tematy:

Interpretacja indywidualna z dnia 11 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.331.2023.1.MW

Zmiana nazwy oraz adresu biura A. nie wpływa na możliwość posługiwania się przez Spółkę aktualnym certyfikatem rezydencji A. wydanym przed dokonaniem tej zmiany i zawierającym poprzednią nazwę podatnika oraz siedzibę (w ramach tej samej jurysdykcji podatkowej) oraz nie wyłącza prawa Spółki do niestosowania art. 26 ust. 2e w zw. z art. 26 ust. 7f Ustawy o CIT w zakresie dalszych wypłat na rzecz A., dokonywanych w ciągu roku, w którym ta zmiana nastąpiła. Nie wpływa ona na skuteczność złożonego przed tą zmianą Oświadczenia pierwotnego, a także nie stanowi przeszkody dla późniejszego złożenia przez Spółkę Oświadczenia następczego zawierającego nowe dane podatnika.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

opisana w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym zmiana nazwy oraz adresu biura A. w ciągu roku podatkowego nie powoduje utraty ważności certyfikatu rezydencji A., który to certyfikat wydany został na rok podatkowy, w trakcie którego dokonano zmiany nazwy i adresu biura;
zmiana nazwy oraz adresu biura A. w ciągu roku podatkowego nie wpłynie na możliwość stosowania wynikających z UPO PL-USA preferencji w podatku u źródła do wypłat na rzecz A., a tym samym Spółka zachowa prawo do niestosowania art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT do dalszych wypłat na rzecz A. na podstawie złożonego w tym roku przed dokonaniem tej zmiany Oświadczenia pierwotnego, a także prawo do złożenia Oświadczenia następczego, w którym wskazana będzie nowa nazwa i adres A.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

B. S.A. z siedzibą w (…) przy ul. (…) (dalej: “Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski, tj. podatnikiem podatku dochodowego w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2022.2587 t.j. dalej: “Ustawa o CIT”).

Przedmiot działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę obejmuje przede wszystkim (…). przeznaczone są do dystrybucji na rynkach (…) (np. …), (dalej “(…)” lub “(…)”. Spółka jest spółką dominującą w grupie kapitałowej C. (dalej: “Grupa”) oraz centralnym podmiotem Grupy.

Do Grupy należy m.in. spółka A. Inc. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki (dalej: “A.”), która jako osoba prawna jest rezydentem podatkowym USA, gdzie podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów. A. jest spółką powiązaną ze Spółką - powiązanie pomiędzy spółkami ma charakter bezpośredniego powiązania kapitałowego (Spółka posiada 100% udziałów w A. ). Główną działalnością A. jest świadczenie usług wsparcia związanych z koordynacją działań wydawniczych i promocyjnych związanych w szczególności z marketingiem, doradztwem i komunikacją z partnerami biznesowymi. A. świadczy powyższe usługi na rzecz podmiotów z Grupy.

Do Grupy należy także spółka D. LLC z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki (dalej: “D”). D. jest studiem prowadzącym działalność w zakresie (…). A. jest udziałowcem spółki D. Na moment sporządzania niniejszego wniosku A. posiada większość udziałów D. (przy czym ilość udziałów może ulec w przyszłości zmianie). Ze względu na powyższe, spółka D. jest podmiotem powiązanym ze Spółką.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka nabywa i planuje nabywać w przyszłości od spółki D. usługi związane ze świadczeniem prac rozwojowych (ang. gamę development services) związanych z produkcją (…) na rzecz Spółki. Zgodnie z treścią umowy zawartej pomiędzy Spółką i D., Spółka staje się właścicielem praw autorskich do efektów prac rozwojowych wykonanych przez D ad hoc w momencie ich wykonania. Z uwagi na powyższe, całość należności z tytułu ww. usług Spółka kwalifikuje jako należności z tytułu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT. Jednocześnie Wnioskodawca wypłaca spółce D należności licencyjne z tytułu wydawania przez Wnioskodawcę (…) stworzonych przez D. Wnioskodawca jest także odpowiedzialny za dostosowanie i wydawanie (…) D. na (…). Należności z tego tytułu Wnioskodawca również kwalifikuje jako wymienione w katalogu wskazanym w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT.

