Interpretacja indywidualna z dnia 30 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.266.2023.1.KK

Czy koszty kar umownych i odszkodowań, które ponosi Wnioskodawca na rzecz podmiotów niepowiązanych w związku z wykonywaną działalnością w zakresie usług budowlanych, wynikających ze zwłoki w wykonaniu umowy, wad trwałych, zniszczenia sprzętu powierzonego Spółce, stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty kar umownych i odszkodowań, które ponoszą Państwo na rzecz podmiotów niepowiązanych w związku z wykonywaną działalnością w zakresie usług budowlanych, wynikających ze zwłoki w wykonaniu umowy, wad trwałych, zniszczenia sprzętu powierzonego Spółce, stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka” lub „Podatnik”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług budowlanych, specjalizuje się w budowie hal przemysłowych dopasowanych do indywidualnych potrzeb klienta. Wnioskodawca realizuje większość inwestycji w systemie […], gdzie krok po kroku przeprowadza dla klienta cały proces inwestycyjny, począwszy od pomocy w znalezieniu działki, poprzez formalności urzędowe i procedurę procesu projektowego, aż po samą budowę i odbiory. Spółka posiada między innymi własne biuro projektowe. Spółka zawiera co do zasady umowy bezpośrednio z inwestorami i występuje w tych umowach w charakterze generalnego wykonawcy. Może się również zdarzyć zawarcie przez Spółkę w charakterze podwykonawcy umowy o świadczenie usług z innym wykonawcą (a nie bezpośrednio z inwestorem). Spółka zatrudnia około 30 pracowników, na stanowiskach pracy: […]. Spółka korzysta również z usług podwykonawców (B2B) w zakresie niemal pełnego wachlarza usług budowlanych, w tym w zakresie: rozbiórki i przygotowania terenu pod budowę, wykonywania instalacji elektrycznych, wodno-kanalizacyjnych i pozostałych instalacji budowlanych, wykonywania robót budowlanych wykończeniowych, pozostałych specjalistycznych robót budowlanych. Wnioskodawcy zdarza się również zlecać podwykonawcom (B2B) usługi doradztwa technicznego, nadzoru nad robotami budowlanymi, usługi projektowe.

Od 1 stycznia 2022r. Spółka rozpoczęła korzystanie z rozliczenia podatku dochodowego w mechanizmie ryczałtu od dochodów spółek (dalej: „estoński CIT). Zdarza się, że Wnioskodawca w związku z zawartymi umowami z kontrahentami - podmiotami niepowiązanymi (z inwestorami lub innymi zleceniodawcami) płaci na rzecz tych kontrahentów kary umowne i odszkodowania, co jest nierozerwalnie związane ze specyfiką prowadzonej działalności związanej z usługami budowlanymi. Kary umowne są powszechnie stosowane w budownictwie, są wpisane w tego typu działalność i Spółka pomimo zachowania należytej staranności przy realizacji zawartych umów, nie jest w stanie ich całkowicie uniknąć, tym bardziej, że działa w dużej mierze poprzez podwykonawców. Spółka nie może sobie pozwolić na niezapłacenie kary umownej, ponieważ wpłynęłoby to negatywnie na relacje z obecnymi kontrahentami, jak również wpłynęłoby na opinię na temat Spółki jako wykonawcy i negatywnie poskutkowałoby w kwestii poszukiwania nowych zleceń w przyszłości. Zapłata kar umownych ma więc na celu osiąganie przychodów, zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów Spółki. Kary umowne ponoszone przez Spółkę są związane najczęściej ze zwłoką w wykonaniu przedmiotu umowy. Opóźnienie w wykonaniu umowy może nastąpić z różnych przyczyn, z czego większość jest niezależna od Wnioskodawcy. Przede wszystkim możliwość wykonania wielu prac budowlanych jest zależna od warunków pogodowych. Tego Spółka nie jest w stanie przewidzieć.

Zdarza się również, że zakupiony przez Spółkę do realizacji umowy materiał nie spełnia deklarowanych przez dostawcę warunków, przez co na pewien czas muszą zostać wstrzymane prace budowlane, aby dostarczyć na budowę prawidłowy materiał, co wiąże się z koniecznością ponownego zamawiania materiału lub wyjaśniania sprawy z niesolidnym dostawcą. Takie sytuacje również powodują przekroczenie terminu wykonania umowy, co nie jest zawinione przez Spółkę. W takim przypadku Spółka występuje z roszczeniem do niesolidnego dostawcy o odszkodowanie, jednak niezależnie od tego, czy i kiedy uzyska to odszkodowanie, Spółka musi zapłacić karę za opóźnienie swojemu kontrahentowi.

Występują również kary umowne za wady trwałe dotyczące montażu różnych elementów, uszkodzenia już istniejących elementów podczas wykonywania kolejnych prac. Spółka otrzymuje również noty obciążeniowe za naprawę zniszczonego sprzętu powierzonego Spółce na budowach, np. rusztowania, systemy szalunkowe. Podczas realizacji prac budowlanych zdarza się, że zostaną uszkodzone różne elementy rusztowania. Wady i uszkodzenia najczęściej są zawinione przez podwykonawców Spółki i w takim przypadku Spółka występuje z roszczeniem do podwykonawców o zapłacenie kary umownej lub odszkodowania w zależności od sytuacji i zapisów umowy z danym podwykonawcą. Niezależnie jednak od tego, czy i kiedy Spółka uzyska tę karę/odszkodowanie od swojego niesolidnego podwykonawcy, Spółka musi zapłacić karę umowną swojemu kontrahentowi.

Pytanie

Czy koszty kar umownych i odszkodowań, które ponosi Wnioskodawca na rzecz podmiotów niepowiązanych w związku z wykonywaną działalnością w zakresie usług budowlanych, wynikających ze zwłoki w wykonaniu umowy, wad trwałych, zniszczenia sprzętu powierzonego Spółce, stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy koszty kar umownych i odszkodowań, które ponosi Wnioskodawca na rzecz podmiotów niepowiązanych w związku z wykonywaną działalnością w zakresie usług budowlanych, wynikających ze zwłoki w wykonaniu umowy, wad trwałych, zniszczenia sprzętu powierzonego Spółce, nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka ponosi na rzecz podmiotów niepowiązanych koszty kar umownych i odszkodowań w związku z wykonywaną działalnością w zakresie usług budowlanych. Wydatki te są ponoszone ściśle w związku i dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wydatki te stanowią bowiem immanentny koszt związany z działalnością budowlaną, która cechuje się wysokim ryzykiem opóźnień oraz potencjalnych wad, jak i uszkodzeń. Obowiązek ponoszenia tego rodzaju kosztów wynika z umów zawartych z odbiorcami usług budowlanych Spółki i służy zabezpieczeniu pozycji kontrahentów Spółki na wypadek niewywiązania się przez Spółkę z uzgodnionych terminów lub na wypadek wystąpienia wad trwałych lub innych zdarzeń losowych. Jak już wskazano w stanie faktycznym, Spółka pomimo zachowania należytej staranności przy realizacji zawartych umów, nie jest w stanie całkowicie uniknąć wystąpienia kar umownych i odszkodowań, po pierwsze ze względu na uzależnienie części prac od warunków atmosferycznych niezależnych od Spółki, a po drugie ze względu na działanie w dużej mierze poprzez podwykonawców. Spółka nie może sobie pozwolić na niezapłacenie kary umownej, ponieważ wpłynęłoby to negatywnie na relacje z obecnymi kontrahentami, jak również wpłynęłoby na opinię na temat Spółki jako wykonawcy i negatywnie poskutkowałoby w kwestii poszukiwania nowych zleceń w przyszłości. Zapłata kar umownych ma więc na celu osiąganie przychodów, zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów Spółki.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy nie budzi wątpliwości, że koszty kar umownych i odszkodowań, które ponosi Spółka na rzecz podmiotów niepowiązanych w związku z wykonywaną działalnością w zakresie usług budowlanych, są ponoszone w związku z działalnością gospodarczą Spółki. W konsekwencji wydatków takich nie można uznać za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”). Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne ze stanowiskiem wyrażonym w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 maja 2023 r., sygn. I SA/Łd 252/23. Wyrok ten odnosi się co prawda do kar umownych ponoszonych przez firmę zajmującą się działalnością przewozową, ale specyfika obu branż pod kątem występowania kar umownych i odszkodowań jest podobna. W obu przypadkach występowanie kar umownych i odszkodowań jest niejako wpisane w charakter działalności i powszechnie praktykowane. Można z całą pewnością powiedzieć, że prowadzenie działalności gospodarczej zarówno przewozowej jak i budowlanej nie jest możliwe bez ponoszenia kosztów kar umownych i odszkodowań. Nie sposób się zgodzić, że wydatki takie mogłyby być uznane za niezwiązane z działalnością gospodarczą (art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT). Sama nazwa „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” stoi w sprzeczności z okolicznościami faktycznymi wskazanymi we wniosku. Zapłata kar umownych i odszkodowań przez Spółkę ma związek tylko i wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie usług budowlanych, tj. z główną działalnością Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy regulujące ryczałt od dochodów spółek wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r., poz. 2123) i weszły w życie z dniem 1 stycznia 2021 r., wprowadzając nowy reżim opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższe przepisy, umieszczone w rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały zmienione ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105, dalej: „ustawa nowelizująca”).

Na podstawie art. 28m ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”, „updop”),

opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1) wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

2) wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

3) wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

4) nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

5) sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

6) wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

W myśl natomiast art. 28n ust. 1 ww. ustawy o CIT,

podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi:

1) suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto;

2) suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku;

3) dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku osiągnięty w miesiącu, w którym nastąpiło łączenie, podział, przekształcenie podmiotów lub wniesienie wkładu niepieniężnego;

4) dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończył opodatkowanie ryczałtem.

5) dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych osiągnięty w roku podatkowym.

Zgodnie natomiast z art. 28t ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,

podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą – do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonano świadczenie.

Ryczałt od dochodów spółek będący alternatywną formą opodatkowania dedykowaną podatnikom podatku CIT, nie posługuje się takimi pojęciami jak koszty uzyskania przychodów czy koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek dokonuje wyliczenia oraz zapłaty podatku w oparciu o przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT jedną z podstaw opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek jest suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku. Ponadto zgodnie z powołanym wyżej art. 28t ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, ryczałt od dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą płatny jest do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonano świadczenie.

Powyższe przepisy świadczą o wysokim stopniu podobieństwa obu przedmiotów opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Potwierdza to również treść Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 r. str. 41 poz. 63, w którym znajduje się informacja, że: „Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków. Przykłady mogą częściowo pokrywać się z tymi, które dotyczą dochodów z tytułu ukrytych zysków (…). Jednak w przypadku wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.”

Powyższy fragment Przewodnika wskazuje, że ustawodawca wprowadzając przepisy o ryczałcie od dochodów spółek zakładał, że niektóre kategorie wydatków i kosztów mogą być rozpatrywane zarówno z perspektywy ukrytych zysków jak i wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą rozpoznawany jest dla celów opodatkowania ryczałtem niezależnie od tego czy podatnik dokona już zapłaty za usługę czy towar. Wszystkie dochody wymienione w art. 28m ust. 1 pkt 2, 3 i 6 ustawy o CIT związane są bezpośrednio z zasadami sporządzania wyniku finansowego. W związku z powyższym, nawet jeśli podatnik nie dokona zapłaty za towar czy usługę, ale zaksięguje daną operację gospodarczą obciążającą wynik finansowy netto (m.in. zapisy księgowe na kontach zespołu 4, 5 i 7), to w takiej sytuacji dojdzie do powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Dochód z tego tytułu, zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT ustala się w miesiącu wykonania danego świadczenia lub dokonania wypłaty lub wydatku.

Zgodnie z ww. objaśnieniami podatkowymi z 23 grudnia 2021 r. „za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą będą uznane publicznoprawne wydatki o charakterze sankcyjnym, np. kary, grzywny czy odsetki od nieterminowego uregulowania zobowiązania podatkowego. Takie wydatki oprócz tego, że mają charakter sankcyjny, nie są również poniesione w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów jak również ich ponoszenie nie jest podstawa prowadzenia działalności gospodarczej.”

Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Sposób kwalifikacji dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje podatnik. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter.

W związku z powyższym koszty, które nie służą realizacji podstawowego celu prowadzonej działalności gospodarczej jakim jest osiąganie zysków, lecz są efektem ubocznym działań zmierzających do osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów (np. niektóre z kosztów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT), mogą być uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług budowlanych, specjalizuje się w budowie hal przemysłowych dopasowanych do indywidualnych potrzeb klienta.

Od 1 stycznia 2022r. Spółka rozpoczęła korzystanie z rozliczenia podatku dochodowego w mechanizmie ryczałtu od dochodów spółek (estoński CIT). Zdarza się, że Spółka w związku z zawartymi umowami z kontrahentami - podmiotami niepowiązanymi (z inwestorami lub innymi zleceniodawcami) płaci na rzecz tych kontrahentów kary umowne i odszkodowania. Spółka pomimo zachowania należytej staranności przy realizacji zawartych umów, nie jest w stanie ich całkowicie uniknąć, tym bardziej, że działa w dużej mierze poprzez podwykonawców. Kary umowne ponoszone przez Spółkę są związane najczęściej ze zwłoką w wykonaniu przedmiotu umowy. Opóźnienie w wykonaniu umowy może nastąpić z różnych przyczyn, z czego większość jest niezależna od Spółki. Przede wszystkim możliwość wykonania wielu prac budowlanych jest zależna od warunków pogodowych.

Zdarza się również, że zakupiony przez Spółkę do realizacji umowy materiał nie spełnia deklarowanych przez dostawcę warunków, przez co na pewien czas muszą zostać wstrzymane prace budowlane, aby dostarczyć na budowę prawidłowy materiał, co wiąże się z koniecznością ponownego zamawiania materiału lub wyjaśniania sprawy z niesolidnym dostawcą. Takie sytuacje również powodują przekroczenie terminu wykonania umowy, co nie jest zawinione przez Spółkę. W takim przypadku Spółka występuje z roszczeniem do niesolidnego dostawcy o odszkodowanie, jednak niezależnie od tego, czy i kiedy uzyska to odszkodowanie, Spółka musi zapłacić karę za opóźnienie swojemu kontrahentowi.

Występują również kary umowne za wady trwałe dotyczące montażu różnych elementów, uszkodzenia już istniejących elementów podczas wykonywania kolejnych prac. Spółka otrzymuje również noty obciążeniowe za naprawę zniszczonego sprzętu powierzonego Spółce na budowach, np. rusztowania, systemy szalunkowe. Podczas realizacji prac budowlanych zdarza się, że zostaną uszkodzone różne elementy rusztowania. Wady i uszkodzenia najczęściej są zawinione przez podwykonawców Spółki i w takim przypadku Spółka występuje z roszczeniem do podwykonawców o zapłacenie kary umownej lub odszkodowania w zależności od sytuacji i zapisów umowy z danym podwykonawcą. Niezależnie jednak od tego, czy i kiedy Spółka uzyska tę karę/odszkodowanie od swojego niesolidnego podwykonawcy, Spółka musi zapłacić karę umowną swojemu kontrahentowi.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia czy koszty kar umownych i odszkodowań, które ponoszą Państwo na rzecz podmiotów niepowiązanych w związku z wykonywaną działalnością w zakresie usług budowlanych, wynikających ze zwłoki w wykonaniu umowy, wad trwałych, zniszczenia sprzętu powierzonego Spółce, stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości ponownie zauważyć należy, że prowadzenie działalności wiąże się z ponoszeniem wydatków, ale nie każdy z tych wydatków jest związany z działalnością gospodarczą, która jest ukierunkowana na osiągnięcie przychodu. Zatem, nie każdy wydatek ma na celu osiągnięcie przychodów, a część ponoszonych wydatków wynika z „negatywnych” działań podatnika i takie wydatki powinny być uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz dokonaną wykładnię przepisów stwierdzić należy, że koszty kar umownych i odszkodowań które ponoszą Państwo na rzecz podmiotów niepowiązanych w związku z wykonywaną działalnością w zakresie usług budowlanych, wynikających ze zwłoki w wykonaniu umowy, wad trwałych, zniszczenia sprzętu powierzonego Państwu należy uznać za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Niewątpliwie, powyższe wydatki mają bowiem charakter sankcyjny i nie są wydatkami, które są ponoszone w toku prawidłowo i zgodnie z przepisami prawa prowadzoną działalnością. Wydatki, o których mowa powyżej wynikają z zaniedbań, bądź naruszeń obowiązujących przepisów prawa lub zawartych umów, zatem takie wydatki nie są ukierunkowane na osiągnięcie przez Państwa przychodu.

W związku z powyższym, koszty „kar umownych i odszkodowań”, ponoszone przez Państwa na rzecz podmiotów niepowiązanych, będą stanowiły wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą Spółki i tym samym będą podlegały opodatkowaniu Ryczałem od dochodów spółek po Państwa stronie.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dzień zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego […]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).