Interpretacja indywidualna z dnia 1 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.211.2023.3.EJ

Czy dokonując wypłaty Dywidendy należnej APH, z uwagi na fakt, że rzeczywistym właścicielem, w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Dywidendy będzie AH, Wnioskodawca będzie uprawniony do niepobrania podatku dochodowego od osób prawnych od Dywidendy na podstawie art. 22a w związku z art. 26 ust. 1, ust. 2e, ust. 7a, 7b i 7c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 10 ust. 2 pkt a) Konwencji i wskazania AH jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w formularzu IFT-2/IFT-2R

Uwzględnienie skargi i zmiana interpretacji indywidualnej

Szanowni Państwo:

1)uwzględniam w całości Państwa skargę z 7 sierpnia 2023 r. na interpretację indywidualną z 13 lipca 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.211.2023.2.EJ;

2)stwierdzam, że w sprawie wydania dla Państwa tej interpretacji nie doszło do działania bez podstawy prawnej ani do rażącego naruszenia prawa;

3)zmieniam z urzędu zaskarżoną interpretację – uznaję, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku z 28 kwietnia 2023 r.o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy dokonując wypłaty Dywidendy należnej APH, z uwagi na fakt, że rzeczywistym właścicielem, w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Dywidendy będzie AH, Wnioskodawca będzie uprawniony do niepobrania podatku dochodowego od osób prawnych od Dywidendy na podstawie art. 22a w związku z art. 26 ust. 1, ust. 2e, ust. 7a, 7b i 7c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 10 ust. 2 pkt a) Konwencji i wskazania AH jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w formularzu IFT-2/IFT-2R.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – 6 lipca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych posiadającym siedzibę oraz miejsce zarządu na terytorium Polski. Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „ustawa CIT”). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie na terytorium Polski, nie posiada oddziałów, nie prowadzi poza Polską działalności poprzez zagraniczny zakład, nie posiada udziałów w innych podmiotach.

Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy A, która działając w (…) krajach zatrudnia łącznie około (...) pracowników i zajmuje się produkcją różnego rodzaju opakowań wykorzystywanych, między innymi, w przemyśle spożywczym czy też w ochronie zdrowia. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja (…).

Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy jest (…) (dalej jako: „APH”), spółka prawa brytyjskiego będąca osobą prawną z siedzibą w Wielkiej Brytanii. APH posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy od 2015 r. Zatem na dzień wypłaty przez Wnioskodawcę dywidend, o których będzie mowa dalej, APH będzie posiadać nie mniej niż 10% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy przez nieprzerwany okres dłuższy niż dwa lata.

Jedynym wspólnikiem APH jest (…) (dalej jako: „AH”), spółka prawa brytyjskiego będąca osobą prawną z siedzibą w Wielkiej Brytanii. AH posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym APH od 2015 r.

APH nie prowadził i nie prowadzi na terytorium Polski działalności gospodarczej. APH nie posiadał oraz nie posiada na terytorium Polski zagranicznego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy CIT. Okoliczności te nie ulegną zmianie na dzień podjęcia uchwały i wypłaty dywidendy, o której mowa powyżej.

AH nie prowadził oraz nie prowadzi na terytorium Polski działalności gospodarczej. AH nie posiadał oraz nie posiada na terytorium Polski zagranicznego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy CIT. Okoliczności te nie ulegną zmianie na dzień podjęcia uchwały i wypłaty dywidendy, o której będzie mowa poniżej.

W drugiej połowie 2023 r., APH jako jedyny wspólnik Wnioskodawcy, podejmie uchwałę w przedmiocie podziału zysku netto za okres od 1 lipca 2021 r. do 30 czerwca 2022 r. Uchwała ta określi kwotę dywidendy do wypłaty na rzecz APH z tytułu podziału zysku za ten okres. Kwota dywidendy jaka zostanie przez Wnioskodawcę wypłacona do APH - jedynego wspólnika Wnioskodawcy, na podstawie tej uchwały, przekroczy kwotę 2 000 000 zł i zwana jest w dalszej części wniosku „Dywidendą”. Uchwała ta określi datę, w której Wnioskodawca zobowiązany będzie do dokonania wypłaty Dywidendy, przelewem na rachunek bankowy APH.