Spółka D. jest podmiotem transparentnym podatkowo dla celów podatku dochodowego w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Oznacza to, że w zakresie należności otrzymywanych przez D. od Wnioskodawcy podatnikiem w Stanach Zjednoczonych Ameryki nie jest D. jako odrębny podmiot, a udziałowcy tej spółki, w tym A., będąca udziałowcem większościowym D. Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w stosunku do odpowiedniej (tj. uzależnionej od wysokości udziałów) wartości wypłat na rzecz D uznaje A.

Ponadto, Wnioskodawca dokonuje i będzie dokonywać w przyszłości płatności mieszczących się w katalogu świadczeń wskazanym w art. 21. ust. 1 Ustawy o CIT bezpośrednio na rzecz A.

Wnioskodawca dokonując wypłat ww. należności jest zobowiązany, jako płatnik do pobrania w dniu dokonania wypłaty zryczałtowanego podatku dochodowego. Wnioskodawca udokumentowuje siedzibę podatnika dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji podatkowej uzyskanym od A. Wnioskodawca dokonuje także weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT. Przy dokonywaniu wspomnianej weryfikacji Wnioskodawca dochowuje należytej staranności. Po spełnieniu określonych przepisami prawa przesłanek Wnioskodawca stosuje wobec A. preferencyjne warunki opodatkowania wynikające z umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. nr 31 poz. 178), dalej: “UPO PL-USA”). Preferencyjne warunki opodatkowania obejmują prawo do niepobrania podatku w zakresie należności z tytułu usług obejmujących pełne przeniesienie praw autorskich na Spółkę jak i usług niematerialnych oraz obniżoną stawkę podatku w zakresie należności licencyjnych. Należy również stwierdzić, że w zakresie posiadanych przez Spółkę informacji A. nie posiada położonego w Rzeczypospolitej Polskiej zakładu, przez który prowadziłaby działalność.

Na certyfikatach rezydencji podatkowej A. wydawanych przez uprawniony organ administracji podatkowej USA (Internat Revenue Service) wskazany jest określony rok podatkowy (eng. Tax Year) będący przedmiotem certyfikacji. Certyfikaty rezydencji A. wskazują także numer identyfikacji podatkowej (TIN) podatnika.

Jeżeli łączna kwota wypłat na rzecz A. przekroczy w roku podatkowym kwotę 2 000 000 PLN, zgodnie z art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT Wnioskodawca ma obowiązek pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od nadwyżki przewyższającej tę kwotę bez uwzględniania preferencyjnych warunków opodatkowania wynikających z UPO PL-USA. Po spełnieniu odpowiednich warunków, Wnioskodawca w celu wyłączenia stosowania przepisu art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT do wypłat na rzecz A. składa i będzie składał w przyszłości oświadczenie płatnika, o którym mowa w art. 26 ust. 7a Ustawy o CIT. W oświadczeniu tym Wnioskodawca potwierdza, że:

1)posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2)po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

(dalej: “Oświadczenie pierwotne”).

Po złożeniu w ciągu danego roku Oświadczenia pierwotnego, jeśli odpowiednie warunki nadal pozostają spełnione, Wnioskodawca do końca tego roku dokonuje na rzecz A. dalszych wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT z wyłączeniem zastosowania art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT. W takim wypadku, w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawca składa oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7g Ustawy o CIT, w którym potwierdza, że w momencie dokonania dalszych wypłat Wnioskodawca:

1)posiadał dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2)po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT, nie posiadał wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istniały okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

(dalej: “Oświadczenie następcze”).

