Interpretacja indywidualna z dnia 4 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.339.2023.1.ENB

Zmiana rezydencji w trakcie roku podatkowego.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia obowiązku podatkowego w Polsce.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną posiadającą polskie i ukraińskie obywatelstwo. Do końca września 2022 r. posiadał Pan miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegał w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł dochodów (przychodów), tj. posiadał nieograniczony obowiązek podatkowy. Do września 2022 r. mieszkał Pan w Polsce. W lipcu-sierpniu 2022 r. dokonał Pan zakupu mieszkania w V.. Zakup mieszkania został sfinansowany kredytem hipotecznym uzyskanym przez Pana i jego żonę w banku w Polsce. Mieszkanie to zostało kupione jako własność Pana i żony. Miało ono służyć Państwu jako miejsce zamieszkania w Polsce. W trakcie procesu zakupu mieszkania otrzymał Pan ofertę pracy w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Oferta pracy wymagała przeprowadzki Państwa do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Zaakceptował Pan propozycję pracy w oparciu o umowę o pracę nie wiedząc, jak długo będzie w ramach niej ją świadczył. W związku z tym przeprowadził się Pan z żoną do Zjednoczonych Emiratów Arabskich 30 września 2022 r. Od początku roku do dnia przeprowadzki przebywał Pan w Polsce. Zatem ilość dni Pana pobytu w 2022 r. przekroczyła 183 dni. W roku 2022 w Polsce nie przebywał Pan w następujących okresach: 9 – 10 maja 2022 r., 31 maja – 3 czerwca 2022 r., 13 – 16 września 2022 r., natomiast od czasu przeprowadzki (wrzesień 2022 r.) nie przebywał Pan już wcale w Polsce. Przebywał Pan już przez cały czas w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, gdzie pracował i mieszkał razem ze swoją żoną. Po 6 miesiącach pracy otrzymał Pan informację, że oferta pracy została zawarta na czas nieokreślony. W związku z tym postanowił Pan zostać w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Obecnie posiada Pan 10-letnie pozwolenie na pobyt i wizę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Planuje Pan wraz z żoną mieszkać i pracować w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Do Polski ma zamiar Pan przyjeżdżać tylko w celach rekreacyjnych, tj. na wakacje lub odpoczynek (bez zamiaru stałego pobytu). W roku 2023 wraz z żoną przyjechał Pan na dwutygodniowe wakacje w okresie letnim, po których wrócili Państwo do ZEA. Wakacje te były pierwszym pobytem w Polsce od czasu przeprowadzki do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, która miała miejsce w 2022 r. Od czasu wyjazdu z Polski wynajmują Państwo posiadane w Polsce mieszkanie. Wynajęli je Państwo na podstawie umowy zawartej na czas określony od października 2023 r. do września 2024 r. Najemcy mieszkania wykorzystują stale tę nieruchomość do celów mieszkaniowych. Przychody uzyskiwane z tytuły wynajmu tego mieszkania są zgłaszane i opodatkowane ryczałt owo wg stawki 8,5% w Polsce. Przychody z najmu nie przekroczą 100 000 zł rocznie. Mieszkanie to jest jedynym aktywem posiadanym przez Pana i jego żonę w Polsce. Zarówno Pan, jak i małżonka nie posiadacie w Polsce innych aktywów (w tym nieruchomości i ruchomości). W zawiązku z powyższym nie posiada Pan w Polsce miejsca będącego w ciągłej dyspozycji dla Pana, ani innego mieszkania zamieszkania w Polsce. Od 30 września 2022 r. mieszka Pan wraz z żoną w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Nie posiadacie Państwo dzieci. Wszyscy członkowie Pana i żony rodziny mieszkają na Ukrainie. Od 1 października 2022 r. zaczął Pan prowadzić życie towarzyskie w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Obecnie w ZEA posiada Pan grupę znajomych i przyjaciół. Od 2020 r. prowadził Pan w Polsce jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej wykonywał Pan pracę kontraktową w sektorze IT na rzecz zagranicznego przedsiębiorstwa. Dochody (przychody) z tej działalności ze względu na posiadaną rezydencję podatkową opodatkowywał Pan w Polsce. W czasie prowadzenia działalności korzystał Pan z usług polskiego księgowego. Ostatni dochód (przychód) z tytułu prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej uzyskał Pan w sierpniu 2022 r. W sierpniu 2022 r. zawiesił Pan działalność, zaś z dniem 20 czerwca 2023 r. została ona wykreślona z rejestru CEIDG (data zaprzestania wykonywania działalności: 15 czerwca 2023 r.). Rozliczenia podatkowego za rok 2022 w Polsce dokonał Pan ujmując w nim wszystkie dochody (przychody) jakie uzyskał do 30 września 2022 r. Natomiast za okres od 1 października 2022 r. do końca roku 2023 nie dokonał Pan rozliczenia podatkowego w Polsce. Zaznacza Pan, że od chwili przeprowadzki do ZEA Pana jedynym źródłem dochodu (przychodu) jest wynagrodzenie otrzymywane z tytułu stosunku pracy z emirackim pracodawcą, którą wykonuje Pan na terytorium Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Wynagrodzenie to jest wypłacane przez firmę emiracką na rachunek bankowy w ZEA należący do Pana. W ZEA posiada Pan ubezpieczenie zdrowotne opłacane przez pracodawcę. W chwili obecnej, tj. od 1 października 2022 r. podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Jednakże, nie może Pan uzyskać od administracji podatkowej ZEA certyfikatu rezydencji podatkowej, gdyż ZEA osobom w takiej sytuacji jak Pan ich nie wydaje pomimo, że traktuje je jako osoby posiadające nieograniczony obowiązek podatkowy w ZEA, tj. rezydentów podatkowych ZEA. Posiada Pan przyznany na okres pobytu w ZEA tzw. „Resident Identity Card UAE". Dokument ten jest odpowiednikiem polskiego dowodu osobistego. Od 2021 r. pozostaje Pan w związku małżeńskim z U.U.. U.U.jest obywatelką Ukrainy mieszkającą w Polsce do 30 września 2022 r. W dniu 30 września przeprowadziła się i zamieszkała wraz z Panem w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, natomiast od 2021 r. posiada kartę czasowego pobytu w Polsce. Karta pobytu Pana żony jest ważna do 2025 r. Posiadacie Państwo majątkową wspólność małżeńską. Pana żona od kwietnia 2022 r. nieustannie prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce. Wykonuje ona pracę dla klientów przebywając stale z Panem w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Pana żona swoje dochody (przychody) z działalności opodatkowuje w Polsce.

