Interpretacja indywidualna z dnia 7 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.384.2023.1.PP

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 30 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

1.Profil Wnioskodawcy i Spółki

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca planuje wraz ze swoim wspólnikiem założyć dwuosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”). Spółka będzie posiadała nieograniczony obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej w skrócie: „u.p.d.o.p.”). Składając niniejszy wniosek Wnioskodawca działa jako osoba, o której mowa w art. 14n §1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Przeważającym przedmiotem działalności Spółki będzie działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (PKD 62.01.Z). Spółka będzie prowadzić pełne księgi handlowe dla potrzeb rozliczenia podatku dochodowego. Spółka nie będzie prowadziła działalności gospodarczej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W szczególności Spółka nie będzie posiadała za granicą żadnej stałej placówki ani wyznaczonej osoby działającej w jej imieniu i na jej rzecz za granicą. Wszystkie przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka będzie uzyskiwać w Polsce. Spółka nie będzie posiadała statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 z późn. zm.). W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Spółka będzie odpowiadała wobec osób trzecich za wykonywane przez siebie czynności i będzie ponosiła ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością. Spółka zostanie utworzona na czas nieoznaczony, a każdy wspólnik będzie mógł mieć większą liczbę udziałów. Organem uprawnionym do reprezentacji Spółki będzie Zarząd. Do składania oświadczeń w imieniu Spółki uprawniony będzie każdy z członków Zarządu samodzielnie. Spółka będzie jedynym właścicielem oprogramowania (…).

Niniejszy wniosek dotyczy programu komputerowego (...). Jest to aplikacja webowa ułatwiająca organizację pracy (…) itp.

2.Kontrakty, kontrahenci i model współpracy

Od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej Spółka udostępniać będzie swoje oprogramowanie na zasadzie zawierania z Kontrahentami umów licencji niewyłącznej. Umowy te będą w całości realizowane w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

Spółka będzie firmą specjalizującą się w dostawie oprogramowania odpowiadającego potrzebom biznesowym swoich klientów. Oprogramowanie umożliwia organizację pracy (…), a także (…). Spółka będzie podejmować działalność polegającą na tworzeniu i rozwijaniu programu komputerowego (…).

Spółka będzie współpracować z szeregiem specjalistów w dziedzinie IT oraz z niezależnymi, wysoko wykwalifikowanymi podwykonawcami - inżynierami i developerami oprogramowania oraz innymi podmiotami prawa handlowego, którym będzie zlecać określone prace przy swoim produktach. Umowa zawarta z podwykonawcą określa ramowe zasady i warunki świadczenia przez usług obejmujących wykonywanie czynności wchodzących w skład procesu rozwijania oprogramowania. Realizowane czynności w szczególności będą polegały na projektowaniu, implementacji oraz rozwoju algorytmów programów komputerowych. W ramach współpracy z wskazanymi specjalistami Spółka nie będzie nabywała praw autorskich majątkowych do gotowych utworów w postaci programów komputerowych, a jedynie nabywać będzie usługę polegającą na rozwijaniu programu komputerowego pozostającego we własności Spółki.

Pod pojęciem „podejmowana przez Spółkę działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programu komputerowego” należy rozumieć wyodrębnione zadania, które będą realizowane przez Spółkę w wyniku nabywania usług specjalistów polegające na tworzeniu kodu źródłowego, którego kompilacja będzie stanowiła program komputerowy, a zadania te będą miały na celu zaprojektowanie i wytworzenie (zaprogramowanie) nowych funkcjonalności w celu rozwinięcia tworzonego oprogramowania.

Prace wykonywane przez Spółkę od pewnego etapu będą prowadziły do rozwijania istniejącego już oprogramowania o nowe funkcjonalności, bądź też jego modyfikację. Nowe funkcjonalności nie będą stanowiły odrębnych utworów. Rozwijane oprogramowanie będzie optymalizowane lub wyposażane w nowe, ulepszone, bądź też kolejne funkcjonalności, które nie będą stanowiły utworu, a jedynie ściśle związane z pierwotnym utworem ulepszenie, do którego nie powstaną odrębne prawa autorskie. Oprogramowanie, nad którym będzie pracować Spółka, tworzone jest na zasadach i wzorcach programowania obiektowego oraz na praktykach zwinnego wytwarzania oprogramowania. Finalny produkt jest zatem połączeniem wielu funkcjonalności, które nie stanowią odrębnych programów komputerowych.

W związku z udzielanymi licencjami Spółka otrzymywać będzie wynagrodzenie, które płatne będzie w cyklach miesięcznych, na podstawie wystawionej faktury VAT. Spółka, w ramach zawartej umowy, udzieli swojemu kontrahentowi licencji niewyłącznej do korzystania z programu komputerowego (…) na ściśle określonych polach eksploatacji, bez możliwości udzielania dalszej licencji. W zamian za to Spółka otrzyma wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy licencji. Wartość wynagrodzenia Spółki za dany okres rozliczeniowy wynikać będzie z zawartej z Kontrahentem umowy licencji i potwierdzona zostanie odpowiednią fakturą VAT.

