Interpretacja indywidualna z dnia 29 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.387.2023.4.MF

Dotyczy ustalenia: - czy czynność wydania Karty spowoduje obowiązek rozpoznania przychodu do opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy; - w którym momencie Wnioskodawca ma obowiązek rozpoznania przychodu do opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu sprzedaży towarów przy pomocy Karty; - czy Wnioskodawca winien rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych od środków pieniężnych zgromadzonych na Karcie a niewykorzystanych, po upływie jej ważności.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

-czy czynność wydania Karty spowoduje obowiązek rozpoznania przychodu do opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy;

-w którym momencie Wnioskodawca ma obowiązek rozpoznania przychodu do opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu sprzedaży towarów przy pomocy Karty;

-czy Wnioskodawca winien rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych od środków pieniężnych zgromadzonych na Karcie a niewykorzystanych, po upływie jej ważności.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – 26 września 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego (sp. z o.o. sp.k.) działającą pod marką franczyzową za pośrednictwem polskiej sieci samoobsługowych placówek handlowych typu (…) (dalej: „placówka handlowa”). Wnioskodawca osiąga przychody ze sprzedaży (…). Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W celu zyskania wizerunku nowoczesnej firmy nastawionej na potrzeby klientów oraz pozyskania szerszych rynków zbytu, a przede wszystkim zwiększenia obrotów Wnioskodawca uruchomił w placówce handlowej system sprzedaży towarów i usług (opodatkowany różnymi stawkami podatku od towarów i usług) oparty na płatności przy użyciu Kartami przedpłaconymi (dalej: „Karta”).

Karta zasilana jest środkami pieniężnymi - przy użyciu której, można dokonać zapłaty za towar i/lub usługę do wysokości środków pieniężnych zgromadzonych na Karcie. W sytuacji, gdy cena towarów i/lub usług przewyższy ilość środków pieniężnych zgromadzonych na Karcie, nabywca zobowiązany będzie zapłacić ze swoich pieniędzy za towar i/lub usługę w części ponad ilość środków pieniężnych zgromadzonych na Karcie.

Środki pieniężne zgromadzone na Karcie nie podlegają zwrotowi ani w okresie ważności Karty ani po upływie ważności Karty. Zasilenia Karty środkami pieniężnymi dokonuje odbiorca Karty. Nabywcami towarów i/lub usług są osoby fizyczne, w tym prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Karta posiada określony termin ważności - 12 miesięcy, co oznacza, że zakupu towarów czy usług przy pomocy Karty, można dokonać tylko w określonym dla danej Karty czasie. Po upływie ważności Karty, środki pieniężne zgromadzone na Karcie a nie wydatkowane na towary i/lub usługi, przechodzą na własność Wnioskodawcy.

Wnioskodawca opracował regulamin, którego treść prezentowana jest powyżej a także Wnioskodawca załącza go do niniejszego wniosku. Użytkownik Karty będzie miał prawo wielokrotnie, w dowolnym momencie zasilać Kartę nowymi środkami, w celu dokonywania kolejnych bezgotówkowych zakupów. Użytkownik karty będzie mógł wybrać towar i/lub usługę bądź grupy towarów i/lub usług, które będą w placówce handlowej, co oznacza, że wszystkie towary i usługi dostępne w placówce handlowej, będą mogły być opłacone Kartą.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 26 września 2023 r. Wnioskodawca wskazał:

Wnioskodawca wskazuje, że za pomocą kart przedpłaconych sprzedaje na ten moment wyłącznie towary. Usługi w stanie faktycznym wniosku, zostały wpisane poprzez pomyłkę pisarską.

Wnioskodawca nie jest w stanie powiązać płatności z konkretnymi towarami zakupionymi w punkcie sprzedaży Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazał, że karta ma określony termin ważności - tj. 12 miesięcy. Jeśli karta zostanie wydana np. w dniu 15-stego dnia miesiąca września, to upływ jej ważności nastąpi w dniu 15-stego dnia miesiąca września roku następnego. Wnioskodawca przewiduje, że będzie wydawał wiele kart przedpłaconych, których termin ważności ze względu na ich ilość będzie upływał w różnych dniach roku, ale też i w różnych latach (jeśli karta będzie np. wydana w dniu 20-stego grudnia 2023 r. - termin jej ważności upływnie w dniu 20-stego grudnia 2024 r.). Wnioskodawca poprzez sformowanie „okres rozliczeniowy” ma na myśli okres rozliczeniowy w podatku dochodowym w którym zobowiązany będzie rozpoznać przychód do opodatkowania w przypadku, gdy upłynie okres ważności karty i pozostaną na tej karcie niewykorzystane środki pieniężne.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 26 września 2023 r.)

