Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 8 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.357.2023.2.JKU

1. Czy w kontekście ulgi na innowacyjnych pracowników, przez ogólny czas pracy, o którym mowa w art. 18db ust. 3 pkt 1 Ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy? 2. Czy wartość zaliczek na podatek dochodowy pobranych od wynagrodzeń pracowników, które nie zostaną przekazane na rachunek urzędu skarbowego w ramach korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników, stanowi dla pracodawcy przychód podatkowy?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 czerwca 2023 r., za pośrednictwem operatora pocztowego, wpłynął Państwa wniosek z 19 czerwca 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy:

-w kontekście ulgi na innowacyjnych pracowników, przez ogólny czas pracy, o którym mowa w art. 18db ust. 3 pkt 1 Ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy,

-wartość zaliczek na podatek dochodowy pobranych od wynagrodzeń pracowników, które nie zostaną przekazane na rachunek urzędu skarbowego w ramach korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników, stanowi dla pracodawcy przychód podatkowy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 sierpnia 2023 r. (wpływ do Organu 6 września 2023 r.). Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką komandytową i jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest przedsiębiorcą działającym w branży informatycznej zajmującym się opracowywaniem oraz dostarczaniem zaawansowanych rozwiązań informatycznych w formie systemów, programów bądź innych funkcji wspomagających wewnętrzne procesy klientów.

Wnioskodawca oferuje rozwiązania IT usprawniające procesy zarządzania płatnościami i księgowością bankową oraz wspierające raportowanie płynności i komunikację z administracją skarbową i instytucjami finansowymi. Wnioskodawca specjalizuje się w tworzeniu zaawansowanych narzędzi wspierających obsługę instrumentów finansowych oraz zarządzanie płynnością finansową i ryzykiem.

Działalność Wnioskodawcy bazuje zasadniczo na najnowszych technologiach informatycznych oraz na samodzielnym opracowywaniu i rozwijaniu przez Wnioskodawcę wysoce innowacyjnych, kompleksowych rozwiązań w dziedzinie IT. W swojej pracy Wnioskodawca wykorzystuje nowoczesne technologie wg standardów światowych w IT. Wnioskodawca realizuje prace nad tworzeniem nowych aplikacji, które funkcjonują jako dodatki/nowe funkcjonalności w systemie SAP. W tym celu utworzony został osobny dział (dział B+R). Projekty są realizowane przez dedykowany, wysoko wykwalifikowany personel, posiadający odpowiednie kompetencje, doświadczenie i wykształcenie. Aplikacje tworzone są w języku programowania SAP ABAP i rozwijane są w systemie w SAP spółki i następnie jako gotowe aplikacje instalowane są w środowisku SAP Klienta. Wnioskodawca realizuje także tworzenie nowych aplikacji zewnętrznych pisanych również w innych językach programowania (poza SAP ABAP), które także są integrowane z systemami SAP klienta oraz systemami informatycznymi instytucji finansowych. Realizacja projektów przez Wnioskodawcę polega zarówno na opracowywaniu nowego oprogramowania (kodu źródłowego, nowej architektury systemów informatycznych, aplikacji), jak również rozwoju i udoskonalaniu obecnie wykorzystywanego oprogramowania. Rezultatami takich projektów są nowe algorytmy, skrypty i kody informatyczne oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne, które następnie są oferowane klientom.

Wnioskodawca wskazuje, że prace przy projektach nie stanowią zadań rutynowych i nie mają charakteru okresowych zmian wprowadzanych do istniejących już produktów. Prace prowadzone są w systematyczny i zorganizowany sposób przy użyciu dedykowanego w tym celu zaplecza sprzętowo-osobowego i ukierunkowane są na zwiększenie zasobów posiadanej wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań, w szczególności poprzez wykorzystanie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych części i rozwiązań technologicznych.

