Interpretacja indywidualna z dnia 31 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.380.2023.2.MK

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe w części dotyczącej uznania wydatków na ubezpieczenie programisty od szkód IT za koszt bezpośrednio powiązany z wytwarzaniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania i uwzględnienia go we wskaźniku nexus i prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 sierpnia 2023 r. (data wpływu 28 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od 1 grudnia 2019 r. prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą … (NIP: …), której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD: 62.01 Z). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”). W 2022 r. i w 2023 r. Wnioskodawca zdecydował się na rozliczanie na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, z zastosowaniem podatku liniowego.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, od listopada 2022 r. świadczy On usługi na rzecz … spółki prawa handlowego … z siedzibą pod adresem … (dalej jako: „Spółka"), na podstawie pisemnej umowy zawartej pomiędzy stronami w październiku 2022 r. (umowy z niezależnym wykonawcą).

Wnioskodawca świadczy usługi zdalnie, na terenie Polski. Wnioskodawca jest niezależnym wykonawcą, realizuje usługi w ramach własnej działalności gospodarczej i nie łączy Go ze Spółką stosunek pracy. Wnioskodawca we własnym zakresie kontroluje sposób wykonywania usług, ma dowolność w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług. Wnioskodawca nie pozostaje pod kierownictwem Spółki, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą. Wszystko powyższe potwierdza realizację usług na rzecz Spółki w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na mocy przedmiotowej umowy Wnioskodawca realizuje usługi inżynierii oprogramowania typu full-stack. Wnioskodawca pracuje przy projekcie Spółki (…). Projekt ten znajduje się w fazie startupu. W ramach projektu Wnioskodawca pracuje nad platformą … . Rozwijana jest aplikacja internetowa i mobilna. Wnioskodawca wytwarza nowe funkcjonalności na potrzeby obu aplikacji, tj. internetowej i mobilnej. Wnioskodawca tworzy nowy kod źródłowy (pakiety kodów, które składają się na nowe funkcjonalności/rozwinięcia/ulepszenia aplikacji). Wnioskodawca zajmuje się również naprawą błędów, która to polega na usunięciu niepoprawnie działającego kodu i utworzeniu nowego.

Wnioskodawca od momentu rozpoczęcia współpracy ze Spółką utworzył następujące funkcjonalności (programy komputerowe):

-funkcjonalność służąca do …,

-przebudował funkcjonalność dla …,

-ulepszoną funkcjonalność do …,

-ulepszoną funkcjonalność do …,

-wiele mniejszych, pojedynczych ulepszeń w innych funkcjonalnościach, polegających na:

a)poprawie …;

b)przeglądzie i czyszczeniu funkcjonalności …;

c)dodawaniu …;

d)dodawaniu … .

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności w swoim efekcie prowadzą do wytwarzania programów komputerowych lub ulepszania/rozwijania oprogramowania (danej aplikacji). Przedmiotem wniosku jest całość zadań w nim opisanych, realizowanych w ramach umowy zawartej ze Spółką, a składających się właśnie na wytwarzanie programów komputerowych lub ulepszanie/rozwijanie oprogramowania. Na skutek tworzenia nowych funkcjonalności – nowych programów komputerowych (pakietów kodów) aplikacje Spółki są rozwijane/ulepszane. Wyjaśniając, jako rozwijanie oprogramowania Wnioskodawca rozumie dodawanie do niego nowych, wytworzonych przez Niego funkcjonalności (modułów oprogramowania). Wnioskodawca nie był/nie jest właścicielem ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania i nie posiadał/nie posiada licencji wyłącznej do korzystania z niego, jednakże każdorazowo Wnioskodawca był/jest właścicielem i twórcą nowych rozwinięć/ulepszeń, do których autorskie prawa majątkowe były/są każdorazowo przenoszone na Spółkę zgodnie z postanowieniami umowy.

Wnioskodawca posiadał/posiada autorskie prawa majątkowe i osobiste do rozwinięć/ulepszeń. W tym miejscu wskazać również trzeba, że na skutek wspomnianego powyżej naprawiania błędów również dochodziło do wytworzenia nowego efektu prac – nowego programu komputerowego. Tymi programami komputerowymi były nowe kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania składające się na nowe funkcjonalności (nowe moduły oprogramowania/aplikacji).