1. Czy czynność wydania Karty spowoduje obowiązek rozpoznania przychodu do opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy? (pytanie oznaczone we wniosku oraz w uzupełnieniu nr 4)

2. W którym momencie Wnioskodawca ma obowiązek rozpoznania przychodu do opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu sprzedaży towarów przy pomocy Karty? (pytanie oznaczone we wniosku oraz w uzupełnieniu nr 5)

3. Czy Wnioskodawca winien rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych od środków pieniężnych zgromadzonych na Karcie a niewykorzystanych, po upływie jej ważności? (pytanie oznaczone we wniosku oraz w uzupełnieniu nr 6)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą oraz z działami specjalnymi produkcji rolnej określa art. 12 ust. 3a ustawy o CIT.

Zgodnie z tym przepisem, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że co do zasady, za przychód podatkowy powinien być rozpoznany przez podmiot gospodarczy w dacie najwcześniejszego ze zdarzeń wskazanych w tym przepisie.

Ponadto, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d - zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Jednocześnie wskazać należy, że za przychód podatkowy w rozumieniu przepisów prawa podatkowego mogą zostać uznane tylko takie przysporzenie podatnika, które mają charakter definitywny, tj. w sposób bezzwrotny i trwały powiększają jego majątek. Przychody należne to bowiem wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Ustawodawca przewidział również sytuacje, w której otrzymanie środków pieniężnych przychodu podatkowego nie stanowi.

W myśl bowiem art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Jest to zatem przepis szczególny, wykluczający uznawanie za przychód kwot faktycznie otrzymywanych przez podatnika oraz kwot należnych podatnikowi, pod warunkiem, że stanowią one zapłatę na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (latach podatkowych).

Z jednej więc strony ustawodawca dla celów rozliczenia z podatku dochodowego od osób prawnych rozpoznaje przychód z chwilą uregulowania należności, z drugiej jednak strony wskazuje, że przychodem nie będzie wpłata pobrana na poczet późniejszych dostaw.

W momencie upływu ważności Karty, pozostawione na tej Karcie środki pieniężne, niewykorzystane, stają się definitywnym przysporzeniem Wnioskodawcy. Wobec powyższego, zobowiązany jest do rozpoznania przychodu do opodatkowania w wysokości środków pieniężnych, które na tej Karcie pozostały.

Zwrócić należy uwagę na istotną kwestię, a mianowicie Wnioskodawca będzie wydawcą wielu Kart, których upływ ważności będzie kończył się w różnych okresach rozliczeniowych. Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy rozpoznanie przychodu do opodatkowania z końcem okresu rozliczeniowego (na ostatni dzień miesiąca) będzie prawidłowym momentem do rozpoznania przychodu do opodatkowania w wysokości zgromadzonych a niewykorzystanych środków pieniężnych na Karcie.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 26 września 2023 r. Wnioskodawca przeformułował swoje stanowisko w zakresie pytania nr 4 w zakresie podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez wskazanie:

III.1. Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on miał obowiązku rozpoznania przychodu do opodatkowania z momentem wydania Karty.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „u.p.d.o.p.”) przychodami są w szczególności „otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe”. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. do przychodów nie zalicza się „pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów)”.

W ocenie Wnioskodawcy, w momencie wydania kart terminowych (tj. takich, których termin ważności kończy się po 12 miesiącach od ich wydania) po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podatkowy. Karta nie jest rzeczą, prawem majątkowym lub „usługą”. Wydanie karty nie stanowi zatem ani wydania rzeczy, ani zbycia prawa majątkowego, ani wykonania usługi. Karta to jedynie uprawnienie, który umożliwia korzystanie z zakupu towarów do wysokości środków pieniężnych zapisanych de facto na tej karcie. Przychód podatkowy powstanie dopiero w momencie wydania/dostawy towarów. Przychód podatkowy powstanie u Wnioskodawcy dopiero z momentem wydania towarów tj. realizacji karty przez klienta. Stanowisko to potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 października 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.285.2018.6.AP, w której stwierdzono: „Dopiero zatem zrealizowanie karty podarunkowej/vouchera (wydanie rzeczy, wykonanie usługi) będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dla Spółki. Natomiast w sytuacji, gdy w oznaczonym terminie klient nie zrealizuje uprawnień wynikających z karty podarunkowej/vouchera, Spółka będzie miała obowiązek rozpoznania przychodu w wysokości niewykorzystanej przez klienta w dniu, w którym upłynie termin ważności karty podarunkowej/vouchera”.

Ponadto Wnioskodawca podtrzymuje stanowisko zawarte we wniosku o wydanie interpretacji, tj.:

-czynność wydania Karty nie rodzi obowiązków w podatku dochodowym w momencie wydania Karty. Uzasadnienie zostało opisane powyżej w części III.1.

-Obowiązek podatkowy dla podatku dochodowego powstaje z momentem wydania towaru. Uzupełnienie stanowiska Wnioskodawcy zostało opisane powyżej w części III.1.

-Wnioskodawca rozpozna przychód do opodatkowania, jeśli z momentem upływu ważności karty pozostaną niewykorzystane w całości lub w części środki pieniężne, wówczas staną się one definitywnym przysporzeniem Wnioskodawcy. Uzupełnienie stanowiska Wnioskodawcy zostało opisane powyżej również w części III.1.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej „ustawa o CIT”):

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje ściśle pojęcia przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Jednakże z treści art. 12 ustawy o CIT wynika, że pojęcie „przychodu” jest bardzo szerokie i obejmuje m.in. wszystkie otrzymane pieniądze z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w przepisach. Wyjątkiem takim jest m.in. kwota należnego podatku od towarów i usług.

Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą oraz z działami specjalnymi produkcji rolnej określa art. 12 ust. 3a ustawy o CIT:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że co do zasady, przychód podatkowy powinien być rozpoznany przez podmiot gospodarczy w dacie najwcześniejszego ze zdarzeń wskazanych w tym przepisie.

Zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT:

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT:

Jednocześnie wskazać należy, że za przychód podatkowy w rozumieniu przepisów prawa podatkowego mogą zostać uznane tylko takie przysporzenia podatnika, które mają charakter definitywny, tj. w sposób bezzwrotny i trwały powiększają jego majątek. Przychody należne to bowiem wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia. Stanowisko to potwierdzają także przedstawiciele doktryny, w ocenie których „przychodem podatkowym są wyłącznie tylko takie wartości, które definitywnie powiększają aktywa osoby prawnej” (tak: P. Małecki, M. Mazurkiewicz, Komentarz do art. 12 u.p.d.o.p., CIT. Komentarz, Lex, 2012).

Ustawodawca przewidział również sytuację, w której otrzymanie środków pieniężnych przychodu podatkowego nie stanowi. Bowiem zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT:

Jest to zatem przepis szczególny, wykluczający uznawanie za przychód kwot faktycznie otrzymywanych przez podatnika oraz kwot należnych podatnikowi pod warunkiem, że stanowią one zapłatę na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (latach podatkowych). Z jednej więc strony ustawodawca dla celów rozliczenia z podatku dochodowego od osób prawnych rozpoznaje przychód z chwilą uregulowania należności, z drugiej jednak strony wskazuje, że przychodem nie będzie wpłata pobrana na poczet późniejszych dostaw.

Mając powyższe na względzie, wskazać należy, że karta przedpłacona jest dokumentem, który poświadcza przysługujące jego posiadaczowi uprawnienia, np. do otrzymania w oznaczonym terminie pewnego świadczenia lub towaru. Podkreślić należy przy tym, że sprzedaż karty nie skutkuje wydaniem towaru, ani świadczeniem usługi, karta nie jest rzeczą, ani prawem majątkowym, nie mieści się także w pojęciu „usługa”. Karta przedpłacona jest substytutem pieniądza i umożliwia jedynie dokonanie zapłaty za świadczenia zrealizowane w przyszłości, które będą polegały na wydaniu towarów/wykonaniu usługi w ramach działalności gospodarczej. Należy zatem uznać, iż wydanie (sprzedaż) karty przedpłaconej nie jest wydaniem towaru, ani świadczeniem usługi. Wynikające z zakupionej (otrzymanej) karty przedpłaconej uprawnienia, niekoniecznie muszą zostać w przyszłości zrealizowane przez klienta.

Z opisu sprawy wynika, że Karta zasilana jest środkami pieniężnymi - przy użyciu której, można dokonać zapłaty za towar do wysokości środków pieniężnych zgromadzonych na Karcie. W sytuacji, gdy cena towarów przewyższy ilość środków pieniężnych zgromadzonych na Karcie, nabywca zobowiązany będzie zapłacić ze swoich pieniędzy za towar w części ponad ilość środków pieniężnych zgromadzonych na Karcie.

