Interpretacja indywidualna z dnia 2 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.238.4.MPU

W zakresie nie uznania opisanej działalności jako odpłatne świadczenie usług pośrednictwa na rzecz podmiotów niebędących podatnikami oraz klasyfikacji opisanej działalności jako dostawy towaru oraz określenia miejsca jej opodatkowania.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie:

-uznania opisanej działalności jako odpłatne świadczenie usług pośrednictwa na rzecz podmiotów niebędących podatnikami – jest nieprawidłowe;

-klasyfikacji opisanej działalności jako dostawy towaru oraz określenia miejsca jej opodatkowania – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 12 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie:

- określenia, czy działalność Wnioskodawcy jest świadczeniem usług czy dostawą towarów,

- określenie miejsca świadczenia usługi,

- określenie podstawy opodatkowania w sytuacji świadczenia usługi,

- określenie miejsca dokonania dostawy towarów,

- wpłynął 12 czerwca 2023 r.

Wniosek uzupełnili Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 sierpnia 2023 r., (data wpływu 22 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (wraz z uzupełnieniem)

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski w formie Spółki z o.o. Działalność Wnioskodawcy polega na świadczeniu usługi pośrednictwa w zakupie towarów w modelu logistycznym zwanym „dropshippingiem” na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej, tj. niepodatników zwanych dalej „Klientami”. Wnioskodawca świadczy swoje usługi poprzez konto zarejestrowane na platformie (...), nie przez własną platformę sprzedażową. Na platformie (...) oferuje możliwość zakupu usługi pośrednictwa w zawarciu umowy sprzedaży w imieniu i na rzecz potencjalnego Klienta. Świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa polega na zbieraniu zamówień od Klientów poprzez konto na (...) i zawieraniu w ich imieniu i na ich rzecz umów sprzedaży towarów należących do podmiotów zagranicznych zwanych dalej „Sprzedawcami”, którzy są niezależni od Wnioskodawcy.

Sprzedawcami są podmioty z państw trzecich, tj. z Chin, a dostawy do Klientów są realizowane z magazynów wyłącznie na terenie Unii Europejskiej, tj. z terytorium Polski oraz innych państw członkowskich do Klientów na terenie Polski. Zatem dostawa do Klienta może być realizowana z magazynu znajdującym się w innym państwie członkowskim UE do Polski lub bezpośrednio z magazynu położonego na terytorium Polski do polskich Klientów. Klientami nie są podmioty z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Organizacja transportu towaru każdorazowo leży po stronie Sprzedawców.

Wnioskodawca oferuje tylko usługę pośrednictwa w nabyciu towaru za określoną z góry kwotę w opcji „Kup teraz”. Towar wystawiany na tym portalu jest zamawiany przeze Wnioskodawcę bezpośrednio u Sprzedawców po złożeniu zamówienia przez Klienta i otrzymaniu od niego zapłaty. Przesyłki zawierające zamówiony towar wysyłane są przez Sprzedawców bezpośrednio na adres Klienta, kupującego na portalu (...) na wskazane przez Wnioskodawcę dane Klienta. Początek biegu terminu realizacji usługi pośrednictwa ma miejsce z chwilą dokonania przez Klienta płatności w wysokości wskazanej w trakcie składania zamówienia za pomocą formularza zamówienia.

Płatność uiszczana przez Klienta obejmuje płatność tytułem usługi pośrednictwa należną Wnioskodawcy oraz umowy sprzedaży, to jest cenę i - jeżeli występują - koszty dostawy oraz inne koszty wskazane w trakcie składania zamówienia. Do uiszczenia kosztów tytułem usługi pośrednictwa obowiązany jest Klient. Obowiązek zapłaty przez Klienta kosztów usługi pośrednictwa oraz ceny i innych kosztów tytułem umowy sprzedaży powstaje w momencie zawarcia umowy pośrednictwa. Po otrzymaniu płatności za towar, Wnioskodawca przekazuje płatność do Sprzedawcy, a ten realizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta i dopełnia wszystkich formalności związanych z dostawą.

Zakupiony w ten sposób towar nie trafia do pośrednika handlowego, tj. Wnioskodawcy, lecz zawsze bezpośrednio do Klienta. W żadnym momencie Wnioskodawca nie staje się właścicielem towaru, nie dokonuje sprzedaży towarów we własnym imieniu i na własny rachunek, a jedynie pośredniczy w sprzedaży towarów będących własnością podmiotów zagranicznych, którzy są Sprzedawcami.

