Interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.507.2023.4.NM

Obowiązki płatnika w związku z powtarzającymi się świadczeniami niepieniężnymi wspólnika na rzecz Spółki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z powtarzającymi się świadczeniami niepieniężnymi wspólnika na rzecz Spółki. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 września 2023 r. (wpływ 15 września 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, tj. spółka … z siedzibą w … (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność w zakresie …. Usługi Spółki w tym zakresie obejmują m in.: doradztwo, opracowanie koncepcji, projektu, dostawę, montaż i uruchomienie, a także usługi serwisowe polegające na okresowych przeglądach oraz likwidowaniu awarii … .

Przedmiot działalności określony w akcie założycielskim Spółki obejmuje następujące rodzaje działalności:

a)43.99.Z – Pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane;

b)41.10.Z – Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków;

c)41.20.Z – Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych;

d)43.21.Z – Wykonywanie instalacji elektrycznych;

e)43.22.Z – Wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych;

f)43.29.Z – Wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych;

g)46.69.Z – Sprzedaż hurtowa pozostałych maszyn i urządzeń;

h)95.22.Z Naprawa i konserwacja urządzeń gospodarstwa domowego oraz sprzętu użytku domowego i ogrodniczego.

Kapitał zakładowy Spółki wynosi … zł (słownie: … złotych) i dzieli się na 100 (słownie: sto) równych i niepodzielnych udziałów o wartości nominalnej … zł (słownie: … złotych) każdy udział.

Wnioskodawca aktualnie po przekształceniu jest spółką jednoosobową.

Planowane jest jednak zbycie części udziałów przez jedynego Wspólnika na rzecz żony, w związku z czym Spółka przestanie być spółką jednoosobową i będzie posiadać dwóch wspólników.

Umowa Spółki zawiera postanowienie, zgodnie z którym:

1)Wspólnik … zobowiązuje się, na zasadzie art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: „k.s.h.”), do regularnego – w każdym przypadku zgłoszenia zapotrzebowania przez Spółkę, ale nie rzadziej niż raz w miesiącu – realizowania powtarzających się świadczeń niepieniężnych, polegających na:

a)…;

b)…;

c)….

2)Z tytułu zrealizowania przez Wspólnika powtarzających się świadczeń niepieniężnych, o których mowa w ustępie powyżej, Wspólnikowi będzie przysługiwało wynagrodzenie na podstawie wystawionych przez niego rachunków według stawek rynkowych, przy czym zasady i wysokość wypłaty wynagrodzenia zostaną szczegółowo określone w odrębnych umowach zawartych między Spółką a Wspólnikiem.

3)Wyłącza się stosowanie art. 176 § 3 k.s.h.

4)Obowiązki Wspólnika, o których mowa w ustępie 1 powyżej, obciążają wszystkie posiadane przez niego udziały, o których mowa w § 7 ust. 2 niniejszego aktu założycielskiego Spółki. Zbycie udziałów, o których mowa w niniejszym ustępie, skutkuje wygaśnięciem obowiązków Wspólnika, o których mowa w ustępie 1 powyżej.

5)Zgodnie z powyższym zapisem, Wspólnik, którego obciąża obowiązek określony wskazanym postanowieniem, zamierza rozpocząć wykonywanie na rzecz Spółki następujących powtarzających się świadczeń niepieniężnych:

a)…;

b)…;

c)….

6)Wykonywanie świadczeń, o których mowa w pkt 5 powyżej, będzie miało charakter regularny i powtarzający się - będzie miało miejsce w każdym przypadku zgłoszenia zapotrzebowania przez Spółkę, ale nie rzadziej niż raz w miesiącu. Świadczenia te są wymienione szczegółowo w umowie Spółki i są ściśle związane z przedmiotem działalności Spółki.

7)Zgodnie z zapisem przewidzianym umową Spółki z tytułu zrealizowania przez Wspólnika powtarzających się świadczeń niepieniężnych, o których mowa powyżej, Wspólnikowi będzie przysługiwało wynagrodzenie na podstawie wystawionych przez niego rachunków według stawek rynkowych. Zasady i wysokość wypłaty wynagrodzenia zostaną szczegółowo określone w odrębnej umowie zawartej między Spółką a Wspólnikiem, którą Spółka i Wspólnik zamierzają zawrzeć.