A., która jest podatnikiem w zakresie dokonywanych przez Wnioskodawcę wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, w ciągu trwającego roku podatkowego zamierza zmienić nazwę spółki A. Zamierza także zmienić adres (lokalizację) swojego biura, rozumianego jako miejsce faktycznego wykonywania działalności przez A. na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki. Uzasadnieniem tych zmian jest rozszerzenie dotychczasowej działalności A. na działalność deweloperską oraz zmiana lokalizacji na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki. Główna działalność A. realizowana będzie w innym stanie niż dotychczas. Miejsce (stan) rejestracji A. w Stanach Zjednoczonych Ameryki nie ulegnie przy tym zmianie. Planowana zmiana nie będzie miała wpływu na podmiotowość prawną A. W szczególności, spółka o zmienionej nazwie nie będzie nową osobą prawną ani następcą prawnym A.. Będzie to ten sam podmiot, posiadający nadal ten sam numer identyfikacji podatkowej (TIN) nadany w USA. Nowa lokalizacja biura A. nadal znajdować się będzie na terenie tej samej jurysdykcji - Stanów Zjednoczonych Ameryki. Rezydencja podatkowa A. w Stanach Zjednoczonych Ameryki nie uleganie zatem zmianie.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym opisana w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym zmiana nazwy oraz adresu biura A. w ciągu roku podatkowego nie powoduje utraty ważności certyfikatu rezydencji A., który to certyfikat wydany został na rok podatkowy, w trakcie którego dokonano zmiany nazwy i adresu biura?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym zmiana nazwy oraz adresu biura A. w ciągu roku podatkowego nie wpłynie na możliwość stosowania wynikających z UPO PL-USA preferencji w podatku u źródła do wypłat na rzecz A., a tym samym Spółka zachowa prawo do niestosowania art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT do dalszych wypłat na rzecz A. na podstawie złożonego w tym roku przed dokonaniem tej zmiany Oświadczenia pierwotnego, a także prawo do złożenia Oświadczenia następczego, w którym wskazana będzie nowa nazwa i adres A. ?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym zmiana nazwy oraz adresu biura A. w ciągu roku podatkowego nie powoduje utraty ważności certyfikatu rezydencji A., który to certyfikat wydany został na ten rok podatkowy, w trakcie którego dokonano zmiany nazwy i adresu biura.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym zmiana nazwy oraz adresu biura A. w ciągu roku podatkowego nie wpłynie na możliwość stosowania wynikających z UPO PL-USA preferencji w podatku u źródła do wypłat na rzecz A.. Tym samym, Wnioskodawca będzie miał możliwość dokonywania na rzecz A. dalszych wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT z wyłączeniem zastosowania art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT na podstawie złożonego w tym roku przed dokonaniem tej zmiany Oświadczenia pierwotnego, które zawiera poprzednią nazwę i adres A.. Konsekwentnie, Wnioskodawca będzie miał też możliwość złożenia odnoszącego się do niego Oświadczenia następczego, w którym wskazana będzie nowa nazwa i adres A..

Uzasadnienie

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1)z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how),

2)z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3)z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4)uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z postanowieniami art. 8 ust. 1 UPO PL-USA, zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa powinny być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Ponadto, zgodnie z art. 14 ust. 1 UPO PL-USA Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw będzie zwolniona od opodatkowania w drugim Umawiającym się Państwie zysku ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji walorami kapitałowymi. Zgodnie natomiast z art. 13 ust 1 i 2 UPO PL-USA należności licencyjne powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. W każdym razie takie należności mogą być opodatkowane także w tym Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 10% kwoty należności brutto.

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

W rozumieniu art. 4a pkt. 12 Ustawy o CIT ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji, oznacza to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

Z uwagi na to, że z przepisów z zakresu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania nie wynika, z jakich elementów powinien składać się taki certyfikat, w tym okres jego ważności, w art. 26 ust. 1i Ustawy o CIT wskazano, że jeżeli certyfikat nie zawiera okresu jego ważności płatnik, przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania. Zgodnie natomiast z treścią art. 26 ust. 1j Ustawy o CIT jeżeli w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu, o którym mowa w ust. 1 i, miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie, podatnik jest obowiązany do niezwłocznego udokumentowania miejsca siedziby dla celów podatkowych nowym certyfikatem rezydencji.

