Interpretacja indywidualna z dnia 5 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.540.2023.2.AWO

Ustalenie, czy wydatki mają charakter remontowy (odtworzeniowy), czy też stanowią ulepszenie środka trwałego powiększające jego wartość. Ustalenie, czy nakłady poniesione należy zakwalifikować jako wydatki remontowe, przywracające pierwotna wartość użytkową.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny, czy wskazane we wniosku wydatki mają charakter remontowy (odtworzeniowy) czy też stanowią ulepszenie środka trwałego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 19 września 2023 r. (wpływ 20 września 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Działalność gospodarczą prowadzi Pan od 1 lutego 2000 r. Podstawowy zakres działalności to: pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (PKD 68.31 .Z) oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z). Prowadzi Pan podatkową książkę przychodów i rozchodów i rozlicza Pan podatek dochodowy na zasadach ogólnych.

Jest Pan właścicielem nieruchomości przy ul. A w X, którą nabył Pan wspólnie z żoną na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Nieruchomość tę nabył Pan w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w trzech etapach:

•Drugie piętro składające się z 3 lokali mieszkalnych – w maju 2019 r.,

•Parter składający się z 3 lokali mieszkalnych – w sierpniu 2021 r.,

•Pierwsze pieto składające się z 3 lokali mieszkalnych – w marcu 2022 r.

W chwili nabycia wszystkie lokale były przeznaczone do remontu. Instalacja elektryczna była przestarzała i stwarzała zagrożenie dla użytkowników. Instalacja kanalizacyjna wykonana z żeliwa, w znacznej części była niedrożna. Podobnie jak przerdzewiała instalacja wodna. W lokalach znajdowały się piece węglowe, które nie mogły być używane, gdyż zgodnie z przepisami obowiązującymi w L musiały zostać wymienione na ogrzewanie spełniające normy Uchwały nr (...) Sejmiku województwa L z dnia (...) 2020 roku w sprawie Programu ochrony powietrza dla województwa L.

Zakupiony budynek mieszkalny został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w jednej pozycji, sklasyfikowany jako (...). Poszczególne etapy nabycia powodowały wzrost wartości początkowej środka trwałego.

Przed rozpoczęciem najmu, w okresie od czerwca do grudnia 2022 r. zostały wykonane następujące pracę budowlane:

•wymiana całości instalacji wodnej i kanalizacyjnej, nowe piony;

•wzmocnienie stropów drewnianych – wymiana części przegniłych belek drewnianych na stalowe;

•wykonanie instalacji CO wraz z demontażem pieców węglowych;

•wymiana instalacji elektrycznej w 6-ciu lokalach mieszkalnych z montażem skrzynek bezpiecznikowych;

•wymiana stolarki okiennej w istniejących otworach okiennych oraz stolarki drzwiowej;

•wymiana drzwi wejściowych do nieruchomości;

•malowanie dachu;

•wykonanie sufitów podwieszanych w technologii G-K;

•szpachlowanie, malowanie ścian i sufitów, wymiana podłóg, obłożenie ścian i podłóg w łazienkach płytkami ceramicznymi, zainstalowanie tzw. białego montażu (umywalki, toalety, brodziki, kabiny prysznicowe, armatura).

Pierwszy przychód z wynajmowanych lokali uzyskał Pan w styczniu 2023 r.

W uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pan ponadto:

Nieruchomość przy ul. A 7 w X, której jestem Pan właścicielem składa się z 3 kondygnacji mieszkalnych, piwnicy i strychu. Lokale wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku (piwnica, strych, klatka schodowa) nabywał Pan wspólnie z żoną na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej w ramach i na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w następujący sposób:

1.Samodzielny lokal mieszkalny położony na drugim piętrze składający się z: 3 kuchni, 3 pokoi, 3 przedpokoi i ubikacji wraz z udziałem w częściach wspólnych nieruchomości – w maju 2019 r.,

2.Samodzielny lokal mieszkalny położony na parterze składający się z: 3 kuchni, 3 pokoi, 3 przedpokoi i ubikacji wraz z udziałem w częściach wspólnych nieruchomości –w sierpniu 2021 r.,

3.Samodzielny lokal mieszkalny położony na pierwszym piętrze składający się z: 3 kuchni, 3 pokoi, 3 przedpokoi i ubikacji wraz z udziałem w częściach wspólnych nieruchomości – w marcu 2022 r.