Pytania

1)Czy w okresie trwającym od 30 września 2022 r. do końca roku 2023 nie był Pan polskim rezydentem podatkowym, tj. nie posiadał nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2)Czy w okresie trwającym od stycznia 2023 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku nie był Pan polskim rezydentem podatkowym, tj. nie posiadał nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie w okresie trwającym od 30 września 2022 r. do końca roku 2022 nie posiadał Pan statusu polskiego rezydenta podatkowego, tj. nie posiadał nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm. dalej – „Ustawa o PIT”). Pana zdaniem, przeprowadzając się razem z małżonką do Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz podejmując tam pracę, 30 września przeniósł Pan swój ośrodek interesów życiowych oraz opuścił Pan Polskę na stałe. W ten sposób od października 2022 r. nabył Pan rezydencję podatkową Zjednoczonych Emiratów Arabskich. W Pana przekonaniu do 30 września 2022 r. w myśl art. 3 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełniał Pan warunki posiadania rezydencji podatkowej w Polsce, gdyż posiadał w Polsce ośrodek życia oraz przebywał na terytorium Polski dłużej niż 183 dni. Natomiast z dniem 30 września 2022 r. wyprowadził się z Polski, co w myśl art. 3 ust. 1a pkt 2 Ustawy o PIT oraz wydanych przez Ministerstwo Finansów objaśnień podatkowych z 29 kwietnia 2021 r. dotyczących rezydencji podatkowej oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych w Polsce, sprawiło, że przeniósł Pan swój ośrodek interesów życiowych oraz opuścił Polskę na stałe. W tym czasie pozyskał Pan rezydencję podatkową w ZEA, w związku z tym od tego momentu, tj. od 30 września do 31 grudnia 2022 r. (jak i w dalszym okresie roku 2023) nie jest Pan rezydentem podatkowym Polski i nie posiada w Polsce nieograniczonego obowiązku podatkowego. W rzeczonym okresie posiada Pan ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Przez rezydencję podatkową w ZEA rozumie Pan podleganie pod nieograniczony obowiązek podatkowy w ZEA. Swoje stanowisko oparł Pan na analizie przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia w myśl art. 3 ust. 1a pkt 1 i 2 Ustawy o PIT mówiącego, że:

„Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.”