W art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT ustawodawca wskazał, że jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 Ustawy o CIT na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1)z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2)bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a przepisu art. 26 ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

2)po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Dalej, zgodnie z art. 26 ust. 7f Ustawy o CIT jeżeli płatnik złożył oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, a następnie dokonuje na rzecz podatnika, którego dotyczyło to oświadczenie, dalszych wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1, płatnik może nie stosować przepisu ust. 2e do ostatniego dnia roku podatkowego, w którym złożył to oświadczenie, przy czym przepis ust. 2j stosuje się odpowiednio. W myśl art. 26 ust. 7g Ustawy o CIT, w przypadku, o którym mowa w art. 26 ust. 7f Ustawy o CIT, płatnik, w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po zakończeniu roku podatkowego albo okresu, o którym mowa w ust. 2j, składa oświadczenie do organu podatkowego, o którym mowa w art. 28b ust. 15, że w momencie dokonania dalszych wypłat należności:

2)po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiadał wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istniały okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ad. 1

Na gruncie przepisów Ustawy o CIT jednym z warunków zastosowania preferencji w podatku u źródła do wypłat dokonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz A. jest posiadanie przez Wnioskodawcę aktualnego na dzień wypłaty certyfikatu rezydencji A..

Wnioskodawca zauważa, że skoro na certyfikacie rezydencji A. wskazany jest określony rok podatkowy (eng. Tax Year) będący przedmiotem certyfikacji, to potwierdza on rezydencję podatkową podatnika w okresie całego wskazanego na nim roku podatkowego. Zatem, Wnioskodawca może uwzględniać ten certyfikat w zakresie płatności dokonywanych w całym tym okresie, traktując wskazany na dokumencie rok podatkowy jako wyznaczający termin ważności certyfikatu dla Wnioskodawcy. Zmiana nazwy oraz adresu biura A. (w ramach tej samej jurysdykcji podatkowej) nie powinna wyłączać prawa Wnioskodawcy do dalszego uwzględniania certyfikatu rezydencji wydanego przed tą zmianą w okresie, w którym dokument ten pozostaje dla Wnioskodawcy ważny.

Wnioskodawca zauważa ponadto, że przepisy Ustawy o CIT nie nakładają na płatnika obowiązku pozyskania nowego certyfikatu rezydencji w przypadku, gdy nazwa podatnika wskazana na certyfikacie rezydencji lub jego adres w ramach tej samej jurysdykcji ulegnie zmianie.

W ocenie Wnioskodawcy opisana w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym zmiana nie wpływa więc na okoliczności, jakie zostały potwierdzone wydanym przed tą zmianą certyfikatem rezydencji podatkowej. Zmiana nie wpływa bowiem na status A. jako podatnika oraz rezydenta podatkowego Stanów Zjednoczonych Ameryki. Powyższe potwierdza także fakt, że A. po zmianie posługiwać się będzie nadal tym samym numerem identyfikacji podatkowej (z ang. TIN - Tax Identification Number). Świadczy to o tym, że nadal ten sam podmiot posiadać będzie status podatnika w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Odnosząc się do treści art. 4a pkt 12 Ustawy o CIT należy uznać, że rolą certyfikatu rezydencji wydanego przez właściwy organ administracji podatkowej jest udokumentowanie miejsca siedziby podatnika „dla celów podatkowych”, tj. w celu ustalenia właściwej stawki podatku wynikającej z odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobrania podatku zgodnie z taką umową.

Zdaniem Wnioskodawcy miejscem siedziby podatnika dla celów podatkowych jest państwo, w którym dana osoba jest traktowana jako podatnik podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swojego dochodu. Zmianę miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych należy zatem rozumieć jako taką zmianę siedziby podatnika, która wiąże się ze zmianą państwa jego rezydencji podatkowej. Taki sposób interpretowania pojęcia “miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych” potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny, który w uzasadnieniu do wyroku z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2794/12 stwierdził, iż: “Powołany przepis art. 26 ust. 1 zdanie 2 u.p.d.o.p. odwołuje się do pojęcia "miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych". Zgodnie z komentarzem do art. 1 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, na mocy art. 3 lit. e Konwencji z dnia 14 grudnia 1960 r. o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju wraz z protokołami dodatkowymi Nr 1 i 2 do tej Konwencji, stanowiącymi jej integralną część (Dz. U. z 1998 r. Nr 76, poz. 490) Polska zobowiązuje się do ścisłej współpracy, a tam, gdzie występuje taka potrzeba - podejmowania skoordynowanych działań, uznania, że Konwencja powinna mieć zastosowanie do osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu Umawiających się Państwach. Definicja określenia "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę" jest zawarta w art. 4 Konwencji. Jako kryteria poddania obowiązkowi podatkowemu definicja wymienia: stałe miejsce zamieszkania, miejsce pobytu, siedzibę zarządu lub każde kryterium podobnego charakteru. Tak więc osoba, która chce skorzystać z postanowień określonej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania musi udowodnić, że posiada stałe miejsce zamieszkania, miejsce pobytu, siedzibę zarządu na terytorium państwa-strony danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania”. Podejście to znajduje potwierdzenie także na gruncie interpretacji indywidualnych, np. interpretacji indywidualnej Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 grudnia 2007 r., nr IP-PB3-423-230/07-2/KB, w której organ wskazał, iż: “Zgodnie z art. 4a pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) certyfikat rezydencji oznacza zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika. Miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych, należy rozumieć jako państwo, w którym dana osoba (prawna bądź fizyczna) jest traktowana jako podatnik podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tzn. jest opodatkowana z każdego źródła dochodu wskazanego przez to państwo, niezależnie od źródła pochodzenia tego dochodu”.

Przepisy Ustawy o CIT nakładają na płatnika podatku u źródła obowiązek udokumentowania miejsca siedziby dla celów podatkowych podatnika nowym certyfikatem rezydencji jedynie w przypadku, gdy podatnik udokumentował miejsce swojej siedziby dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu jego ważności i w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu miejsce to uległo zmianie (art. 26 ust. 1j Ustawy o CIT). W ocenie Wnioskodawcy przepis ten nie znajduje jednak zastosowania w przypadku certyfikatów rezydencji podatkowej A., którymi posługuje się Wnioskodawca, z uwagi na to, że są one wydawane na cały określony rok podatkowy (zawierają zatem okres ważności). Ponadto przepis art. 26 ust. 1j Ustawy o CIT nie powinien mieć zastosowania, jeśli podatnik nie staje się rezydentem podatkowym innego niż dotychczas państwa, ponieważ nie zmienia się miejsce jego siedziby dla celów podatkowych.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy zmiana nazwy A. oraz adresu biura A. w ciągu roku podatkowego nie wpływa na możliwość posługiwania się przez Wnioskodawcę aktualnym certyfikatem rezydencji A. wydanym przed dokonaniem tej zmiany i zawierającym poprzednią nazwę podatnika, ponieważ nie powoduje ona dezaktualizacji okoliczności, które ten dokument potwierdza.

Ad. 2

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej argumenty, zdaniem Wnioskodawcy nie ma przeszkód do dalszego stosowania wynikających z UPO PL-USA preferencji w podatku u źródła do wypłat na rzecz A. w ciągu roku podatkowego, w którym zmieni się nazwa oraz adres biura tej spółki.

