Interpretacja indywidualna z dnia 6 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.351.2023.1.ASK

W zakresie ustalenia, czy opłaty na poczet kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości zaliczają się do przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, których wielkość decyduje o statusie Spółdzielni jako „małego podatnika” oraz możliwości skorzystania z obniżonej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 czerwca 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy opłaty na poczet kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości zaliczają się do przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, których wielkość decyduje o statusie Spółdzielni jako „małego podatnika” oraz możliwości skorzystania z obniżonej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółdzielnia A. działa na podstawie przepisów Ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nieprzerwanie od 1989 roku, realizuje m.in. obowiązek gospodarki (zarządzania) zasobami mieszkaniowymi.

W tym celu pobiera opłaty na poczet kosztów związanych z ich eksploatacją i utrzymaniem. Na mocy art. 4 ust. 1-4 Ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych opłaty takie są obowiązkowe i uiszczane przez osoby posiadające tytuł prawny do lokalu będącego w zasobach Spółdzielni. Nie ma przy tym znaczenia ani rodzaj tytułu (najem, własność, czy spółdzielcze prawo), ani charakter lokalu (mieszkalny czy użytkowy). Opłaty takie zwane są również w skrócie eksploatacyjnymi.

Osoby wyżej wymienione płacą te opłaty w częściach przypadających na dane lokale oraz proporcjonalnie w stosunku do powierzchni wspólnych w danym budynku, określonych kosztów zarządu oraz innego mienia Spółdzielni spełniającego definicję zasobów mieszkaniowych.

Opłaty takie są zaliczkowe i rozliczane co najmniej raz w roku. Rozliczenie polega na porównaniu poniesionych przez Spółdzielnię kosztów z wpłatami. Niedobór jest pokrywany z dodatkowej opłaty lub wpłat bieżących. Nadwyżki są zwracane lub uwzględniane przy opłatach bieżących.

Spółdzielnia płaci podstawową stawkę podatku dochodowego od osób prawnych (19%).

Pytanie

Czy wymienione, w wyżej opisanym stanie faktycznym, opłaty na poczet kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości zaliczają się do przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których wielkość decyduje o statusie Spółdzielni jako „małego podatnika”, a w konsekwencji, o możliwości skorzystania z płacenia obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych (9%)?

Państwa stanowisko w sprawie

Opłaty na rzecz Spółdzielni z tytułu kosztów utrzymania nieruchomości, opisane w części G niniejszego Wniosku, wnoszone przez osoby posiadające tytuł prawny do lokalu będącego w jej zasobach, nie zaliczają się do „przychodów ze sprzedaży”, o których mowa w art 4a pkt. 10 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których wielkość decyduje o statusie Spółdzielni jako „małego podatnika”, a w konsekwencji, o możliwości skorzystania z płacenia obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych (9%).

UZASADNIENIE WNIOSKODAWCY:

Art. 4a pkt 10 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, decydujący dla Spółdzielni ojej statusie jako małego podatnika pod kątem „przychodów ze sprzedaży”, nie zawiera definicji takich przychodów. Definicji takiej brak jest również w pozostałych zapisach tej Ustawy (dostępne są jedynie listy i rodzaje przychodów jako pojęcia ogólnego - art. 12 i dalsze). Definicji takiej nie zawiera także Ustawa o rachunkowości (dostępne jest tylko ogólne określenie przychodów w art. 3 ust.1 pkt 3 i wzmianka o sposobie traktowania przychodów ze sprzedaży w art. 42 ust.2).

Nie należy brać pod uwagę formuł zawartych w Ustawie Podatek od towarów i usług (art. 5-8), ponieważ zostały stworzone i są stosowane wyłącznie na potrzeby związane z tym podatkiem VAT, który ma inny charakter i sposób obliczania niż podatek dochodowy. Zastosowanie ich w przedmiotowym przypadku stanowiłoby niedopuszczalną wykładnię rozszerzającą. Odnosząc się do znaczenia pojęcia „sprzedaż” funkcjonującego w języku powszechnym przyjąć należy, że przychody ze sprzedaży to zdarzenia spełniające ogólną definicję przychodów związanych z podatkiem dochodowym od osób prawnych, ale uzyskiwane wyłącznie ze źródła zwanego sprzedażą i sięgnąć po definicję tego źródła zarówno słownikową jak i zawartą w innych aktach prawnych o charakterze ogólnym.

Wielki Słownik Języka Polskiego podaje: sprzedaż to oddawanie towarów lub usług za określoną sumę pieniędzy (...).

Podobna definicja sprzedaży zawarta jest również w KC: przykładowe art. to 535 i dalsze z Tytułu XI, art.603,605 itp.

Obie powyższe definicje mają takie samo znaczenie. Opierają się na założeniu rozporządzenia danym elementem w celu osiągnięcia przysporzenia majątkowego.

Wyżej wymienione opłaty maja charakter rozliczenia ponoszonych przez Spółdzielnię kosztów eksploatacji. Rozliczając je Spółdzielnia wykonuje jedynie obowiązki wyznaczone jej przez Ustawę o spółdzielniach mieszkaniowych i własny statut. Nie występują tutaj: przeniesienie własności, rozporządzenie czymś „jak właściciel” ani żadne inne zjawisko charakterystyczne dla omawianego wcześniej pojęcia sprzedaż, w szczególności przysporzenie majątkowe. Dlatego opłat takich nie zalicza się do przychodów ze sprzedaży.