W Pana opinii Jego centrum interesów życiowych od końca września 2022 r. znajdowało się poza Polską w myśl art. 3 ust. 1a pkt 1 Ustawy o PIT. W okresie 30 września – 31 grudnia 2022 r. nie posiadał Pan centrum interesów osobistych w Polsce ponieważ Pana żona przeprowadziła się wraz z Panem do Zjednoczonych Emiratów Arabskich (obecnie prowadzicie Państwo wspólne gospodarstwo domowe w ZEA), nie posiadali Państwo de facto w Polsce mieszkania, które byłoby do Państwa dyspozycji (w którym moglibyście Państwo mieszkać w trakcie pobytu w Polsce), nie posiadali Państwo w Polsce rodziny, prowadzili Państwo życie towarzyskie osadzone głównie w ZEA.

W okresie 30 września – 31 grudnia 2022 r. nie posiadał Pan również w Polsce centrum interesów gospodarczych ponieważ nie podejmował na terytorium Polski pracy, nie świadczył zdalnie pracy na rzecz zarejestrowanego w Polsce pracodawcy. W Polsce posiadał Pan jedynie zawieszoną działalność gospodarczą od sierpnia 2022 r., która została wykreślona z rejestru CEIDG. Uważa Pan, że przekroczenie 183 dni pobytu w Polsce w trakcie roku 2022 nie ma wpływu na okres po 30 września, gdyż w tym okresie całkowicie przeniósł ośrodek swoich interesów życiowych oraz ani w ostatnich miesiącach roku 2022. (30 września – 31 grudnia), ani w kolejnych miesiącach nie jest Pan związany z Polską. Analogiczne stanowisko prezentuje Ministerstwo Finansów w wydanych przez MF objaśnieniach podatkowych z 29 kwietnia 2021 r. w sprawie rezydencji podatkowej oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych w Polsce odnoszonych do wskazanego stanu faktycznego. Odwołuje się Pan w tym zakresie do przykładu 9 z Objaśnień podatkowych. Zgodnie z tym przykładem „Pan Mariusz wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie otworzył sklep z polskimi produktami. Na początku roku pan Mariusz wyjeżdżał do Wielkiej Brytanii w celu rozpoznania rynku kilkukrotnie na krótkie okresy, podczas których mieszkał u znajomych. Lokal na sklep wynajął od czerwca tego roku podatkowego. W Polsce opuścił wynajmowane mieszkanie ostatniego dnia maja tego roku i w tym dniu przeniósł się do Wielkiej Brytanii. Od tego czasu ośrodek interesów życiowych pana Mariusza znajduje się w Wielkiej Brytanii. Tam mieszka i pracuje prowadząc jednoosobowe gospodarstwo domowe. Czy pan Mariusz utracił status polskiego rezydenta podatkowego?” Autor objaśnień udziela odpowiedzi: „Tak. Pan Mariusz przeniósł ośrodek interesów życiowych do Wielkiej Brytanii z dniem 31 maja, w którym opuścił na stałe Polskę. Jako polski rezydent podatkowy, dochody osiągnięte przed opuszczeniem Polski (od stycznia do końca maja) ma obowiązek rozliczyć w Polsce, na zasadzie nieograniczonego obowiązku podatkowego. Natomiast od 1 czerwca pan Mariusz posiada w Polsce status nierezydenta podatkowego, czyli od tego dnia zobowiązany jest rozliczać się w Polsce wyłącznie od dochodów osiąganych na terytorium Polski.”

Zgodnie z powyższym przykładem dotyczącym sytuacji zmiany rezydencji w trakcie roku podatkowego jest możliwe w polskim systemie prawnym zmienienie rezydencji podatkowej w trakcie roku podatkowego. Przez ten przykład rozumie Pan, że spełnianie warunków decydujących o rezydencji podatkowej w trakcie roku nie decyduje o nabyciu rezydencji podatkowej względem całego roku podatkowego, jeśli w jego trakcie następuje np. wyprowadzka danej osoby (Pana) z Polski oraz utrata powiązań z Polską. Biorąc powyższe pod uwagę, w Pana opinii nie posiadał Pan nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT w okresie od 30 września do końca roku 2022 z uwagi na spełnienie art. 3 ust. 1a pkt 2 Ustawy o PIT.