Status A. jako podmiotu, którego miejscem siedziby są Stany Zjednoczone Ameryki pozostanie niezmieniony. A. zachowa ten sam numer identyfikacji podatkowej. Nie dojdzie także do zmiany formy prawnej ani przekształcenia A. Opisana w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym zmiana nazwy i adresu biura A. nie wpłynie na ważność dokumentów wymaganych przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania preferencji w podatku u źródła. Nie wpłynie ona też na wyniki weryfikacji warunków zastosowania preferencji w podatku u źródła, o której mowa w art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym zmiana nie wyłącza prawa Wnioskodawcy do niestosowania art. 26 ust. 2e w zw. z art. 26 ust. 7f Ustawy o CIT w zakresie dalszych wypłat na rzecz A., dokonywanych w ciągu roku, w którym ta zmiana nastąpiła. Nie wpływa ona na skuteczność złożonego przed tą zmianą Oświadczenia pierwotnego. Nie powoduje też, że warunki zastosowania preferencji w podatku u źródła wobec podatnika przestają być w ciągu roku spełnione. Konsekwentnie, zmiana nazwy oraz adresu nie powinna stanowić przeszkody dla późniejszego złożenia przez Wnioskodawcę Oświadczenia następczego zawierającego nowe dane podatnika. Zarówno Oświadczenie pierwotne złożone przed dokonaniem tej zmiany, jak i Oświadczenie następcze składane po jej dokonaniu pozostaną w ocenie Wnioskodawcy zgodne ze stanem faktycznym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) wynika, że:

Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2.000.000 zł:

1)z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

Natomiast w myśl art. 26 ust. 7a przepisu art. 26 ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

Aktualne brzmienie przywołanego wcześniej art. 26 ust. 1 updop wyraźnie stanowi, że obowiązek płatnika przy wypłacie należności określonych w art. 21 i 22 updop z zastosowaniem preferencji podatkowych, sprowadza się do „uzyskania” od podatnika certyfikatu rezydencji.

Zasadnym jest twierdzenie, że płatnik, który chce zastosować przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i nie dokonywać poboru podatku u źródła, jest zobowiązany do przeprowadzenia pełnej weryfikacji warunków umożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia/niepobrania podatku, zachowując przy tym należytą staranność.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na art. 4a pkt 29 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Ilekroć w ustawie jest mowa o: certyfikacie rezydencji, oznacza to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

Jak wynika z przepisów ustawy o CIT, certyfikat rezydencji jest dokumentem wydawanym przez właściwą administrację podatkową, potwierdzającym określony stan faktyczny – miejsce rezydencji podatnika dla celów podatkowych, którym w przypadku podatników podatku dochodowego od osób prawnych jest miejsce siedziby. Wydając takie zaświadczenie właściwy organ potwierdza, że – na moment wydania tego dokumentu bądź na moment w nim określony – stan faktyczny wskazany w jego treści jest zgodny ze stanem faktycznym, wynikającym z ewidencji, rejestrów prowadzonych przez ten organ bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Certyfikat może zatem dotyczyć wyłącznie zaistniałych, tj. teraźniejszych lub przeszłych stanów faktycznych, nigdy przyszłych okoliczności faktycznych.

Zauważyć należy, że nie ma ujednoliconej formy certyfikatów rezydencji. Nie rozstrzyga o tym także definicja certyfikatu rezydencji określona w art. 4a pkt 12 ustawy o CIT. Każde państwo stosuje własny wzór takiego zaświadczenia i ma własne wymogi formalne związane z jego wydaniem. Z punktu widzenia właściwej kwalifikacji dokumentu przedłożonego przez podatnika płatnikowi, który ma stanowić podstawę uwzględnienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, istotne będą zatem pewne istotne składniki tego dokumentu.

Uwzględniając treść powołanego art. 4a pkt 12 ustawy o CIT oraz wynikające z art. 26 ustawy o CIT uwarunkowania, certyfikat rezydencji to dokument:

wystawiony przez właściwe dla podatnika organy administracji podatkowej,
wskazujący dane identyfikujące podatnika, w tym jego nazwę i siedzibę, datę wystawienia oraz ewentualnie okres ważności dokumentu,
zawierający stwierdzenie, że podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w państwie jego siedziby.

