Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 21 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.289.2023.1
Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest określenie wartości dokonywanych przez Wnioskodawcę darowizn w oparciu o stosowane przez niego ceny sprzedaży netto wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest określenie wartości dokonywanych przez Wnioskodawcę darowizn w oparciu o stosowane przez niego ceny sprzedaży netto wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Sp. z o.o. sp.k. (dalej: „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi sprzedaż detaliczną artykułów FMCG (np.: artykuły spożywcze, kosmetyki, chemia gospodarcza, wyroby tytoniowe, alkohole) oraz artykułów przemysłowych (np.: odzież, urządzenia AGD, zabawki) poprzez (1) sieć placówek handlowych (sprzedaż stacjonarna), jak również (2) online (za pośrednictwem sklepu internetowego). Klientami Wnioskodawcy są zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci), jak i podmioty gospodarcze.
Celem działalności Wnioskodawcy, jak każdego innego podmiotu gospodarczego, jest przede wszystkim osiągnięcie zysku. Co do zasady Wnioskodawca realizuje go nabywając towary handlowe po cenach wynegocjowanych z dostawcami (cenach zakupu netto) i sprzedając je, poprzez opisane wyżej kanały dystrybucji, po cenach wyższych, uwzględniających marżę handlową (cenach sprzedaży netto). Zarówno do cen zakupu, jak i do cen sprzedaży doliczany jest podatek od towarów i usług, o ile jest należny. Marża handlowa jest zatem „wynagrodzeniem" Wnioskodawcy uzyskiwanym z prowadzonej przezeń działalności handlowej.
Wnioskodawca, poza oczywistą aktywnością związaną z realizacją wspomnianego celu, podejmuje i zamierza konsekwentnie w przyszłości podejmować szereg działań motywowanych innymi niż ekonomiczne czynnikami, do których zaliczyć bez wątpienia można wsparcie dla różnego rodzaju akcji charytatywnych. Wsparcie takie jest i w zamierzeniu Wnioskodawcy nadal będzie udzielane m.in. poprzez różnego rodzaju świadczenia czynione kosztem jego majątku, w szczególności zaś darowizny stanowiących jego własność towarów handlowych.
W razie spełnienia kryteriów określonych w art. 18 ust. 1 Ustawy o CIT, a więc w sytuacji, gdy rzeczone darowizny przekazywane są na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, Wnioskodawca odlicza i w przyszłości zamierza nadal odliczać ich wartość od dochodu, na zasadach określonych w tym przepisie.
Pytania
Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest określenie wartości dokonywanych przez Wnioskodawcę darowizn w oparciu o stosowane przez niego ceny sprzedaży netto wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest określenie wartości dokonywanych przez Wnioskodawcę darowizn w oparciu o stosowane przez niego ceny sprzedaży netto wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny.
Uzasadnienie Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt. 1 Ustawy o CIT podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24aa, art. 24b, art. 24ca, art. 24d, art. 24f i art. 28h, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.
Art. 18 ust. 1b u.p.d.o.p. stanowi, że jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Ustawodawca nakazuje również w drugim zdaniu wspomnianego przepisu, aby przy określaniu wartości darowizn stosować odpowiednio art. 14 u.p.d.o.p., a więc aby określać je na poziomie wartości rynkowej. Wartość rynkową, zgodnie z dyspozycją art. 14 ust. 2 u.p.d.o.p., określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, prawami lub usługami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia albo świadczenia.
W ocenie Wnioskodawcy cenę rynkową, o której mowa w art. 14 ust. 2 u.p.d.o.p., stanowi aktualna na moment dokonywania darowizny cena sprzedaży netto towarów, powiększona o należny podatek od towarów i usług, jest to bowiem cena stosowana w obrocie tymi towarami, uwzględniająca w szczególności:
1.stan i stopień zużycia tych towarów, analogiczny do stanu i stopnia zużycia towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę (zarówno towary będące przedmiotem darowizny, jak i towary sprzedawane w sklepach stacjonarnych i w sklepie online to towary nowe, nieużywane, pochodzące z tego samego stanu zapasów),
2.czas i miejsce zbycia (obowiązuje w dniu dokonania darowizny i jest ceną, którą Wnioskodawca ustala wobec swoich nabywców niezależnie od tego, gdzie zawierane są transakcje i wydawany towar).
Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że za rynkowością tak ustalonej ceny przemawia to, że jest ona stosowana wobec szerokiego, masowego kręgu nabywców, który w znakomitej większości tworzą podmioty niepowiązane. Przy tak ustalonej cenie Wnioskodawca zawiera dużą liczbę transakcji, co oznacza, że jest ona akceptowana nie tylko z jego perspektywy, ale również z perspektywy jego klientów. Prowadzi to do jednoznacznej konkluzji, że jest to cena wyznaczona przez rynek.
Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko co do poprawności określania wartości rynkowej przedmiotu darowizny z oparciu o cenę cennikową znajduje poparcie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. W piśmie z dnia 13 listopada 2012r. (sygn. IPPB5/423-794/12-3/AB) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, odnośnie odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wartości darowanych towarów odpowiadającej cenie cennikowej brutto analogicznych towarów sprzedawanych przez Spółkę, obowiązującej w dniu przekazania darowizny przez Spółkę, pomniejszonej o wartość podatku naliczonego odliczonego przez Spółkę związanego z zakupem towarów i usług przeznaczonych na wytworzenie darowanych towarów. W interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2009 r. (sygn. IBPBI/2/423-681/09/MS) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów również potwierdził, że wartość towarów handlowych przekazanych w formie darowizny dla potrzeb odliczenia od dochodu należy przyjąć według cen rynkowych, którymi są wartości brutto zamieszczone w cenniku stosowane dla innych kontrahentów.
Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca uważa, że zarówno w opisanym stanie faktycznym jak i zdarzeniu przyszłym, obrany przez niego sposób określania wartości przedmiotu darowizny jest prawidłowy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do zadanego pytania wyznaczającego granice rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena, czy darowizny, o których mowa we wniosku podlegają odliczeniom od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Państwa wskazanie w tym zakresie potraktowano jako niepodlegający ocenie element opisu sprawy.
Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24aa, art. 24b, art. 24ca, art. 24d, art. 24f i art. 28h, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1
Podkreślenia wymaga fakt, że w myśl z art. 18 ust. 1a ustawy o CIT:
Łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1, 7 i 8 nie może przekroczyć 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1, z tym że odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz:
1) osób fizycznych;
2) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.
Natomiast w myśl art. 18 ust. 1b ustawy o CIT:
Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.
Cytowany przepis normuje sposób ustalenia dla potrzeb odliczenia, o którym mowa w art. 18 ust. 1 - kwoty darowizny przekazanej przez podatnika w przypadku, gdy przedmiotem tej darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Kwotę tę stanowi wartość towaru obejmująca tę część wartości podatku od towarów i usług, jaka przekracza kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Odpowiednie zastosowanie przy określaniu wartości darowizn znajduje przy tym art. 14 omawianej ustawy.
Należy jednocześnie zaznaczyć, że podstawowym aktem normatywnym regulującym opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, w tym zakres i podstawę opodatkowania, wysokość podatku, a także instytucję odliczenia i zwrotu podatku, jest ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.).
A zatem, skoro elementem uwzględnianym w kwocie darowizny jest „podatek od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny”, prawidłowe ustalenie kwoty darowizny wymaga uprzedniego określenia skutków podatkowych opisanej sytuacji przekazania darowizny rzeczowej na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Konieczne jest ustalenie kwoty podatku od towarów i usług należnego z tytułu przekazania darowizny oraz rozważenie, czy z tytułu dokonania darowizny, podatnik ma prawo odliczenia podatku naliczonego, a jeśli tak - w jakiej kwocie.
Mając na względzie powyższe, można zatem stwierdzić, że:
- w przypadku, gdy zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, z tytułu dokonania darowizny podatnikowi przysługuje prawo odliczenia określonej kwoty podatku naliczonego - kwota darowizny to wartość towaru obejmująca wartość netto tego towaru i wartość podatku od towarów i usług odpowiadającą różnicy kwoty należnego podatku od towarów i usług i kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu;
- w przypadku, gdy zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, z tytułu dokonania darowizny podatnikowi nie przysługuje prawo odliczenia określonej kwoty podatku naliczonego - kwota darowizny to wartość towaru obejmująca wartość netto tego towaru i pełną kwotę należnego podatku od towarów i usług.