Wnioskodawca tworzy nowe produkty z inicjatywy własnej, ale nie jest wykluczone tworzenie produktów również na skutek złożenia zapytania ofertowego przez Klientów zgodnie z ich indywidualnymi potrzebami. W przypadku zapytań ofertowych klientów Wnioskodawca zakłada, że klienci określać będą wymagania, funkcje danego programu (tj. założenia dot. samej funkcjonalności) oraz cele jakie chcą osiągnąć klienci poprzez dany program. W tym też punkcie Wnioskodawca zaznacza, że w przypadku zleceń otrzymywanych od klientów, w odniesieniu do prac podejmowanych przez Dział B+R, klienci nie będą przekazywać Spółce instrukcji jak dany program wykonać bądź choć w części stworzyć.

W gestii Wnioskodawcy pozostaje całość prac „umysłowych” i „kreatywnych”, tj. całość prac związana ze stworzeniem takiego programu, napisanie kodu, algorytmów oraz scalenie wszystkiego razem i finalnie wdrożenie programu do systemów u klienta (co również może wiązać się z dodatkową pracą twórczą ze względu na stopień skomplikowania niektórych wdrożeń). Prace dotyczące projektów wykonywane są w sposób systematyczny i w zależności od konkretnego projektu ich przewidywany czas trwania wynosi od kilku miesięcy, do nawet kilku lat. Prace w odniesieniu do każdego Projektu, przebiegają według następującego schematu:

1.Zdobywanie nowej wiedzy w zakresie istniejących standardowych funkcji systemu SAP oraz poznawanie najnowszych rozwiązań z dziedziny technologii programowania w systemie SAP, w celu wykorzystania w opracowywaniu nowego innowacyjnego dodatku SAP bądź ulepszenia już opracowanego przez Spółkę.

2.Tworzenie propozycji nowego produktu (rozwiązania technologicznego)/udoskonalenie istniejącego rozwiązania, na podstawie analizy dostępnych produktów, materiałów i posiadanej wiedzy technologicznej.

3.Weryfikacja możliwości wdrożenia w życie zaproponowanych rozwiązań i przygotowanie planu działań, opracowanie założeń funkcjonalnych i wymagań, które muszą zostać zrealizowane w ramach prowadzonych prac nad nowym lub ulepszanym produktem. Na tym etapie spółka dokonywać będzie analizy, która polegać będzie na tworzeniu dokumentacji analitycznej obejmującej m.in.: stworzenie koncepcji biznesowej, określenie specyfikacji wymagań, analityczny model danych, lista funkcjonalności systemu.

4.Opracowanie założeń technicznych i analiza możliwości technologicznych na potrzeby tworzonego lub ulepszanego produktu, celem implementacji najnowszych rozwiązań.

5.Opracowywanie prototypu produktu w celu zbadania i porównania jego przydatności w środowisku testowym oraz weryfikacji na etapie dalszych prac nad nowymi rozwiązaniami/produktami.

6.Opracowywanie rozwiązań umożliwiających integrację wewnętrzną i zewnętrzną (interfejsy) budowanego produktu.

7.Testy protypowej wersji produktu, które pomyślnie przeprowadzone skutkować będą wytworzeniem wstępnych wersji Produktów.

8.Opracowanie i dostarczenie metod automatyzacji testowania w oparciu o najnowsze technologie.

9.Opracowywanie niezbędnej dokumentacji technicznej i użytkowej opracowywanego produktu.

10.Wdrożenie rozwiązania u klientów.

Działalność Wnioskodawcy w powyższym zakresie stanowi realizację działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy CIT i Wnioskodawca korzysta w tym zakresie z ulgi B+R. Wnioskodawca nie korzysta z ulgi B+R, o w zakresie w jakim dany pracownik wykonywał pracę związaną z etapem po wdrożeniu oprogramowania - tj. etap związany z utrzymaniem i administrowaniem projektu.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 31 sierpnia 2023 r., Wnioskodawca wskazał, że:

-prowadzi działalność badawczo-rozwojową od początku swojego istnienia, tj. od 25 września 2019 r.;

-zamierza uwzględnić nieodliczone koszty kwalifikowane poniesione na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową w ramach rozliczenia ulgi na innowacyjnych pracowników za rok 2021 i lata kolejne;

-aktualnie rok podatkowy Wnioskodawcy jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Pierwszy i drugi rok podatkowy Wnioskodawcy nie były tożsame z rokiem kalendarzowym (pierwszy rok podatkowy: od 25 września 2019 r. do 30 kwietnia 2021 r. i drugi rok podatkowy: od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.);