Przed datą wypłaty przez Wnioskodawcę Dywidendy na podstawie wspominanej uchwały, Wnioskodawca otrzyma od APH aktualny certyfikat rezydencji wystawiony przez władze podatkowe Wielkiej Brytanii, potwierdzający, że miejscem siedziby APH dla celów podatkowych jest Wielka Brytania oraz oświadczenie APH adresowane do Wnioskodawcy stwierdzające, że:

a)APH nie jest rzeczywistym właścicielem, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz Konwencji z dnia 27 grudnia 2006 r. między Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i zysków kapitałowych, dywidend wypłacanych przez Wnioskodawcę zgodnie z uchwałą walnego zgromadzenia wspólników w sprawie podziału zysku netto Wnioskodawcy za rok 2022 oraz niepodzielonych zysków z poprzednich okresów,

b)zgodnie z Pisemną Uchwałą Rady Dyrektorów AH, APH przekaże do AH wpływy wynikające z dywidend otrzymanych przez APH od Wnioskodawcy,

c)biorąc pod uwagę istniejące zobowiązanie APH do wypłaty otrzymanych od Wnioskodawcy dywidend na rzecz AH, APH nie jest w stanie wykorzystać ani czerpać korzyści z tych dywidend,

d)w świetle powyższego APH uznaje AH za rzeczywistego właściciela dywidend wypłaconych przez Wnioskodawcę na rzecz APH.

Załącznikiem do tego oświadczenia będzie wypis z księgi akcyjnej APH oraz kopia wspominanej powyżej w pkt b) uchwały podjętej przez AH.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że APH nie spełnia przesłanek wskazanych w art. 4a pkt 29 ustawy CIT pozwalających na uznanie, że APH, czyli jedyny wspólnik Wnioskodawcy, będzie rzeczywistym właścicielem Dywidendy, którą Wnioskodawca wypłaci do APH na podstawie wspominanej uchwały.

Podsumowując, Wnioskodawca wskazuje, jako element zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) (winno być: zdarzenia przyszłego), że APH nie będzie rzeczywistym właścicielem, w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy CIT, Dywidendy, która zostanie wypłacona przez Wnioskodawcę na podstawie wspomnianej powyżej uchwały podjętej przez APH jako jedynego wspólnika Wnioskodawcy.

Mając na uwadze treść art. 14b § 2a pkt b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, ustalenie to nie jest przedmiotem wniosku i jest wyłącznie elementem zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) (winno być: zdarzenia przyszłego).

Również przed datą wypłaty przez Wnioskodawcę Dywidendy na rzez APH określonej wspominaną uchwałą podjęta przez APH jako jedynego wspólnika Wnioskodawcy, Wnioskodawca otrzyma od AH aktualny certyfikat rezydencji wystawiony przez władze podatkowe Wielkiej Brytanii, potwierdzający, że miejscem siedziby AH dla celów podatkowych jest Wielka Brytania, oraz oświadczenie AH adresowane do Wnioskodawcy stwierdzające, że AH jest rzeczywistym właścicielem należności z tytułu Dywidendy jaka będzie wypłacona w 2023 r. przez Wnioskodawcę na podstawie wspomnianej powyżej uchwały podjętej przez APH będącego jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy, przy czym jako, rzeczywistego właściciela traktuje się podmiot, który łącznie spełnia następujące warunki:

a)otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części;

b)nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym prawnie lub faktycznie do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi;

c)prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności uzyskiwane są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą; przy czym jako rzeczywistą działalność należy traktować sytuację, gdy:

•zarejestrowanie rzeczywistego właściciela wiąże się z istnieniem przedsiębiorstwa, w ramach którego wykonuje on faktycznie czynności stanowiące działalność gospodarczą, w tym w szczególności czy rzeczywisty właściciel tam posiada lokal, wykwalifikowany personel oraz wyposażenie wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej;

•rzeczywisty właściciel nie tworzy struktury funkcjonującej w oderwaniu od przyczyn ekonomicznych;

•istnieje współmierność między zakresem działalności prowadzonej przez rzeczywistego właściciela a faktycznie posiadanym przez niego lokalem, personelem lub wyposażeniem;

•zawierane porozumienia są zgodne z rzeczywistością gospodarczą, mają uzasadnienie gospodarcze i nie są w sposób oczywisty sprzeczne z ogólnymi interesami gospodarczymi AH;

•rzeczywisty właściciel samodzielnie wykonuje swoje funkcje gospodarcze przy wykorzystaniu zasobów własnych, w tym obecnych na miejscu osób zarządzających.