8)Wspólnikowi będzie przysługiwać za świadczenia określone w umowie Spółki wynagrodzenie od Spółki w wysokości ustalonej godzinowo lub miesięcznie pomiędzy Wspólnikiem a Spółką. Wynagrodzenie będzie bazować na stawce godzinowej lub miesięcznej, nie będzie ono wyższe niż wynagrodzenie przyjęte w obrocie za tego rodzaju usługi. Wysokość wynagrodzenia zostanie ustalona w oparciu o stawki rynkowe.

Wspólnik pełni funkcję Prezesa Zarządu na podstawie powołania. Nie została w tym zakresie zawarta żadna umowa.

Jednocześnie Wspólnik prowadzi działalność wyłącznie jako wspólnik spółki cywilnej. Realizowane przez Niego na rzecz Spółki świadczenia, nie będą wykonywane w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej i nie będą pokrywać się z zakresem tej działalności.

Świadczenia niepieniężne nie będą wykonywane przez Wspólnika pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez Spółkę

Będą to czynności świadczone osobiście przez Wspólnika. Postanowienia umowy Spółki ani umowy ustalającej wynagrodzenie nie będą przewidywać możliwości wykonywania czynności, do których jest zobowiązany Wspólnik przez inne osoby.

Postanowienia umowy Spółki ani umowy ustalającej wynagrodzenie nie będą przewidywać możliwości powierzenia wykonywania czynności, do których jest zobowiązany Wspólnik przez inne osoby. Usługi będą świadczone osobiście przez Wspólnika. Taki wymóg dotyczy wszystkich świadczeń wskazanych w umowie Spółki ustalonych w trybie art. 176 k.s.h. Wspólnik nie może korzystać w tym zakresie z pomocy, pośrednictwa, zatrudniania osób trzecich. Postanowienia umowy Spółki ani umowy ustalającej wynagrodzenie nie będą przewidywać możliwości wykonywania czynności, do których jest zobowiązany Wspólnik przez inne osoby.

Postanowienia umowy Spółki ani umowy ustalającej wynagrodzenie nie będą przewidywać możliwości powierzenia wykonywania czynności, do których jest zobowiązany Wspólnik przez inne osoby. Wspólnik nie może powierzyć wykonania świadczeń niepieniężnych osobom trzecim.

Wspólnik wykonujący świadczenia niepieniężne nie będzie podporządkowany żadnej osobie zatrudnionej w Spółce. Wspólnik wykonując opisane czynności nie będzie podporządkowany osobom zatrudnionym w Spółce ani pełniącym określone funkcje w Spółce, ani inne podmioty. Wspólnik wykonując świadczenia niepieniężne będzie niezależny.

Wspólnik wykonując opisane czynności nie będzie zależny od jakichkolwiek podmiotów.

Spółka będzie ponosić ryzyko gospodarcze oraz osobowe wobec podmiotów trzecich za wykonywane przez Wspólnika świadczenia. Spółka będzie ponosić odpowiedzialność za rezultat powtarzających się świadczeń niepieniężnych wykonywanych przez Wspólnika.

Spółka, ani inny podmiot, w tym organy Spółki, nie będą wykonywać nadzoru nad procesem wykonywania świadczeń.

Wspólnik będzie zobowiązany do starannego działania, zgodnie z własnym doświadczeniem oraz profesjonalizmem i będzie wykonywał czynności osobiście, Spółka ani inny podmiot nie kontroluje/będzie kontrolować Wspólnika.

Czynności będą wykonywane w terminach i w miejscach, ustalonych wspólnie pomiędzy Wspólnikiem a Spółką, przy czym możliwe jest wykonywanie świadczeń przez Wspólnika w siedzibie Spółki, jak również część usług ze względu na swój charakter, np. …, …, czy spotkania z projektantami będzie mogła być wykonywana w innym miejscu, w tym miejscu zamieszkania Wspólnika, bądź w innym miejscu uzgodnionym ze Spółką. Spółka nie kontroluje i nie ponosi odpowiedzialności za miejsce, w którym Wspólnik wykonuje czynności opisane w zdarzeniu przyszłym. Spółka nie określa miejsca, w którym mają być wykonywane czynności.

Wspólnik ma/będzie miał w zakresie sposobu i czasu wykonywania czynności możliwość decydowania i czynności będą wykonywane w sposób oraz w czasie najbardziej właściwym według jego własnego uznania. Czynności Wspólnika są wykonywane w sposób i w czasie właściwym według uznania Wspólnika. Spółka może jednak wraz ze Wspólnikiem stosownie do potrzeb Spółki i możliwości Wspólnika ustalić na bieżąco czas wykonania określonej czynności.