Lokale mieszkalne znajdują się w budynku wybudowanym w latach trzydziestych ubiegłego stulecia. W chwili nabycia na każdym piętrze urządzone były trzy oddzielne mieszkania z jedną wspólną toaletą. Zły stan techniczny tych mieszkań nie pozwalał na zamieszkanie w nich. Wszystkie lokale były przeznaczone do remontu. Instalacja elektryczna była przestarzała i stwarzała zagrożenie dla potencjalnych użytkowników. Instalacja kanalizacyjna była wykonana z żeliwa, w znacznej części była niedrożna. Podobnie jak przerdzewiała instalacja wodna. W lokalach znajdowały się piece węglowe, które nie mogły być używane, gdyż zgodnie z przepisami obowiązującymi w L musiały zostać wymienione na ogrzewanie spełniające normy Uchwały nr (...) Sejmiku województwa L z dnia (...) 2020 roku w sprawie Programu ochrony powietrza dla województwa L. Do budynku nie była doprowadzona sieć gazowa pozwalająca na instalację pieców C.O.

Zgodnie z aktem notarialnym obejmującym umowę sprzedaży z maja 2019r. nabył Pan samodzielny lokal mieszkalny położony na całym drugim piętrze w budynku przy ul. A 5 w X (objęty jedną księgą wieczystą) składający się z 3 kuchni, 3 pokoi, 3 przedpokoi i ubikacji wraz z udziałem w częściach wspólnych nieruchomości.

Zgodnie z aktem notarialnym obejmującym umowę sprzedaży z sierpnia 2021r. nabył Pan samodzielny lokal mieszkalny położony na całym parterze w budynku przy ul. A 5 w X (objęty jedną księgą wieczystą) składający się z 3 kuchni, 3 pokoi, 3 przedpokoi i ubikacji wraz z udziałem w częściach wspólnych nieruchomości.

Zgodnie z aktem notarialnym obejmującym umowę sprzedaży z marca 2022 r. nabył Pan samodzielny lokal mieszkalny położony na całym pierwszym piętrze w budynku przy ul. A 5 w X (objęty jedną księgą wieczystą) składający się z 3 kuchni, 3 pokoi, 3 przedpokoi i ubikacji wraz z udziałem w częściach wspólnych nieruchomości.

Żaden z lokali oraz budynek nie był towarem handlowym w Pana działalności.

Budynek/Lokale nabył Pan na potrzeby wynajmu mieszkań zgodnie z przedmiotem Pana działalności.

Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych jako 3 odrębne nieruchomości: drugie piętro z dniem 31 marca 2020 r., parter z dniem nabycia tj. w sierpniu 2021 r., pierwsze piętro z dniem nabycia, tj. w marcu 2022 r.

Budynek jako całość nie był amortyzowany.

Lokale stanowiły odrębne środki trwałe w Pana działalności gospodarczej.

Lokale zostały sklasyfikowane jako 110-KŚT.

Nieruchomość na drugim piętrze amortyzowana była od 31 marca 2020 r. do 31 grudnia 2022 r. – metoda liniowa przy stawce 10%, nieruchomość na parterze i pierwszym piętrze nie były kiedykolwiek amortyzowane ze względu na zmianę przepisów.

Z budynku nie wyodrębnił Pan prawnie, jakiegokolwiek z lokali, w wyniku czego powstał nowy środek trwały.

We wniosku omyłkowo błędnie sformułowano, że budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w jednej pozycji oraz, że nastąpił wzrost wartości początkowej środka trwałego a de facto każda z nieruchomości stanowi osobny środek trwały, a wzrost wartości powodowały poniesione nakłady na prace budowlane.