Ponadto Wnioskodawca jest w posiadaniu, między innymi, następujących danych

(dokumentów) dotyczących AH:

a)sprawozdań finansowych AH za rok 2021 i 2022,

b)przykładowych uchwał Rady Dyrektorów AH (Rada Dyrektorów jest brytyjskim odpowiednikiem polskiego zarządu spółki),

c)dokumentów wydanych przez (…) (odpowiednik polskiego sądu rejestrowego), w tym Zaświadczenia o dobrym stanie (…),

d)wyciągu z map Google potwierdzający istnienie fizycznego biura AH,

e)zdjęcia z holu tego biura, na którym widać, że znajduje się tam siedziba AH,

f)wyciągu z (…) zawierającego profile starszych pracowników AH wraz z opisem ich umiejętności i doświadczenia,

g)wyciągu z (…) zawierającego profile dyrektorów AH (dyrektorzy AH są brytyjskim odpowiednikiem polskich członków zarządu spółki) wraz z opisem ich umiejętności i doświadczenia.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że AH spełnia przesłanki wskazane w art. 4a pkt 29 ustawy CIT pozwalających na uznanie, że AH będzie rzeczywistym właścicielem Dywidendy, którą Wnioskodawca wypłaci na podstawie wspominanej uchwały.

Podsumowując, Wnioskodawca wskazuje, jako element zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) (winno być: zdarzenia przyszłego), że AH będzie rzeczywistym właścicielem, w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy CIT, Dywidendy, która zostanie wypłacona przez Wnioskodawcę na podstawie wspomnianej powyżej uchwały podjętej przez APH jako jedynego wspólnika Wnioskodawcy.

Mając na uwadze treść art. 14b § 2a pkt b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, ustalenie to nie jest przedmiotem wniosku i jest wyłącznie elementem zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) (winno być: zdarzenia przyszłego).

Przed datą wypłaty Dywidendy, która zostanie wypłacona przez Wnioskodawcę na podstawie wspomnianej powyżej uchwały podjętej przez APH jako jedynego wspólnika Wnioskodawcy, Wnioskodawca otrzyma od APH pisemną instrukcje wskazującą, że Dywidenda ma zostać przekazana przez Wnioskodawcę przelewem bankowym bezpośrednio na rachunek bankowy AH wskazany w tej instrukcji.

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7a, 7b i 7c ustawy CIT, przed datą wypłaty Dywidendy na podstawie uchwały jedynego wspólnika, Wnioskodawca złoży oświadczenie, że:

1)posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2)po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1 Ustawy CIT, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Na dzień wypłaty przez Wnioskodawcę Dywidendy należnej APH, AH będzie posiadać nie mniej niż 10% udziałów w kapitale zakładowym APH (będzie bowiem posiadać 100% udziałów) przez nieprzerwany okres dłuższy niż dwadzieścia cztery miesiące, a APH będzie posiadać również nie mniej niż 10% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy (będzie bowiem posiadać 100% udziałów) przez okres dłuższy niż dwadzieścia cztery miesiące.

Pytanie

Czy dokonując wypłaty Dywidendy należnej APH, z uwagi na fakt, że rzeczywistym właścicielem, w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, Dywidendy będzie AH, Wnioskodawca będzie uprawniony do niepobrania podatku dochodowego od osób prawnych od Dywidendy na podstawie art. 22a w związku z art. 26 ust. 1, ust. 2e, ust. 7a, 7b i 7c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 10 ust. 2 pkt a) Konwencji i wskazania AH jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w formularzu IFT-2/IFT-2R?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy CIT, podatek dochodowy od przychodów z dywidend należnych od osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wynosi 19% uzyskanego przychodu, przy czym, zgodnie z art. 22a tej ustawy, przepis art. 22 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zatem w sprawie będącej przedmiotem wniosku, zastosowanie, co do zasady, znajdzie Konwencja z dnia 27 grudnia 2006 r. między Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i zysków kapitałowych (dalej jako: „Konwencja”).