Wnioskodawca nie ma podpisanej umowy ze Sprzedawcą, świadczy natomiast usługę pośrednictwa na rzecz Klienta. Umowa pośrednictwa zawierana jest zgodnie z uprzednio złożonym zamówieniem przez Klienta oraz na warunkach zawartych ofercie. W danych o „sprzedającym”, czyli Wnioskodawcy na koncie (...) widnieje informacja, że Wnioskodawca jest jedynie pośrednikiem w sprzedaży, dlatego w razie żądania Klienta wystawiany jest jedynie dokument na kwotę prowizji. Klient ma możliwość każdorazowo do zapoznania się z tą informacją przed złożeniem zamówienia. Taka informacja widnieje również w polityce prywatności oraz korespondencji, którą otrzymuje po złożeniu zamówienia.

W ramach usługi pośrednictwa Wnioskodawca zawiera w imieniu i na rzecz Klienta umowę sprzedaży produktu zgodnie z zamówieniem dokonanym przez Klienta. Wnioskodawca jako usługodawca świadczący usługi pośrednictwa przekazuje Sprzedawcy należną mu płatność tytułem zawartej umowy. Zawarcie umowy pośrednictwa między Wnioskodawcą a Klientem ma przebieg według następującego schematu:

1.Klient wybiera interesujący go produkt na portalu (...).

2.Klient składa zamówienie na produkt mający być przedmiotem umowy sprzedaży między nim, a Sprzedawcą za pomocą formularza zamówienia, dokonując kolejnych kroków zgodnie z instrukcjami i objaśnieniami pojawiającymi się na portalu (...). Klient jest informowany, że nabywa usługę pośrednictwa, a informacja ta jest zawarta w danych dotyczących „sprzedającego”, czyli Wnioskodawcy, na koncie (...). Klient każdorazowo ma możliwość zapoznania się z tą informacją. Zatem, dokonując zakupu Klient w pełni świadomie akceptuje zakup usługi pośrednictwa.

3.Po złożeniu zamówienia i dokonaniu płatności następuje niezwłoczne potwierdzenie jego otrzymania i jednocześnie przyjęcie do realizacji - w tym momencie zostaje zawarta umowa pośrednictwa pomiędzy Wnioskodawcą, jako usługodawcą, a Klientem. Złożenie zamówienia oznacza automatyczne udzielenie przez Klienta pełnomocnictwa do dokonania w jego imieniu i na jego rzecz zakupu i zapłaty za towar do Sprzedawcy. Przedmiotem usługi jest pośrednictwo w zamówieniu produktu oferowanego na aukcji Sprzedawcy z kraju trzeciego (Chiny) w imieniu Klienta, polegająca na tym, że Wnioskodawca zobowiązuje się do zamówienia towaru w imieniu i na rzecz Klienta.

4.Następnie Wnioskodawca składa zamówienie na towar w imieniu i na rzecz Klienta u Sprzedawcy na platformie sprzedażowej (...). Wnioskodawca jak wcześniej wskazano nie jest nabywcą towarów będących przedmiotem zamówienia, zaś usługa polega na zamówieniu i przekazaniu należnych pieniędzy w imieniu Klienta na konto Sprzedawcy. Po otrzymaniu płatności za towar Sprzedawca zrealizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy, lecz zawsze bezpośrednio do klienta.

Wnioskodawca w celu ustalenia przysługującego mu wynagrodzenia przedmiotowego rodzaju działalności, prowadzi zestawienie zrealizowanych zamówień. W ewidencji są do siebie dopasowane odpowiednio transakcje uznaniowe (kwoty odpowiadające wpłatom dokonywanym przez klientów) oraz transakcje obciążeniowe (kwoty odpowiadające wartości towaru z wysyłką u jego sprzedawcy). Zatem, kwotą stanowiącą wynagrodzenie na świadczone usługi pośrednictwa jest prowizja, która stanowi różnicę pomiędzy kwotą przelaną od Klienta, a kwotą przekazaną do Sprzedawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji. Zestawienie/ewidencja transakcji zawiera kwoty wpłat od klientów składających zamówienie oraz kwotę przekazaną Sprzedawcy, który dostarczy towar bezpośrednio do Klienta. Pozwala to wyliczyć należną prowizję z tytułu pośrednictwa na rzecz Klienta.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1) Spółka ma swoje konto na platformie (...) ze wskazanymi danymi Spółki, natomiast Spółka podaje dane adresowe Klienta do wysyłki.

2) Klienci reklamują towar bezpośrednio do Spółki i reklamacja jest rozpatrywana przez Spółkę. Rozpatrzenie reklamacji polega na naprawie towaru, jeżeli jest to możliwe lub zwrocie środków jeśli towar okazał się wadliwy i nie da się go naprawić.

3) W przypadku odstąpienia umowy zawartej na odległość, to Spółka jest stroną odstąpienia i Spółka zwraca środki, gdy takie odstąpienie klienta od umowy ma miejsce. Jeżeli jest to konieczne to Klient odsyła towar do Spółki a Spółka zwraca mu środki.