Etapem jest nabycie danego piętra (jako samodzielnego lokalu mieszkalnego).

Poszczególne etapy nabycia nie powodowały wzrostu wartości środka trwałego, gdyż każdy z tych etapów stanowi odrębny środek trwały, a ich suma stanowi wartość całego budynku, którego stałem się właścicielem.

Każdy etap stanowił odrębny środek trwały.

Opisany stan dotyczy wszystkich środków trwałych w momencie nabycia.

Prace prowadził Pan w okresie od czerwca 2022 r. do grudnia 2022 r.

Opisane prace przeprowadził Pan w zakresie parteru oraz pierwszego piętra.

Prace zostały wykonane, gdy objął Pan nieruchomość w posiadanie ale przed oddaniem środka trwałego do używania najemcom.

Opisane we wniosku prace zostały przez Pana dokonane podczas używania elementów wspólnych budynku poprzez najemców lokali położonych na drugim piętrze, gdyż drugie piętro zaczął Pan wynajmować od 1 kwietnia 2020 r.

Opisane we wniosku prace nastąpiły przed rozpoczęciem najmu środka trwałego.

Najem rozpoczął Pan w następujących datach:

•mieszkanie 1 w nieruchomości położonej na parterze – 1 czerwca 2023 r.

•mieszkanie 2 w nieruchomości położonej na parterze – 1 kwietnia 2023 r.

•mieszkanie 3 w nieruchomości położonej na parterze – 1 marca 2023 r.

•mieszkanie 4 w nieruchomości położonej na pierwszym piętrze – 1 stycznia 2023 r.

•mieszkanie 5 w nieruchomości położonej na pierwszym piętrze – 1 stycznia 2023 r.

•mieszkanie 6 w nieruchomości położonej na pierwszym piętrze – 1 stycznia 2023 r.

•mieszkanie 7 w nieruchomości położonej na drugim piętrze – 1 maja 2020 r.

•mieszkanie 8 w nieruchomości położonej na drugim piętrze – 1 kwietnia 2020 r.

•mieszkanie 9 w nieruchomości położonej na drugim piętrze – 1 maja 2021 r.

Najem odbywa się w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w datach wskazanych jak wyżej.

Pierwszy przychód z najmu parteru uzyskał Pan w datach: mieszkanie nr 3 – 6 marca 2023r., mieszkanie nr 2 – 10 kwietnia 2023 r., mieszkanie nr 1 – 6 czerwca 2023 r.

Pierwszy przychód z najmu pierwszego piętra uzyskał Pan w datach: mieszkanie nr 4 – 13 stycznia 2023r., mieszkanie nr 5 – 3 stycznia 2023 r., mieszkanie nr 6 – 13 stycznia 2023 r.,

Pierwszy przychód z najmu drugiego piętra uzyskał Pan w datach: mieszkanie nr 8 – 10 kwietnia 2020 r., mieszkanie nr 7 – 10 maja 2020 r. mieszkanie nr 9 – 11 maja 2021 r.

Opisane we wniosku prace przeprowadzone były w lokalach zlokalizowanych na parterze i pierwszym piętrze oraz w częściach wspólnych budynku.

Prace budowlane przeprowadzane były kompleksowo i w tym samym czasie zarówno dla lokali na parterze jak i na pierwszym piętrze – w okresie od czerwca do grudnia 2022 roku.

Każda z opisanych we wniosku prac, została zakończona.

Prace zostały wykonane gdy objął Pan nieruchomość w posiadanie ale przed oddaniem środka trwałego do używania najemcom.

Opisane we wniosku prace zostały wykonane w celu przystosowania każdego z lokali i budynku do najmu.

Wszystkie faktury na opisane we wniosku prace zostały/zostaną wystawione na Pana dane.