W konsekwencji w Pana ocenie również w okresie obecnego roku, tj. od stycznia 2023 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku nie posiada Pan statusu polskiego rezydenta podatkowego tj. nie posiada nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Pana mieszkając i pracując w Zjednoczonych Emiratach Arabskich posiada Pan rezydencję podatkową wyłącznie tego państwa. W Pana przekonaniu w okresie od stycznia 2023 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku nie jest Pan polskim rezydentem podatkowym w myśl art. 3 ust. 1 ustawy.

Swoje stanowisko oparł Pan na analizie przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia w myśl art. 3 ust. 1a pkt 1 i 2 Ustawy o PIT.

W Pana opinii centrum interesów życiowych od stycznia 2023 r., a dokładniej od 30 września 2022 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku znajduje się poza Polską w myśl art. 3 ust. 1a pkt 1 Ustawy o PIT. W okresie od stycznia 2023 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku nie posiadał Pan centrum interesów osobistych w Polsce ponieważ Pana żona mieszkała wraz z Panem w Zjednoczonych Emiratach Arabskich prowadząc wspólne gospodarstwo domowe, nie posiadali Państwo de facto w Polsce mieszkania, które byłoby do Państwa dyspozycji (w którym mogliby mieszkać w trakcie pobytu w Polsce), nie posiadali Państwo w Polsce rodziny oraz prowadzili życie towarzyskie osadzone głównie w ZEA. W okresie od stycznia 2023 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku nie posiadał Pan centrum interesów gospodarczych w Polsce ponieważ nie podejmował Pan na terytorium Polski pracy, nie świadczył zdalnie pracy na rzecz zarejestrowanego w Polsce pracodawcy. W Polsce posiadał Pan jedynie zawieszoną działalność gospodarczą, która pozostawała w zawieszeniu do dnia 14 czerwca 2023 r., a z dniem 15 czerwca 2023 r. zostało zgłoszone zaprzestanie wykonywania działalności – tym samym działalność gospodarcza została wykreślona z rejestru CEIDG z dniem 20 czerwca 2023 r. W roku 2023 nie przekroczył Pan 183 dni pobytu w Polsce (i nie planuje przekroczyć), w związku z tym nie wypełni Pan zapisów art. 3 ust. 1a pkt 2 Ustawy o PIT, co spowoduje, że we wskazanym okresie nie będzie Pan polskim rezydentem podatkowym ze względu na art. 3 ust. 1a pkt 2 Ustawy o PIT. W związku z powyższym, w Pana opinii nie posiadał Pan nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT w okresie od stycznia 2023 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku.

Uzasadnienie w zakresie pytania nr 1 i nr 2

Zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz art. 3 ust. 1a Ustawy o PIT:

-ust. 1 – Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

-ust. 1a – Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Osoba posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce jeśli spełni przynajmniej jeden warunek wymieniony w art. 3 ust. 1a Ustawy o PIT. W Pana opinii powyższe przepisy nie są precyzyjne, a ich własna interpretacja budzi wątpliwości. Pana wątpliwości nie zniknęły również po zapoznaniu się z wydanymi przez Ministerstwo objaśnieniami podatkowymi z 29 kwietnia 2021 r. w sprawie rezydencji podatkowej oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych w Polsce. W Pana opinii przy tak ogólnych zapisach art. 3 ust. 1a pkt 1 Ustawy o PIT trudno zinterpretować czy posiadał Pan ośrodek interesów życiowych w Polsce poprzez posiadanie w Polsce użyczonego przyjaciołom mieszkania oraz zawieszonej działalności gospodarczej we wskazanym okresie. Ponadto nie wie Pan jak w tak ogólnym kryterium ośrodek interesów życiowych interpretować Pana sytuację poprzez sytuację żony. Ponadto ma Pan wątpliwości co do interpretacji swojej sytuacji w odniesieniu do art. 3 ust. 1a pkt 2 Ustawy o PIT. Wskazuje Pan, że przebywał w roku 2022 więcej niż 183 dni, ale w okresie którego dotyczy zapytanie już Pan w Polsce w ogóle nie przebywał. Tym samym ma Pan wątpliwości czy mimo ewentualnego braku ośrodka interesów życiowych w Polsce oraz braku przebywania w niej we wskazanym okresie będzie jej rezydentem podatkowym (będzie posiadał nieograniczony obowiązek podatkowy). Wątpliwości w tym zakresie wyjaśniają poniekąd wydane przez Ministerstwo Finansów objaśnienia podatkowe z 29 kwietnia 2021 r. na podstawie których domniemywa Pan nieposiadanie przez siebie nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce we wskazanym okresie. Niemniej jednak z uwagi na brak stosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie jest Pan pewny jak interpretować swoją sytuację z uwagi na fakt nieporuszania tej kwestii w wyżej wspominanych Objaśnieniach podatkowych.