Certyfikat rezydencji musi potwierdzać fakt rezydencji podatkowej w dacie uzyskania dochodu. Kwestie związane z datą obowiązywania certyfikatu rezydencji niezawierającego okresu ważności zostały uregulowane w art. 26 ust. 1i-1l ustawy o CIT.

I tak, zgodnie z art. 26 ust. 1i ustawy o CIT:

Jeżeli miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu jego ważności, płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania.

W myśl art. 26 ust. 1j ustawy o CIT:

Jeżeli w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu, o którym mowa w ust. 1i, miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie, podatnik jest obowiązany do niezwłocznego udokumentowania miejsca siedziby dla celów podatkowych nowym certyfikatem rezydencji.

Powyższy przepis odnosi się do sytuacji, w której certyfikat rezydencji nie zawiera okresu ważności i płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania. Należy jednak uznać, że powinien mieć analogicznie zastosowanie również w przypadku gdy na certyfikacie rezydencji będzie wskazany okres certyfikacji.

Z kolei art. 26 ust. 1k ustawy o CIT stanowi, że:

Jeżeli podatnik nie dopełnił obowiązku określonego w ust. 1j, odpowiedzialność za niepobranie podatku przez płatnika lub pobranie podatku w wysokości niższej od należnej ponosi podatnik.

Zgodnie z art. 26 ust. 1l ustawy o CIT:

Jeżeli z dokumentu posiadanego przez płatnika, w szczególności faktury lub umowy, wynika, że miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu, a podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w ust. 1j, przepisy ust. 1i i 1k nie mają zastosowania od dnia, w którym płatnik uzyskał ten dokument.

Certyfikatu rezydencji nie może zastąpić inny dowód (np. dokument potwierdzający prowadzenie przez określony podmiot działalności gospodarczej na terytorium danego kraju, a nawet informacja o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej, czy też decyzja podatkowa). Zatem, warunkiem zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobrania podatku zgodnie z taką umową jest udokumentowanie miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zatem, prawidłowa realizacja obowiązków przez płatnika wymaga uzyskania przez niego certyfikatu rezydencji aktualnego na moment dokonywania wypłat na rzecz podatnika.

Jak wynika z wniosku, A. jest podatnikiem w zakresie dokonywanych przez Spółkę wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT. Posiadają Państwo certyfikat rezydencji A. W ciągu trwającego roku podatkowego A. zamierza zmienić nazwę spółki. Zamierza także zmienić adres (lokalizację) swojego biura, rozumianego jako miejsce faktycznego wykonywania działalności przez A. na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki. Uzasadnieniem tych zmian jest rozszerzenie dotychczasowej działalności A. na działalność deweloperską oraz zmiana lokalizacji na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki. Główna działalność A. realizowana będzie w innym stanie niż dotychczas. Miejsce (stan) rejestracji A. w Stanach Zjednoczonych Ameryki nie ulegnie przy tym zmianie. Planowana zmiana nie będzie miała wpływu na podmiotowość prawną A.. W szczególności, spółka o zmienionej nazwie nie będzie nową osobą prawną ani następcą prawnym A.. Będzie to ten sam podmiot, posiadający nadal ten sam numer identyfikacji podatkowej (TIN) nadany w USA. Nowa lokalizacja biura A. nadal znajdować się będzie na terenie tej samej jurysdykcji - Stanów Zjednoczonych Ameryki. Rezydencja podatkowa A. w Stanach Zjednoczonych Ameryki nie ulegnie zatem zmianie.

Posiadają Państwo certyfikat rezydencji A. a zatem w niniejszej sprawie zastosowanie będą miały postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (dalej jako: „UPO”).

