynagrodzenia na rzecz Dostawcy z tytułu zakupu Systemu Zarządzania Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 9 października 2023 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.330.2023.1.BJoraz pismem z 18 października 2023 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.330.2023.2.BJ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 16 i 19 października 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu zdarzenia przyszłego

Ltd Sp. z o.o. Oddział w Polsce (dalej: Wnioskodawca, Oddział) jest oddziałem zagranicznego przedsiębiorstwa Co., Ltd, którego siedziba znajduje się w Chinach. Oddział został utworzony na podstawie Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 470) i wpisany do KRS. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie architektury i inżynierii oraz doradztwa technicznego.

Wnioskodawca świadczy kompleksowe usługi związane z budową magazynu w Polsce. Usługi te są świadczone na rzecz podmiotu trzeciego („Usługa”). W ramach Usługi Oddział zobowiązany jest m.in. do wyposażenia magazynu w odpowiednie narzędzia informatyczne pozwalające na zarządzanie procesami magazynowymi. W związku z tym Oddział planuje dokonać zakupu systemu (dalej: System Zarządzania) od podmiotu z siedzibą w Chinach (dalej: Dostawca). Jednocześnie Wnioskodawca nie dokonał do tej pory wyboru określonego Dostawcy, decyzja zostanie podjęta w najbliższej przyszłości.

System Zarządzania jest rozwiązaniem informatycznym (programem) służącym do automatyzacji procesów biznesowych i dostarczania analiz z określonych segmentów przedsiębiorstwa, umożliwiając kontrolę i weryfikację zaplanowanych działań. System Zarządzania ma być wykorzystywany przede wszystkim do obsługi procesów magazynowych, w tym m.in. zarządzania procesem przyjęcia towaru na magazyn, wydania towaru z magazynu, kontroli stanów magazynowych i inwentaryzacji.

W umowie (dalej: Umowa z Dostawcą), którą Wnioskodawca zawrze z wybranym Dostawcą znajdą się zapisy, zgodnie z którymi:

- Dostawca zobowiązuje się do zaprojektowania i wdrożenia Systemu Zarządzania,

- po uiszczeniu płatności, na Wnioskodawcę jako nabywcę przejdzie prawo własności i wszelkie prawa własności intelektualnej do Systemu Zarządzania, w tym do wszystkich materiałów, dokumentów i kodów źródłowych opracowanych lub dostarczonych przez Dostawcę.

Spółka wskazuje, że wybrany Dostawca będzie rezydentem podatkowym Chin i nie będzie posiadał w Polsce zakładu dla celów podatku dochodowego. Jednocześnie Wnioskodawca i Dostawca nie będą podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów Ustawy o CIT. Dostawca jest rzeczywistym właścicielem wynagrodzenia wypłacanego przez Oddział z tytułu zakupu Systemu Zarządzania (w rozumieniu art. 4a pkt 29 Ustawy o CIT).

Ponadto, Wnioskodawca:

-będzie posiadał certyfikat rezydencji podatkowej, potwierdzający, iż Dostawca jest rezydentem podatkowym Chin,

-dochowa należytej staranności zgodnie z art. 26 ust. 1 zd. 3 i 4 Ustawy o CIT.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 16 października 2023 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Nabycie Systemu Zarządzania nie będzie wiązało się z udzieleniem Wnioskodawcy jakiekolwiek licencji, w tym licencji użytkownika końcowego do programów komputerowych.

Wraz z nabyciem Systemu Zarządzania Wnioskodawca nie nabędzie know-how.

Wraz z nabyciem Systemu Zarządzania Wnioskodawca nie nabędzie żadnych usług doradczych.

Pytanie

Czy dokonując wypłaty wynagrodzenia na rzecz Dostawcy z tytułu zakupu Systemu Zarządzania Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując wypłaty wynagrodzenia na rzecz Dostawcy z tytułu zakupu Systemu Zarządzania Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów. Przy czym, na podstawie art. 21 ust. 2 Ustawy o CIT przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jednocześnie zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO z Chinami zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba, że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 1 UPO z Chinami: należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Zgodnie z ust. 2 Jednakże należności te mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy odbiorca tych należności jest ich właścicielem mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć:

a) w przypadku należności licencyjnych, o których mowa w ustępie 3 litera a) niniejszego artykułu, dziesięciu procent kwoty brutto tych należności;

b) w przypadku należności licencyjnych, o których mowa w ustępie 3 litera b) niniejszego artykułu, dziesięciu procent przyjętej kwoty brutto tych należności. W rozumieniu niniejszego ustępu określenie "przyjęta kwota" oznacza siedemdziesiąt procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 3 UPO z Chinami: określenie „należności licencyjne”, użyte w niniejszym artykule, obejmuje:

a) Wszelkiego rodzaju należności, uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla radia lub telewizji, do patentu, know-how, znaku towarowego, rysunku lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego;

b) Wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego.