Ponadto nie wie Pan jak w tak ogólnym kryterium jakim jest ośrodek interesów życiowych interpretować Pana sytuację poprzez sytuację żony. Zastanawia się Pan czy np. polska działalność gospodarcza żony (mieszkającej w ZEA) będzie wpływać na jego rezydencję podatkową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp.

W przypadku centrum interesów gospodarczych w praktyce chodzi o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.

Ponadto, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Należy również podkreślić, że zmiana państwa rezydencji podatkowej może nastąpić w trakcie roku podatkowego. W takim przypadku, do dnia pozostawania polskim rezydentem podatkowym podatnik rozlicza się w Polsce na zasadzie nieograniczonego obowiązku podatkowego. Natomiast po przeniesieniu miejsca zamieszkania za granicę, podatnik podlega w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Polski. Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z opisu zdarzenia wynika, że posiada Pan polskie i ukraińskie obywatelstwo. Do końca września 2022 r. posiadał Pan miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegał w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł dochodów (przychodów), tj. posiadał nieograniczony obowiązek podatkowy. Do 30 września 2022 r. mieszkał Pan w Polsce. W lipcu-sierpniu 2022 r. dokonał Pan zakupu mieszkania w V.. Zakup mieszkania został sfinansowany kredytem hipotecznym uzyskanym przez Pana i jego żonę w banku w Polsce. Mieszkanie to zostało kupione jako własność Pana i żony. Miało ono służyć Państwu jako miejsce zamieszkania w Polsce. W trakcie procesu zakupu mieszkania otrzymał Pan ofertę pracy w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Oferta pracy wymagała przeprowadzki Państwa do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Zaakceptował Pan propozycję pracy w oparciu o umowę o pracę nie wiedząc, jak długo będzie w ramach niej ją świadczył. W związku z tym przeprowadził się Pan z żoną do Zjednoczonych Emiratów Arabskich 30 września 2022 r. Od początku roku do dnia przeprowadzki przebywał Pan w Polsce. Zatem ilość dni Pana pobytu w 2022 r. przekroczyła 183 dni. W roku 2022 w Polsce nie przebywał Pan w następujących okresach: 9 – 10 maja 2022 r., 31 maja – 3 czerwca 2022 r., 13 – 16 września 2022 r., natomiast od czasu przeprowadzki (wrzesień 2022 r.) nie przebywał Pan już wcale w Polsce. Przebywał Pan już przez cały czas w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, gdzie pracował i mieszkał razem ze swoją żoną. Po 6 miesiącach pracy otrzymał Pan informację, że oferta pracy została zawarta na czas nieokreślony. W związku z tym postanowił Pan zostać w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Planuje Pan wraz z żoną mieszkać i pracować w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Do Polski ma zamiar Pan przyjeżdżać tylko w celach rekreacyjnych, tj. na wakacje lub odpoczynek (bez zamiaru stałego pobytu). W roku 2023 wraz z żoną przyjechał Pan na dwutygodniowe wakacje w okresie letnim, po których wrócili Państwo do ZEA. Od czasu wyjazdu z Polski wynajmują Państwo posiadane w Polsce mieszkanie. Wynajęli je Państwo na podstawie umowy zawartej na czas określony od 1 października 2023 r. do 30 września 2024 r. Mieszkanie to jest jedynym aktywem posiadanym przez Pana i jego żonę w Polsce. Zarówno Pan, jak i małżonka nie posiadacie w Polsce innych aktywów (w tym nieruchomości i ruchomości). W zawiązku z powyższym nie posiada Pan w Polsce miejsca będącego w ciągłej dyspozycji dla Pana, ani innego mieszkania zamieszkania w Polsce. Od 30 września 2022 r. mieszka Pan wraz z żoną w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Nie posiadacie Państwo dzieci. Wszyscy członkowie Pana i żony rodziny mieszkają na Ukrainie. Od 1 października 2022 r. zaczął Pan prowadzić życie towarzyskie w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Obecnie w ZEA posiada Pan grupę znajomych i przyjaciół. Od 2020 r. prowadził Pan w Polsce jednoosobową działalność gospodarczą. Ostatni dochód (przychód) z tytułu prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej uzyskał Pan w