Wnioskodawca realizuje powierzone Mu zadania samodzielnie, na podstawie zawartej umowy ze Spółką i w ramach bezpośrednio przez Niego prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w swojej codziennej pracy korzysta z wiedzy programistycznej, ale także zdobywa i analizuje informacje specyficzne dla danej branży, dla której oprogramowanie jest przez Niego tworzone czy rozwijane. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze w związku z prowadzoną przez siebie działalnością. Wnioskodawca odpowiada za szkody wyrządzone osobom trzecim w związku z realizacją przez Niego usług. Wnioskodawca ma dowolność w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług, a także nie pozostaje pod bezpośrednim kierownictwem Spółki. Powyższe potwierdza realizację usług przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego bezpośrednio pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z postanowieniami umowy łączącej Strony (jak również aneksu do tej umowy stanowiącego jej integralną część), Wnioskodawca każdorazowo przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez Niego utworów, co następuje z chwilą ich wytworzenia. Do przeniesienia autorskich praw majątkowych dochodzi na polach eksploatacji wyraźnie wskazanych w umowie (aneksie do tej umowy). Wynagrodzenie określone w umowie obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie przez Wnioskodawcę na Spółkę praw własności intelektualnej do utworów powstałych w wyniku realizacji umowy, jak również za korzystanie z nich na każdym dozwolonym polach eksploatacji. Wynagrodzenie za przeniesienie praw jest odnotowane w fakturach lub w raportach pracy lub innych ewidencjach prowadzonych przez Wnioskodawcę.

Strony przyjęły miesięczne okresy rozliczeniowe. Wynagrodzenie za usługi zawiera w sobie wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych. Wnioskodawca zatem skutecznie przenosił/przenosi na rzecz Spółki autorskie prawa majątkowe i uzyskiwał/uzyskuje w zamian za to kwalifikowane dochody. Wnioskodawca prowadzi raporty/sprawozdania wykonywanych przez Niego prac, co pozwala na wyodrębnienie wynagrodzenia przypadającego na sprzedaż/przenoszenie praw, jak również Wnioskodawca może dokonywać takiego wyodrębnienia w samych fakturach – zgodnie z powyższymi zapisami umowy i aneksu do niej. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz ww. postanowień zawartych w umowie, potwierdzają także same czynności faktyczne Stron.

W danym miesiącu Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, rozwinięcia/ulepszenia aplikacji, do których przenosił/przenosi autorskie prawa majątkowe na Spółkę z chwilą opisaną powyżej. Programy były/są odbierane/przyjmowane przez Spółkę. Wnioskodawca wystawia miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie (w tym za sprzedaż praw), a Spółka opłaca taką fakturę. Pomiędzy pracami Wnioskodawcy, a uzyskiwanym wynagrodzeniem istnieje/istniała bezpośrednia i faktyczna zależność, albowiem gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych, nie rozwijał/ulepszał oprogramowania/aplikacji to nie uzyskiwałby wynagrodzenia za wykonanie umowy, a przede wszystkim kwalifikowanego dochodu za sprzedaż/przeniesienie autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych IP. Programy komputerowe są również wyodrębniane przez Wnioskodawcę w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX. Prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja i ewidencja pozwalają/pozwalały na ustalenie jaka część wynagrodzenia przypada na sprzedaż praw.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca współpracując ze Spółką tworzy programy komputerowe, a więc utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w pkt 7 preambuły dyrektywy 2009/24/WE, zakładającym, że pojęcie „program komputerowy” obejmuje także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie. W skład chronionych elementów programu komputerowego wchodzą także interfejsy, stanowiące te składniki aplikacji, które zawierają dane służące poprawnemu jej funkcjonowaniu w relacjach z innymi rozwiązaniami informatycznymi.

Art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wskazuje m.in. na ochronę „łączy”, przy czym termin ten należy utożsamiać z interfejsami oprogramowania. Elementami interfejsów programu komputerowego pozostają w szczególności: nagłówki plików, informacje o strukturze danych, wywoływanie mapowania informacji, prototypy funkcji, zmienne, parametry i wartości stałe, specyfikacje danych i formatów danych, wywoływanie funkcji programu, parametry związane z wyświetlanym obrazem, wywoływanie nazw funkcji i inne informacje niezbędne do stworzenia aplikacji współdziałającej z systemem operacyjnym.

Nadto dopuszcza się ochronę formy wyrażenia algorytmu w językach programowania, przybierającą postać zbioru komend, przy wykorzystaniu określonego rodzaju ich usystematyzowania (tak Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz red. prof. dr hab. Ewa Ferenc-Szydełko, rok 2021, wydanie 4). Nadto, w objaśnieniach Ministerstwa Finansów do ulgi IP BOX wyraźnie wskazano, że pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc programem komputerowym są każde kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania czy dokumentacja projektowa/techniczna rozumiana jako zestaw instrukcji.