Omawiane opłaty są natomiast według Ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych co do zasady przychodem (art. 12 i dalsze).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Działalność spółdzielni mieszkaniowych regulują przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 648 ze zm.) oraz ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 438).

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych,

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy,

Stosownie do treści art. 1 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:

Natomiast, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:

W kwestiach podatku dochodowego spółdzielnia mieszkaniowa, jako podmiot posiadający osobowość prawną, podlega ogólnym regułom przewidzianym w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). Jednocześnie, spółdzielnie nie zostały wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 ustawy o CIT, jako podmioty zwolnione z opodatkowania.

W myśl art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT:

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2159) od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 19 ustawy o CIT. Od tego okresu istnieje możliwość stosowania obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącej 9%.

Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:

Obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 2 000 000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT:

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którą:

Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego.

Zatem, przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży osiągnięty przez danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego oraz przychody ze sprzedaży zaliczane do zysków kapitałowych z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.

Przepisy ustawy o CIT, nie zawierają definicji pojęcia przychodów i dla wyjaśnienia znaczenia tego pojęcia posługują się otwartym katalogiem kategorii stanowiących przychód dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT:

Z powołanych przepisów wynika, że do przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.

Stanowisko to znajduje jednoznaczne potwierdzenie w doktrynie, stanowisku organów podatkowych oraz orzecznictwie. W opracowaniu „Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz.” (Wydawnictwo CH. Beck, wyd. 9, Warszawa 2021, str. 229) W. Dmoch wskazał, że: „Otrzymane pieniądze i wartości pieniężne są pierwszą kategorią wymienioną w katalogu przychodów. Istotne jest to, że aby pieniądze czy też wartości pieniężne zostały uznane za przychód dla potrzeb PDOPrU, muszą spełniać jedną podstawową przesłankę, mianowicie muszą być otrzymane, co oznacza, że stają się definitywnie własnością podatnika, który je otrzymał. Wszelkie wpłaty pieniężne uzyskane przez podatnika tytułem kaucji, gwarancji itp., których otrzymanie ma charakter nieostateczny i warunkowy, nie stanowią przychodu dla podmiotu, który je uzyskał. Pieniądze te staną się przychodem dla podatnika dopiero w tym momencie, kiedy nastąpi zdarzenie skutkujące definitywnym otrzymaniem ich przez podatnika”.

Z opisu sprawy wynika, że działają Państwo na podstawie przepisów Ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nieprzerwanie od 1989 r. Realizują Państwo m.in. obowiązek gospodarki (zarządzania) zasobami mieszkaniowymi. W tym celu pobierają Państwo opłaty na poczet kosztów związanych z ich eksploatacją i utrzymaniem. Na mocy art. 4 ust. 1-4 Ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych opłaty takie są obowiązkowe i uiszczane przez osoby posiadające tytuł prawny do lokalu będącego w zasobach Spółdzielni. Nie ma przy tym znaczenia ani rodzaj tytułu (najem, własność, czy spółdzielcze prawo), ani charakter lokalu (mieszkalny czy użytkowy). Opłaty takie zwane są również w skrócie eksploatacyjne. Osoby wyżej wymienione płacą te opłaty w częściach przypadających na dane lokale oraz proporcjonalnie w stosunku do powierzchni wspólnych w danym budynku, określonych kosztów zarządu oraz innego mienia Spółdzielni spełniającego definicję zasobów mieszkaniowych. Opłaty takie są zaliczkowe i rozliczane co najmniej raz w roku. Rozliczenie polega na porównaniu poniesionych przez Spółdzielnię kosztów z wpłatami. Niedobór jest pokrywany z dodatkowej opłaty lub wpłat bieżących. Nadwyżki są zwracane lub uwzględniane przy opłatach bieżących. Płacą Państwo podstawową stawkę podatku dochodowego od osób prawnych (19%).

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy opłaty na poczet kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości zaliczają się do przychodów ze sprzedaży, których wielkość decyduje o statusie Spółdzielni jako „małego podatnika” oraz czy mogą Państwo skorzystać z płacenia obniżonej 9% stawki podatku dochodowego.

W świetle powyższych przepisów należy zauważyć, że przychodami Spółdzielni mieszkaniowej – zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Należy przyjąć, że znaczna część przychodów Spółdzielni ustalana jest na zasadzie kasowej, tj. przychodem podatkowym są wartości faktycznie otrzymane. Rozumienie pojęcia „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego, jest moment otrzymania czyli wpływu bezpośredniego do majątku podatnika względnie na jego rachunek określonych środków pieniężnych, skutkujący po stronie podatnika możliwością faktycznego dysponowania tymi środkami. Dotyczy to w szczególności otrzymanych kwot zaliczek uiszczanych przez właścicieli lokali w formie bieżących opłat. Nie ulega wątpliwości, że wpłata zaliczki jest faktycznym – w momencie wpływu – otrzymaniem przez Spółdzielnię określonych środków pieniężnych. Zatem, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zaliczki na pokrycie kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, wpłacane przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali w Spółdzielni, jako otrzymane pieniądze, są przychodem z chwilą ich faktycznego otrzymania, tj. w dniu, w którym środki te wpływają na rachunek bankowy Spółdzielni.

Odnosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz przedstawione wyjaśnienia do opisu sprawy należy stwierdzić, że uzyskają Państwo przychód z opłat wnoszonych przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali w Spółdzielni, w myśl art. 4 ust. 1, 2, 3, 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, który nie stanowi przychodu ze sprzedaży, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, decydującym o statusie „małego podatnika”.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego, podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•  Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).