Przy czym, zgodnie z art. 13 ust. 1 UPO z Chinami z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2 niniejszego artykułu zyski ze sprzedaży majątku powstające w Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym Państwie.

W ocenie Wnioskodawcy wynagrodzenie Dostawcy z tytułu zakupu Systemu Zarządzania nie może być uznane za należności licencyjne w rozumieniu art. 12 ust. 3 UPO. W art. 12 ust. 2 UPO z Chinami definiując określenie „należności licencyjne” posłużono się sformułowaniem należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania. Tym samym, za należność licencyjną nie można uznać wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności i wszelkich praw autorskich do programu informatycznego. Jak wskazano w stanie faktycznym, zgodnie z Umową z Dostawcą po uiszczeniu wynagrodzenia, Wnioskodawca nabędzie wszelkie prawa własności i prawa własności intelektualnej do wszystkich materiałów, dokumentów i kodów źródłowych opracowanych lub dostarczonych przez sprzedającego. A zatem, Wnioskodawca nabędzie wszelkie prawa i stanie się właścicielem Systemu Zarządzania (a nie jego użytkownikiem). Tym samym, w przypadku transakcji nabycia Systemu Zarządzania nie mamy do czynienia z użytkowaniem ani z prawem do użytkowania. Mając powyższe na uwadze, należy wykluczyć możliwość zakwalifikowania wynagrodzenia z tytułu sprzedaży Systemu Zarządzania do należności licencyjnych na gruncie UPO z Chinami.

Zdaniem Wnioskodawcy właściwym jest zakwalifikowanie przedmiotowego wynagrodzenia do zysków przedsiębiorstw w rozumieniu art. 7 UPO z Chinami. Przemawia za tym fakt, że System Zarządzania został wytworzony przez Dostawcę w ramach jego działalności gospodarczej w celu sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy. System Zarządzania stanowi gotowy produkt przeznaczony na sprzedaż, która generuje zysk w ramach przedsiębiorstwa Dostawcy. Działalność gospodarcza Dostawcy obejmuje m.in. wytwarzanie systemów komputerowych na zlecenie klientów. Przedmiot sprzedaży wynika więc ze specyfiki działalności Dostawcy. Obrazując to na przykładzie, działalność gospodarcza Dostawcy jest analogiczna jak np. działalność gospodarcza producenta mebli, jedyną różnicą jest wytwarzany przedmiot - w przypadku Wnioskodawcy jest to system komputerowy a w przypadku producenta mebli - meble. System Zarządzania nie będzie składnikiem majątku wykorzystywanym przez Dostawcę, powstał on jedynie na zlecenie Wnioskodawcy, w celu sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy. Tym samym wykluczyć należy również kwalifikację należności z tytułu sprzedaży Systemu Zarządzania do zysków ze sprzedaży majątku na gruncie art. 13 UPO z Chinami.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynagrodzenie Dostawcy z tytułu sprzedaży Systemu Zarządzania mieści się w definicji zysków przedsiębiorstw na gruncie UPO z Chinami.

Zgodnie z art. 7 UPO z Chinami zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w państwie siedziby podmiotu, który te zyski uzyskuje (w przedmiotowej sprawie w Chinach), o ile podmiot zagraniczny nie posiada zakładu na terytorium Polski. Jak wskazano w stanie faktycznym, Dostawca nie ma w Polsce zakładu. Tym samym, Wnioskodawca na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 i art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT dokonując płatności na rzecz Dostawcy nie będzie zobowiązany do potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego (podatku u źródła w Polsce).

Jednocześnie, jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca:

-będzie posiadał certyfikat rezydencji podatkowej, potwierdzający, iż Dostawca jest rezydentem podatkowym Chin,

-dochowa należytej staranności zgodnie z art. 26 ust. 1 zd. 3 i 4 Ustawy o CIT.

Powyższe jest również zgodne ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 18 kwietnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.78.2018.3.BG.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”):

W myśl art. 3 ust. 3 updop:

Zgodnie z art. 3 ust. 5 updop:

W przepisie tym, wyrażona została zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl, której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Tytuły należności których wypłata rodzi po stronie wypłacającego (polskiego rezydenta podatkowego) obowiązek poboru podatku (art. 26 ust. 1 updop) zostały wymienione w art. 21 ust. 1 updop, zgodnie z którym:

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 updop:

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Stosownie do art. 21 ust. 2 updop:

Powyższe regulacje prawne wskazują na fakt, że w przypadku podmiotu, który nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, a uzyskuje przychody na tym terytorium, w kwestii sposobu opodatkowania pierwszeństwo mają postanowienia właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Przy czym, zastosowanie stawki podatku wynikającej z takiej umowy lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikatem rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, w którym wprost wymieniono przychody z praw autorskich (w tym również przychody ze sprzedaży tych praw) jako podlegające dyspozycji tego przepisu. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, w umowie, którą Wnioskodawca zawrze z Dostawcą znajdą się zapisy, zgodnie z którymi:

-Dostawca zobowiązuje się do zaprojektowania i wdrożenia Systemu Zarządzania,

-po uiszczeniu płatności, na Wnioskodawcę jako nabywcę przejdzie prawo własności i wszelkie prawa własności intelektualnej do Systemu Zarządzania, w tym do wszystkich materiałów, dokumentów i kodów źródłowych opracowanych lub dostarczonych przez Dostawcę.