Mając na uwadze wszystko powyższe, wskazać trzeba, iż Wnioskodawca tworzy tak rozumiane programy komputerowe – kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania – a więc utwory podlegające ochronie na mocy przepisów prawa autorskiego i stanowiące kwalifikowane prawa IP na gruncie przepisów regulujących ulgę IP BOX (ustawy o PIT). Wnioskodawca tworzy bowiem kody źródłowe, algorytmy w językach programowania składające się na określone moduły oprogramowania/aplikacji, o których mowa powyżej. W przedmiotowych kodach źródłowych zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania. Jako programy komputerowe Wnioskodawca rozumie właśnie ww. kody źródłowe napisane przez Niego, składające się na określone moduły (pakiety) oprogramowania, które są dostarczane Spółce i do których Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe i osobiste.

Reasumując, efektem czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach współpracy ze Spółką były/są/będą nowe funkcjonalności – kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z ewentualną dokumentacją techniczną/projektową, tj. programy komputerowe – utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności/zadania Wnioskodawcy szczegółowo opisane powyżej, a zmierzające do tworzenia utworów chronionych są przedmiotem niniejszego wniosku. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają/nie miały charakteru rutynowego. Wnioskodawca tworząc nowe funkcjonalności rozwijał i rozwija oprogramowanie dla Spółki i odbywa się to na podstawie umowy z tą Spółką.

Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna działalność na rzecz ww. Spółki obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych. Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem Jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstawał/powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy i efekt tego procesu. Wnioskodawca nieustannie zdobywa i poszerza wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań, a to czytając literaturę dotyczącą technologii, korzystając z różnych materiałów multimedialnych dostępnych w Internecie (m.in. kursy, nagrania wideo, fora o technologii).

Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe były/są/będą to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, algorytmów, interfejsów składających się na moduły oprogramowania, jak również ww. dokumentacji), co do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółkę odbywały się/odbywają się każdorazowo na podstawie umowy zawartej ze Spółką.

Wnioskodawca działalność opisaną we wniosku, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych dla Spółki, kwalifikuje jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jest to jednakże samodzielna kwalifikacja Wnioskodawcy na podstawie przedstawionego przez Niego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca jednak w ramach pytania interpretacyjnego nr 2 domaga się zbadania również tej kwestii przez organ, gdyż prace rozwojowe stanowią element definicji prac badawczo-rozwojowych uregulowanych przepisami ustawy o PIT.

Podkreślić przy tym trzeba, iż Krajowa Informacja Skarbowa nie może uchylać się od swojego obowiązku w tym zakresie, domagając się jednoznacznego wskazania przez Wnioskodawcę, czy prowadzi on prace rozwojowe czy też nie, albowiem prowadziłoby to do samodzielnej odpowiedzi podatnika na pytanie, które de facto stanowi jego wątpliwość i które poddaje rozważaniom organu.

Zwrócić należy uwagę, że w najnowszym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, tj. w wyroku z 9 września 2022 r., sygn. akt II FSK 2703/20, Sąd wskazał, że organy skarbowe nie mogą przerzucać odpowiedzialności za ocenę prawną deklarowanych faktów na podatnika. Rolą wnioskującego jest zadeklarować fakty, a organ powinien ocenić tę deklarację pod względem prawnym, nie tylko według przepisów podatkowych. Powinien też dokonać wykładni przepisów licznych ustaw niepodatkowych, o ile ta ocena rzutuje na finalną ocenę podatkową.

Tym samym Wnioskodawca we wniosku przedstawia jedynie fakty, których domaga się oceny przez organ w ramach przepisów podatkowych. Zamiarem Wnioskodawcy jest uzyskanie oceny, czy podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób, mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy, a opisane przez Niego we wniosku.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę, a zakwalifikowane przez Niego jako prace rozwojowe, były i są wyodrębnione ze względu na cel ich prowadzenia, tj. w ramach projektu, nad którym pracował/pracuje Wnioskodawca i w ramach każdej tworzonej funkcjonalności opisanego we wniosku oprogramowania. Prace te obejmowały łącznie: nabywanie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności, łączenie przez Niego wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac), kształtowanie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy oraz wykorzystywanie tej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań. Prowadzone prace służyły/służą planowaniu projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów – programów komputerowych w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki.

Wnioskodawca prowadzi tak rozumiane prace rozwojowe w okresie współpracy ze Spółką, tj. od listopada 2022 r. i są/były one kontynuowane w roku 2023. Poszczególne prace dotyczą tworzenia nowych, innowacyjnych modułów/funkcjonalności danego oprogramowania/aplikacji. Celem lub celami tych prac jest wytworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania i w konsekwencji rozwinięcie/ulepszenie oprogramowania. Prace te obejmują czynności, takie jak: analizę problemu/pomysłu, wymyślenie rozwiązania, zaprojektowanie rozwiązania, wytworzenie go, implementację i przetestowanie, poprawę ewentualnych błędów.