-Wnioskodawcy nie przysługuje kwota określona w art. 18da ustawy CIT;

-odprowadza i będzie odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych dla tych pracowników zgodnie z art. 31/32 ustawy PIT oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy PIT;

-na podstawie prowadzonej ewidencji Wnioskodawca jest w stanie określić:

a)czy czas pracy pracowników przeznaczony na realizację działalności B+R pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% a także

b)czy czas pracy pracowników przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności B+R na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Pytania

1.Czy w kontekście ulgi na innowacyjnych pracowników, przez ogólny czas pracy, o którym mowa w art. 18db ust. 3 pkt 1 Ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy?

2.Czy wartość zaliczek na podatek dochodowy pobranych od wynagrodzeń pracowników, które nie zostaną przekazane na rachunek urzędu skarbowego w ramach korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników, stanowi dla pracodawcy przychód podatkowy?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1.

Termin „ogólny czas pracy” nie został zdefiniowany ani w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ani ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, dla potrzeb dokonania prawidłowego ustalenia osób zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, należy odwołać się do art. 128 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2020 r. poz. 1320 z późn. zm.). W myśl powyższego artykułu, czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Jak wynika z powyższego przepisu, czasem pracy jest czas, w jakim pracownik wykonuje zadania zlecone przez pracodawcę. Oznacza to, że nie może być czasem pracy czas, w którym pracownik jest poza dyspozycją pracodawcy. W związku z tym, urlop lub inna usprawiedliwiona nieobecność nie mogą być zaliczane do czasu, w którym pracownik jest do dyspozycji pracodawcy, ponieważ w tym czasie, pracownik nie pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

W konsekwencji, w celu obliczenia proporcji czasu pracy w kontekście ulgi na innowacyjnych pracowników, tj. ustalenia czy:

-czas pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

-czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%,

należy uwzględniać jedynie czas, w którym dany pracownik pozostawał do dyspozycji Wnioskodawcy (jako pracodawcy) w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Tym samym, w celu przedstawienia analizowanej problematyki na konkretnym przykładzie - jeśli dany pracownik jest zatrudniany przez Wnioskodawcę wyłącznie do celów działalności badawczo-rozwojowej i w danym miesiącu skorzysta z dwutygodniowego urlopu, a przez pozostałe dwa tygodnie będzie pozostawał do dyspozycji Spółki (jako pracodawcy) i będzie w tym okresie wykonywał wyłącznie czynności o charakterze badawczo-rozwojowym, wówczas, w ocenie Wnioskodawcy, udział czasu pracy przeznaczonego przez tego Specjalistę w tym miesiącu na realizację działalności badawczo-rozwojowej w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu, będący jednocześnie proporcją czasu pracy obliczoną dla celów ulgi na innowacyjnych pracowników, będzie wynosił 100%.

Podsumowując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, przez ogólny czas pracy, o którym mowa w art. 18db ust. 3 pkt 1 Ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2.

W ocenie Wnioskodawcy, wartość zaliczek na podatek dochodowy pobranych od wynagrodzeń pracowników, które nie zostaną przekazane na rachunek urzędu skarbowego w ramach korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników, nie stanowi dla pracodawcy przychodu podatkowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: „updop”, „ustawa o CIT”),

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 8 updop,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1 updop.

Zgodnie z art. 18d ust. 9 updop,

Przepisu ust. 8 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 18da ustawy o CIT.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.; dalej: Ustawa Nowelizująca), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na innowacyjnych pracowników”.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 18db, który w ust. 1 stanowi, że

podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18db ust. 2 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r.:

przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 31 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

1. stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

2. wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

3. praw autorskich.

Natomiast, w myśl art. 18db ust. 2 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.:

przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

1.stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

2.wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

3. praw autorskich.

Zgodnie z art. 18db ust. 3 updop,

przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

1.pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

2.przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Stosownie do treści art. 18db ust. 4 updop,

uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie.

W myśl art. 18db ust. 5 updop,

przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania do:

1. zaliczek przekazywanych na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2. podatnika, któremu przysługuje kwota określona w art. 18da.