Spółka będzie ponosić pełną odpowiedzialność wykonanie umowy licencyjnej oraz przydatność programu komputerowego do celów Klienta. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Spółka będzie ponosić ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług w zakresie zawierania umów licencyjnych, jak i w zakresie zmian podwykonawców, niepewności efektu ich pracy i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją działalność Spółki będzie obarczona ryzykiem gospodarczym. Spółka będzie ponosić odpowiedzialność za efekty swojej pracy także przed osobami trzecimi innymi, w szczególności przez Klientem lub w związku z umową o nabycie usług podwykonawców.

Czynności związane z wykonaniem umowy licencyjnej Spółka będzie realizować za pomocą osób zatrudnianych na podstawie umów o pracę lub umów cywilnoprawnych lub kontraktów b2b. W każdym przypadku Spółka będzie jednak jedyną właścicielką programu komputerowego wytwarzanego w ramach jakichkolwiek współprac. Spółka nie będzie nabywała innych programów komputerowych, które mogłyby być przedmiotem dalszej odsprzedaży. W wyniku współprac nawiązanych ze specjalistami z dziedziny IT Spółka nabywać będzie jedynie wyniki ich prac badawczo-rozwojowych, które następnie w ramach działalności Spółki będą mogły zostać wykorzystane w tworzeniu lub rozwijaniu programu komputerowego.

Zawarcie umowy licencji będzie odbywało się z zachowaniem warunków wynikających z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Udzielenie licencji potwierdzać będzie zawarta z Klientem umowa oraz wystawiona przez Spółkę faktura. Spółka będzie prowadzić rejestr utworów stanowiących programy komputerowe w prowadzonej ewidencji dla celów IP Box.

3.Charakterystyka oprogramowania

W kontekście przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, pod pojęciem „program komputerowy” należy rozumieć kod źródłowy, który stanowi realizację algorytmu i łączy lub realizuje określone funkcjonalności utworu. Pojęcie „oprogramowanie” jest używane jako synonim pojęcia „program komputerowy”.

Działalność gospodarcza Spółki będzie polegała na tworzeniu i rozwijaniu programu komputerowego. Jej fundamentem jest rozwiązywanie problemów algorytmicznych, co polega na systematycznej pracy nad komputerowym rozwiązaniem problemu i obejmuje cały proces projektowania i otrzymania rozwiązania.

Oprogramowanie tworzone przez Spółkę będzie kompilacją kodu źródłowego realizującego algorytmy, czyli elementy konstrukcyjne stanowiące zapis logicznie uporządkowanych działań, prowadzące do rozwiązania konkretnych problemów na podstawie ustalonej funkcjonalności programu, wypracowanej przy pomocy funkcjonujących w teorii pojęć i reguł ogólnych. Algorytm jest instrukcją rozwiązania problemu lub sposobu osiągnięcia konkretnego celu. Celem nadrzędnym tej metodologii jest otrzymanie rozwiązania, które jest zrozumiałe dla każdego, kto zna dziedzinę rozwiązywanego problemu i użyte narzędzia komputerowe, poprawne, czyli spełnia specyfikację problemu, a więc dokładny opis problemu, i efektywne, czyli nie marnuje zasobów komputerowych, czasu i pamięci. Ta metoda składa się z następujących sześciu etapów:

1.Opis i analiza sytuacji problemowej, na podstawie których można w pełni zrozumieć, na czym polega problem, jakich oczekujemy wyników oraz jakie są możliwe ograniczenia.

2.Sporządzenie specyfikacji problemu, czyli dokładnego opisu problemu, która zawiera: opis danych, opis wyników, opis relacji (powiązań, zależności) między danymi i wynikami. Specyfikacja jest wykorzystana w następnym etapie jako specyfikacja tworzonego rozwiązania (np. programu).

3.Zaprojektowanie rozwiązania, czyli wybranie odpowiedniego algorytmu i dobranie do niego struktury danych. Wybierane jest także środowisko komputerowe (np. język programowania), w którym będzie realizowane rozwiązanie na komputerze.

4.Komputerowa realizacja rozwiązania, czyli zbudowanie kompletnego rozwiązania komputerowego w postaci programu w wybranym języku programowania.

5.Testowanie rozwiązania, czyli weryfikacja poprawności rozwiązania i testowanie jego własności, w tym zgodności ze specyfikacją.

6.Prezentacja rozwiązania, czyli opracowanie dokumentacji i instrukcji dla użytkownika. Cały proces rozwiązywania problemu kończy prezentacja innym zainteresowanym osobom sposobu otrzymania rozwiązania oraz samego rozwiązania wraz z dokumentacją.

Współpracując z podwykonawcami, opierając się na wyżej opisanym podejściu algorytmicznym, Spółka będzie wytwarzać kolejne funkcjonalności w celu rozwinięcia danego oprogramowania. Całość oprogramowania, które będzie stanowiło własność Spółki, Spółka wykona niezależnie i samodzielnie. Dalsze prace będą obejmowały tego samego lub podobnego typu algorytmy, ale o dokładnie tym samych charakterze polegającym na tworzeniu kodu źródłowego, opartego na algorytmach. Rozwiązania te zostaną zaprojektowane i stworzone przez Spółkę na każdym etapie prac. Spółka będzie jedynie współpracować z podwykonawcami, od których nabywać będzie wyniki ich prac badawczo rozwojowych. Jednakże to dopiero w ramach działalności Spółki dojdzie do kompilacji całego kodu źródłowego składającego się na program komputerowy.