W wyniku prac Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, tj. program komputerowy/programy komputerowe w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki. Taki produkt/produkty były/są projektowane i tworzone na potrzeby realizacji kontraktu ze Spółką, w zamian za co Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody. Wnioskodawca oferuje takie produkty i usługi w swojej działalności gospodarczej. Tworzone przez Wnioskodawcę produkty są innowacyjne, nie mają swoich odpowiedników na rynku i odpowiadają na potrzeby klienta. Wnioskodawca w celu ich wytworzenia musi zdobyć lub pogłębić posiadaną przez Niego wiedzę celem możliwości wytworzenia takich nowych funkcjonalności.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe i autorskie prawa majątkowe do nich są wynikiem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac opisanych we wniosku.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności (od początku współpracy ze Spółką) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług).

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy (opisywanych prac) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności Wnioskodawcy nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe są i będą przenoszone na Spółkę, są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach opisanych prac. Wnioskodawca prowadzi/prowadził te prace w odniesieniu do każdego tworzonego przez niego kwalifikowanego IP.

Otrzymywane przez Wnioskodawcę przychody są bezpośrednim skutkiem prowadzonej przez Niego i opisanej we wniosku działalności, są efektami tej działalności. Gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych w sposób opisany we wniosku, nie uzyskiwałby przychodów ze współpracy z kontrahentem (Spółką). Opisane prace zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Tymi wynikami/wynikiem były/są/będą nowe moduły, rozwinięcia, funkcjonalności oprogramowania/aplikacji. Wynik/wyniki tych prac miały/mają/będą miały każdorazowo formę programów komputerowych. Ten wynik/te wyniki były lub będą wykorzystywane/są wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawcy w celach zarobkowych, komercyjnych.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosił, przenosi i będzie przenosił na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, Wnioskodawca osiągał, osiąga i będzie osiągał dochody ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz Spółki.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółki, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił m.in. wydatki takie jak:

1)ubezpieczenie programisty (od szkód IT);

2)opony, części do samochodu.

Powyższe opłaty są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług dla Zleceniodawcy – fizycznego wytwarzania na jego rzecz programów komputerowych, i są one ponoszone na rzecz prac opisanych we wniosku. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku, do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – oprogramowania. Powyżej Wnioskodawca wymienia jedynie te wydatki, co do których domaga się uzyskania oceny organu i które nie były objęte dotychczas uzyskanymi przez Niego interpretacjami.

Wszystkie wskazane we wniosku wydatki, których dotyczy pytanie trzecie były lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (w całości albo w odpowiedniej części).

Wnioskodawca przyporządkowuje konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej -programu komputerowego. Wnioskodawca ma na uwadze kryteria ustawowe niezbędne do wyliczenia wskaźnika nexus zgodnie ze wzorem z art. 30ca ust. 4-5 ustawy o PIT, w tym przede wszystkim bezpośredni związek danego wydatku z wytworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem danego kwalifikowanego prawa IP. Wnioskodawca zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, które spełniają te kryteria ustawowe.

Dla obliczenia wskaźnika nexus Wnioskodawca wyklucza koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca pamięta, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca ustala odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem. Wnioskodawca rzeczywiście poniósł/ponosi wydatki opisane we wniosku, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Wydatki te (związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP) należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art.30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się do kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W konsekwencji, wnioskodawca zamierza rozliczyć kwalifikowane dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółkami uzyskane w roku 2022 (od listopada 2022 r.) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółką również w latach następnych (tj. w roku 2023 i dalszych) na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca ma świadomość, że w przypadku zmiany stanu faktycznego w przyszłości, interpretacja wydana na gruncie niniejszego wniosku nie będzie stanowiła dla Niego dalszej ochrony i zajdzie konieczność wystąpienia z nowym wnioskiem.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest/była prowadzona na bieżąco, od początku współpracy ze Spółką (tj. od listopada 2022 r.) i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus według wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez podstawienie odpowiednich wartości pod symbole wzoru.

Prowadzenie ewidencji (o której mowa w art. 30cb ustawy) w sposób bieżący zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w związku z którym Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencji podatkowej.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75. Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że prowadzi prace opisane we wniosku osobiście w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej, i dlatego uczestniczy On we własnych pracach polegających na wytwarzaniu oraz rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania.

Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do tworzonego/rozwijanego oprogramowania przejawia się w tym, że na skutek działań Wnioskodawcy podejmowanych w kierunku tworzenia powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem działalności Wnioskodawcy, są wytworem Jego intelektu. Wnioskodawca co do zasady w każdym przypadku przyjmując zlecenie do realizacji, a polegające na usprawnieniu/ulepszeniu wytworzonego już wcześniej oprogramowania (opisanego we wniosku) zapoznaje się z problemem, analizuje go i wymyśla możliwe, nowe rozwiązania/rozwinięcia, projektuje rozwiązania wstępne, analizuje potencjalne skutki zastosowania, wytwarza nowe funkcjonalności – prototypy, testuje je i następnie przekazuje Klientowi, wdraża do istniejącego oprogramowania. Rozwijając/ulepszając oprogramowanie Wnioskodawca zapoznaje się z istniejącym systemem, bada go pod kątem możliwości stworzenia i zaimplementowania nowych funkcjonalności zgodnych z preferencjami i zapotrzebowaniem Klienta lub też naprawia błędny/zmienia niedziałające funkcjonalności na nowe.

