Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.440.2023.1.JG

Określenie podstawy opodatkowania dla dostawy rolek sushi i zaewidencjonowanie sprzedaży na kasie rejestrującej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia podstawy opodatkowania dla dostawy rolek sushi i zaewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

„Spółka” lub „Podatnik” jest spółką cywilną osób fizycznych, które są polskimi rezydentami podatkowymi i podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka wyjaśnia dodatkowo, że rozpoczęła działalność gospodarczą 7 października 2020 r. Przedmiotem działalności spółki według Polskiej Klasyfikacji Działalności jest:

5610A Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne,

5610B Ruchome placówki gastronomiczne,

5621Z Przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

5629Z Pozostała usługowa działalność gastronomiczna.

Spółka prowadzi dwie restauracje w różnych lokalizacjach zajmujące się świadczeniem usług gastronomicznych polegających na sprzedaży sushi.

Sushi to japońska potrawa złożona z gotowanego ryżu zaprawionego octem ryżowym oraz różnych dodatków (np. kawałków ryb, owoców morza, warzyw, wodorostów, grzybów). Restauracje prowadzone przez Spółkę oferują sushi w tzw. rolkach składających się z ryżu z dodatkami, które mogą być zawinięte w prasowane wodorosty nori a następnie pokrojone na kawałki. Wypełnienie stanowić mogą ryby, owoce morza i warzywa. Restauracje sprzedają m.in. następujące rodzaje rolek: hosomaki, futomaki, futomaki tamago, California maki, California gold. Każdy rodzaj rolki ma określone z góry dodatki, które opisane są w menu. W menu podane są ceny za rolkę z różnymi dodatkami. Sprzedaż każdej rolki może być opodatkowana inną stawką podatku od towarów i usług w zależności od dodatków.

Restauracja planuje sprzedaż zestawów różnych rodzajów rolek sushi. Sprzedaż będzie obejmowała zarówno sprzedaż pojedynczych rolek po standardowych cenach, jak i sprzedaż rolek połączonych w różne, z góry określone zestawy. Zestawy będą mogły również zawierać opcjonalne rolki do wyboru przez klienta z zaproponowanej puli.

Łączna cena rolek w zestawie będzie odpowiednio niższa niż rolek kupionych osobno. Atrakcyjna cena ma zachęcać do zakupu większej ilości sushi. Klient w menu otrzyma informację o łącznej cenie za zestaw rolek.

Spółka planuje określanie podstawy opodatkowania w odniesieniu do sprzedaży każdej rolki w zestawie osobno. Każda z rolek wchodzących w skład zestawu będzie wyróżniona na paragonie fiskalnym (lub fakturze) i opodatkowana stawką VAT dla siebie właściwą, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Łączna kwota sprzedaży wszystkich rolek będzie równa cenie zestawu.

Spółka rozważa alokowanie rabatu, który uzyskuje klient, głównie do opcjonalnej dodatkowej rolki dodawanej do zestawu. Dla celów marketingowych klient jest informowany w menu, że otrzymuje dodatkową, opcjonalną rolkę „gratis”. Spółka planuje wytworzyć u klientów wrażenie, że otrzymują dodatkową rolkę po niezwykle atrakcyjnej cenie. Dodatkowe rolki do wyboru mogą mieć w menu określone różne ceny, stąd klient w zależności od dokonanego przez siebie wyboru, otrzymuje rabat w innej wysokości. Spółka będzie ustalała podstawę opodatkowania dodatkowej opcjonalnej rolki na poziomie kosztu wytworzenia produktu, innego dla każdego rodzaju rolki, natomiast pozostały rabat będzie alokowała w sposób proporcjonalny do pozostałych rolek.

Klienci dokonujący zakupu rolek w zestawach nie będą podmiotami powiązanymi wobec Spółki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania

1.Czy prawidłowym będzie w przypadku zastosowania łącznej ceny sprzedaży zestawu rolek określenie odrębnie podstawy opodatkowania dla dostawy każdego rodzaju rolki i zaewidencjonowanie na kasie rejestrującej lub w wystawionej fakturze odrębnie sprzedaży każdej rolki wraz z zastosowaniem właściwej stawki opodatkowania dla każdej rolki?