Opisane we wniosku prace polegały na odtworzeniu stanu pierwotnego przy wykorzystaniu materiałów odpowiadającym aktualnym standardom, ponieważ wszystkie instalacje oraz elementy środka trwałego (m.in. stolarka zewnętrzna i wewnętrzna, stropy) wymagały remontu lub wymiany na nowe.

Opisane we wniosku prace obejmowały remont i przebudowę z zachowaniem dotychczasowej powierzchni i funkcji, w każdym lokalu została wykonana łazienka, której wcześniej tam nie było. Nie zwiększyła się powierzchnia ani kubatura, a funkcja mieszkalna została zachowana.

Poniesione wydatki spowodowały, że każdy lokal i budynek ma wyższy standard i zmienione parametry techniczne niż w dniu nabycia gdyż:

•wymiana całości instalacji wodnej i kanalizacyjnej, nowe piony – wymiana rur spowodowała, że każde mieszkanie ma zapewnioną czystą wodę oraz prawidłowe odprowadzanie ścieków co tym samym podnosi standard mieszkania i lepsze parametry techniczne,

•wzmocnienie stropów drewnianych (wymiana części przegniłych belek drewnianych na stalowe) – podniosło poziom bezpieczeństwa, lepsze parametry energetyczne oraz komfort użytkowania (m. in. dodatkowe wygłuszenie dźwięków) a tym samym podnosi standard mieszkania,

•wykonanie instalacji CO wraz z demontażem pieców węglowych – wyższy poziom bezpieczeństwa, wymiana była wykonana zgodnie z nakazem i wytycznymi Uchwały nr (...) Sejmiku województwa L z dnia (...) 2020 r. w sprawie Programu ochrony powietrza dla województwa L co tym samym podnosi standard mieszkania i lepsze parametry techniczne,

•wymiana instalacji elektrycznej w 6-ciu lokalach mieszkalnych z montażem skrzynek bezpiecznikowych – poprawa bezpieczeństwa i wydajności sieci co przekłada się na wyższy standard oraz lepsze parametry energetyczne,

•wymiana stolarki okiennej w istniejących otworach okiennych oraz stolarki drzwiowej – wyższy poziom bezpieczeństwa, dodatkowe wygłuszenie oraz dostosowanie się do obecnych standardów energetycznych,

•wymiana drzwi wejściowych do nieruchomości – wyższy poziom bezpieczeństwa, dodatkowe wygłuszenie oraz dostosowanie się do obecnych standardów energetycznych,

•malowanie dachu – spowodowało przedłużenie żywotności pokrycia dachu oraz konstrukcji dachu, a tym podniosło standard budynku,

•wykonanie sufitów podwieszanych w technologii G-K, szpachlowanie, malowanie ścian i sufitów – obniżenie sufitów powoduje oszczędności energetyczne, szpachlowanie, malowanie ścian i sufitów było konieczne po wymianie wszystkich instalacji oraz stolarki okiennej i drzwiowej, co tym samym przełożyło się na wyższy standard każdego lokalu,

•wymiana podłóg, obłożenie ścian i podłóg w łazienkach płytkami ceramicznymi, zainstalowanie tzw. białego montażu (umywalki, toalety, brodziki, kabiny prysznicowe, armatura) – wykonanie tych prac było niezbędne aby lokal nadawał się do użytku, gdyż po pracach opisanych w punktach powyżej, lokale musiały zostać przystosowane do zamieszkania w nich, co tym samym przełożyło się na wyższy standard,

Poniesione wydatki zmierzają do odtworzenia wartości użytkowej lokalu i budynku ponieważ w całym budynku było 9 lokali mieszkalnych, obecnie również jest 9 lokali mieszkalnych, a każda z opisanych prac wykonana została w celu przywrócenia stanu pierwotnego (mieszkalnego) przy wykorzystaniu materiałów zgodnych z obecnymi normami wymaganymi przepisami prawa.

Opisane we wniosku prace nie doprowadziły/doprowadzą do rozbudowy danego lokalu/budynku.

Opisane we wniosku prace nie zwiększą wynajmowaną powierzchni użytkowej danego lokalu lub budynku przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.