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt a) Konwencji, dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Polsce osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Wielkiej Brytanii będą zwolnione z opodatkowania w Polsce, jeśli osoba uprawniona do dywidend jest spółką mającą siedzibę w Wielkiej Brytanii i posiada w dniu wypłaty dywidend nie mniej niż 10 procent udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy i posiadała lub będzie posiadać takie udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy CIT, osoby prawne dokonujące wypłat należności z tytułu dywidend, są obowiązane jako płatnicy pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1 ustawy CIT, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy CIT płatnika z podatnikiem.

Natomiast, zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułu dywidend na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, podmiot wypłacający dywidendy, jako płatnik, jest obowiązany pobrać w dniu dokonania wypłaty dywidend zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki 19% od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zatem, co do zasady, wypłata dywidendy, która przewyższa kwotę 2 000 000 zł, skutkuje opodatkowaniem nadwyżki dywidendy ponad tę kwotę 19% stawką podatku dochodowego od osób prawnych z uwagi na brak możliwości zastosowania przez płatnika postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jednak, zgodnie z art. 26 ust. 7a ustawy CIT, przytoczonego powyżej przepisu ust. 2e ustawy CIT nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

- posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

- po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1 Ustawy CIT, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że niezależnie od wysokości dywidend wypłacanych na rzecz nierezydentów, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności a zastosowanie postanowień odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania możliwe jest pod warunkiem złożenia przez płatnika oświadczenia, o którym mowa jest w art. 26 ust. 7a ustawy CIT, przy czym elementem należytej staranności płatnika oraz weryfikacji stanowiącej element wspominanego oświadczenia składanego przez płatnika jest odniesienie się do weryfikacji statusu nierezydenta jako rzeczywistego właściciela w stosunku do wypłacanej dywidendy. Oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy CIT powinno dotyczyć rzeczywistego właściciela wypłacanych przez płatnika dywidend.

Zgodnie z art. 4a pkt 29 ustawy CIT, rzeczywistym właścicielem jest podmiot, który spełnia łącznie następujące warunki:

a)otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,

b)nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,

c)prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez ten podmiot w zakresie otrzymanej należności.

Wnioskodawca wskazał powyżej, że APH czyli wspólnik Wnioskodawcy posiadający 100% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy, nie będzie rzeczywistym właścicielem Dywidendy, która zostanie wypłacona przez Wnioskodawcę do APH na podstawie uchwały podjętej przez APH. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazał, że AH czyli wspólnik APH posiadający 100% udziałów w kapitale zakładowym APH, będzie rzeczywistym właścicielem Dywidendy, która zostanie wypłacona przez Wnioskodawcę do APH.

Biorąc pod uwagę fakt, że podstawowe znaczenie dla prawidłowego poboru przez płatnika (Wnioskodawcę) podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu planowanej wypłaty Dywidendy jest ustalenie rzeczywistego właściciela Dywidendy, należy odnieść się do koncepcji zwanej „look through apprach”.

W Projekcie objaśnień podatkowych dotyczących zasad poboru podatku u źródła, opublikowanych w dniu 19 czerwca 2019 r., Minister Finansów stwierdził, że:

„podmioty pośredniczące, a więc te, które co do zasady nie spełniają definicji rzeczywistego właściciela, nie powinny korzystać z uprawnień przyznawanych przez poszczególne UPO. Niemniej jednak z przewidzianych w UPO i prawie Unii Europejskiej (tzn. Dyrektywy PS i IR) mogą korzystać inwestorzy (udziałowcy) z kraju objętego tymi postanowieniami, jeżeli są oni podatnikami w stosunku do otrzymanej należności i spełniają inne warunki przewidziane dla tych uprawnień (np. w określonych sytuacjach posiadają status rzeczywistego właściciela). Rozwiązanie to odpowiada koncepcji znanej pod nazwą „look through approach.”

