Interpretacja indywidualna z dnia 5 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.347.2023.2.SN
Odliczenie podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników, naliczanie podatku VAT należnego w sytuacji nabycia posiłków i wydania ich pracownikom.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1), braku opodatkowania wydania pracownikom nabytych uprzednio posiłków w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2), braku opodatkowania wydania pracownikom nabytych uprzednio posiłków w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe, natomiast w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
· prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1),
· prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1),
· braku opodatkowania wydania pracownikom nabytych uprzednio posiłków w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2),
· braku opodatkowania wydania pracownikom nabytych uprzednio posiłków w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2).
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 września 2023 r. (wpływ 25 września 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(…) (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest spółką, której przeważającym przedmiotem działalności jest produkcja (…). Wnioskodawca posiada siedzibę w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
W związku z prowadzoną działalnością Spółka zatrudnia pracowników. Celem podniesienia atrakcyjności pracy, przyciągnięcia nowych pracowników oraz zatrzymania wartościowych w swoich strukturach, Wnioskodawca wprowadza dla osób zatrudnionych rożne benefity. Uważa bowiem, iż dzięki takim dodatkom pozapłacowym buduje wizerunek dbającego o komfort i zadowolenie osób, które zatrudnia. W jego ocenie, jeśli pracownik/pracownica czuje się w organizacji szczęśliwy i spełniony, zmniejsza się prawdopodobieństwo odejścia do konkurencji, jest bardziej wydajny, co jednocześnie przekłada się na osiągane przychody. Jednym ze skutecznych narzędzi w tym zakresie jest właśnie efektywna polityka benefitowa.
W jej ramach (…) r. Spółka zawarła z innym niezależnym podmiotem umowę w ramach programu (…), tj. nabywa usługi cateringowe dla pracowników Spółki. Posiłki opisane imieniem i nazwiskiem zamawiającego są dowożone bezpośrednio do siedziby Wnioskodawcy i przez niego opłacane.
Spółka w ramach programu finansuje posiłki w kwocie (…) zł dziennie każdemu pracownikowi. Skorzystanie z tego programu przysługuje każdemu pracownikowi zatrudnionemu w Spółce na podstawie umowy o pracę od pierwszego dnia pracy i jest dobrowolne. Pracownik, który chce skorzystać z takiego dofinansowania obowiązany jest wypełnić deklaracje przystąpienia do programu.
Dokonanie zamówienia powyżej ustalonego limitu (…) zł jest jednoznaczne z koniecznością opłacenia przez pracownika takiej nadwyżki. Jednak w rzeczywistości pracownicy mieszczą się w ustalonym limicie.
Założeniem programu jest dbałość o pracownika w miejscu pracy i w czasie pracy, dlatego pracownik jest uprawniony do zamawiania posiłków w dni, w których świadczona jest praca w Spółce, tj. od poniedziałku do piątku, tj. dni w których rzeczywiście wykonuje pracę, wynikającą z wiążącej go z pracodawcą umowy o pracę.
Maksymalny limit dla wartości zamówionych w danym miesiącu posiłków został ustalony dla wszystkich pracowników Wnioskodawcy na poziomie (…) zł miesięcznie.
Spółka wydatki z tytułu programu (…) pokrywa ze środków obrotowych.
W przypadku rezygnacji przez pracownika z posiłku finansowanego przez Spółkę, nie przysługuje mu z tego tytułu ekwiwalent, czy rekompensata w jakiejkolwiek formie.
Posiłki zapewnione pracownikom nie wynikają z obowiązków pracodawcy, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego
1. Pomiędzy Spółką a pracownikami, o których mowa we wniosku istnieją powiązania wynikające ze stosunku pracy.
2. Na Spółce jako pracodawcy nie ciąży ustawowy obowiązek zapewnienia/finansowania pracownikom posiłków (np. na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ze zm.) lub przepisów BHP).
3. Zapewnienie/finansowanie posiłków pracownikom odbywa się wyłącznie z dobrej woli Wnioskodawcy.
4. Osoby korzystające z przedmiotowych posiłków same decydują o tym czy i kiedy z nich skorzystają. Aby pracownik otrzymał posiłek musi zamówić go dnia poprzedzającego do wyznaczonej godziny.