Zauważyć przy tym należy, że we wniosku wyraźnie wskazaliście Państwo, że nabycie Systemu Zarządzania nie będzie wiązało się z udzieleniem Wnioskodawcy jakiekolwiek licencji, w tym licencji użytkownika końcowego do programów komputerowych.

Wraz z nabyciem Systemu Zarządzania Wnioskodawca nie nabędzie know-how.

Wraz z nabyciem Systemu Zarządzania Wnioskodawca nie nabędzie żadnych usług doradczych.

W konsekwencji wynagrodzenie o którym mowa we wniosku, jako należność za przeniesienie praw autorskich jest należnością o której mowa w art. 21 ust. 1 updop, podlegającą co do zasady opodatkowaniu podatkiem u źródła. W świetle Państwa wyjaśnienia brak jest przy tym podstaw prawnych do uznania wskazanych we wniosku płatności, za inne należności wymienione w art. 21 ust. 1 updop.

Należy jednak zauważyć, że jak już wskazano przepisy art. 21 ust. 1 updop stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zasadne jest tym samym odwołanie się do przepisów Umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzonej w Pekinie dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz.U. z 1989 r. Nr 13, poz. 65, dalej: „umowa polsko-chińska”),

Stosownie do art. 12 umowy polsko-chińskiej:

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz odnosząc się do definicji należności licencyjnej zawartej w art. 12 ust. 3 umowy polsko-chińskiej, należy podkreślić, że Państwa - Strony tejże umowy posłużyły się sformułowaniem „należności, uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego”. Jak wynika z powyższego, pojęcie należności licencyjnych nie dotyczy wszelkich opłat dokonywanych w związku z transakcjami, których przedmiotem są prawa autorskie, lecz wyłącznie tych, w których mamy do czynienia z prawem do korzystania z tych praw. Tym samym, zapłata należności z tytułu sprzedaży praw do utworów, nie stanowi należności licencyjnej w rozumieniu umowy polsko-chińskiej.

Interpretując postanowienia umowy międzynarodowej (biorąc pod uwagę dyrektywy wykładni wynikające z Konwencji Wiedeńskiej o Prawie Traktatów sporządzonej w Wiedniu dnia 23 maja 1969 r. opubl. w Dz. U. z 1990 r. Nr 74, poz. 439) należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w niej postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

I tak w pkt 8.2 Komentarza do art. 12 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD (z dnia 22 lipca 2010 r. ABC a Wolters Kluwer business, Warszawa 2011), dotyczącego należności licencyjnych wskazano, że „Jeżeli wypłata jest dokonywana w zamian za przeniesienie pełnego prawa własności mienia, o którym mowa w definicji, to taka wypłata nie jest uważana jako wynagrodzenie za użytkowanie lub za prawo użytkowania tego mienia i tym samym nie może być uznana jako należność licencyjna”. (…) „jeżeli własność praw została przeniesiona w całości lub w części na inną osobę, to zapłata za to nie może dotyczyć korzystania z tych praw”. Ponadto zgodnie z pkt 15 Komentarza do art. 12 Modelowej Konwencji OECD „Jeżeli wynagrodzenie przekazywane jest z tytułu przeniesienia całości praw wynikających z praw autorskich, płatność nie może stanowić należności licencyjnej i przepisy artykułu nie mają zastosowania.”

Stosownie do art. 7 umowy polsko-chińskiej:

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe i powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że zawarta umowa z Dostawcą, w wyniku której Państwo nabędziecie wszelkie prawa własności i prawa własności intelektualnej do wszystkich materiałów, dokumentów i kodów źródłowych opracowanych lub dostarczonych przez sprzedającego nie spełnia definicji należności licencyjnych w rozumieniu polsko-chińskiej umowy.

Należności dotyczące sprzedaży praw autorskich uzyskiwanych przez Dostawcę chińskiego należy kwalifikować jako „zyski przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 7 umowy polsko-chińskiej, o ile zostanie to udokumentowane certyfikatem rezydencji. Zyski te podlegają opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu, który dochód taki uzyskuje (w rozpatrywanej sprawie w Chinach), bowiem jak wyraźnie wynika z wniosku podmiot zagraniczny nie posiada zakładu na terytorium Polski.

W świetle powyższego, Państwo jako dokonujący płatności na rzecz Dostawcy chińskiego nie będziecie zobowiązani do potrącenia od wypłaconych należności zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

Zatem Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).