Koncepcja ta, w uproszczeniu, polega na tym, że płatnik, dokonując wypłaty dywidendy, nie powinien, dla potrzeb poboru podatku dochodowego od osób prawnych, brać pod uwagę wyłącznie faktu, komu wypłaca dywidendę ale przede wszystkim fakt, kto jest rzeczywistym właścicielem wypłacanej dywidendy. Dla prawidłowego poboru przez płatnika podatku dochodowego od osób prawnych istotny jest status prawnopodatkowy rzeczywistego właściciela dywidendy a nie podmiotu, któremu ta dywidenda jest wypłacana. Zatem jeśli dywidenda jest wypłacana do wspólnika, który nie jest rzeczywistym właścicielem tej dywidendy, ponieważ rzeczywistym właścicielem tej dywidendy jest wspólnik tego wspólnika, to płatnik, dla prawidłowego poboru podatku dochodowego od osób prawnych, „pomija” wspólnika, któremu wypłaca dywidendę i bierze pod uwagę wspólnika tego wspólnika, jeśli jest on rzeczywistym właścicielem wypłacanej dywidendy. Innymi słowy, płatnik niejako „patrzy przez” podmiot, do którego wypłaca dywidendę i bierze pod uwagę podmiot, który jest rzeczywistym właścicielem wypłacanej dywidendy. Dla potrzeb prawidłowego wywiązania się z obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłacanej dywidendy, płatnik wykonuje te obowiązki tak, jakby wypłacał dywidendę bezpośrednio do rzeczywistego właściciela dywidend a nie do wspólnika, który nie jest rzeczywistym właścicielem dywidend.

Koncepcja ta była już powoływana w orzecznictwie sądów administracyjnych przed publikacją wspominanego powyżej Projektu objaśnień podatkowych dotyczących zasad poboru podatku u źródła. Można w tym zakresie wskazać następujące wyroki:

- NSA z dnia 13 grudnia 2013 r., sygn. akt II FSK 2873/11, w którym sąd stwierdził, że „w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Sam bowiem fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter.”

- WSA w Łodzi z dnia 18 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 551/15, w którym sąd stwierdził, że: „w sytuacji gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Nie wyłącza to jednak możliwości zastosowania postanowień umowy wobec ostatecznego odbiorcy odsetek, który jako faktyczny odbiorca jest „osobą uprawnioną do odsetek” mającą prawo do czerpania z nich korzyści i nie musi być w tej sytuacji odbiorcą bezpośrednim, ale może otrzymać odsetki za pośrednictwem Agenta (jak w analizowanym przypadku)” - wyrok prawomocny.

Koncepcja ta stosowana jest również przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wydanych interpretacjach. Przykładowo można w tym zakresie wskazać na następujące interpretacje:

- z dnia 14 czerwca 2022 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.128.2022.2.AR ,

- z dnia 16 marca 2022 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.15.2022.2.BJ,

- z dnia 31 sierpnia 2021 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.250.2021.1.BKD,

- z dnia 19 czerwca 2020 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.105.2020.2. MK,

- z dnia 18 marca 2020 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.534.2019.2.JC.

Na podstawie analizy przeprowadzonej przez Wnioskodawcę i uznania przez Wnioskodawcę, co opisano powyżej w części wniosku dotyczącej opisu zdarzenia przyszłego, APH nie będzie mógł być uznany za rzeczywistego właściciela Dywidendy, którą Wnioskodawca wypłaci do APH na podstawie uchwały podjętej przez APH. W stosunku do APH nie będą bowiem spełnione przesłanki wskazane w art. 4a pkt 29 ustawy CIT, pozwalające uznać ten podmiot za rzeczywistego właściciela Dywidendy.