Należy przy tym podkreślić, że w odniesieniu do określania kwoty darowizn rzeczowych odpowiednie zastosowanie znajduje art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Odpowiednie zastosowanie przepisu oznaczać może zarówno stosowanie go bezpośrednio bądź z modyfikacjami uwzględniającymi specyfikę sytuacji/zdarzenia/instytucji, do której mają mieć odpowiednie zastosowanie.
W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o CIT:
Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o CIT:
Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy, praw majątkowych lub usług określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, prawami lub usługami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia albo świadczenia.
Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o CIT:
Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy wzywa strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określa wartość z uwzględnieniem opinii biegłego. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego ponosi zbywający albo świadczący usługi.
Należy przy tym podkreślić, że element wartości towaru będącego przedmiotem darowizny, o której mowa w art. 18 ust. 1b omawianej ustawy, jakim jest „część podatku od towarów i usług, jaka przekracza kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny” jest pochodną ustalenia wartości netto tych towarów i kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu. Tym samym, w analizowanej sytuacji, zasadnicze znaczenie dla oceny kwestii istnienia przesłanek odpowiedniego zastosowania art. 14 ust. 1 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma określenie przez podatnika (darczyńcę) wartości netto towaru będącego przedmiotem darowizny.
Podkreślenia wymaga fakt, iż zgodnie z art. 18 ust. 1c ustawy o CIT:
Odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 7 i 8, oraz odliczenie wynikające z odrębnych ustaw stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.
Z przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzą Państwo sprzedaż detaliczną artykułów FMCG oraz artykułów przemysłowych. Nabywają Państwo towary handlowe po cenach wynegocjowanych z dostawcami (cenach zakupu netto) i sprzedają je po cenach wyższych, uwzględniających marżę handlową (cenach sprzedaży netto). Poza działalnością handlową, podejmują Państwo i zamierzają konsekwentnie w przyszłości podejmować działania polegające na wsparciu dla różnego rodzaju akcji charytatywnych, m.in. poprzez różnego rodzaju świadczenia czynione kosztem Państwa majątku, w szczególności darowizny, stanowiące własność Państwa towarów handlowych. W razie spełnienia kryteriów określonych w art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, a więc w sytuacji, gdy darowizny przekazywane są na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, odliczają Państwo i w przyszłości zamierzają nadal odliczać ich wartość od dochodu, na zasadach określonych w tym przepisie. W uzasadnieniu stanowiska własnego dodali Państwo, że w Państwa ocenie, cenę rynkową, o której mowa w art. 14 ust. 2 ustawy o CIT, stanowi aktualna na moment dokonywania darowizny cena sprzedaży netto towarów, powiększona o należny podatek od towarów i usług, jest to bowiem cena stosowana w obrocie tymi towarami, uwzględniająca w szczególności:
1)stan i stopień zużycia tych towarów, analogiczny do stanu i stopnia zużycia towarów sprzedawanych przez Państwa (zarówno towary będące przedmiotem darowizny, jak i towary sprzedawane w sklepach stacjonarnych i w sklepie online to towary nowe, nieużywane, pochodzące z tego samego stanu zapasów),
2)czas i miejsce zbycia (obowiązuje w dniu dokonania darowizny i jest ceną, którą ustalają Państwo wobec swoich nabywców niezależnie od tego, gdzie zawierane są transakcje i wydawany towar).
Dodatkowo wskazali Państwo, że za rynkowością tak ustalonej ceny przemawia to, że jest ona stosowana wobec szerokiego, masowego kręgu nabywców, który w znakomitej większości tworzą podmioty niepowiązane. Przy tak ustalonej cenie zawierają Państwo dużą liczbę transakcji, co oznacza, że jest ona akceptowana nie tylko z Państwa perspektywy, ale również z perspektywy Państwa klientów, co prowadzi do jednoznacznej konkluzji, że jest to cena wyznaczona przez rynek.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem wskazującym, że w przypadku darowizny stanowiącej dostawę opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny podlegającej odliczeniu od dochodu na podstawie art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać, ustaloną we wskazany we wniosku sposób, cenę rynkową przekazywanych towarów handlowych (cenę sprzedaży netto) wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług z tytułu ich przekazania w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć, zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny.
Tym samym, Państwa stanowisko w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right