5. W przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł niezależny podmiot dokumentuje dostawę posiłków w ramach programu (…) fakturami, na których jako nabywca widnieje Spółka. W rzeczywistości w każdym miesiącu są to 3 faktury (Spółka w ramach firmy posiada 3 odrębne zakłady pracy i faktury są wystawiane na Spółkę – z tym że każdy zakład jest na oddzielnej fakturze a do każdej z nich załączane jest rozliczenie per pracownik).
6. W przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł, całość kwoty posiłku niezależnie od jego wartości jest dokumentowana fakturą na rzecz Spółki, a następnie Spółka dokonuje odsprzedaży posiłku na rzecz pracownika za cenę tego posiłku, pomniejszoną o dofinansowanie w kwocie ustalonego limitu (…) zł.
Pytania
1. Czy Spółka będzie miała prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko, że w sytuacji nabycia przez Wnioskodawcę posiłków i wydania ich pracownikom (zgodnie z ww. opisem stanu faktycznego), Spółka nie ma obowiązku naliczania podatku od towarów i usług należnego, przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego w związku z zakupem posiłków?
Państwa stanowisko w sprawie
1. Podatnik stoi na stanowisku, iż będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z faktur, w związku z nabyciem ww. posiłków.
2. Spółka uważa, że nie będzie miała obowiązku naliczania podatku VAT w związku z wydawaniem posiłków pracownikom przy jednoczesnym zachowaniu prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Ad 1
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.
Ponadto jak stanowi z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Z treści ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku miedzy dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną.
Biorąc pod uwagę powyższe Spółka uważa, że nabywane przez nią posiłki dla pracowników mają związek z czynnościami opodatkowanymi jakie Spółka wykonuje, tym samym przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT zawartego na fakturach otrzymanych tytułem nabytej usługi cateringowej.
Co istotne prawo takie nie jest ograniczone żadnym przypadkiem, o którym mowa w art. 88 ustawy o VAT, tj. nabywane posiłki nie stanowią usług gastronomicznych – w przypadku, których prawo do odliczenia nie przysługuje.
Ad 2
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma obowiązku naliczania VAT należnego za nieodpłatne przekazanie świadczeń, przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia VAT naliczonego w związku z zakupem tych świadczeń.
Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega, odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Ponadto zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu rozumie się przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników – jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, przez odpłatne świadczenie usług uważa się również nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (...), jeżeli nie jest ono związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub części.
Zdaniem Wnioskodawcy, z literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż na gruncie tych przepisów, nieodpłatne przekazanie towarów (nieodpłatne świadczenie usług) na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT.
W opisanym stanie faktycznym poniesienie wydatków na nabycie posiłków ma na celu m.in. zwiększenie wydajności pracowników, poprawę atmosfery i możliwość pozyskania nowych pracowników, utrzymanie pracowników zatrudnionych, zmniejszenie ich rotacji – finalnie będzie służyło świadczonym czynnościom opodatkowanym.
Prawidłowość niniejszego stanowiska potwierdza chociażby wyrok sygn. akt C-371/07 Danfoss A/S, AstraZeneca A/S Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zgodnie z którym „(...) zapewnianie posiłków przez pracodawcę swym pracownikom nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb osób zatrudnionych i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa. Osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników, ma charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa. Zdaniem Trybunału świadczenia polegające na nieodpłatnym wydawaniu posiłków pracownikom nie są wykonywane w celach innych niż związane z jego działalnością gospodarczą.”
W świetle powyższego, nieodpłatne wydawanie posiłków na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT, a właśnie taki cel będzie realizować Wnioskodawca.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1), braku opodatkowania wydania pracownikom nabytych uprzednio posiłków w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2), braku opodatkowania wydania pracownikom nabytych uprzednio posiłków w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe, natomiast w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, który stanowi, że:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.
Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.
Z uregulowań ustawy wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.
O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.
Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.
Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.
Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.
Należy wskazać, że ustawa nie definiuje pojęcia usług gastronomicznych. Posiłkując się zatem definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN przyjąć należy, że usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu.
Ponadto, z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 1465 ze zm.) wynika, że:
Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania.
Stosownie do art. 23715 § 1 Kodeksu pracy:
Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy.
Natomiast art. 23715 § 2 Kodeksu pracy stanowi, że:
Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.
Przepisy wykonawcze regulujące powyższe obowiązki to:
· rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60 poz. 279 ze zm.),
· rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169 poz. 1650 ze zm.).
Z opisu sprawy wynika, że (…) („Wnioskodawca”, „Spółka”) jest spółką, której przeważającym przedmiotem działalności jest produkcja (…). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z prowadzoną działalnością Spółka zatrudnia pracowników. Celem podniesienia atrakcyjności pracy, przyciągnięcia nowych pracowników oraz zatrzymania wartościowych w swoich strukturach, Wnioskodawca wprowadza dla osób zatrudnionych rożne benefity. W ramach polityki benefitowej (…) r. Spółka zawarła z innym niezależnym podmiotem umowę w ramach programu (…), tj. nabywa usługi cateringowe dla pracowników Spółki. Pomiędzy Spółką a pracownikami, istnieją powiązania wynikające ze stosunku pracy. Posiłki opisane imieniem i nazwiskiem zamawiającego są dowożone bezpośrednio do siedziby Wnioskodawcy i przez niego opłacane. Spółka w ramach programu finansuje posiłki w kwocie (…) zł dziennie każdemu pracownikowi. Skorzystanie z tego programu jest dobrowolne. Dokonanie zamówienia powyżej ustalonego limitu (…) zł jest jednoznaczne z koniecznością opłacenia przez pracownika takiej nadwyżki. Jednak w rzeczywistości pracownicy mieszczą się w ustalonym limicie. Założeniem programu jest dbałość o pracownika w miejscu pracy i w czasie pracy, dlatego pracownik jest uprawniony do zamawiania posiłków w dni, w których świadczona jest praca w Spółce. Maksymalny limit dla wartości zamówionych w danym miesiącu posiłków został ustalony dla wszystkich pracowników Wnioskodawcy na poziomie (…) zł miesięcznie. Spółka wydatki z tytułu programu (…) pokrywa ze środków obrotowych. Na Spółce jako pracodawcy nie ciąży ustawowy obowiązek zapewnienia/finansowania pracownikom posiłków (np. na podstawie przepisów ustawy Kodeks pracy lub przepisów BHP). Zapewnienie/finansowanie posiłków pracownikom odbywa się wyłącznie z dobrej woli Wnioskodawcy. Osoby korzystające z przedmiotowych posiłków same decydują o tym czy i kiedy z nich skorzystają. Aby pracownik otrzymał posiłek musi zamówić go dnia poprzedzającego do wyznaczonej godziny. W przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł niezależny podmiot dokumentuje dostawę posiłków w ramach programu (…) fakturami, na których jako nabywca widnieje Spółka. W rzeczywistości w każdym miesiącu są to 3 faktury (Spółka w ramach firmy posiada 3 odrębne zakłady pracy i faktury są wystawiane na Spółkę – z tym że każdy zakład jest na oddzielnej fakturze a do każdej z nich załączane jest rozliczenie per pracownik). W przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł, całość kwoty posiłku niezależnie od jego wartości jest dokumentowana fakturą na rzecz Spółki, a następnie Spółka dokonuje odsprzedaży posiłku na rzecz pracownika za cenę tego posiłku, pomniejszoną o dofinansowanie w kwocie ustalonego limitu (…) zł.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz braku opodatkowania wydania pracownikom nabytych uprzednio posiłków przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
W przedmiotowej sprawie należy rozróżnić dwie sytuacje:
·pierwszą – w której Pracownik wybiera posiłek do ustalonego limitu (…) zł, oraz
·drugą – w której Pracownik wybiera posiłek powyżej ustalonego limitu (…) zł.
Odnosząc się do pierwszej z ww. sytuacji i wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1), należy wskazać, że decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jak już wcześniej wskazano, aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.
W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika, czy pełnioną funkcją.
Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.
Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego pozwala stwierdzić, że zapewnienie pracownikom posiłków (w przypadku gdy Pracownik wybiera posiłek do ustalonego limitu (…) zł), służy zaspokajaniu osobistych, prywatnych potrzeb pracowników i odbywa się bez związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Brak jest argumentów przemawiających za innym podejściem. Bowiem jak wskazał Zainteresowany, na Spółce jako pracodawcy nie ciąży ustawowy obowiązek zapewnienia/finansowania pracownikom posiłków (np. na podstawie przepisów ustawy Kodeks pracy lub przepisów BHP). Zapewnienie/finansowanie posiłków pracownikom odbywa się wyłącznie z dobrej woli Wnioskodawcy. Osoby korzystające z przedmiotowych posiłków same decydują o tym czy i kiedy z nich skorzystają.
W tym miejscu należy zauważyć, że w wyroku z 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 Danfoss i AstraZeneca przeciwko Skatteministeriet Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zaznaczył, że: „Poza sporem jest, że zwykle do pracownika należy wybór rodzaju, dokładnego czasu lub miejsca spożywania posiłku. Pracodawca w tym zakresie nie interweniuje, ponieważ obowiązkiem pracownika jest jedynie powrót do miejsca pracy o odpowiedniej porze i wykonywanie swoich zwykłych zajęć. (…) Wydawanie posiłków pracownikom ma co do zasady na celu zaspokojenie potrzeb prywatnych i należy do sfery wyboru pracownika, w której pracodawca nie interweniuje (…).” (pkt 57 wyroku).
Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dotyczących zakupu posiłków dla pracowników w sytuacji wyboru posiłku do ustalonego limitu (…) zł, gdyż jak wskazano powyżej, posiłki służą do zaspokojenia potrzeb prywatnych pracowników. Tym samym nie zostaną spełnione przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż nabywane posiłki nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł.
Podsumowując, Spółka nie ma prawa do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ww. części pytania oznaczonego we wniosku nr 1, należało uznać więc za nieprawidłowe.
W następnej kolejności należy rozstrzygnąć kwestię opodatkowania wydania pracownikom nabytych uprzednio posiłków w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2).
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają opłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.
Dla stwierdzenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.
Aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. W przypadku nieodpłatnych świadczeń realizowanych na rzecz pracowników będą to także świadczenia, które nie są związane ze stosunkiem pracy ale zaspakajają prywatne/osobiste potrzeby pracownika, a ich zaspokojenie przez pracodawcę wynika wyłącznie z jego dobrej woli.
Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.
W wyroku z 16 października 1997 r. C-258/95 (Julius Fillibeck Söhne GmbH & Co. KG) Trybunał Sprawiedliwości doszedł do wniosku, że co do zasady, pracodawca, organizując dla pracowników dojazd do zakładu, świadczy nieodpłatną usługę na ich prywatny użytek. Pracodawca w normalnych warunkach nie ma obowiązku zapewnienia pracownikom dojazdu do miejsca pracy, a to w jaki sposób pracownik dostanie się do pracy jest jego indywidualną sprawą. Niemniej jednak, jeżeli z okoliczności wynika, że działalność prowadzona przez podatnika wymaga, aby pracodawca zapewnił transport pomiędzy domem a miejscem pracy, wówczas należy przyjąć, że usługa ta świadczona jest w celu nie innym niż działalność gospodarcza podatnika, natomiast prywatne korzyści pracownika wynikające z możliwości skorzystania z transportu mają znaczenie drugorzędne względem potrzeb podatnika.
W świetle powyższego, oceniając, czy dana usługa służy działalności przedsiębiorstwa podatnika, należy zbadać, czy jest ona dla tego celu niezbędna, jak również zważyć, czyja korzyść jest dominująca. Jeżeli korzyść podatnika przeważa nad korzyścią pracownika, wówczas świadczenie to zachowuje swój nieodpłatny charakter i nie podlega opodatkowaniu.
W drugim wyroku z 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 (Danfoss and Astra Zeneca) – powoływanym powyżej – Trybunał stwierdził, że co do zasady wydawanie pracownikom nieodpłatnych posiłków, służy zaspokojeniu ich prywatnych potrzeb w rozumieniu art. 6 ust. 2 Szóstej Dyrektywy. Jeżeli natomiast ze szczególnych okoliczności wynika, że zapewnienie posiłków przez pracodawcę nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb tych ostatnich i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa, wtedy osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników, wydaje się mieć jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa. Podobnie jak w pierwszym powołanym wyroku, także i w tym orzeczeniu Trybunał podkreślił znaczenie ścisłego związku pomiędzy działalnością gospodarczą podatnika, a świadczoną nieodpłatnie usługą. Wskazał ponadto, że usługa ta powinna służyć przede wszystkim interesom podatnika, a korzyść pracownika powinna mieć charakter uboczny.
Zatem za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami tej działalności. Związek z działalnością gospodarczą mają natomiast takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.
Mając na uwadze kryteria wynikające z powołanego orzecznictwa TSUE można wywieść wniosek, że co do zasady takie usługi, w których zasadniczą korzyść odnoszą pracownicy, należałoby uznać za świadczone na ich osobiste cele, a w konsekwencji usługi te będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy. Z drugiej jednak strony, jeżeli usługa taka nie jest świadczona przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności lub ma z nią luźny związek, to można mówić o świadczeniu usługi nie tyle na cele osobiste, lecz przede wszystkim w ramach innej działalności. W tym przypadku również czynność ta objęta jest opodatkowaniem zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy.
Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z 23 października 2008 r. w powołanej wyżej sprawie C-371/07, który stwierdził, że „(...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi »suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług« (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.
Mając zatem na uwadze powyższe należy uznać, że w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.
Zatem brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.
Uwzględniając fakt, że w przedmiotowej sprawie – jak już wcześniej wskazano – Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług cateringowych (posiłków) dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł, wskazać należy, że Spółka wydając pracownikom uprzednio nabyte od niezależnego podmiotu posiłki do ustalonego limitu (…) zł, nie ma obowiązku naliczania należnego podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, w sytuacji nabycia przez Wnioskodawcę posiłków i wydania ich pracownikom – w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł – Spółka nie ma obowiązku naliczania należnego podatku od towarów i usług. Jednocześnie, jak wskazano wyżej Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego w związku z zakupem posiłków w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku do ustalonego limitu (…) zł.
Wnioskodawca w przedmiotowym zakresie prawidłowo określił konsekwencje podatkowe, uznając, że nie będzie miał obowiązku naliczania podatku VAT w związku z wydawaniem posiłków pracownikom – lecz, jak wskazano w rozstrzygnięciu, wynika to z innych przesłanek niż wskazał Wnioskodawca w swoim uzasadnieniu. Ponadto, wbrew stanowisku Wnioskodawcy nie zachowa On prawa do odliczenia podatku naliczonego – gdyż jak wyżej uzasadniono, takie prawo w przedmiotowej sytuacji w ogóle Spółce nie przysługuje.
W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ww. części pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należało uznać za nieprawidłowe.
Kolejno należy rozstrzygnąć wątpliwości Spółki w odniesieniu do drugiej sytuacji – gdy Pracownik wybiera posiłek powyżej ustalonego limitu (…) zł.
Aby odnieść się do ww. sytuacji, poza przepisami powołanymi w poprzedniej części rozstrzygnięcia, istotne jest również wskazanie treści art. 8 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Przepis ten wprowadza zasadę, że w przypadku gdy podmiot „pośredniczy” pomiędzy podmiotem faktycznie świadczącym usługę, a jej odbiorcą, przyjmuje się, że podmiot ten działa tak jakby sam wcześniej nabył taką usługę, a następnie ją wyświadczył, co sprawia, że opodatkowaniu podlegają wszystkie etapy w świadczeniu usług, łącznie z tym, w którym nie wykonuje się czynności faktycznych.
Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca nabywa od podmiotu trzeciego (innego niezależnego podmiotu) usługi cateringowe dla pracowników Spółki (posiłki opisane imieniem i nazwiskiem zamawiającego (pracownika) są dowożone bezpośrednio do siedziby Spółki). W przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł, całość kwoty posiłku niezależnie od jego wartości jest dokumentowana fakturą na rzecz Spółki, a następnie Spółka dokonuje odsprzedaży posiłku na rzecz pracownika za cenę tego posiłku, pomniejszoną o dofinansowanie w kwocie ustalonego limitu (…) zł.
Zatem skoro w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabywa usługi cateringowe od podmiotu trzeciego we własnym imieniu, ale na rzecz swoich pracowników, którym je przekazuje pobierając z tego tytułu od nich część odpłatności za ww. świadczenia (wynagrodzenie), to mamy do czynienia z odsprzedażą usług w postaci świadczeń będących przedmiotem wniosku, zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy. Zauważyć należy, że usługa cateringowa odsprzedawana jest pracownikom po cenach niższych niż rynkowe (z uwagi na dofinansowanie w kwocie do (…) zł dziennie).
Należy wskazać, że na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Wobec powyższego nie można uznać, że w przypadku zakupu usług cateringowych dla pracowników – w części finansowanej przez Wnioskodawcę – ma miejsce nieodpłatne świadczenie usług oraz odpłatne świadczenie usług – w części finansowanej przez pracownika (zapłata pomniejszona o kwotę dofinansowania). Powyższa teza znajduje potwierdzenie w orzecznictwie TSUE. Przykładowo w wyroku z 20 stycznia 2005 r. w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket TSUE wskazał, że według Dyrektywy 2006/112/WE, dostawa jest albo odpłatna albo nieodpłatna.
W rozpatrywanej sprawie, jeżeli pracodawca przekazując pracownikom usługi cateringowe pobiera od nich odpłatność w wysokości ceny zakupionych usług pomniejszonej o dofinansowanie, to czynność ta w całości stanowi odpłatne świadczenie usług. Usługę tą należy traktować całościowo i nie należy rozdzielać jej na część zapłaconą przez pracownika i otrzymaną nieodpłatnie od pracodawcy. W przedmiotowych okolicznościach sprawy nie można więc mówić o nieodpłatnym świadczeniu usług na rzecz pracownika.
Zatem, z uwagi na okoliczności sprawy przedstawione przez Wnioskodawcę, czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz pracowników, w sytuacji wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł, należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Wynika to z faktu, że Spółka nabywa z własnych środków obrotowych usługę cateringu, a następnie odsprzedaje ją swoim pracownikom, za cenę posiłku pomniejszoną o dofinansowanie pracodawcy. W konsekwencji, w analizowanej sytuacji, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz ww. pracowników, stanowią świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Oceniając natomiast, czy:
· Spółka zachowa prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT od nabycia posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł (pozostała część pytania oznaczonego we wniosku nr 2),
· Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1),
zauważyć należy, że regulacje dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego powołane zostały w pierwszej części rozstrzygnięcia.
W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nabywa od firmy zewnętrznej usługi cateringowe – które w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł – są odsprzedawane pracownikom, za cenę posiłku pomniejszoną o dofinansowanie pracodawcy. Na Spółce jako pracodawcy nie ciąży ustawowy obowiązek zapewnienia/finansowania pracownikom posiłków (np. na podstawie przepisów ustawy Kodeks pracy lub przepisów BHP). Zapewnienie/finansowanie posiłków pracownikom odbywa się wyłącznie z dobrej woli Wnioskodawcy. Przy czym Wnioskodawca nabyte we własnym imieniu usługi cateringowe wykorzystuje do czynności opodatkowanych, którymi (jak wskazano w poprzedniej części rozstrzygnięcia, tj. w odpowiedzi na część pytania oznaczonego we wniosku nr 2) jest ich odsprzedaż na rzecz własnych pracowników.
Zatem w analizowanym przypadku, z uwagi na związek zakupionych usług cateringowych następnie odsprzedawanych na rzecz zatrudnionych pracowników, za które pracownicy płacą cenę posiłku pomniejszoną o dofinansowanie pracodawcy, z czynnościami opodatkowanymi, należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup tych usług cateringowych. Ponadto, w przypadku wykorzystywania tych usług przez Spółkę wyłącznie do czynności opodatkowanych – ma Ona prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego.
Mając na uwadze powyższe, w sytuacji nabycia przez Wnioskodawcę posiłków i wydania ich pracownikom – w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł – Spółka ma obowiązek naliczania należnego podatku od towarów i usług. Ponadto, Spółka ma prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, odnoszące się do części pytania oznaczonego we wniosku nr 2, dotyczącej braku opodatkowania wydania pracownikom nabytych uprzednio posiłków w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2) oceniane całościowo jest nieprawidłowe. Natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie części pytania oznaczonego we wniosku nr 1 w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków dla pracowników w przypadku wyboru przez Pracownika posiłku powyżej ustalonego limitu (…) zł (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).