Zgodnie z treścią art. 13 ust. 1 UPO:

Należności licencyjne powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Stosownie do postanowień art. 13 ust. 2 UPO:

W każdym razie takie należności mogą być opodatkowane także w tym Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 10% kwoty należności brutto.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy

zmiana nazwy oraz adresu biura A. w ciągu roku podatkowego nie powoduje utraty ważności certyfikatu rezydencji A., który to certyfikat wydany został na rok podatkowy, w trakcie którego dokonano zmiany nazwy i adresu biura;
zmiana nazwy oraz adresu biura A. w ciągu roku podatkowego nie wpłynie na możliwość stosowania wynikających z UPO PL-USA preferencji w podatku u źródła do wypłat na rzecz A., a tym samym Spółka zachowa prawo do niestosowania art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT do dalszych wypłat na rzecz A. na podstawie złożonego w tym roku przed dokonaniem tej zmiany Oświadczenia pierwotnego, a także prawo do złożenia Oświadczenia następczego, w którym wskazana będzie nowa nazwa i adres A.

Zgodnie z treści powołanego wyżej art. 4a pkt 12 Ustawy o CIT, certyfikat rezydencji oznacza zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika. Zatem miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych, należy rozumieć jako państwo, w którym dana osoba (prawna bądź fizyczna) jest traktowana jako podatnik podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tzn. jest opodatkowana z każdego źródła dochodu wskazanego przez to państwo, niezależnie od źródła pochodzenia tego dochodu. Tym samym, zmianę miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych należy zatem rozumieć jako taką zmianę siedziby podatnika, która wiąże się ze zmianą państwa jego rezydencji podatkowej.

Z wniosku wynika, iż miejsce (stan) rejestracji A. w Stanach Zjednoczonych Ameryki nie ulegnie zmianie. Planowana zmiana nie będzie miała wpływu na podmiotowość prawną A. W szczególności, spółka o zmienionej nazwie nie będzie nową osobą prawną ani następcą prawnym A. Będzie to ten sam podmiot, posiadający nadal ten sam numer identyfikacji podatkowej (TIN) nadany w USA. Nowa lokalizacja biura A. nadal znajdować się będzie na terenie tej samej jurysdykcji - Stanów Zjednoczonych Ameryki. Rezydencja podatkowa A. w Stanach Zjednoczonych Ameryki nie uleganie zatem zmianie.

W związku z powyższym, wskazać należy, iż przepis art. 26 ust. 1j Ustawy o CIT nie powinien mieć zastosowania, jeśli podatnik nie staje się rezydentem podatkowym innego niż dotychczas państwa, ponieważ nie zmienia się miejsce jego siedziby dla celów podatkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe zmiana nazwy oraz adresu biura A. nie wpływa na możliwość posługiwania się przez Spółkę aktualnym certyfikatem rezydencji A. wydanym przed dokonaniem tej zmiany i zawierającym poprzednią nazwę podatnika oraz siedzibę (w ramach tej samej jurysdykcji podatkowej) oraz nie wyłącza prawa Spółki do niestosowania art. 26 ust. 2e w zw. z art. 26 ust. 7f Ustawy o CIT w zakresie dalszych wypłat na rzecz A., dokonywanych w ciągu roku, w którym ta zmiana nastąpiła. Nie wpływa ona na skuteczność złożonego przed tą zmianą Oświadczenia pierwotnego, a także nie stanowi przeszkody dla późniejszego złożenia przez Spółkę Oświadczenia następczego zawierającego nowe dane podatnika.

Zatem, Państwa stanowisko w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz
zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczaj a zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko Państwa sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatnika. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).

Zobacz także

Szkolenie Zobacz więcej

Obowiązki sprawozdawcze podatników – najważniejsze regulacje

Interpretacja indywidualna z dnia 11 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.331.2023.1.MW

Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu

TESTUJ INFORLEX przez 5 dni za darmo!

Jeśli już masz abonament Inforlex Zaloguj się