4) W przypadku zwrotu towarów Spółka zwraca nie tylko kwotę prowizji, ale całą kwotę jaką Klient zapłacił wcześniej za towar.

5) Spółka w pełni decyduje o tym jakie towary oferuje na koncie (...).

6) Spółka decyduje o cenie towaru.

7) Nikt poza Spółką nie ma wpływu na wysokość prowizji jako wynagrodzenia. Wynagrodzenie jest zależne pośrednio od kursu dolara amerykańskiego. Jeżeli dolar jest droższy to produkty są droższe w zakupie i sprzedaży. Spółka niekiedy dysponuje też kodami zniżkowymi na zamówienia, które sprzedawcy z Chin dodają do (...) i dzięki temu może kupować je taniej, nie jest to jednak praktyka przy każdym zamówieniu.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

1. Czy w okolicznościach przedstawionych we wniosku czynności wykonywane przez Wnioskodawcę należy zakwalifikować jako odpłatne świadczenie usług pośrednictwa na rzecz podmiotów niebędących podatnikami?

2.Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, miejsce świadczenia takich usług należy określić na podstawie 28d ustawy o VAT?

3.W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 2, czy w sytuacji wysyłki towaru bezpośrednio od Sprzedawcy z terytorium innego państwa członkowskiego do Klienta na terytorium Polski miejscem opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa będzie terytorium Polski?

4.Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 podstawą opodatkowaniu w podatku VAT będzie kwota prowizji?

5.W przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1 i uznaniu, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę należy klasyfikować jako handel towarem, czy w sytuacji wysyłki towaru bezpośrednio od Sprzedawcy z terytorium innego państwa członkowskiego do Klienta na terytorium Polski miejscem opodatkowania pierwszej dostawy między Sprzedawcą z Chin, a Wnioskodawcą będzie miejsce, w którym towar znajduje się momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu, tj. terytorium tego innego państwa członkowskiego, natomiast miejscem dostawy towarów między Wnioskodawcą a Klientem jest terytorium tego państwa, w którym kończy się transport, tj. na terytorium Polski?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” - art. 7 ust. 1 ustawy - dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy są wyrazem zawartej w ustawie o VAT zasady kompletności opodatkowania, tzn. jeżeli czynność w ogóle podlega opodatkowaniu podatkiem VAT to będzie albo dostawą towarów albo świadczeniem usług. Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawa o podatku VAT nie zawiera definicji usług pośrednictwa. W tym zakresie określenia desygnatu pojęcia „pośrednictwo”, należy się odwołać do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego PWN, (www.sjp.pwn.pl) zawiera dwie definicje pośrednictwa. Zgodnie z pierwszą jest to „działalność osoby trzeciej, mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron”; występowanie w roli łącznika lub rozjemcy. Równorzędnie, zgodnie z drugą definicją przez pośrednictwo rozumie się kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy. Należy stwierdzić, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych, można uznać za pośrednictwo. Zgodnie z tak skonstruowaną definicją „pośrednictwa”, można przyjąć, że działania wykonywane przez Wnioskodawcę w pełni odpowiadają desygnatowi tego pojęcia.

Jak zostało podkreślone Wnioskodawca, oferuje jedynie usługę pośrednictwa w zawarciu umowy sprzedaży. Stąd też błędnym byłoby uznanie, że sprzedaż odbywa się na rachunek Wnioskodawcy. Kupującym w tym wypadku jest od początku do końca Klient, składający ofertę za pośrednictwem portalu (...). Wnioskodawca w sposób dorozumiany staje się pełnomocnikiem klienta, zamawiając na jego rzecz towar oraz dokonując płatności. Wnioskodawca działa w imieniu i na rzecz osoby zamawiającej towar prezentowany przez pośrednika i w żadnym momencie nie kupuje towaru we własnym imieniu.

Ponadto w celu rozstrzygnięcia co w świetle przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa” warto odnieść się do wyroku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie sygn. akt C-453/05, gdzie TSUE stwierdził, że „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy”.

Natomiast w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że znaczenia słowa „negocjacje” „odnosi się do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy. Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem”.

Przedstawione powyżej tezy znajdują potwierdzenie w przedmiotowym stanie faktycznym. Wnioskodawca nie nabywa we własnym imieniu towarów, w żadnym momencie transakcji nie nabywa prawa do ich władania jak właściciel, jak również nie uzyskuje faktury potwierdzającej to nabycie. Zadaniem Wnioskodawcy jest zbieranie i przesyłanie zamówień do dostawcy oraz inkasowanie wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na jego rachunek bankowy oraz przekazywanie ceny za towar na rachunek Sprzedawcy. Zakupiony towar nigdy nie trafia do pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. Klient najpierw przelewa pieniądze na konto bankowe Wnioskodawcy, a następnie są one przekazywane do Sprzedawcy. Wnioskodawca nie jest właścicielem towaru sprzedawanego klientowi, nie uzyskuje faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup. Nabywana przez klienta usługa dotyczy pośrednictwa w dokonaniu zakupu od Sprzedawcy. Jedynym potwierdzeniem zakupionego towaru u dostawcy jest potwierdzenie przelewu bankowego oraz zestawienie zamówień w serwisie internetowym.

W ocenie Wnioskodawcy świadczenia wykonywane na rzecz klientów należy uznać za odpłatne świadczenie usług. Wynika to przede wszystkim z warunków oferty Wnioskodawcy. Oferta Wnioskodawcy jasno określa, że Wnioskodawca na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa dokonuje zamówienia towaru w imieniu i na rzecz Klienta. Zatem nie nabywa towaru dla siebie celem jego dalszej odsprzedaży. Okoliczności składania zamówień u Sprzedawców z kraju trzeciego jednoznacznie wskazują kto jest beneficjentem dokonanej dostawy towarów. Jednocześnie Wnioskodawca w żadnym momencie począwszy od złożenia zamówienia przez Klienta do momentu dostawy nie dysponuje zamówionymi towarami. Oznacza to, że świadczenia, realizowanego na rzecz Klientów, nie można uznać za dostawę towarów, za świadczenie usług pośrednictwa.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy dokonywane przez niego czynności należy uznać za odpłatne świadczenie usług pośrednictwa w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT świadczone na rzecz Klientów.

Ad. 2

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28c ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku ich świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Jednakże, jeden z wyjątków od tej reguły został zawarty w art. 28d ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich jest miejsce, w którym dokonywana jest podstawowa transakcja.

W związku z tym, że Wnioskodawca występuje w charakterze pośrednika działającego w imieniu i na rzecz Klientów miejsce świadczenia usług należy określić zgodnie z art. 28d ustawy o VAT.

Ad. 3

Dla ustalenia miejsca świadczenia usługi pośrednictwa, konieczne jest określenie, w którym państwie dokonywana jest podstawowa transakcja, tj. dostawa towarów między Sprzedawcą z Chin a Klientem z Polski.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 1 a ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie z art. 2 pkt 22a ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

a) podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

c) podmiotem niebędącym podatnikiem

- pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy dostawa towarów przez Sprzedawcę z Chin z terytorium innego państwa członkowskiego do Klienta na terytorium Polski stanowi wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, podlegającą opodatkowaniu w tym miejscu, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy. W związku z tym miejscem opodatkowania takiej dostawy jest terytorium Polski.

Zatem, podstawowa transakcja, tj. dostawa towaru między Sprzedawcą z Chin a Klientem z Polski ma miejsce na terytorium Polski. Co za tym idzie, zdaniem Wnioskodawcy świadczona przez niego usługa pośrednictwa na rzecz Klienta podlega opodatkowaniu na terytorium Polski, czyli w miejscu, w którym dokonywana jest podstawowa transakcja.

Ad. 4

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak wskazano w treści wniosku kwotą stanowiącą wynagrodzenie Wnioskodawcy za świadczone usługi pośrednictwa na rzecz Klienta jest prowizja, która stanowi różnicę pomiędzy kwotą przelaną od Klienta, a kwotą przekazaną do Sprzedawcy (właściciela towaru).

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy podstawą opodatkowania w podatku VAT będzie dla Wnioskodawcy kwota prowizji (marży), czyli różnicy między kwotą otrzymaną od konsumenta, a kwotą przekazywaną na rachunek sprzedawcy.

Ad. 5

W przypadku uznania czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę za dostawę towarów, dojdzie do tzw. transakcji łańcuchowej.

W takim przypadku na gruncie podatku VAT dojdzie do dwóch dostaw:

1.Dostawy dokonanej przez kontrahenta z Chin na rzecz Wnioskodawcy.

2.Dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e, dostawę towarów, która:

1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W przypadku transakcji łańcuchowej o charakterze międzynarodowym, tj. gdy towar jest przemieszczany między różnymi państwami, ustalenie, której dostawie należy przyporządkować transport towarów ma znaczenie dla określenia skutków podatkowych dla poszczególnych podmiotów biorących udział w łańcuchu dostaw, w poszczególnych krajach transportu towaru.

Uwzględniając powyższe, dla określenia, która z dostaw realizowanych w ramach planowanego modelu funkcjonowania stanowić będzie dostawę opodatkowaną podatkiem VAT lokalnie na terenie danego kraju, a która będzie miała charakter dostawy (wysyłki) wewnątrzwspólnotowej, konieczne jest określenie, która z dostaw stanowić będzie tzw. „dostawę ruchomą” (a więc o charakterze transgranicznym), a która tzw. „dostawę nieruchomą” (opodatkowaną lokalnie w kraju wysyłki lub odbioru).

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają w tym zakresie szczegółowych wskazówek. Tym samym, dla określenia charakteru dostawy realizowanej w ramach dostawy łańcuchowej należy odwołać się do praktyki podatkowej.

Zgodnie z praktyką TSUE oraz krajowych organów podatkowych istotne jest ustalenie, który z podmiotów odpowiedzialny jest za organizację transportu towaru. Zgodnie z tym, jak wskazano w treści wniosku, podmiotem odpowiedzialnym za transport towarów, w każdym przypadku pozostaje Sprzedawca z Chin.

W związku z powyższym, skoro to Sprzedawca z Chin jako pierwszy podmiot w łańcuchu jest odpowiedzialny za organizację transportu, to zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, wysyłkę lub transport dostawy należy przyporządkować dostawie dokonanej przez ten podmiot na rzecz Wnioskodawcy (dostawa „ruchoma”). Zatem, dostawa między Wnioskodawcą a Klientem będzie dostawa opodatkowaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu, tj. na terytorium Polski (dostawa „nieruchoma”).

W efekcie powyższego, dostawa od Sprzedawcy z Chin z terytorium innego państwa członkowskiego na rzecz Wnioskodawcy będzie stanowiła odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę towarów u Sprzedawcy z Chin i odpowiednio wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów u Wnioskodawcy. Z kolei transakcja pomiędzy Wnioskodawcą, a Klientem traktowana jako transakcja „nieruchoma”, tj. dostawa na terytorium Polski, będzie opodatkowana w Polsce, właściwą stawką podatku VAT.

Reasumując Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru od Sprzedawcy z Chin i rozpoznania sprzedaży krajowej na terytorium Polski na rzecz Klienta.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie:

-uznania opisanej działalności jako odpłatne świadczenie usług pośrednictwa na rzecz podmiotów niebędących podatnikami – jest nieprawidłowe;

-klasyfikacji opisanej działalności jako dostawy towaru oraz określenia miejsca jej opodatkowania – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1570, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” – zawarte w art. 7 ust. 1 ustawy – dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Jak wynika z art. 7a ustawy:

Zgodnie z art. 5b rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz.U. UE L 77 z 23 marca 2011, s. 1, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie 282/2011”):

W art. 7a ust. 1 i 2 ustawy zaimplementowano swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.

Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:

- samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz

- dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Państwa wątpliwości dotyczą klasyfikacji jako usługi bądź dostawy towarów opisanej przez was działalności, a następnie określenia miejsca opodatkowania tej działalności.

Jak wynika z wniosku działalność Spółki polega na świadczeniu usługi pośrednictwa w zakupie towarów w modelu logistycznym zwanym „dropshippingiem” na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej, tj. niepodatników zwanych dalej „Klientami”. Spółka świadczy swoje usługi poprzez konto zarejestrowane na platformie (...), nie przez własną platformę sprzedażową. Na platformie (...) oferuje możliwość zakupu usługi pośrednictwa w zawarciu umowy sprzedaży w imieniu i na rzecz potencjalnego Klienta. Świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa polega na zbieraniu zamówień od Klientów poprzez konto na (...) i zawieraniu w ich imieniu i na ich rzecz umów sprzedaży towarów należących do podmiotów zagranicznych zwanych dalej „Sprzedawcami”, którzy są niezależni od Spółki.

Sprzedawcami są podmioty z państw trzecich, tj. z Chin, a dostawy do Klientów są realizowane z magazynów wyłącznie na terenie Unii Europejskiej, tj. z terytorium Polski oraz innych państw członkowskich do Klientów na terenie Polski. Klientami nie są podmioty z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Organizacja transportu towaru każdorazowo leży po stronie Sprzedawców.

Wnioskodawca oferuje tylko usługę pośrednictwa w nabyciu towaru za określoną z góry kwotę w opcji „Kup teraz”. Towar wystawiany na tym portalu jest zamawiany przeze Wnioskodawcę bezpośrednio u Sprzedawców po złożeniu zamówienia przez Klienta i otrzymaniu od niego zapłaty. Przesyłki zawierające zamówiony towar wysyłane są przez Sprzedawców bezpośrednio na adres Klienta, kupującego na portalu (...) na wskazane przez Wnioskodawcę dane Klienta.

Płatność uiszczana przez Klienta obejmuje płatność tytułem usługi pośrednictwa należną Wnioskodawcy oraz umowy sprzedaży, to jest cenę i - jeżeli występują - koszty dostawy oraz inne koszty wskazane w trakcie składania zamówienia. Do uiszczenia kosztów tytułem usługi pośrednictwa obowiązany jest Klient. Obowiązek zapłaty przez Klienta kosztów usługi pośrednictwa oraz ceny i innych kosztów tytułem umowy sprzedaży powstaje w momencie zawarcia umowy pośrednictwa. Po otrzymaniu płatności za towar, Spółka przekazuje płatność do Sprzedawcy, a ten realizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta i dopełnia wszystkich formalności związanych z dostawą.

Zakupiony w ten sposób towar nie trafia do Spółki, lecz zawsze bezpośrednio do Klienta. W żadnym momencie Spółka nie staje się właścicielem towaru, nie dokonuje sprzedaży towarów we własnym imieniu i na własny rachunek, a jedynie pośredniczy w sprzedaży towarów będących własnością podmiotów zagranicznych, którzy są Sprzedawcami.

Wnioskodawca nie ma podpisanej umowy ze Sprzedawcą, świadczy natomiast usługę pośrednictwa na rzecz Klienta. Umowa pośrednictwa zawierana jest zgodnie z uprzednio złożonym zamówieniem przez Klienta oraz na warunkach zawartych ofercie. W danych o „sprzedającym”, czyli Wnioskodawcy na koncie (...) widnieje informacja, że Wnioskodawca jest jedynie pośrednikiem w sprzedaży, dlatego w razie żądania Klienta wystawiany jest jedynie dokument na kwotę prowizji. Klient ma możliwość każdorazowo do zapoznania się z tą informacją przed złożeniem zamówienia. Taka informacja widnieje również w polityce prywatności oraz korespondencji, którą otrzymuje po złożeniu zamówienia.

W ramach usługi pośrednictwa Wnioskodawca zawiera w imieniu i na rzecz Klienta umowę sprzedaży produktu zgodnie z zamówieniem dokonanym przez Klienta. Wnioskodawca jako usługodawca świadczący usługi pośrednictwa przekazuje Sprzedawcy należną mu płatność tytułem zawartej umowy. Zawarcie umowy pośrednictwa między Wnioskodawcą a Klientem ma przebieg według następującego schematu:

1.Klient wybiera interesujący go produkt na portalu (...).

2.Klient składa zamówienie na produkt mający być przedmiotem umowy sprzedaży między nim, a Sprzedawcą za pomocą formularza zamówienia, dokonując kolejnych kroków zgodnie z instrukcjami i objaśnieniami pojawiającymi się na portalu (...). Klient jest informowany, że nabywa usługę pośrednictwa, a informacja ta jest zawarta w danych dotyczących „sprzedającego”, czyli Wnioskodawcy, na koncie (...). Klient każdorazowo ma możliwość zapoznania się z tą informacją. Zatem, dokonując zakupu Klient w pełni świadomie akceptuje zakup usługi pośrednictwa.

3.Po złożeniu zamówienia i dokonaniu płatności następuje niezwłoczne potwierdzenie jego otrzymania i jednocześnie przyjęcie do realizacji - w tym momencie zostaje zawarta umowa pośrednictwa pomiędzy Wnioskodawcą, jako usługodawcą, a Klientem. Złożenie zamówienia oznacza automatyczne udzielenie przez Klienta pełnomocnictwa do dokonania w jego imieniu i na jego rzecz zakupu i zapłaty za towar do Sprzedawcy. Przedmiotem usługi jest pośrednictwo w zamówieniu produktu oferowanego na aukcji Sprzedawcy z kraju trzeciego (Chiny) w imieniu Klienta, polegająca na tym, że Wnioskodawca zobowiązuje się do zamówienia towaru w imieniu i na rzecz Klienta.

4.Następnie Wnioskodawca składa zamówienie na towar w imieniu i na rzecz Klienta u Sprzedawcy na platformie sprzedażowej (...). Wnioskodawca jak wcześniej wskazano nie jest nabywcą towarów będących przedmiotem zamówienia, zaś usługa polega na zamówieniu i przekazaniu należnych pieniędzy w imieniu Klienta na konto Sprzedawcy. Po otrzymaniu płatności za towar Sprzedawca zrealizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy, lecz zawsze bezpośrednio do klienta.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

-Spółka ma swoje konto na platformie (...) ze wskazanymi danymi Spółki, natomiast Spółka podaje dane adresowe Klienta do wysyłki.

-Klienci reklamują towar bezpośrednio do Spółki i reklamacja jest rozpatrywana przez Spółkę. Rozpatrzenie reklamacji polega na naprawie towaru, jeżeli jest to możliwe lub zwrocie środków jeśli towar okazał się wadliwy i nie da się go naprawić.

-W przypadku odstąpienia umowy zawartej na odległość, to Spółka jest stroną odstąpienia i Spółka zwraca środki, gdy takie odstąpienie klienta od umowy ma miejsce. Jeżeli jest to konieczne to Klient odsyła towar do Spółki a Spółka zwraca mu środki.

-W przypadku zwrotu towarów Spółka zwraca nie tylko kwotę prowizji, ale całą kwotę jaką Klient zapłacił wcześniej za towar.

-Spółka w pełni decyduje o tym jakie towary oferuje na koncie (...).

-Spółka decyduje o cenie towaru.

-Nikt poza Spółką nie ma wpływu na wysokość prowizji jako wynagrodzenia. Wynagrodzenie jest zależne pośrednio od kursu dolara amerykańskiego. Jeżeli dolar jest droższy to produkty są droższe w zakupie i sprzedaży. Spółka niekiedy dysponuje też kodami zniżkowymi na zamówienia, które sprzedawcy z Chin dodają do (...) i dzięki temu może kupować je taniej, nie jest to jednak praktyka przy każdym zamówieniu.

Wskazać należy, że w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Oznacza to, że ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych przez podatników decyzji w zakresie konstruowania umów cywilnoprawnych, jednakże umowy te nie mogą zmieniać obowiązków jakie wynikają z prawa podatkowego. Kwestia sformułowania umowy (regulaminu) z klientem, rodzaju wykonywanych czynności, ustalenia sposobu wynagrodzenia za wszystkie przewidziane umową (regulaminem) i wykonane czynności, nie może wywoływać skutków na gruncie podatkowym.

Zatem fakt przedstawiania przez Wnioskodawcę prowadzącego działalność gospodarczą swoim Klientom umowy (oferty) do akceptacji, w treści której określa siebie jako pośrednika dokonującego w imieniu i na rzecz Klienta zamówienia towaru, w ramach udzielonego mu przez tego Klienta pełnomocnictwa, na gruncie przepisów podatku od towarów i usług pozostaje bez znaczenia. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uzależniają kwalifikacji danej dostawy/nabycia od treści zawartej przez strony umowy, lecz odnoszą się do rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych.

Mając na uwadze cechy opisanej przez Spółkę transakcji należy uznać, że jest to sprzedaż towarów a nie świadczenie usługi.

Wzajemne relacje pomiędzy klientem i Spółką z jednej strony a Spółką i Sprzedawcą, z drugiej strony świadczą o tym, że Spółka nabywa towar od Sprzedawcy, a następnie sprzedaje go klientowi.

Jak wynika z wniosku, to Spółka:

-rozpatruje ewentualne reklamację;

-jest stroną odstąpienia i Spółka zwraca środki gdy odstąpienie klienta od umowy ma miejsce;

-w przypadku zwrotu towarów - zwraca nie tylko kwotę prowizji, ale całą kwotę jaką Klient zapłacił wcześniej za towar;

-decyduje o tym jakie towary oferuje na koncie (...);

-decyduje o cenie towaru;

-Spółka ma swoje konto na platformie (...) ze wskazanymi danymi Spółki, przez które nabywa towary od Sprzedawców;

-Spółka niekiedy dysponuje też kodami zniżkowymi na zamówienia, które sprzedawcy z Chin dodają do (...) i dzięki temu może kupować je taniej.

Z powyższego wynika, że Spółka ma pełną swobodę w zakresie tego jakie towary oferuje i po jakiej cenie. To Spółka występuje na platformie (...) jako kontrahent Sprzedawcy i to ona ewentualnie otrzymuje zniżki na nabycie towaru. Ponadto to Spółka jest odpowiedzialna przed klientem za rozliczenie płatności w przypadku odstąpienia od umowy i zwrotu towaru. Są to atrybuty które są właściwe dla dostawcy towaru a nie pośrednika, który działa w imieniu nabywcy towaru.

Należy tutaj dodatkowo zauważyć, że z art. 556 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610) wynika, że:

Zatem to sprzedawca jest odpowiedzialny za rękojmię za wady, a nie pośrednik co również dodatkowo wskazuje że to Państwa Spółka pełni rolę sprzedawcy, który przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel ze Spółki na klienta.

Mając na względzie okoliczności niniejszej sprawy w tym fakt, że efektem wykonanych czynności (istotą zamówienia) jest konkretny towar w postaci produktu prezentowanego na stronach internetowych, który w takiej postaci jest dostarczany bezpośrednio klientowi (ostatecznemu nabywcy), świadczenie stanowi dla celów podatku od towarów i usług dostawę towarów. Czynności podejmowane przez Spółkę w celu zrealizowania zamówienia nie stanowią dla klientów celu samego w sobie, klient jest zainteresowany nabyciem konkretnego produktu. W tym kontekście nie można mówić o sprzedaży przez Spółkę usługi pośrednictwa w zakupie.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Mając na uwadze, że pytania nr 2-4 były zadane warunkowo, tj. przy założeniu odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, to odpowiedź na te pytania jest bezprzedmiotowa.

Odnośnie zaś określenia miejsca opodatkowania opisanych transakcji (dostaw towarów) to należy rozstrzygnąć czy w tej sytuacji mamy do czynienia z dostawą o której mowa w art. 7 czy też w art. 7a ustawy o VAT.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie art. 2 pkt 22a ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy:

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2, 2b-2d ustawy:

Zatem, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”.

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2b-2d ustawy:

W świetle art. 22 ust. 2e ustawy:

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 3a ustawy:

Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 3b ustawy:

Jak wskazuje powyższy przepis, w przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawę towarów. Oznacza to, że tzw. dostawa ruchoma jest przypisana do „fikcyjnej” dostawy dokonywanej przez operatora interfejsu elektronicznego na rzecz finalnego odbiorcy towarów (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi a klientami indywidualnymi, zwane dalej B2C) . W konsekwencji „fikcyjna” dostawa dokonywana przez dostawcę bazowego na rzecz operatora interfejsu elektronicznego (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi, zwane dalej B2B) będzie dostawą „nieruchomą”, podlegającą opodatkowaniu w miejscu, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Aby uznać transakcję za dostawę o której mowa w art. 7a jedną ze stron transakcji dostawy towarów musi być konsument (sprzedaż/dostawa w relacji B2C).

Jak wskazano powyżej, opis transakcji (warunki na jakich jest dokonywana) wskazuje, że to Spółka nabywa towar od Sprzedawcy (transakcja B2B).  

Nie jest to więc relacja dostawy między podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą a konsumentem, a tylko w takim przypadku można mówić o ewentualnym "ułatwianiu" w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy. Z tego też powodu Państwa Spółka nie wpisuje się w tą regulację prawną. Te wzajemne relacje nie pozwalają uznać Państwa Spółki za podmiot ułatwiający sprzedaż. W tym przypadku Spółka która dokonuje o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym przy ustalaniu miejsca dostawy nie będą miały zastosowanie normy wynikające z art. 22 ust. 3a i 3b ustawy.

Jednakże należy wskazać, że opisana przez Państwa transakcja dostawy towarów spełnia warunki do uznania jej za tzw. dostawę łańcuchową, w której występują trzy podmioty, gdzie wydanie towarów następuje bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:

Art. 9 ust. 2 stanowi, że

Z brzmienia art. 9 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć praw do rozporządzania towarami jak właściciel (na rzecz tego podmiotu ma być dokonana dostawa), a po drugie towary te w wyniku dokonanej dostawy mają zostać wysłane lub przetransportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Treść przepisu nie wskazuje również jednoznacznie, w jakim terminie ta wysyłka musi się odbyć.

Dodatkowo, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy pod warunkiem, że nabywcą towarów transportowanych z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego kraju członkowskiego jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Jak wynika z wniosku organizacja transportu towaru każdorazowo leży po stronie Sprzedawców. Zatem zgodnie z art. 22 ust. 2e ustawy transport należy przyporządkować dostawie dokonywanej przez danego Sprzedawcę. Będzie to tzw. transakcja ruchoma - którą przy spełnieniu warunków określonych w art. 9 ustawy, Spółka rozpozna jako WNT. Natomiast Państwa dostawa na rzecz klientów będzie dostawą krajową (nieruchomą)

Państwa dostaw będzie dostawą (na podstawie art. 22 ust. 2b pkt 2), która następuje po wysyłce lub transporcie towarów, która uznaje się dokonaną (opodatkowaną) w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów – czyli w Polsce.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że transakcja sprzedaży towarów na rzecz klientów (niebędących podatnikami) podlega opodatkowaniu w Polsce.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 należało uznać za prawidłowe.

Jak wynika z wniosku organizacja transportu towaru każdorazowo leży po stronie Sprzedawców. Zatem zgodnie z art. 22 ust. 2e ustawy transport należy przyporządkować dostawie dokonywanej przez danego Sprzedawcę. Będzie to tzw. transakcja ruchoma. Natomiast Państwa dostawa na rzecz klientów będzie dostawą krajową (nieruchomą)

Państwa dostawa będzie dostawą (na podstawie art. 22 ust. 2b pkt 2), która następuje po wysyłce lub transporcie towarów, która uznaje się dokonaną (opodatkowaną) w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów – czyli w Polsce.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że transakcja sprzedaży towarów na rzecz klientów (niebędących podatnikami) podlega opodatkowaniu w Polsce.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).