Wartość opisanych we wniosku wydatków przekroczyła w danym roku podatkowym kwotę 10 000 zł.

Nakłady utożsamia Pan z poniesionymi wydatkami na odtworzenie wartości użytkowej lokali mieszkalnych

Pytanie

Czy wskazane we wniosku wydatki mają charakter remontowy (odtworzeniowy) czy też stanowią ulepszenie środka trwałego powiększające jego wartość?

Czy nakłady poniesione w 2022 r. należy zakwalifikować jako wydatki remontowe, przywracające pierwotna wartość użytkową?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem nakłady poniesione w 2022 należy zakwalifikować jako wydatki remontowe, przywracające pierwotną wartość użytkową.

Przy remoncie stosowane były materiały odpowiadające aktualnym standardom technologicznym, odtwarzające wartość użytkowa budynku. Stanowią one koszt uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

•pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

•nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

•być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

W myśl art. 22 ust. 8 powołanej ustawy:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

–wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 cyt. ustawy:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

–o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi:

•stanowić własność lub współwłasność podatnika,

•zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

•być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

•przewidywany okres jego używania musi być dłuższy niż rok,

•być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy – zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Taka treść tego przepisu obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. Przepis ten został bowiem zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105).

Jak stanowi art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Przede wszystkim podkreślenia wymaga, że zasadą jest, że do ewidencji środków trwałych należy wpisać każdy składnik majątku oddzielnie, a zatem przy określaniu wartości początkowej należy mieć na uwadze cenę każdego składnika majątku. W przedmiotowej sprawie powinna być więc wyodrębniona wartość poszczególnych środków trwałych

W myśl art. 22f ust. 1 ww. ustawy:

Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

W sytuacji, gdy podatnik zamierza amortyzować środek trwały lub wartość niematerialną i prawną istotnym jest ustalenie ich wartości początkowej. Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 22f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi wartość początkowa środka trwałego oraz wartości niematerialnej i prawnej.

Sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych określa art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się w razie odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia, a jeżeli były używane przez podatnika przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie były wcześniej amortyzowane – cenę ich nabycia, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 22g ust. 3 ww. ustawy:

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Dodać należy, że w definicji ceny nabycia wskazanej w tej regulacji zostały wymienione przykładowe rodzaje kosztów poniesionych do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, które powinny zostać zaliczone do wartości początkowej. Katalog kosztów, wymieniony we wskazanym przepisie, nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje zwrot „w szczególności”. W konsekwencji może on obejmować również inne koszty, niewymienione w tym przepisie, które będą miały wpływ na wartość początkową środka trwałego, jeżeli koszty te będą związane z jego nabyciem, przystosowaniem do działalności oraz zostaną poniesione do dnia jego przekazania do używania.

Biorąc powyższe pod uwagę, poniesione przez Pana wydatki – skoro jak Pan sam twierdzi:

Prace zostały wykonane gdy objął Pan nieruchomość w posiadanie ale przed oddaniem środka trwałego do używania najemcom.

Opisane we wniosku prace zostały wykonane w celu przystosowania każdego z lokali i budynku do najmu.

–powinny zostać uwzględnione w wartości początkowej środka trwałego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczam, że przedmiotem tej interpretacji nie jest ocena prawidłowości dokonanej przez Pana klasyfikacji budynku/lokali jako, że dokonuję wykładni przepisów prawa podatkowego, nie jestem natomiast właściwy do ustalenia do jakiej grupy KŚT należy zaklasyfikować wskazany przez Pana środek trwały (wskazane środki trwałe).

Zasady klasyfikacji danego środka trwałego zostały unormowane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. z 2016 r., poz. 1864).

Klasyfikacja ta jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalania stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.

O zaliczeniu budynku (lokalu) do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje jego przeznaczenie oraz związana z tym konstrukcja i wyposażenie, a nie sposób użytkowania, który w praktyce bywa czasem niezgodny z przeznaczeniem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).