Wnioskodawca tworzy i rozwija/ulepsza platformę dla … . Rozwijana jest aplikacja internetowa i mobilna. Wnioskodawca wytwarza nowe funkcjonalności na potrzeby obu aplikacji, tj. internetowej i mobilnej. Wnioskodawca tworzy nowy kod źródłowy (pakiety kodów, które składają się na nowe funkcjonalności/rozwinięcia/ ulepszenia aplikacji). Wnioskodawca zajmuje się również naprawą błędów, która to polega na usunięciu niepoprawnie działającego kodu i utworzeniu nowego.

Wnioskodawca do wytworzenia ww. funkcjonalności (programów komputerowych) zastosował narzędzia/technologie, takie jak język programowania …i … w stopniu jak najbardziej zaawansowanym, framework … i …, wyszukiwarkę …, bazę danych …, … (narzędzie do …). Na bazie zaawansowanego narzędzia wyszukiwania …, podłączonego do bazy danych klienta, i autorskich algorytmów, aplikacja którą tworzy i rozwija.

Konkurencja Klienta obecnie dalej polega na ręcznej pracy ludzi w agencjach pracy, co jedynie potwierdza innowacyjny charakter stworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę oprogramowania. Wskazane przez Wnioskodawcę technologie i narzędzia w dużej mierze nie występowały wcześniej w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, a na pewno nie w takim stopniu zaawansowania. Wytworzone funkcjonalności zasadniczo odróżniają się od rozwiązań funkcjonujących na rynku, a w zasadzie w ogóle nie są one dostępne.

Tak jak zostało wskazane powyżej, tworzenie i rozwijanie oprogramowania przez Wnioskodawcę jest możliwe na skutek stosowanych przez Niego technologii/narzędzi, takich jak: język programowania … i …, framework … i …, wyszukiwarkę …, bazę danych …, … (narzędzie do …). Wcześniej w praktyce Wnioskodawcy (ani nawet na rynku usług) w ogóle nie występowały takie rozwiązania, jak te wytworzone w efekcie prac opisanych we wniosku. W konsekwencji, jest to rozwiązanie całkowicie nowe dla Wnioskodawcy (a zatem i odróżniające się od wcześniejszej praktyki Wnioskodawcy). Oprogramowanie było tworzone i rozwijane od podstaw przez Wnioskodawcę.

Celem/celami jakie Wnioskodawca postawił/stawia sobie w zakresie poszczególnych tworzonych/rozwijanych/ulepszanych programów komputerowych jest to, aby wytworzyć sprawnie działającą funkcjonalność (lub funkcjonalności), którą zamówił Klient w ramach opisanej we wniosku platformy, w pełni odpowiadającą jego potrzebom, zaprojektowaną i zaimplementowaną stricte pod tego Klienta, odróżniającą się od gotowych rozwiązań na rynku (których na rynku w ogóle nie ma). Wnioskodawca zatem ma z góry ustalony rezultat swoich prac, jakim jest konkretny program komputerowy, który ma działać w konkretny sposób i służyć konkretnym celom/odpowiadać na konkretne zapotrzebowania. Ten produkt jednak ma powstać poprzez zastosowanie nowych technologii i wykorzystania nowo zdobytej wiedzy. Finalnym celem jest wytworzenie innowacyjnego produktu, tj. kompleksowej platformy internetowej i mobilnej, który jest/będzie efektem pracy twórczej, kreatywnej Wnioskodawcy. Aktualnie Wnioskodawca tworzy aplikację typu … służącą do … . Wcześniej, w okresie objętym wnioskiem, celem Wnioskodawcy na wstępie było wytworzenie funkcjonalności (opisanych we wniosku i uzupełnieniu). Każdorazowo platforma (zarówno aplikacja internetowa jak i mobilna) jest nieustannie rozwijana czy też tworzone są jej niezależne moduły (wtyczki).

Wnioskodawca osiągnął te cele/osiąga je w ramach własnych zasobów ludzkich (tj. własnym działaniem), rzeczowych (tj. z wykorzystaniem własnego sprzętu takiego jak: laptop …, zewnętrzny monitor, smartfony … i …, okablowanie, smartfon z systemem …, urządzenia peryferyjne, nośniki danych) i finansowych (Wnioskodawca prowadzi działalność na własny rachunek, pokrywa koszty jej prowadzenia i ponosi ryzyko gospodarcze). Wnioskodawca posiada odpowiednie umiejętności pozwalające Mu na prowadzenie badań, analiz w zleconym projekcie, szukanie rozwiązań, tworzenie prototypów, testowanie programów i następnie ich wdrażanie. Wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe/ulepszone/rozwinięte opisanej we wniosku Platformy stanowiły rozwiązanie problemu/zadania przedstawionego przez Spółkę i stanowiło/będzie stanowiło innowacyjne rozwiązania.