sierpniu 2022 r. W sierpniu 2022 r. zawiesił Pan działalność, zaś z dniem 20 czerwca 2023 r. została ona wykreślona z rejestru CEIDG (data zaprzestania wykonywania działalności: 15 czerwca 2023 r.). Rozliczenia podatkowego za rok 2022 w Polsce dokonał Pan ujmując w nim wszystkie dochody (przychody) jakie uzyskał do 30 września 2022 r. Natomiast za okres od 1 października 2022 r. do końca roku 2023 nie dokonał Pan rozliczenia podatkowego w Polsce. Zaznacza Pan, że od chwili przeprowadzki do ZEA Pana jedynym źródłem dochodu (przychodu) jest wynagrodzenie otrzymywane z tytułu stosunku pracy z emirackim pracodawcą, którą wykonuje Pan na terytorium Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Wynagrodzenie to jest wypłacane przez firmę emiracką na rachunek bankowy w ZEA należący do Pana. W ZEA posiada Pan ubezpieczenie zdrowotne opłacane przez pracodawcę. W chwili obecnej, tj. od 1 października 2022 r. podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Jednakże, nie może Pan uzyskać od administracji podatkowej ZEA certyfikatu rezydencji podatkowej, gdyż ZEA osobom w takiej sytuacji jak Pan ich nie wydaje pomimo, że traktuje je jako osoby posiadające nieograniczony obowiązek podatkowy w ZEA, tj. rezydentów podatkowych ZEA. Posiada Pan przyznany na okres pobytu w ZEA tzw. „Resident Identity Card UAE". Dokument ten jest odpowiednikiem polskiego dowodu osobistego. Od 2021 r. pozostaje Pan w związku małżeńskim z U.U.. Żona w dniu 30 września przeprowadziła się i zamieszkała wraz z Panem w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, natomiast od 2021 r. posiada kartę czasowego pobytu w Polsce. Karta pobytu Pana żony jest ważna do 2025 r. Posiadacie Państwo majątkową wspólność małżeńską. Pana żona od kwietnia 2022 r. nieustannie prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce. Wykonuje ona pracę dla klientów przebywając stale z Panem w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Pana żona swoje dochody (przychody) z działalności opodatkowuje w Polsce.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że skoro w dniu 30 września 2022 r. wyjechał Pan wraz z małżonką do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, gdzie mieszka Pan i prowadzi życie towarzyskie, jak również gdzie podjął Pan pracę na rzecz tamtejszego pracodawcy a ponadto nadal zamierza Pan tam mieszkać i pracować to uznać należy, że ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze od dnia przeprowadzki posiada Pan w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. W Polsce co prawda posiada Pan wraz z małżonką mieszkanie i do dnia 20 czerwca 2023 r. miał Pan zawieszoną działalność gospodarczą, z której nie uzyskiwał Pan przychodów, jednak te okoliczności nie mogą przesądzać o ściślejszych powiązaniach z Polską.

Wobec powyższego zasadnym jest przyjęcie, że od dnia przeprowadzki do Zjednoczonych Emiratów Arabskich podlegał Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegał opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodzić się zatem z Panem należy, że zarówno w okresie od 30 września 2022 r. do 31 grudnia 2022 r., jak i w okresie od 1 stycznia 2023 r. do dnia złożenia wniosku nie podlegał Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Począwszy od 30 września 2022 r. do dnia złożenia wniosku podlegał Pan bowiem ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy, tj. tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Końcowo odnosząc się do podniesionych przez Pana wątpliwości wyjaśniamy, że skoro w przedstawionej przez Pana sytuacji przeniesienie ośrodka interesów życiowych i zmiana rezydencji podatkowej nastąpiła w trakcie roku podatkowego, to na powyższe nie ma wpływu okoliczność przebywania w Polsce powyżej 183 dni w 2022 r. Ponadto oceniając centrum interesów gospodarczych podatnika należy brać pod uwagę związki ekonomiczne tego konkretnego podatnika z danym państwem, a nie związki ekonomiczne członków jego rodziny. Oznacza to, że uzyskiwanie dochodów z polskiej działalności gospodarczej przez Pana żonę nie ma wpływu na Pana rezydencję podatkową.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).