Jednocześnie, na podstawie analizy przeprowadzonej przez Wnioskodawcę i uznania przez Wnioskodawcę, co opisano powyżej w części wniosku dotyczącej opisu zdarzenia przyszłego, AH będzie mógł być uznany za rzeczywistego właściciela Dywidendy, którą Wnioskodawca wypłaci do APH na podstawie uchwały podjętej przez APH. W stosunku do AH będą bowiem spełnione przesłanki wskazane w art. 4a pkt 29 ustawy CIT, pozwalające uznać ten podmiot za rzeczywistego właściciela dywidendy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stosując opisaną powyżej koncepcję „look through approach” będzie uprawniony do „pominięcia” APH jako podmiotu będącego fizycznym odbiorcą Dywidendy, nie będącego jednak jej rzeczywistym właścicielem i dla prawidłowego poboru podatku dochodowego od osób prawnych od Dywidendy, wzięcia pod uwagę rzeczywistego właściciela Dywidendy, czyli AH.

W konsekwencji, Wnioskodawca uważa, że warunki niepodlegania opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych dywidend, wskazane w art. 10 ust. 2 pkt a) Konwencji, spełnia AH w odniesieniu do Dywidendy, która będzie wypłacona przez Wnioskodawcę. Dywidenda będzie należna APH, jednak APH nie będzie jej rzeczywistym właścicielem. Jednak, co najważniejsze w przedmiotowej sprawie, rzeczywistym właścicielem Dywidendy będzie właśnie AH. AH będzie, na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy CIT, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawych z tytułu Dywidendy i wskazany art. 10 ust. 2 pkt a) Konwencji znajdzie zastosowanie do AH, pomimo, że fizycznie Dywidenda będzie należna APH, który jednak nie będzie jej rzeczywistym właścicielem. Ponieważ AH będzie podatnikiem, Wnioskodawca, na podstawie art. 26 ust. 3, wskaże AH w informacjach, o których mowa jest w tym przepisie (formularz IFT-2/IFT-2R).

Zatem, dokonując wypłaty Dywidendy należnej APH, z uwagi na fakt, że rzeczywistym właścicielem, w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, Dywidendy będzie AH, Wnioskodawca będzie uprawniony do niepobrania podatku dochodowego od osób prawnych od Dywidendy na podstawie art. 22a w związku z art. 26 ust. 1, ust. 2e, ust. 7a, 7b i 7c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 10 ust. 2 pkt a) Konwencji i wskazania AH jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w formularzu IFT-2/IFT-2R.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 13 lipca 2023 r. wydałem interpretację indywidualną Znak: 0111-KDIB1-2.4010.211.2023.2.EJ, w której uznałem, że Państwa stanowisko w zakresie:

-ustalenia, czy dokonując wypłaty Dywidendy należnej APH, z uwagi na fakt, że rzeczywistym właścicielem wypłaconej Dywidendy będzie AH, Wnioskodawca będzie uprawniony do niepobrania podatku dochodowego od osób prawnych od Dywidendy na podstawie art. 22a w związku z art. 26 ust. 1, ust. 2e, ust. 7a, 7b i 7c ustawy o CIT w związku z art. 10 ust. 2 lit. a) Konwencji -jest nieprawidłowe,

- wskazania AH jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w formularzu IFT-2/IFT-2R – jest prawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 14 lipca 2023 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem opatrzonym datą 7 sierpnia 2023 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Skarga wpłynęła do mnie 11 sierpnia 2023 r.  

Wnieśli Państwo o uchylenie interpretacji indywidualnej z 13 lipca 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.211.2023.2.EJ w części uznającej stanowisko za nieprawidłowe oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm prawem przypisanych.

Zmiana interpretacji indywidualnej w wyniku uwzględnienia skargi

Ponownie przeanalizowałem Państwa sprawę. W rezultacie:

1)uwzględniam w całości Państwa skargę,

2)stwierdzam, że w sprawie wydania dla Państwa tej interpretacji nie doszło do działania bez podstawy prawnej ani do rażącego naruszenia prawa;

3)zmieniam z urzędu zaskarżoną interpretację indywidualną – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Przede wszystkim przedmiotem interpretacji nie było ustalenie, który podmiot pełni rolę rzeczywistego właściciela – Organ za Wnioskodawcą przyjął powyższe jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Jak stanowi art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT:

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 5 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 22a ustawy o CIT:

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

Stosownie do art. 26 ust. 2ea ustawy o CIT:

Natomiast stosownie do art. 26 ust. 7a ustawy o CIT:

W myśl art. 26 ust. 7b ustawa o CIT:

Zgodnie z art. 26 ust. 7c ustawy o CIT:

Wątpliwość Państwa dotyczy ustalenia, czy dokonując wypłaty Dywidendy należnej APH, z uwagi na fakt, że rzeczywistym właścicielem, Dywidendy będzie AH, Wnioskodawca będzie uprawniony do niepobrania podatku dochodowego od osób prawnych od Dywidendy na podstawie art. 22a w związku z art. 26 ust. 1, ust. 2e, ust. 7a, 7b i 7c ustawy o CIT w związku z art. 10 ust. 2 lit. a) Konwencji i wskazania AH jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w formularzu IFT-2/IFT-2R.