2.Czy dokonując sprzedaży zestawu rolek, Spółka jest uprawniona do określenia podstawy opodatkowania poszczególnych rolek z zestawu w sposób zakładający alokowanie rabatu głównie do dodatkowej, opcjonalnej rolki do poziomu kosztów wytworzenia produktu, a w pozostałej części proporcjonalnie?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1: Spółka może określić odrębnie podstawę opodatkowania dla dostawy każdego rodzaju rolki i zaewidencjonować na kasie rejestrującej lub wystawionej fakturze odrębnie sprzedaż każdej rolki, ponieważ na gruncie podatku VAT mamy do czynienia z osobnymi dostawami towarów, z wyraźnym zaznaczeniem na dokumencie sprzedaży (paragonie/fakturze) podstawy opodatkowania i stawki opodatkowania właściwej dla każdego z tych produktów, osobno.

Ad 2: Spółka dokonując sprzedaży zestawu rolek, może określić podstawę opodatkowania poszczególnych rolek z zestawu w sposób zakładający alokowanie rabatu głównie do dodatkowej, opcjonalnej rolki do poziomu kosztów wytworzenia produktu, a w pozostałej części proporcjonalnie.

Uzasadnienie stanowiska

Państwa zdaniem dokonując sprzedaży zestawów rolek Spółka może określić odrębnie podstawę opodatkowania dla każdej rolki w zestawie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawą opodatkowania jest na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepisy art. 111 ust. 1 i 1b ustawy o VAT wskazują, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

W § 25 ust. 1 pkt 6-13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących wskazano, że w przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii paragon fiskalny zawiera co najmniej: nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację, cenę jednostkową towaru lub usługi, ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku, wartość opustów, obniżek lub narzutów, o ile występują, wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów, wartość sprzedaży zwolnionej od podatku z oznaczeniem literowym, łączną wysokość podatku, łączną wartość sprzedaży brutto.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W art. 106b ust. 3 pkt 1 dodano, że na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1.

W art. 106e ust. 1 pkt 7-15 ustawy o VAT wskazano, że faktura powinna zawierać m.in. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług, cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto), kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto, wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto), stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9, sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku, kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku, kwotę należności ogółem.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia czynności nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych.

Kwestia tzw. świadczeń złożonych, była analizowana zarówno w orzeczeniach sądów krajowych, jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Z orzecznictwa TSUE wynikają wskazówki co do tego, kiedy określone czynności złożone należy traktować jako czynność kompleksową, a kiedy jako odrębne czynności - ze wszystkimi tego konsekwencjami. Jednym z istotniejszych orzeczeń w tej materii jest wyrok w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financiën. Trybunał wskazał w swoim uzasadnieniu, że istotne jest założenie, z jakim należy podejść do analizy każdego takiego zdarzenia. Tym założeniem jest to, by - po pierwsze - każda czynność była zwykle uznawana za odrębną i niezależną, jednocześnie - po drugie - trzeba mieć na względzie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT.

Świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru, ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

W sprawie mamy do czynienia ze sprzedażą odrębnych rolek sushi, które sprzedawane są w zestawie podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach właściwych dla każdego świadczenia odrębnie. Połączenie tych produktów w jeden zestaw w celach marketingowych nie powoduje powstania nowego produktu.

W przypadku łącznej sprzedaży towarów objętych różnymi stawkami VAT przepisy nie przewidują wprost metody ustalania, jaka część podstawy opodatkowania ma być objęta jaką stawką VAT. W związku z tym prawidłowe jest postępowanie, które nie prowadzi do manipulowania ceną sprzedaży, co prowadziłoby do objęcia niższą stawką nieproporcjonalnie dużej części nieuzasadnionej udziałem danego przedmiotu dostawy w cenie sprzedaży.

Ustawa o VAT nie reguluje, w jaki sposób powinna zostać ustalona podstawa opodatkowania poszczególnych produktów wchodzących w skład zestawu, gdy podlegają one opodatkowaniu różnymi stawkami VAT. Podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu.

Spółka ma możliwość swobodnego układania stosunków gospodarczych ze swoimi klientami oraz oferowania im różnych rabatów w sposób zachęcający do dokonywania większych zakupów, aby w ten sposób zwiększyć sprzedaż. Dodatkowym atutem jest danie klientowi możliwości kreowania własnego zestawu rolek przez dodanie do gotowych zestawów wybranych przez nich rolek sushi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1) stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2) udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3) otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy:

Podstawę opodatkowania obniża się o:

1) kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2) wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3) zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4) wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Z cytowanego wyżej art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT. Jednocześnie we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy, zgodnie z którym:

W odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Zauważyć należy, że ogólna zasada ustalania podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, jest w pełni zgodna z definicją podstawy opodatkowania zawartą w art. 73 Dyrektywy.

Podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi zatem wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług.

Jednocześnie wskazać należy, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

Natomiast obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1b ustawy:

W ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Zasady prowadzenia ewidencji sprzedaży i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1625 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas”.

Wskazać w tym miejscu należy, że stosownie do § 6 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia w sprawie kas:

Podatnicy, prowadząc ewidencję:

1) wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12; zamiast paragonu fiskalnego podatnicy mogą wystawić fakturę przy użyciu kasy i wydać ją nabywcy;

2) w przypadku otrzymania przed dokonaniem sprzedaży całości albo części należności (zapłaty):

a) w gotówce - wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny z chwilą jej otrzymania,

b) za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem - wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny niezwłocznie po jej uznaniu na rachunku podatnika, nie później niż z końcem miesiąca, w którym została uznana na rachunku podatnika, a jeżeli przed końcem tego miesiąca dokonano sprzedaży, nie później niż z chwilą jej dokonania.

Na podstawie § 25 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas:

W przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1) imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a w przypadku sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;

2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika;

3) numer kolejny wydruku;

4) datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;

5) oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;

6) nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;

7) cenę jednostkową towaru lub usługi;

8) ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;

9) wartość opustów, obniżek lub narzutów, o ile występują;

10) wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów;

11) wartość sprzedaży zwolnionej od podatku z oznaczeniem literowym;

12) łączną wysokość podatku;

13) łączną wartość sprzedaży brutto;

14) oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż, przynajmniej przy łącznej wartości sprzedaży brutto;

15) kolejny numer paragonu fiskalnego;

16) numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;

17) numer identyfikacji podatkowej (NIP) nabywcy - na żądanie nabywcy;

18) logo fiskalne i numer unikatowy.

Należy również wskazać, że na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

Zgodnie natomiast z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1(…).

Elementy jakie powinna zawierać faktura zawarte są w art. 106e ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi dwie restauracje w różnych lokalizacjach zajmujące się świadczeniem usług gastronomicznych polegających na sprzedaży sushi. W menu podane są ceny za rolkę z różnymi dodatkami. Sprzedaż każdej rolki może być opodatkowana inną stawką podatku od towarów i usług w zależności od dodatków. Restauracja planuje sprzedaż zestawów różnych rodzajów rolek sushi. Sprzedaż będzie obejmowała zarówno sprzedaż pojedynczych rolek po standardowych cenach, jak i sprzedaż rolek połączonych w różne, z góry określone zestawy. Spółka planuje określanie podstawy opodatkowania w odniesieniu do sprzedaży każdej rolki w zestawie osobno. Każda z rolek wchodzących w skład zestawu będzie wyróżniona na paragonie fiskalnym (lub fakturze) i opodatkowana właściwą stawką VAT. Łączna kwota sprzedaży wszystkich rolek będzie równa cenie zestawu.

Na tle powyższego opisu sprawy wątpliwości Spółki w pierwszej kolejności sprowadzają się do ustalenia, czy Spółka może w przypadku zastosowania łącznej ceny sprzedaży zestawu rolek określić odrębnie podstawę opodatkowania dla dostawy każdego rodzaju rolki i zaewidencjonować na kasie rejestrującej lub w wystawionej fakturze odrębnie sprzedaż każdej rolki.

W ustawie o podatku od towarów i usług brak jest takiego pojęcia jak „zestaw”. Wobec tego elementy „zestawu”, podlegają opodatkowaniu VAT według stawek im przypisanych, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Oznacza to, że – co do zasady - w aspekcie podatkowym w przypadku takim mamy do czynienia ze sprzedażą odrębnych towarów, których opodatkowanie (moment powstania obowiązku podatkowego, podstawa opodatkowania i stawka podatku) uzależnione jest od ich rodzaju. Gdy w skład zestawu wchodzą różne produkty opodatkowane różnymi stawkami cena za zestaw może stanowić łączną kwotę opodatkowaną jedną stawką, jedynie w przypadku gdy pomiędzy towarami występuje taki związek funkcjonalny że jeden produkt w zestawie stanowi dopełnienie drugiego produktu a ich rozdzielenie byłoby sztuczne.

W okolicznościach niniejszej sprawy nie mamy do czynienia z powyższą sytuacją, gdyż Spółka będzie sprzedawać zestawy składające się zawsze z rolek sushi, które różnić się będą składnikami. Różnica w składnikach, jak wskazała Spółka, może wpływać na stawkę podatku VAT sprzedawanej rolki. Tym samym, Spółka do sprzedawanego zestawu rolek może ustalić podstawę opodatkowania w oparciu o dostawę każdego rodzaju rolki i w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych zaewidencjonować oddzielnie sprzedaż każdej rolki na kasie rejestrującej stosownie do dyspozycji art. 111 ust. 1 ustawy lub jeżeli dokonuje sprzedaży na rzecz podmiotów gospodarczych może odrębnie na wystawionej fakturze wykazać każdą rolkę.

Kolejne wątpliwości Spółki sprowadzają się do ustalenia kwestii, czy dokonując sprzedaży zestawu rolek, Spółka jest uprawniona do określenia podstawy opodatkowania poszczególnych rolek z zestawu w sposób zakładający alokowanie rabatu głównie do dodatkowej, opcjonalnej rolki do poziomu kosztów wytworzenia produktu, a w pozostałej części proporcjonalnie.

Wskazaliście Państwo we wniosku, że Spółka rozważa alokowanie rabatu, który uzyskuje klient, głównie do opcjonalnej dodatkowej rolki do zestawu. Dodatkowe rolki do wyboru mogą mieć w menu określone różne ceny, stąd klient w zależności od dokonanego przez siebie wyboru, otrzymuje rabat w innej wysokości. Spółka będzie ustalała podstawę opodatkowania dodatkowej opcjonalnej rolki na poziomie kosztu wytworzenia produktu, innego dla każdego rodzaju rolki, natomiast pozostały rabat będzie alokowała w sposób proporcjonalny do pozostałych rolek.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „rabat”. W związku z powyższym pojęcia te należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Przez rabat, w myśl Słownika Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996 r., należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę.

Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

  • rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży - niemające wpływu na podstawę opodatkowania,
  • rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży - bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta - wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu.

Należy w tym miejscu wskazać, że podatnicy mają prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla nich opłacalna pod względem ekonomicznym, udzielając np. rabatów cenowych, jeśli jest to w ich uznaniu zasadne dla osiągnięcia celu. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust powinien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Ponadto, przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili w celach np. marketingowych sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę niższą.

W związku z tym przy sprzedaży „gratisowej” rolki w zestawie, Spółka jest uprawniona do określenia podstawy opodatkowania tej rolki na poziomie kosztów wytworzenia produktu.

W konsekwencji odpowiadając na drugie Państwa pytanie stwierdzić należy, że Spółka dokonując sprzedaży zestawu rolek, może określić podstawę opodatkowania poszczególnych rolek z zestawu w sposób zakładający alokowanie rabatu głównie do dodatkowej rolki na poziomie kosztów wytworzenia produktu, a w pozostałej części lokowanie rabatu proporcjonalnie do wszystkich sprzedawanych rolek.

Jednocześnie należy wskazać, że sposób ukształtowania cen towarów w ramach jednego zamówienia nie może prowadzić do uzyskania korzyści podatkowej polegającej na zwiększeniu podstawy opodatkowania towarów opodatkowanych stawką niższą oraz zmniejszeniu podstawy opodatkowania towarów opodatkowanych stawką wyższą, co może być ustalone jedynie w drodze ewentualnej kontroli podatkowej przeprowadzonej przez uprawnione do tego organy.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  •  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00