Środki pieniężne zgromadzone na Karcie nie podlegają zwrotowi ani w okresie ważności Karty ani po upływie ważności Karty. Zasilenia Karty środkami pieniężnymi dokonuje odbiorca Karty. Nabywcami towarów są osoby fizyczne, w tym prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Karta posiada określony termin ważności - 12 miesięcy, co oznacza, że zakupu towarów przy pomocy Karty, można dokonać tylko w określonym dla danej Karty czasie. Po upływie ważności Karty, środki pieniężne zgromadzone na Karcie a nie wydatkowane na towary, przechodzą na własność Wnioskodawcy.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia:

-czy czynność wydania Karty spowoduje obowiązek rozpoznania przychodu do opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy;

-w którym momencie Wnioskodawca ma obowiązek rozpoznania przychodu do opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu sprzedaży towarów przy pomocy Karty;

-czy Wnioskodawca winien rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych od środków pieniężnych zgromadzonych na Karcie a niewykorzystanych, po upływie jej ważności.

Odnosząc się do pierwszej z wątpliwości zgodzić się należy z Państwem, iż w dacie wydania Karty przedpłaconej nie dojdzie do wydania rzeczy, wykonania usługi lub zbycia prawa majątkowego. Zatem środki pieniężne otrzymane za wydanie ww. Karty nie stanowią w dacie wydania Karty trwałego przysporzenia dla Państwa.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że nie będą Państwo zobowiązani do rozpoznania przychodu w dacie wydania (sprzedaży) Karty i otrzymanych środków pieniężnych za jej wydanie.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 należy więc uznać za prawidłowe.

Odnosząc się zatem do kwestii ustalenia, w którym momencie mają Państwo obowiązek rozpoznania przychodu do opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu sprzedaży towarów przy pomocy Karty, wskazać należy, że przychód ten powstanie w dniu wydania towarów, tj. w dniu realizacji Karty przez klienta.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 należy więc uznać za prawidłowe.

Natomiast nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, iż zdaniem Wnioskodawcy rozpoznanie przychodu do opodatkowania z końcem okresu rozliczeniowego (na ostatni dzień miesiąca) będzie prawidłowym momentem do rozpoznania przychodu do opodatkowania w wysokości zgromadzonych a niewykorzystanych środków pieniężnych na Karcie.

Z uzupełnienia wniosku wynika, iż karta ma określony termin ważności - tj. 12 miesięcy. Jeśli karta zostanie wydana np. w dniu 15-stego dnia miesiąca września, to upływ jej ważności nastąpi w dniu 15-stego dnia miesiąca września roku następnego. Wnioskodawca przewiduje, że będzie wydawał wiele kart przedpłaconych, których termin ważności ze względu na ich ilość będzie upływał w różnych dniach roku, ale też i w różnych latach (jeśli karta będzie np. wydana w dniu 20-stego grudnia 2023 r. - termin jej ważności upływnie w dniu 20-stego grudnia 2024 r.). Wnioskodawca poprzez sformowanie „okres rozliczeniowy” ma na myśli okres rozliczeniowy w podatku dochodowym w którym zobowiązany będzie rozpoznać przychód do opodatkowania w przypadku, gdy upłynie okres ważności karty i pozostaną na tej karcie niewykorzystane środki pieniężne.

Wskazać zatem należy, że w sytuacji gdy klient nie zrealizuje Karty przedpłaconej posiadającej z góry określony termin ważności (tj. 12 miesięcy), momentem rozpoznania przychodu podatkowego przez Wnioskodawcę będzie dzień, w którym upłynął termin wyznaczony na jej realizację (dzień przekształcenia się przedpłaty w definitywne przysporzenie majątkowe). W tym dniu otrzymane od Klienta środki pieniężne za wydanie Karty i niewykorzystane przez Klienta na zakupy uzyskają cechę definitywności, powiększając tym samym majątek obrotowy Spółki i w tym dniu będą Państwo zobowiązani do rozpoznania przychodu podatkowego.

Zatem mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że wartość niewykorzystanych Kart przedpłaconych bądź wartość częściowo wykorzystanych Kart przedpłaconych posiadających z góry określony termin ważności stanowi dla Państwa przychód w dacie utraty ważności tych Kart, tj. w dniu w którym upłynął termin wyznaczony na ich realizację, a nie jak Państwo wskazali ostatni dzień miesiąca.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 6 należy więc uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku i jego stanowiskiem.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w sprawach innych podmiotów i nie wiążą one Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Jednocześnie wskazać należy, że w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie/zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).