Wnioskodawca prowadzi opisane we wniosku prace w zależności od zapotrzebowania Kontrahenta/Spółki. Gdy Wnioskodawcy zlecany jest projekt, to Strony ustalają wspólnie termin jego realizacji. Mając na uwadze ten termin, Wnioskodawca układa plan prac/harmonogram w poszczególne etapy, które pozwalają Mu na zgromadzenie materiałów, wymyślenie rozwiązania, stworzenie prototypu, testowanie, implementacja. Wynik prac/cel powinien powstać w określonym czasie po przejściu przez Wnioskodawcę rozplanowanych etapów prac, a w szczególności po przetestowaniu nowych prototypowych rozwiązań.

Ustalono z kontrahentem następujące harmonogramy realizowane w okresach:

-listopad 2022 r. – grudzień 2022 r. – powstała funkcjonalność służąca do …,

-styczeń 2023 r. – luty 2023 r. – powstała funkcjonalność …,

-marzec 2023 r. – powstała funkcjonalność do …,

-kwiecień 2023 r. – czerwiec 2023 r. – powstała funkcjonalność do …,

-lipiec 2023 r. – powstało ulepszenie, uproszczenie, odświeżenie widoku …,

-sierpień 2023 r. - styczeń 2024 r. - powstała nowa aplikacja …. Wszystkie przyjęte harmonogramy przez Wnioskodawcę i ustalone z Kontrahentem zostały faktycznie zrealizowane, a w zakresie aplikacji … są realizowane nadal.

Wnioskodawca był/jest specjalistą od języka …, frameworka … i bazy danych …. Natomiast Wnioskodawca miał mało doświadczenia z językiem …, frameworkiem …, i narzędziem do …. W tym zakresie Wnioskodawca musiał się dokształcić, nabyć stosowną wiedzę i ją wykorzystać. Wnioskodawca nie miał wcześniej w ogóle doświadczenia z zaawansowaną wyszukiwarką … .

Wnioskodawca na potrzeby projektu musiał zostać specjalistą w języku programowania … i frameworku …, potrzebnymi do tworzenia nowoczesnej i wydajnej części graficznej aplikacji. Wnioskodawca musiał również nauczyć się obsługiwać i korzystać z zaawansowanej wyszukiwarki … służącej do skutecznego i efektywnego przeszukiwania dużych baz danych.

Wnioskodawca wykorzystuje nowo zdobytą wiedzę o zaawansowanym narzędziu wyszukiwania … do skutecznego i efektywnego przeszukiwania dużych baz danych, które zostało wykorzystane do napisania algorytmów do ulepszenia funkcjonalności do … . Wnioskodawca wykorzystuje również nowo zdobytą wiedzę o frameworku … i języku programowania …, w którym ten framework jest napisany, które służą mu do budowania elastycznych, efektywnych i wydajnych, a przez to nowoczesnych frontendów stron internetowych, czyli graficznej części strony internetowej, którą użytkownik widzi w swojej przeglądarce internetowej.

Wnioskodawca dotychczas pisał proste aplikacje:

-służące do …,

-aplikację dla …,

-aplikację do obsługi …,

-aplikację do monitorowania … .

Nowa platforma (opisana we wniosku) różni się od poprzednich tym, że zostały w niej użyte technologie, takie jak nowoczesny framework … napisany w języku programowania …, oraz zaawansowane narzędzie … do przeszukiwania dużych baz danych. Wnioskodawca wcześniej w swojej praktyce nie używał takich technologii i nie pracował nad tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem tak zaawansowanej i innowacyjnej platformy, jak ta opisana we wniosku.

Na pytanie organu o treści: „Jakie produkty, usługi, procesy oferował Pan dotychczas w swojej działalności?” Wnioskodawca wskazał, że dotychczas pisał:

-aplikację do …,

-aplikację dla …,

-aplikację do obsługi …,

-aplikację do monitorowania ….

Natomiast, przy projekcie opisanym we wniosku Wnioskodawca częściowo wykorzystał posiadaną wiedzę z zakresu języka programowania …, framework …, jednakże wymagało to mimo wszystko dokształcenia się w tych technologiach, gdyż do tworzenia platformy będącej przedmiotem wniosku wymagane było zastosowanie tych technologii w o wiele większym stopniu zaawansowania.

Zaplanowane przedsięwzięcie/przedsięwzięcia Wnioskodawca realizuje/realizował poprzez własne działania kreatywne, był to jego indywidualny, myślowy proces twórczy. Wnioskodawca każdorazowo zapoznawał się z przedstawionym mu problemem, szukał i badał możliwe rozwiązania, wymyślał rozwiązanie, tworzył jego prototyp, wytwarzał rozwiązanie w oparciu o nabywaną wiedzę i nowe technologie, testował rozwiązanie i implementował je. Dodatkowo Wnioskodawca dbał o unikalną strukturę rozwiązania odpowiadającą na konkretne problemy kontrahenta, wpasowującą się w jego system pracy i/lub zarządzania, zoptymalizowaną zarówno pod kątem wydajności, jak i ceny.

Efektem działań podjętych przez wnioskodawcę jest:

-ulepszony system do …,

-utworzenie funkcjonalności do …,

-utworzenie części aplikacji …,

-ulepszona funkcjonalność do … .

Efekty pracy, zawsze odznaczały się/odznaczają się/będą się odznaczały rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

W każdym przypadku - tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania „programu komputerowego”, „oprogramowania” - efekty prac Wnioskodawcy były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługiwały/przysługują/będą przysługiwały osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”, „oprogramowań”.

Poniżej Wnioskodawca wskazuje na bezpośredni i funkcjonalny związek wydatków z działaniami, które traktuje On jako prace rozwojowe, a opisanymi we wniosku:

-ubezpieczenie programisty - stanowi zabezpieczenie na pokrycie ewentualnych szkód/strat wywołanych błędnym działaniem Wnioskodawcy przy pracach opisanych we wniosku. Z racji na charakter prac wykonywanych przez Wnioskodawcę, wykonywanie przez Niego rozwiązań prototypowych, innowacyjnych, niespotykanych dotąd w Jego praktyce gospodarczej jest On w większym stopniu narażony na błędy, za które jako podmiot prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą ponosi pełną odpowiedzialność;

-opony i części do samochodu – są to wydatki niezbędne do zapewnienia Wnioskodawcy dojazdu do Jego siedziby/miejsca odbycia spotkań z klientami (stacjonarnie lub zdalnie) czy do siedziby Klienta, umożliwiające Mu w konsekwencji wytwarzanie opisanego oprogramowania, jak i dojazd na spotkania do Klienta celem omówienia postępów prac i poznania jego preferencji/zapotrzebowanie.

Pytania

1.Czy efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób, mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy opisane przez Wnioskodawcę?

3.Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę, tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku, wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w roku 2022 (od listopada 2022 r.) i w latach następnych (2023 r. i dalsze)?

4.Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko (po uzupełnieniu)

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 1:

Efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego.

W tym miejscu podkreślić należy, iż zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc „programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs czy algorytm w języku programowania. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs" (s. 37, https://www.podatki.gov.pl/pit/wyjasnienia-pit/objasnienia-podatkowe-ip-box/, dostęp: 2.8.2019 r.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego.

Wnioskodawca wytwarza kody źródłowe, interfejsy, algorytmy, w językach programowania składające się na moduły oprogramowania, w których zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania, jak również dokumentację techniczną/ wykonawczą. W konsekwencji, Wnioskodawca wytwarza utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawa pokrewnych, posiada do nich autorskie prawa majątkowe i osobiste (które to autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółkę). Tym samym efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 2:

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy (opisane przez Wnioskodawcę).

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne:

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi i będzie prowadził On działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania będą miały charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę będą obejmowały wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem będą miały charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 3:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym powyżej zdarzeniu odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym możliwe jest zastosowanie przez niego stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w roku 2022 (od listopada 2022 r.) i w latach następnych (2023 r. i dalsze).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskiwał/zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a Wnioskodawca je utracił/utraci, za co otrzymał wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w ostatnich wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach:

-z dnia 12 lipca 2022 r., znak sprawy: 0111-KDIB1-1.4011.106.2022.2.JJ,

-z dnia 12 lipca 2022 r., znak sprawy: 0112-KDWL.4011.428.2022.2.AK,

-z dnia 12 lipca 2022 r., znak sprawy: 0115-KDIT1-4022.117.2022.2.MK,

-z dnia 8 lipca 2022 r., znak sprawy: 0111-KDIB1 -1.4011.118.2022.2.JJ)

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Przedmiotowe części oprogramowania, tj. programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Reasumując, tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe – kody źródłowe stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Zdaniem Wnioskodawcy, przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części, programów komputerowych w ramach współpracy ze Spółką i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOK Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na danego zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej otrzymuje i będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga i będzie osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o czym mowa powyżej.

Stanowisko Wnioskodawcy odnosi się również do współpracy ze Spółką w latach następnych (tj. w 2023 r. i kolejnych), albowiem Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z nią na dotychczasowych, takich samych zasadach.

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 4:

Wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Niego wydatki, takie jak:

1)ubezpieczenie programisty (od szkód IT);

2)opony, części do samochodu,

stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mają/będą miały bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez Niego działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy :

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ostatniej ustawy :

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z opisu sprawy wynika, że tworzy Pan programy komputerowe, w każdym przypadku przyjmując zlecenie do realizacji, a polegające na usprawnieniu/ulepszeniu wytworzonego już wcześniej oprogramowania (opisanego we wniosku) zapoznaje się Pan z problemem, analizuje go i wymyśla możliwe, nowe rozwiązania/rozwinięcia, projektuje rozwiązania wstępne, analizuje potencjalne skutki zastosowania, wytwarza nowe funkcjonalności – prototypy, testuje je i następnie przekazuje Klientowi, wdraża do istniejącego oprogramowania. Rozwijając/ulepszając oprogramowanie zapoznaje się Pan z istniejącym systemem, bada go pod kątem możliwości stworzenia i zaimplementowania nowych funkcjonalności zgodnych z preferencjami i zapotrzebowaniem Klienta lub też naprawia Pan błędy/zmienia niedziałające funkcjonalności na nowe.

W opisie sprawy wskazał Pan przykładowe programy, które Pan wytworzył, tj.;

-funkcjonalność służącą do …,

-przebudował funkcjonalność dla …,

-ulepszoną funkcjonalność do …,

-ulepszoną funkcjonalność do …,

-wiele mniejszych, pojedynczych ulepszeń w innych funkcjonalnościach.

Jednocześnie wskazał Pan, że opisane wyżej prace programistyczne prowadził Pan w okresie od listopada 2022 r. i prowadzi w momencie składania wniosku i będzie prowadził nadal.

Znaczną część wniosku poświęcił Pan na opis dotyczący prac programistycznych i sposobu prowadzenia tych prac.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku). 

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć  – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że efekty Pana samodzielnej działalności są rozwiązaniami nie występującymi dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Pana czynności nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że m.in. w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie Pan wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzona bezpośrednio przez Pana indywidualna działalność na rzecz ww. Spółki obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa Pan nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych. Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem Pana własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Pan wskazuje we wniosku, na podstawie pisemnej umowy realizuje Pan usługi inżynierii oprogramowania typu full-stack. Prowadzona bezpośrednio przez Pana indywidualna działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa Pan nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych. Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem Pana własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie.

Osiąga Pan cele w ramach własnych zasobów ludzkich (tj. własnym działaniem), rzeczowych (tj. z wykorzystaniem własnego sprzętu) i finansowych (prowadzi Pan działalność na własny rachunek, pokrywa koszty jej prowadzenia i ponosi ryzyko gospodarcze). Wnioskodawca posiada odpowiednie umiejętności pozwalające Mu na prowadzenie badań, analiz w zleconym projekcie, szukanie rozwiązań, tworzenie prototypów, testowanie programów i następnie ich wdrażanie.

Do wytworzenia funkcjonalności (programów komputerowych) zastosował Pan narzędzia/technologie, takie jak język programowania … i … w stopniu jak najbardziej zaawansowanym, framework … i …, wyszukiwarkę …, bazę danych …, … (narzędzie do …).

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-tworzy Pan wymienione w opisie programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-wytwarzane przez Pana oprogramowanie, jak również jego nowe funkcjonalności, które mają na celu ulepszenie, stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

-dokonuje Pan odpłatnego przeniesienia wszelkich autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania w zamian za stosowne wynagrodzenie;

-prowadzi Pan na bieżąco od początku współpracy ze Spółką, tj. od listopada 2022 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm.; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Mając powyższe na uwadze, efekt Pana prac, wytwarzany samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego tworzonego przez Pana stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 7 pkt 2 ww. ustawy, poczynając od listopada 2022 r. oraz za lata kolejne, jeżeli nie ulegnie zmianie przedstawiony stan faktyczny.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnikanexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczanyoddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Zatem wydatki, które Pan ponosi lub będzie Pan ponosił na: koszt opon i części do samochodu, przy zachowaniu właściwej proporcji, należy uznać za koszty, o których mowa w lit. a wzoru do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odnosząc się natomiast do kwestii uznania kosztu ubezpieczenia programisty za koszt bezpośrednio związany z kwalifikowanym prawem własności, Organ podatkowy wskazuje, że kierując się treścią art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatku tego nie można uznać za koszt faktycznie poniesiony na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Przepis ten literalnie wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wobec tego, koszt ubezpieczenia programisty nie może stanowić kosztu bezpośrednio związanego z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i nie może być uwzględniony przy obliczaniu wskaźnika nexus.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm., dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).