Zgodnie z art. 18db ust. 6 updop,

jeżeli podatnik utracił prawo do odliczenia, o którym mowa w ust. 1, dolicza kwoty poprzednio odliczone w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym utracił to prawo.

Z powyższych przepisów prawa wynika, że ulga umożliwia płatnikowi zmniejszenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzanych od wynagrodzeń pracowników wskazanych w art. 18db ust. 3 updop, o kwotę nieodliczonych wydatków kwalifikowanych. Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn nieodliczonych wydatków kwalifikowanych i obowiązującej danego podatnika stawki podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 67 ust. 2 i 3 ww. ustawy z 29 października 2021 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105), o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, zgodnie z którymi:

pomniejszenie, o którym mowa w art. 26eb ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 18db ustawy zmienianej w art. 2, stosuje się po raz pierwszy w 2023 r.

w przypadku podatników podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2022 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2021 r., pomniejszenie, o którym mowa w art. 18db ustawy zmienianej w art. 2, stosuje się po raz pierwszy w roku podatkowym rozpoczynającym się bezpośrednio po tym roku.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest ustalenie, czy w kontekście ulgi na innowacyjnych pracowników, przez ogólny czas pracy, o którym mowa w art. 18db ust. 3 pkt 1 updop, należy rozumieć czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Należy zauważyć, że termin „ogólny czas pracy” nie został zdefiniowany ani w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ani ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, dla potrzeb prawidłowego zakwalifikowania pracowników Wnioskodawcy do Ulgi na innowacyjnych pracowników zgodnie z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT należy odwołać się do art. 128 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1510 ze zm.). W myśl przywołanego artykułu:

czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Jak wynika z powyższego przepisu, czasem pracy jest czas, w jakim pracownik wykonuje zadania zlecone przez pracodawcę. Oznacza to, że nie może być czasem pracy czas, w którym pracownik jest poza dyspozycją pracodawcy. W konsekwencji, czas w którym pracownik przebywa na urlopie lub zwolnieniu lekarskim, a także okres innej usprawiedliwionej nieobecności, stanowi czas, w którym pracownik nie pozostaje do dyspozycji pracodawcy (w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy) i nie wykonuje pracy. Tym samym - urlopy, zwolnienia lekarskie i inne usprawiedliwione nieobecności nie stanowią czasu pracy i nie powinny być uwzględniane w kalkulacji „ogólnego czasu pracy” w rozumieniu art. 18db Ustawy o CIT.

Tym samym, prawidłowo Państwo wskazują, że przez ogólny czas pracy dla potrzeb weryfikacji stopnia zaangażowania danego Specjalisty B+R w Działalność B+R w związku z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w kontekście ulgi na innowacyjnych pracowników, przez ogólny czas pracy, o którym mowa w art. 18db ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 2, wskazać należy, że jak stanowi art. 12 ust. 4 pkt 29 updop,

do przychodów nie zalicza się pobranych zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, które nie zostały przekazane na rachunek urzędu skarbowego na podstawie art. 18db ust. 1.

Zatem z literalnego brzmienia ww. przepisu jednoznacznie wynika, że wartość zaliczek na podatek dochodowy pobranych od wynagrodzeń pracowników, które nie zostaną przekazane na rachunek urzędu skarbowego w ramach korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników, nie stanowi dla pracodawcy przychodu podatkowego.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy wartość zaliczek na podatek dochodowy pobranych od wynagrodzeń pracowników, które nie zostaną przekazane na rachunek urzędu skarbowego w ramach korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników, stanowi dla pracodawcy przychód podatkowy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wskazać należy, że zgodnie z zadanymi pytaniami wyznaczającymi zakres interpretacji dotyczy ona wyłącznie ustalenia, czy w kontekście ulgi na innowacyjnych pracowników, przez ogólny czas pracy, o którym mowa w art. 18db ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz czy wartość zaliczek na podatek dochodowy pobranych od wynagrodzeń pracowników, które nie zostaną przekazane na rachunek urzędu skarbowego w ramach korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników, stanowi dla pracodawcy przychód podatkowy. Zatem, pozostałe elementy zawarte we własnym stanowisku nie są przedmiotem interpretacji.

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00