Z opisu sprawy wynika, że (…) („APH”), spółka prawa brytyjskiego będąca osobą prawną z siedzibą w Wielkiej Brytanii posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy od 2015 r. Na dzień wypłaty przez Wnioskodawcę dywidendy, APH będzie posiadać nie mniej niż 10% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy przez nieprzerwany okres dłuższy niż dwa lata. Jedynym wspólnikiem APH jest (….) („AH”), spółka prawa brytyjskiego będąca osobą prawną z siedzibą w Wielkiej Brytanii. AH posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym APH od 2015 r. W drugiej połowie 2023 r., APH jako jedyny wspólnik Wnioskodawcy, podejmie uchwałę w przedmiocie podziału zysku netto za okres od 1 lipca 2021 r. do 30 czerwca 2022 r. Uchwała ta określi kwotę dywidendy do wypłaty na rzecz APH z tytułu podziału zysku za ten okres. Kwota dywidendy jaka zostanie przez Wnioskodawcę wypłacona do APH – przekroczy kwotę 2 000 000 zł. Wnioskodawca wskazuje, jako element zdarzenia przyszłego, że APH nie będzie rzeczywistym właścicielem Dywidendy, która zostanie wypłacona przez Wnioskodawcę na podstawie uchwały podjętej przez APH. Wnioskodawca otrzyma od AH aktualny certyfikat rezydencji potwierdzający, że miejscem siedziby AH dla celów podatkowych jest Wielka Brytania, oraz oświadczenie AH adresowane do Wnioskodawcy stwierdzające, że AH jest rzeczywistym właścicielem należności z tytułu Dywidendy jaka będzie wypłacona w 2023 r. przez Wnioskodawcę na podstawie uchwały. Przed datą wypłaty Dywidendy, Wnioskodawca otrzyma od APH pisemną instrukcję wskazującą, że Dywidenda ma zostać przekazana przez Wnioskodawcę przelewem bankowym bezpośrednio na rachunek bankowy AH. Na dzień wypłaty przez Wnioskodawcę Dywidendy należnej APH, AH będzie posiadać nie mniej niż 10% udziałów w kapitale zakładowym APH (będzie bowiem posiadać 100% udziałów) przez nieprzerwany okres dłuższy niż dwadzieścia cztery miesiące a APH będzie posiadać również nie mniej niż 10% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy (będzie bowiem posiadać 100% udziałów) przez okres dłuższy niż dwadzieścia cztery miesiące.

We własnym stanowisku powołali się Państwo na Projekt objaśnień z 19 czerwca 2019 r. – Zasady poboru podatku u źródła. Projekt ten odnosi się do koncepcji „look through approach”. Koncepcja ta będzie odpowiadać sytuacji przedstawionej we wniosku, bowiem Dywidenda jest wypłacana przez Wnioskodawcę na rzecz AHP, która nie jest rzeczywistym właścicielem tej Dywidendy, a rzeczywistym właścicielem wypłaconej w 2023 r. Dywidendy na podstawie uchwały jest AH.  