Ostateczny produkt informatyczny będzie budowany, rozwijany, ulepszany poprzez zwinną metodykę pracy.

Spółka będzie wytwarzać swoje oprogramowanie korzystając z najnowszych narzędzi i technologii informatycznych, m.in.:

1.Platform programistycznych: (…);

2.Platform testowych i wdrożeniowych: (…);

3.Narzędzi edycji kodu: (…);

4.Narzędzi developerskich: (…);

5.Narzędzi pracy korporacyjnej: zestaw narzędzi (…),

6.Języków programistycznych: (…).

W ramach działalności gospodarczej Spółka będzie rozwijać najnowsze, innowacyjne technologie w celu rozwijania programu komputerowego dla (…), pozwalającego na komercyjne wykorzystanie (…).

Z punktu widzenia podwykonawców, Spółka będzie prowadzić swoje projekty w sposób iteracyjny, pozwalający systematycznie weryfikować wyniki kolejnych etapów prac, a także wprowadzać na bieżąco poprawki. Zadania dodawane będą przez Spółkę na platformy do zarządzania projektami (m.in.: (…)), a następnie wykonywane przez osoby współpracujące w ramach umów o pracę, umów cywilnoprawnych lub umów b2b. Zadania jednak nie są wyraźnie rozgraniczone pomiędzy modułami. Cykliczne wydawanie przyrostów można porównać do układanki z klocków. Dokładane są kolejne elementy, które z czasem tworzą finalny produkt. W ramach prowadzonych prac powstaje aplikacja webowa (…), udostępniająca szeroką gamę różnych funkcjonalności dla wielu odbiorców – (…). Każdy z przeprowadzanych Sprintów skutkuje wytworzeniem jakiegoś elementu końcowego programu komputerowego - fragmentu kodu o określonej funkcjonalności, który nie stanowi odrębnego programu komputerowego. Programiści z zasady realizują funkcjonalności bez podziału na logiczne moduły (tzw. full stack development). W ten sposób partie kodu wytwarzanego przez Spółkę w ramach współpracy z podwykonawcami, będą stanowić kody źródłowe wewnętrznie ze sobą sprzężone, dodające określone, odrębne funkcjonalności w końcowym produkcie informatycznym.

Efektem prac Spółki będzie rozwinięcie koncepcyjnego dobra niematerialnego - oprogramowania uzewnętrznianego w postaci kodu napisanego w określonych językach programowania. Podsumowując, Właścicielem oprogramowania rozwijanego przez Spółkę będzie tylko i wyłącznie wskazana Spółka, i będzie ona dokonywać wytworzenia lub ulepszenia (rozwinięcia) konkretnego własnego modułu. W wyniku tworzenia i rozwijania (ulepszania) i modyfikacji oprogramowania lub ich części, tworzone były/są nowe kody oraz algorytmy. Podkreślić zatem trzeba, że ulepszanie i rozwijanie oprogramowania nie będzie powodowało powstania osobnych utworów. Spółka będzie jedynym właścicielem praw autorskich do oprogramowania ulepszanego. Autorskie prawa majątkowe do oprogramowania pozostaną niezmienione w wyniku ulepszania oprogramowania. Tak rozumiane działania polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania, jednakże nie prowadzą do wytworzenia osobnych programów komputerowych.

4.Proces twórczy

Wytwarzane przez Spółkę oprogramowanie opierać się będzie na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmować będzie m.in. zbudowanie modelu i zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego, będącego realizacją algorytmu) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone będą w sposób ułożony, metodyczny, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Każdorazowo efekty pracy Spółki odznaczać się będą indywidualnym, twórczym charakterem. Wytwarzane przez Spółkę oprogramowanie opierać się będzie na indywidualnych, autorskich pomysłach. Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie będą mieć charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowić będą systematyczny rozwój konkretnego produktu. W każdym przypadku Spółka dbać będzie o indywidualny i twórczy wkład, wykorzystujący najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone w ramach działalności Spółki będą miały charakter indywidualny i są utrwalone będą w postaci kodu w języku programowania.

Programy komputerowe wytworzone przez Spółkę zawsze odznaczać się będą rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Program nie będzie efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, a także nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów.

Spółka będzie wytwarzać oprogramowanie podejmując działania, które odpowiadają definicji prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Spółka prowadzić będzie prace rozwojowe od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej. Prace rozwojowe są pracami koncepcyjnymi, mającymi na celu rozwiązywania problemów algorytmicznych, a ostatecznie wyrażenie rozwiązania w postaci kodu napisanego w języku programowania. Efektem prac Spółki będzie zatem tworzenie innowacyjnego w skali jej działalności gospodarczej produktu informatycznego - programu komputerowego, odpowiadającego oczekiwaniom klientów. W wyniku prowadzonych prac rozwojowych Spółka będzie tworzyć nowy, zmieniony lub ulepszony produkt informatyczny - program komputerowy. Program komputerowy Spółka będzie oferować szeroko innym uczestnikom obrotu gospodarczego na zasadach wolnorynkowych, zgodnie z ideą umowy licencji niewyłącznej. Zdobywane przez Spółkę doświadczenie i zwiększone zasoby wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania przekładać się będą na zwiększenie konkurencyjności Spółki jako przedsiębiorcy, co wzbogaci spektrum usług i ofertę Spółki. Spółka będzie rozwijać lub tworzyć każdorazowo nowe, bardziej innowacyjne i/lub ulepszone programy komputerowe, które nie występowały w jej dotychczasowej praktyce gospodarczej. Nie będą to działania obejmujące wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Spółka nie będzie prowadziła badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Spółka w ramach swojej działalności będzie prowadzić także inne działania, które nie będą stanowiły ani prac rozwojowych ani badań naukowych. Będą to czynności subsydiarne do tworzenia oprogramowania, polegające na testowaniu tego oprogramowania, analizie błędów, tworzeniu dokumentacji czy spotkaniach z Klientami, a także obsłudze sprzedaży i umów licencji. Czynności te jednak nie są przedmiotem wniosku i będą miały charakter rutynowy i powtarzalny. Stąd Spółka nie będzie stosować do wynagrodzenia otrzymywanego za wykonywanie tych czynności preferencyjnej stawki opodatkowania.

Tworzenie nowego produktu informatycznego (programu komputerowego, którego zapisem jest kod źródłowy) lub ulepszanie istniejącego produktu o nową funkcjonalność (wymagającego również stworzenia w tym zakresie nowego kodu źródłowego) odbywać się będzie według przedstawionego wyżej podejścia do rozwiązywania problemów algorytmicznych i standardowo w najszerszym zakresie składa się z niżej przedstawionych etapów.

a)Etap wstępny - obejmuje konsultacje dotyczące celów jakie mają być osiągnięte w projekcie, poznanie wizji produktu. Podczas konsultacji przedstawiane są oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania (tzw. specyfikacja biznesowa), zasobów jakie mogą zostać udostępnione podwykonawcom i Spółce w tym celu oraz czasu, w jakim projekt ma zostać zrealizowany. Na podstawie tych informacji oraz wiedzy i doświadczenia, Spółka wstępnie analizować będzie możliwość zrealizowania projektu, czyli stworzenia nowego oprogramowania, przy użyciu określonych zasobów. Spółka nie będzie dysponować standardowo gotowymi rozwiązaniami informatycznym. Spółka nie będzie dysponować np. gotowym algorytmem wyrażonym w postaci kodu, spełniającym oczekiwania ostatecznego odbiorcy (kod źródłowy musi zostać napisany od samego początku). Uzyskanie produktu informatycznego o pożądanych właściwościach uzależnione będzie od szeregu czynników. W trakcie tego etapu dochodzi do ustalenia poziomu niepewności co do możliwości realizacji zamówienia przy użyciu określonych zasobów, tj. Spółka oceniać będzie jakie jest ryzyko niepowodzenia projektu;

b)Etap tworzenia oprogramowania - obejmuje on wszelkie czynności faktyczne podejmowane przez Spółkę w celu realizacji projektu, tj. zaprojektowanie i napisanie algorytmu w języku programowania, co prowadzi do stworzenia nowego produktu lub ulepszenia, rozwinięcia dotychczasowego produktu o nowe zastosowania (nową funkcjonalność). Proces tworzenia na tym etapie najczęściej dzieli się na mniejsze cykle wydawnicze (tzw. sprinty), po których następuje prezentacja wytworzonej części oprogramowania. Nie były i nie są to w żadnym wypadku czynności odtwórcze. Spółka ten etap prac będzie realizować za pomocą zawartych przez siebie umów o współpracy, umów cywilnoprawnych i umów o pracę. Jednakże to Spółka będzie pozostawać właścicielem powstałego programu komputerowego, a od zakontraktowanych osób co najwyżej może nabywać wyniki prac badawczo- rozwojowych prowadzonych pod nadzorem Spółki. Spółka prowadzić będzie swoje projekty w sposób iteracyjny i posługiwać się będzie platformą do powierzania zadań. Spółka nie będzie nabywać od innych podmiotów gotowych programów komputerowych.

c)Etap końcowy - obejmuje on zamknięcie projektu i podsumowanie wyników prac kilku cykli wydawniczych (sprintów) składających się na dany moduł. W trakcie tego etapu dochodzi do akceptacji bądź odrzucenia wyników pracy lub ogłoszenie, że przy danym stanie zasobów nie jest możliwe stworzenie programu odpowiadającego specyfikacji biznesowej lub dokonanie ulepszeń, czy rozbudowy aplikacji o nową funkcjonalność zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku niemożności zrealizowania zamówienia zgodnie z oczekiwaniami, rozpatrywane jest ewentualne zwiększenia zasobów do realizacji zadania lub zmiana charakteru wykorzystanych zasobów lub też zmniejszenie oczekiwań w stosunku do oprogramowania, które ma zostać wytworzone.

Na potrzeby niniejszego wniosku, Spółka oświadcza, że tworzenie przez nią oprogramowania opierać się będzie każdorazowo o dostępną aktualnie wiedzę w dziedzinie technologii informacyjnych (IT) oraz w dziedzinie, której oprogramowanie ma służyć. Z kolei projektowane i tworzone produkty (oprogramowanie komputerowe) stanowić będą produkty nowe lub ulepszone funkcjonalnie w stosunku do tych dotychczas tworzonych przez Spółkę.

Proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłego rozwoju, poszerzenia i aktualizowania wiedzy programistycznej, jak również z dziedziny, w której to oprogramowanie miało być wykorzystywane. Niejednokrotnie Spółka w tym celu wykupować będzie dostęp do fachowej literatury, szkoleń oraz fachowych publikacji, a także platform programistycznych.

Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie będą mieć charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowić będą systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Spółka w ramach prowadzonej działalności będzie nabywać, łączyć, kształtować i wykorzystywać dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, technologii w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). W każdym przypadku Spółka będzie tworzyć lub rozwijać programy komputerowe charakteryzujące się indywidualnym i twórczym wkładem, przy wykorzystaniu najnowszych technologii informatycznych z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone przez Spółkę mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci kodu w języku programowania.

Element twórczy w tworzeniu oprogramowania będzie polegał na pisaniu algorytmu, który znajduje odzwierciedlenie w postaci kodu źródłowego, w efekcie czego powstaje program komputerowy lub jego ulepszenie. Oprogramowanie (...) wytwarzane i rozwijane przez Spółkę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

W efekcie prowadzonych przez Spółkę prac rozwojowych powstaną sekwencje symboli opisujące realizowanie algorytmu zgodnie z zastosowanymi językami programowania, które stanowić będą program komputerowy podlegający ochronie określonej art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność Spółki nie będzie mieć charakteru odtwórczego i nie będzie polegać na powielaniu standardowych rozwiązań problemów. Oprogramowanie lub jego części, wytwarzane przez Spółkę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej, będzie rezultatem indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowić będzie utwory podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm., dalej zwana "ustawa o PAIPP"). Spółka realizować będzie prace rozwojowe w każdym przypadku samodzielnie, według własnej metodologii.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Na podstawie art. 8 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych twórcy przysługują autorskie prawa majątkowe do utworu jaki jest rezultatem jego działalności intelektualnej, jednocześnie w świetle art. 17 ww. ustawy Spółka ma prawo do korzystania z niego, rozporządzania nim oraz wynagrodzenia za korzystanie z niego.

Spółka będzie podejmować wszystkie opisane powyżej czynności w sposób systematyczny w celu tworzenia nowych rozwiązań. Czynności twórcze będą realizowane przez Spółkę w taki sposób, aby w skład wytworzonego oprogramowania nie wchodziły utwory należące do osób trzecich, w tym także utwory zależne i zmodyfikowane czy utwory wykorzystywane na podstawie tzw. licencji otwartej. Spółka od początku będzie jedynym właścicielem praw autorskich przysługujących do wytworzonych programów komputerowych. Czynności wykonywane w ramach umowy ze Spółką przez podwykonawców będą podejmowane na polecenie Spółki, a ich proces będzie w całości koordynowany przez Spółkę, która w ramach swojej działalności będzie łączyć, nabywać i wykorzystywać dostępną wiedzę i umiejętności.

5.Ewidencja

Spółka od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności będzie prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde prawo do programu komputerowego oraz na wyodrębnienie kosztów, które Spółka poniesie bezpośrednio w związku z wytworzeniem każdego konkretnego prawa autorskiego. Ewidencja umożliwiać będzie monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmujące wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zamówień. Prowadzona przez Spółkę ewidencja będzie pozwalała na ustalenie dochodu z tytułu każdej zawartej umowy licencji związanej z każdym programem komputerowym, który Spółka wytworzy. Prowadzona przez Spółkę ewidencja zapewni możliwość wyodrębnienia kosztów bezpośrednich, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

7.Podsumowanie

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, Wnioskodawca chciałby aby Spółka korzystała z przewidzianej w art. 24d u.p.d.o.p. preferencji IP Box w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności przez Spółkę. Spółka miałaby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wyłącznie do zysków wynikających z zawartych przez nią umów licencyjnych niewyłącznych związanych z udostępnianym przez nią programem komputerowym.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Spółkę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 24d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w rozumieniu art. 4a pkt 26 w/w ustawy?

2.Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego Spółka będzie miała prawo, zgodnie z art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p., zastosować 5% stawkę opodatkowania wobec sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych począwszy dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności, w zakresie w jakim dochód ten zostanie osiągnięty z tytułu wynagrodzenia za udzielenie licencji niewyłącznej do programu komputerowego wytworzonego lub rozwiniętego przez Spółkę?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Definicja legalna działalności badawczo-rozwojowej zawarta została w art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei definicja prac rozwojowych przedstawiona została w art. 4a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdzie wskazano, że prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalnością badawczo-rozwojową można nazywać zatem działalność twórczą obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działalność ta powinna być podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z działalnością badawczo-rozwojową mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, uznać należy, że:

1.Spółka będzie prowadzić działalność twórczą i nowatorską: Spółka w zakresie wykonywanej przez siebie działalności tworzyć będzie program komputerowy, który to program ma odpowiadać konkretnym potrzebom, a zatem być nieszablonowym rozwiązaniem dążącymi do usprawnienia organizacji pracy (…);

2.Spółka w ramach wykonywanej przez siebie działalności wykorzystywać będzie zaawansowane narzędzia informatyczne i innowacyjne technologie. Połączenie wszystkich tych narzędzi i umiejętności przez Spółkę będzie miało na celu tworzenie nowych produktów i usług. Działalność Spółki nie będzie miała charakteru okresowych i rutynowych zmian dokonywanych w produkcie, a będzie miała na celu kreowanie nowych rozwiązań problemów algorytmicznych, które mają stanowić odpowiedź na konkretną potrzebę. Praca taka nie będzie polegać na odtwórczości, gdyż każde rozwiązanie algorytmu musi mieć inne zastosowanie, dopasowane do indywidualnej, unikalnej potrzeby, mającej dodać pewną funkcjonalność do istniejącego już programu komputerowego.

3.Spółka prowadzić będzie swoją działalność stale i systematycznie. Spółka będzie prowadzić działalność zgodnie z przyjętą metodyką pracy, którą będzie również należycie dokumentować. Wszystkie czynności są wykonywane będą przez Spółkę w ramach realizacji konkretnych projektów określających warunki brzegowe. Po stronie Spółki będzie leżał wybór metody stworzenia rozwiązania algorytmicznego i narzędzi pracy. Cykliczne spotkania z podwykonawcami pozwolą natomiast ustalić, czy planowane przez Spółkę wdrożenie pewnych technik informatycznych będzie spełniało wymagania dla zaprojektowania narzędzia.

4.Spółka będzie nabywać, łączyć, kształtować i wykorzystywać dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii w celu tworzenia nowych i autorskich rozwiązań. Spółka stosować będzie najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT.

Spółka działać będzie w sposób systematyczny, rozwiązując problemy algorytmiczne. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Spółka będzie odpowiadać m.in. za analizę wymagań (cele), zaprojektowanie rozwiązania oraz jego zbudowanie. Pracując każdorazowo nad danym programem Spółka rozwijać będzie specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności w zaawansowanej dziedzinie algorytmiki, programowania, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Spółka w ramach prowadzonej działalności będzie nabywać, łączyć, kształtować i wykorzystywać dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowego oprogramowania. Działania Spółki polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzać będą do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że podejmowana przez Spółkę działalność polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 24d ust. 2 w zw. z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p.

Działalność wykonywana przez Spółkę będzie działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe. W efekcie wszystkich podejmowanych przez Spółkę przedsięwzięć, o których mowa we wniosku, powstaną programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wypłacane Wnioskodawczyni wynagrodzenie każdorazowo obejmować będzie udzielenie licencji niewyłącznej do korzystania z programu komputerowego wytworzonego lub rozwiniętego przez Spółkę.

Wobec powyższego należy uznać, że Spółka prowadzić będzie działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie prowadzić działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 24d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w rozumieniu w rozumieniu art. 4a pkt 26 w/w ustawy.

Ad. 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p. Spółka będzie miała prawo zastosować 5% stawkę opodatkowania wobec sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych począwszy dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności, w zakresie w jakim dochód ten zostanie osiągnięty z tytułu wynagrodzenia za udzielenie licencji niewyłącznej do programu komputerowego wytworzonego lub rozwiniętego przez Spółkę.

Powyższa ocena wynika z faktu, iż prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Spółkę (oprogramowanie) w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej będzie kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 u.p.d.o.p. Jak natomiast wynika z art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p. podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (kwalifikowanych IP) wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 24d ust. 2 u.p.d.o.p. zawiera zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjną stawką opodatkowania. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o "kwalifikowanym" prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

1.przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

2.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm., dalej w skrócie: ustawa o PAIPP). Zgodnie z art. 74 ust. 1 powołanej ustawy programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, z kolei ust. 2 stanowi, że ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Polski prawodawca nie zdefiniował w żadnym obowiązującym akcie prawnym pojęcia programu komputerowego, zatem w tym zakresie pozostaje odwołać się do dorobku doktryny i orzecznictwa. W piśmiennictwie podnosi się, że przez program komputerowy należy rozumieć zestaw instrukcji (poleceń rozkazów) adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonych wyników.

Program podlegający ochronie prawnoautorskiej musi cechować się indywidualnością i stanowić utwór oryginalny, będący wytworem procesu intelektualnego programisty i jego zdolności kreacyjnych, wynikać z działalności twórczej. Oryginalność najczęściej jest utożsamiana z cechą działalności twórczej. Działalność twórcza stanowi przejaw takiego działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień jednakże nie ma znaczenia. Powinna to jednak być nowość obiektywna, z którą mamy do czynienia, gdy utwór różni się od dóbr niematerialnych, będących częścią dorobku kulturalnego, nie zaś nowość w sensie subiektywnym, zasadzająca się na przekonaniu autora o nowości własnego dzieła. Treść programu komputerowego nie może mieć jedynie charakteru pracy odtwórczej, polegającej na powielaniu w linijkach programu standardowych rozwiązań problemów. Ponadto, program komputerowy, aby spełniać cechy utworu chronionego prawem autorskim, powinien być również ustalony. Ustalenie programu komputerowego polega na jego uzewnętrznieniu w jakiejkolwiek postaci umożliwiającej jego percepcję przez osoby inne niż twórca.

Jak wskazano w pkt 89 Objaśnień podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX (dalej Objaśnienia): pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko (...) Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W świetle powyższych konstrukcji prawnych, przewidzianych w polskiej ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz na gruncie doktryny i orzecznictwa, należy uznać, że efekty prac Spółki, obejmujące powiązane ze sobą funkcjonalności i moduły spełniać będą wszelkie przesłanki definicyjne programów komputerowych podlegających ochronie prawno-autorskiej. Nie ulega bowiem wątpliwości, że Spółka prowadząc prace tworzące kod każdorazowo będzie wytwarzać dobra niematerialne charakteryzujące się oryginalnością i indywidualnością. Ponadto, efekty prac Spółki są uzewnętrzniane będą w postaci kodu napisanego w języku programowania. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego będzie więc w niniejszym przypadku oprogramowanie komputerowe, które zostanie wytworzone przez Spółkę w ramach prowadzonej przez Nią działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność Spółki będzie można zakwalifikować do działalności badawczo-rozwojowej, co zostało już wyżej wykazane.

Wobec powyższego, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzanego i rozwijanego (ulepszane) przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej będzie kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W opisie stanu faktycznego wskazano, iż Spółka realizując zobowiązania wynikające z zawartych umów licencyjnych będzie otrzymywać wynagrodzenie, na podstawie wystawianych przez siebie faktur VAT. Niewątpliwie Spółka będzie otrzymywać wynagrodzenie, którym jest honorarium za przeniesienie udzielenie licencji do wytworzonego przez siebie oprogramowania. Skoro udzielnie licencji nastąpi odpłatnie, to tym samym Spółka osiągać będzie dochód z autorskich praw majątkowych.

Reasumując:

1.Spółka w ramach własnej działalności badawczo-rozwojowej wytwarzać będzie kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie według przepisów prawa polskiego,

2.Spółka będzie osiągać dochód z udzielania licencji do kwalifikowanych praw własności intelektualnej

3.Spółka prowadzić będzie na bieżąco ewidencję, o której mowa w art. 24e u.p.d.o.p.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskiwany z udzielania licencji do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. majątkowych praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Spółkę należy uznać za dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.p., To oznacza, że Spółka będzie miała prawo wobec tych dochodów zastosować preferencyjną 5-proc. stawkę opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”):

W myśl art. 4a pkt 27 updop:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop:

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Odnosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby uznać czy działalność Spółki spełniała będzie przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje wraz ze wspólnikiem założyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki będzie działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Spółka będzie prowadzić pełne księgi handlowe dla potrzeb rozliczenia podatku dochodowego. Spółka nie będzie prowadziła działalności gospodarczej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wszystkie przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka będzie uzyskiwać w Polsce. Spółka nie będzie posiadała statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 z późn. zm.). W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Spółka będzie odpowiadała wobec osób trzecich za wykonywane przez siebie czynności i będzie ponosiła ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością.

W ramach swojej działalności Spółka zamierza stworzyć program komputerowy (...). Jest to aplikacja webowa ułatwiająca organizację pracy (…). Celem wdrożenia tego oprogramowania jest umożliwienie umawiania wizyt pacjentów online i dodanie pacjentom funkcjonalności związanych z wizytami takich jak pobieranie recept, przeglądanie zaleceń lekarskich, przeglądanie zaplanowanych wizyt, dokonanie opłaty, ale także oprogramowanie posiada funkcjonalności związane z zarządzaniem placówką takich jak przypisanie gabinetów do konkretnych wizyt, przechowywania dokumentacji elektronicznej pacjenta na serwerze, zdefiniowanie personelu, nadanie uprawnień personelowi do dokonywania zmian w harmonogramie wizyt itp. Spółka będzie jedynym właścicielem oprogramowania (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług.

Wobec powyższego ocena czy prace, które zamierza Pan prowadzić stanowią działalność badawczo – rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programu opisanego we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan że, każdorazowo efekty pracy Spółki odznaczać się będą indywidualnym, twórczym charakterem. Wytwarzane przez Spółkę oprogramowanie opierać się będzie na indywidualnych, autorskich pomysłach. Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie będą mieć charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowić będą systematyczny rozwój konkretnego produktu. W każdym przypadku Spółka dbać będzie o indywidualny i twórczy wkład, wykorzystujący najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone w ramach działalności Spółki będą miały charakter indywidualny i będą utrwalone w postaci kodu w języku programowania. Programy komputerowe wytworzone przez Spółkę zawsze odznaczać się będą rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Program nie będzie efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, a także nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów. Efektem prac Spółki będzie zatem tworzenie innowacyjnego w skali jej działalności gospodarczej produktu informatycznego - programu komputerowego, odpowiadającego oczekiwaniom klientów. Spółka będzie rozwijać lub tworzyć każdorazowo nowe, bardziej innowacyjne i/lub ulepszone programy komputerowe, które nie występowały w jej dotychczasowej praktyce gospodarczej.

Zatem działalność, którą będzie Spółka prowadziła w zakresie tworzenia i rozwoju wymienione w opisie zdarzenia przyszłego programu komputerowe będzie miała twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnia Pan, że działania związane z wytworzeniem oprogramowania prowadzone będą w sposób ułożony, metodyczny, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Spółka będzie podejmować wszystkie czynności związane z wytworzeniem oprogramowania w sposób systematyczny w celu tworzenia nowych rozwiązań. Ponadto tworzenie nowego produktu informatycznego (programu komputerowego, którego zapisem jest kod źródłowy) lub ulepszanie istniejącego produktu o nową funkcjonalność (wymagającego również stworzenia w tym zakresie nowego kodu źródłowego) odbywać się będzie według podejścia do rozwiązywania problemów algorytmicznych i standardowo składa się będzie z kilku etapów: etapu wstępnego, etapu tworzenia oprogramowania oraz etapu końcowego. W każdym etapie opisuje Pan jakie czynności Spółka będzie podejmować.

Powyższe potwierdza zatem, że spełnione będzie przez Spółka kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanego przez Pana programu komputerowego.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Spółka będzie nabywać, łączyć, kształtować i wykorzystywać dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, technologii w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie będą miały charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowić będą systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Tworzenie przez Spółkę oprogramowania opierać się będzie każdorazowo o dostępną aktualnie wiedzę w dziedzinie technologii informacyjnych (IT) oraz w dziedzinie, której oprogramowanie ma służyć. Proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłego rozwoju, poszerzenia i aktualizowania wiedzy programistycznej, jak również z dziedziny, w której to oprogramowanie miało być wykorzystywane. Niejednokrotnie Spółka w tym celu wykupować będzie dostęp do fachowej literatury, szkoleń oraz fachowych publikacji, a także platform programistycznych. Ponadto Spółka będzie wytwarzać swoje oprogramowanie korzystając z najnowszych narzędzi i technologii informatycznych, m.in.: platform programistycznych (…), platform testowych i wdrożeniowych (…), narzędzi edycji kodu (…), narzędzi developerskich (…), narzędzi pracy korporacyjnej: zestaw narzędzi (...) (m.in. …), języków programistycznych (…).

Zatem powyższe pozwala uznać, że Spółka będzie wykorzystywać istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz
• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Pan wskazuje we wniosku Spółka będzie wytwarzać oprogramowanie podejmując działania, które odpowiadają definicji prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Spółka prowadzić będzie prace rozwojowe od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej. W wyniku prowadzonych prac rozwojowych Spółka będzie tworzyć nowy, zmieniony lub ulepszony produkt informatyczny - program komputerowy. Spółka w ramach prowadzonej działalności będzie nabywać, łączyć, kształtować i wykorzystywać dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, technologii w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie będą mieć charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowić będą systematyczny rozwój konkretnego produktu. Ponadto wskazuje Pan, że Spółka nie będzie prowadziła badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełniać będzie warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W świetle powyższego, opisane przez Pana prace, które będą wykonywane przez Spółkę polegające na tworzeniu i rozwijaniu programu komputerowych (...) spełniać będą definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach updop.

W świetle powyższego, stanowisko Pana w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2.

Przedmiotem Pana wątpliwości w zakresie pytania nr 2 jest ustalenia, czy Spółka będzie miała prawo, zgodnie z art. 24d ust. 1 updop, zastosować 5% stawkę opodatkowania wobec sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych począwszy dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności, w zakresie w jakim dochód ten zostanie osiągnięty z tytułu wynagrodzenia za udzielenie licencji niewyłącznej do programu komputerowego wytworzonego lub rozwiniętego przez Spółkę.

Należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą, do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Stosownie do art. 24d ust. 5 updop:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 updop:

W myśl art. 24d ust. 8 updop:

Zgodnie z art. 24d ust. 9a updop:

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, że:

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Ewidencja – zgodnie z art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym wg stawki 9% lub 19%.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

Wskazać należy, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie zart. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, autorskie prawo do programu komputerowego - (...), które będzie wytwarzane i rozwijane przez Spółkę w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej można uznać za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 updop. Spółka udzielać będzie swoim Kontrahentom licencji niewyłącznej na korzystanie z wytworzonego przez Spółkę programu za wynagrodzeniem. Zatem, dochody z ww. licencji niewyłącznej będzie można zakwalifikować jako dochody z tytułu opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, które dotyczą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Tym samym Spółka będzie mogła skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów osiągnięty z tytułu wynagrodzenia za udzielenie licencji niewyłącznej do programu komputerowego wytworzonego lub rozwiniętego przez Spółkę według stawki 5%.

W świetle powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawił Pan i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 zm). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).