Spółka nie ma uprawnienia do instruowania Wspólnika co do sposobu, w jaki czynności będą wykonywane. Wnioskodawca ani inny podmiot nie ustala godziny pracy, czasu przerw, „urlopów” wspólnika.

Wspólnik co do zasady będzie zobowiązany do starannego działania, zgodnie z własnym doświadczeniem oraz profesjonalizmem. W przypadku określonych czynności (…, …) Wspólnik będzie zobowiązany do osiągnięcia określonego rezultatu.

Wspólnik może korzystać z zasobów rzeczowych Spółki, np. komputera, przy czym nie ma takiego obowiązku. Do wykonywania świadczeń wspólnik będzie mógł wykorzystywać zasoby rzeczowe Spółki, np. urządzenia biurowe m.in. komputer, drukarkę oraz materiały biurowe. Jednakże możliwe jest również korzystanie przez Wspólnika z własnych urządzeń biurowych i materiałów biurowych.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

Wniosek o interpretację dotyczy wydania interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Nie dotyczy podatku od towarów i usług.

Spółka ani inny podmiot nie ustala godzin pracy, czasu przerw, ani „urlopów” Wspólnika.

Spółka ani inny podmiot nie mają prawa do nakładania kar dyscyplinarnych związanych z pracą Wspólnika.

Pytanie

Czy na Spółce wobec Wspólnika wykonującego opisane w umowie świadczenia spoczywać będą obowiązki płatnika z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, w szczególności obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, na Spółce wobec Wspólnika wykonującego opisane w umowie świadczenia nie będą spoczywać obowiązki płatnika z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Wynika to z faktu, że wynagrodzenie za wykonywanie określonych w umowie spółki świadczeń niepieniężnych wypłacane Wspólnikowi przez Spółkę stanowić będzie dla tego Wspólnika dochód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Źródła przychodów wyszczególniono w art. 10 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak przedstawiono powyżej, Wspólnik może być zobowiązany w umowie Spółki do powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki zgodnie z art. 176 § 1 k.s.h. Zgodnie z treścią tego przepisu, jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń.

Użycie sformułowania „w szczególności” oznacza, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Na podstawie art. 176 § 1 k.s.h., jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie (§ 2). W przypadku określonym w § 1 zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki, o której mowa w art. 182, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (§ 3).

Powołany wyżej przepis umożliwia tworzenie takich relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwolą im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki może to być pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia. Wypłacenie wynagrodzenia jest niezależne od tego, czy spółka wykazuje zysk czy też nie.

Relacje zachodzące między wspólnikiem a spółką mają charakter korporacyjny, także gdy dotyczą zobowiązania wspólnika do oznaczonych w umowie spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych za wynagrodzeniem (art. 176 k.s.h.; wyrok Sądu Najwyższego z 7 marca 2018 r., sygn. akt I UK 575/16).

Powtarzające się świadczenia niepieniężne wykonywane przez wspólników na rzecz spółki stanowią obopólną korzyść, a zarazem obowiązek. Istniejący na podstawie art. 176 k.s.h. stosunek prawny należy kwalifikować jako szczególnego rodzaju umowę wzajemną. Zgodnie z poglądem doktryny, istniejący na podstawie art. 176 k.s.h. stosunek prawny należy kwalifikować jako sui generis umowę wzajemną, do której należy odpowiednio (nie wprost) stosować przepisy Kodeksu cywilnego, zwłaszcza dotyczące umów w ogólności oraz umów wzajemnych. Zgodnie ze stanowiskiem doktryny i orzecznictwa, przepis art. 176 k.s.h. obok obligatoryjnego obowiązku wspólników do wniesienia wkładów na pokrycie objętych udziałów, stanowi jeden z fakultatywnych obowiązków wspólników, znajdujących swoje źródło w umowie spółki, a zarazem odstępstwo od ustawowego ograniczenia świadczeń wspólników na rzecz spółki (art. 151 § 3 i art. 3 k.s.h.). Umowa spółki natomiast kreuje stosunek cywilnoprawny i jest umową cywilnoprawną, zawierającą cechy szczególne, właściwe dla regulacji prawa handlowego, tj. tworzy stosunek obligacyjny o charakterze konsensualnym, odpłatnym, przysparzającym oraz kauzalnym. W doktrynie podkreśla się konieczność rozróżnienia zobowiązania wspólnika do powtarzających się świadczeń niepieniężnych od innych fakultatywnych postanowień umowy spółki oraz ewentualnych cywilnoprawnych stosunków zobowiązaniowych pomiędzy spółką a wspólnikiem.

Świadczenia niepieniężne, o których mowa w umowie Spółki, opisane w niniejszym wniosku, a do których zobowiązany jest Wspólnik, mają charakter świadczeń powtarzających się, nie są natomiast świadczeniami o charakterze ciągłym. Ich charakter wskazuje, że są wykonywane w określonych odstępach czasu – zgodnie z umową Spółki, stosownie do zapotrzebowania Spółki, nie rzadziej niż raz w miesiącu. Jednocześnie świadczenia mieścić się będą w katalogu świadczeń dopuszczalnych w ramach art. 176 k.s.h. Przepis art. 176 k.s.h. nie określa bowiem konkretnych świadczeń, które mogą być świadczone na jego podstawie, wymagane jest tylko to, aby były to świadczenia niepieniężne oraz powtarzające się, a nie ciągłe. Warunki te zostały spełnione. W umowie Spółki został ponadto wskazany rodzaj i zakres tych świadczeń.

Między Spółką, a Wspólnikiem zostanie zawarta dodatkowa umowa, ale regulować będzie wyłącznie zasady i wysokość wypłaty wynagrodzenia za świadczenia wykonywane na podstawie postanowień umowy Spółki, zgodnie z art. 176 k.s.h. Nie będzie ustalać zakresu i rodzaju świadczeń, które wynikają wprost z umowy Spółki, ani żadnych dodatkowych praw lub obowiązków. Wynika to z faktu, że przepis art. 176 k.s.h. dopuszcza (a nie wymaga) ustalenie wynagrodzenia za świadczenia niepieniężne, o których mowa w art. 176 k.s.h., a w razie decyzji o przyznaniu takiego wynagrodzenia, nie wymaga ustalenia go w umowie Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy zatem, wskazana umowa dotycząca wyłącznie zasad i wysokości wypłaty wynagrodzenia, nie stanowić będzie żadnego ze źródeł przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o PIT.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że otrzymane przez Wspólnika wynagrodzenie z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki będzie stanowić dla Wspólnika przychód z „innych źródeł”, o których mowa w cytowanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.

W sytuacji wypłaty wynagrodzenia wspólnikom Spółki z tytułu powtarzających się świadczeń rzeczowych na rzecz Spółki, którzy osiągają z powyższego tytułu przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT na Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21. art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Wobec powyższego, na Spółce ciąży jedynie obowiązek wystawienia dla Wspólnika PIT-11 za rok, w którym doszło do faktycznej zapłaty przez Spółkę wynagrodzenia.

Powyższe potwierdzają liczne interpretacje przepisów prawa podatkowego, przykładowo interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

·z 20 października 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.686.2020.1.GG;

·z 1 czerwca 2021 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.145.2021.2.MG.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyjaśnić należy, że za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby.

Źródła przychodów ustawodawca w sposób enumeratywny wyszczególnił w art. 10 ust. 1 ww. ustawy, a wśród nich w pkt 9 zostały wymienione inne źródła.

Jak wynika z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie sformułowania „w szczególności” oznacza, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podmiotach dokonujących wypłaty należności zaliczanych do przychodów z innych źródeł nie ciążą obowiązki płatnika, ale obowiązki informacyjne wynikające z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Na podstawie art. 176 KSH:

Powołany wyżej przepis umożliwia tworzenie takich relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwolą im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki może to być pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia. Wypłacenie wynagrodzenia jest niezależne od tego, czy spółka wykazuje zysk czy też nie.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że powtarzające się świadczenia niepieniężne, które Wspólnik będzie wykonywać na rzecz Spółki nie będą miały cech umowy o pracę, czy też umowy zlecenia/o dzieło.

Zatem, otrzymane przez Wspólnika Spółki wynagrodzenie z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki będzie stanowić dla niego przychód z „innych źródeł”, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w sytuacji wypłaty Wspólnikowi wynagrodzenia z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki, na Spółce nie będzie spoczywał obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Jednakże, stosownie do treści art. 42a ust. 1 ww. ustawy, Spółka będzie zobowiązana do wystawienia dla Wspólnika informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 za rok, w którym dojdzie do faktycznej zapłaty przez Spółkę wynagrodzenia.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).