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz przedstawione przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro – jak piszą Państwo we wniosku – AHP nie będzie rzeczywistym właścicielem o którym mowa w art. 4a pkt 29 ustawy o CIT dywidend otrzymywanych od Wnioskodawcy, to Wnioskodawca powinien przeprowadzić weryfikację prawa do zastosowania zwolnienia zgodnie z koncepcją look through approach, tj. z pominięciem AHP, gdyż to AH będzie rzeczywistym właścicielem otrzymywanej dywidendy.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy, należy ponadto odwołać się do Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840 dalej zwanej: „Konwencją”) zmodyfikowanej Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku podpisaną 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 Konwencji:

Stosownie do art. 10 ust. 2 Konwencji:

W myśl art. 10 ust. 3 Konwencji:

Zgodnie z art. 10 ust. 4 Konwencji:

W myśl art. 10 ust. 5 Konwencji:

W przedstawionej we wniosku sytuacji znajdzie zastosowanie warunek zwolnienia dywidendy, określony w art. 10 ust. 2 lit. a Konwencji, zgodnie z którym dywidendy będą zwolnione z opodatkowania w Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę (czyli w Polsce), jeśli osoba uprawniona do dywidend (Spółka AH - rzeczywisty odbiorca) jest spółką mającą siedzibę w drugim Państwie i posiada w dniu wypłaty dywidend nie mniej niż 10 procent udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy i posiadała lub będzie posiadać takie udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty.

W opisanej sprawie Spółka AH z siedzibą w Wielkiej Brytanii będzie spółką uprawnioną do otrzymania dywidendy (rzeczywistym odbiorcą dywidendy) i będzie spełniała warunek posiadania 10% udziału w kapitale Wnioskodawcy (Spółce polskiej wypłacającej dywidendę), o którym mowa w art. 10 ust. 2 lit. a) Konwencji. Wykładnia tego przepisu stanowi, że jednym z warunków zastosowania zwolnienia jest posiadanie przez osobę uprawnioną (Spółkę AH) udziału w kapitale spółki wypłacającej dywidendę w wysokości co najmniej 10%.

Na dzień wypłaty przez Wnioskodawcę Dywidendy należnej APH, AH będzie posiadać nie mniej niż 10% udziałów w kapitale zakładowym APH (będzie bowiem posiadać 100% udziałów) przez nieprzerwany okres dłuższy niż dwadzieścia cztery miesiące a APH będzie posiadać również nie mniej niż 10% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy (będzie bowiem posiadać 100% udziałów) przez okres dłuższy niż dwadzieścia cztery miesiące. Zatem warunek posiadania udziałów w określonej wysokości przez nieprzerwany okres 24 miesięcy, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt a) Konwencji należy uznać za spełniony. Konwencja nie wyklucza możliwości pośredniego posiadaniaudziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy. W sytuacji posiadania certyfikatu rezydencji podmiotu AH Wnioskodawca może skorzystać z preferencji wynikających z Konwencji.

Zatem dokonując wypłaty Dywidendy należnej APH, z uwagi na fakt, że rzeczywistym właścicielem wypłaconej Dywidendy będzie AH, Wnioskodawca będzie uprawniony do niepobrania podatku dochodowego od osób prawnych od Dywidendy na podstawie art. 22a w związku z art. 26 ust. 1, ust. 2e, ust. 7a, 7b i 7c ustawy o CIT w związku z art. 10 ust. 2 lit. a) Konwencji.

Wnioskodawca dokonujący wypłaty dywidendy na rzecz nierezydenta zobowiązany jest do sporządzenia oraz przekazania informacji IFT-2/IFT2R podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.

Jak wynika bowiem z art. 26 ust. 3 Ustawy o CIT:

W kwestii wskazania AH jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w formularzu IFT-2/IFT-2R należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie, z którym Wnioskodawca na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy o CIT powinien wskazać w formularzu IFT-2/IFT-2R Spółkę AH jako podatnika będącego rzeczywistym odbiorcą dywidendy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

-ustalenia, czy dokonując wypłaty Dywidendy należnej APH, z uwagi na fakt, że rzeczywistym właścicielem wypłaconej Dywidendy będzie AH, Wnioskodawca będzie uprawniony do niepobrania podatku dochodowego od osób prawnych od Dywidendy na podstawie art. 22a w związku z art. 26 ust. 1, ust. 2e, ust. 7a, 7b i 7c ustawy o CIT w związku z art. 10 ust. 2 lit. a) Konwencji - jest prawidłowe,

- wskazania AH jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w formularzu IFT-2/IFT-2R – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14e § 1a pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Zgodnie z art. 14e § 1a pkt 1 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 54 § 3 ustawy PPSA: