Interpretacja indywidualna z dnia 30 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.405.2023.2.OS

Wyłączenia transakcji zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wyłączenia transakcji zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 sierpnia 2023 r. (wpływ 28 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką jawną z siedzibą na terytorium RP oraz czynnym podatnikiem VAT. Jako główny przedmiot działalności Wnioskodawcy w KRS wskazano sprzedaż detaliczną paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw (PKD 47.30.Z.). Wnioskodawca prowadził i nadal prowadzi Księgę Przychodów i Rozchodów (Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych). Wnioskodawca jest właścicielem dwóch nieruchomości położonej przy ul. … w …, stanowiącej działki nr … i … o łącznej pow. 0,3614 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr ... Ponadto Wnioskodawca jest właścicielem działki drogowej o numerze …, przebiegającej między działkami o numerach … i ...

Działka nr …(pow. 2.708 m²) zabudowana jest budynkiem stacji paliw z wiatą o powierzchni zabudowy 245 m² i powierzchni użytkowej 78 m². Na wyposażenie wskazanej stacji paliw składają się m.in. następujące urządzenia:

‒dwa dystrybutory … monobloki (8 węży GHM-I 8/4 i 6 węży GHM-I 6/4);

‒jeden dystrybutor … 120 szybkiego nalewu;

‒zestaw tankowania LPG w postaci: dwóch zbiorników o pojemności 4850 l, agregatu pompowego, dystrybutora oraz instalacji;

‒jeden zbiornik paliwa z oprzyrządowaniem pojemności 50 m³ podzielony komorami 20/20/10 m³ wraz z instalacją paliwową.

Wskazane zabudowania i urządzenia położone na działce nr … stanowią funkcjonalną całość gospodarczą działającą jako stacja paliw. Ze stacji korzystają głównie klienci detaliczni. Z kolei działka nr … zabudowana jest pawilonem handlowo-usługowym oraz budynkiem sklepu z akumulatorami.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności na tych powierzchniach – są one wynajmowane i to najemcy prowadzą działalność w tych obiektach.

Przed 2022 rokiem wskazana powyżej stacja paliw była prowadzona przez Wnioskodawcę. W tym celu Wnioskodawca zatrudniał osoby obsługujące stację oraz prowadził jej księgowość. Przychody Wnioskodawcy w tym czasie pochodziły przede wszystkim ze sprzedaży paliwa (oraz produktów dodatkowych - akcesoriów sklepiku na stacji paliw). Dodatkowo Wnioskodawca osiągał w tym czasie także dochody z najmu lokali w pawilonie położonym na działce nr ...

W dniu 18 lipca 2022 roku Wnioskodawca podpisał umowę dzierżawy stacji paliw jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Umowa została podpisana w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. Od dnia podpisania umowy prowadzenie stacji paliw przejęła spółka … sp. z o.o. Dzierżawca ponosi wszelkie koszty utrzymania stacji, ale też uzyskuje wszelkie przychody związane z jej prowadzeniem. Z tytułu dzierżawy, Wnioskodawca otrzymuje comiesięczny czynsz. Obecnie, na dzień złożenia wniosku, Wnioskodawca uzyskuje już wyłącznie dochody z czynszu najmu (a więc dochody pasywne) i nie prowadzi aktywnej działalności gospodarczej w innym zakresie. Umowa dzierżawy stacji paliw została zawarta na czas oznaczony, do dnia 31 grudnia 2024 roku.

Umowa przewiduje przy tym, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do sprzedaży całego przedsiębiorstwa na rzecz dzierżawcy (a więc dzierżawionej stacji paliw oraz dodatkowo pawilonu handlowo-usługowego) za kwotę 2.4 mln zł. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży całego swojego przedsiębiorstwa zgodnie z umową dzierżawy w 2024 roku. Umowa sprzedaży będzie obejmowała wszystkie składniki majątku Wnioskodawcy.

Składniki te (o charakterze materialnym i niematerialnym) będą stanowiły zorganizowany zespół przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Umowa będzie wskazywała, że jej przedmiotem jest przeniesienie własności przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, stanowiące zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujących składniki w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, w szczególności:

a)prawo własności ww. nieruchomości;

b)środki trwałe i wyposażenie, których wykaz będzie stanowił załącznik do umowy;

c)wierzytelności Wnioskodawcy;

d)prawa wynikające z umów handlowych zawartych przez Wnioskodawcę, w szczególności umów najmu;

e)gotówka znajdująca się na rachunku bankowym Wnioskodawcy;

f)tajemnice przedsiębiorstwa Wnioskodawcy;

g)księgi i dokumenty Wnioskodawcy związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, w szczególności deklaracje, zeznania, ewidencje i dokumenty źródłowe.

W umowie zostanie określone także, że z dniem wydania przedsiębiorstwa na kupującego przechodzą wszystkie zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a także korzyści i ciężary. Kupujący oświadczy, że na zasadzie art. 392 Kodeksu cywilnego zwolni sprzedawcę z obowiązku świadczenia w przypadku kierowania do niego roszczeń związanych z przedsiębiorstwem. Nabywca nie będzie podmiotem powiązanym (osobowo lub kapitałowo) z Wnioskodawcą, a warunki transakcji zostały przez strony uzgodnione wskutek negocjacji.

Po dokonanej sprzedaży całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (a co za tym idzie całego jego majątku), Wnioskodawca zostanie rozwiązany, a wspólnicy podzielą się jego majątkiem. Nabywca przedsiębiorstwa będzie w stanie prowadzić za jego pomocą działalność gospodarczą bez żadnych istotnych zmian w samym przedsiębiorstwie. W szczególności, nie będzie konieczne wyposażanie stacji paliw w dodatkowe składniki majątkowe.

Nabywca przedsiębiorstwa obecnie prowadzi sieć stacji paliw i przedsiębiorstwo Wnioskodawcy zostanie włączone w skład tej sieci jako kolejna placówka. Nabywca nie będzie podmiotem powiązanym (osobowo lub kapitałowo) z Wnioskodawcą, a warunki transakcji zostały przez strony uzgodnione wskutek negocjacji. Po dokonanej sprzedaży całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (a co za tym idzie całego jego majątku), Wnioskodawca zostanie rozwiązany przez wspólników, którzy podzielą się jego majątkiem. Nabywca przedsiębiorstwa będzie w stanie prowadzić za jego pomocą działalność gospodarczą bez żadnych istotnych zmian w samym przedsiębiorstwie. W szczególności, nie będzie konieczne łączenie przedsiębiorstwa z innym przedsiębiorstwem i wyposażanie go w dodatkowe składniki majątkowe.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

1. Tak, nabywca w oparciu o nabyty majątek służący do prowadzenia działalności, będzie kontynuował działalność gospodarczą w takim samym zakresie w jakim działalność była prowadzona przez Spółkę (czyli prowadzenie stacji paliw oraz najem powierzchni użytkowej). Z perspektywy klientów/kontrahentów przedsiębiorstwa nie zmieni się nic poza jego właścicielem.
2. Nabywca będzie kontynuował w sposób trwały działalność prowadzoną wcześniej przez Spółkę (stacja paliw) i nie zostanie ona zmieniona na inny rodzaj działalności. Jak już wskazano, nabywca prowadzi sieć stacji paliw i nabywane przedsiębiorstwo zostanie włączone do tej sieci.
3. W zasadzie jedynym majątkiem Spółki pozostałym po opisanej transakcji zbycia przedsiębiorstwa będą pieniądze, stanowiące cenę sprzedaży przedsiębiorstwa. Zatem tak jak wskazano cały majątek opuści Spółkę (drogę sprzedaży), ale w zamian za to do Spółki wejdzie nowy majątek - pieniądze. Podział majątku nastąpi wg udziału wspólników Spółki w zyskach i stratach - tj. 50/50. Wskazane pieniądze nie mają wpływu na planowaną przez Spółkę transakcję zbycia przedsiębiorstwa, ale wynikają z tej transakcji (stanowią cenę sprzedaży).

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zbycie przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zbycie przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z art. 6 pkt 1 u.p.t.u., przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Oznacza to, że tego typu transakcje w ogóle nie stanowią przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa.

Zgodnie z ogólnie przyjętym poglądem na potrzeby jest ustawy należy posługiwać się definicją przedsiębiorstwa zawartą w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 55¹ k.c. przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jak słusznie wskazał NSA w wyroku z dnia 13 grudnia 2022 r., sygn. III FSK 1346/21: „W ustawie o podatku od towarów i usług nie istnieje legalna definicja zbycia przedsiębiorstwa. Czynnikiem "konstytuującym" przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa, jako pewną całość (zespół). Występowanie elementu organizacji pozwala odróżnić przedsiębiorstwo od majątku, gdyż ten ostatni jest przedmiotem organizacji i stanowi jedynie zbiór elementów wchodzących w skład zorganizowanej całości, jaką jest przedsiębiorstwo. Ważne jest więc, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.”

W niniejszej sprawie wskazane warunki są spełnione. Majątek Wnioskodawcy ma bowiem charakter zorganizowany i stanowi całość gospodarczą, którą umożliwia całkowicie samodzielne działanie na rynku. Przejawia się to już „na pierwszy rzut oka” i jest jasna dla każdego klienta stacji paliw. Jest to bowiem majątek, który de facto działa jako samodzielna „firma” – kompletna stacja paliw, z której mogą korzystać klienci kupując paliwo.

Takie stanowisko w podobnej sprawie potwierdził NSA wyrokiem z dnia z dnia 6 maja 2021 r., sygn. I FSK 646/18, gdzie słusznie wskazano: „decydujące znaczenie przy określaniu zakresu przedmiotowego omawianego wyłączenia z opodatkowania transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ma element funkcjonalny - możliwość realizowania określonych zadań gospodarczych. Ta natomiast konstatacja prowadzi do wniosku, że wyłączenie spod działania ustawy o VAT dotyczy także takiej części majątku, której przydatność do prowadzenia działalności gospodarczej wynika nie tyle z rodzaju składających się na nią elementów, ile z wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego (…) strona skarżąca prowadzi działalność gospodarczą przy pomocy nabytych składników majątkowych m.in. w takim samym zakresie i charakterze, co właściciel dotychczasowy. Działalność ta jest prowadzona na bazie środków przekazanych przez zbywcę. Ponadto kontynuacja przez skarżącą efektywnej działalności gospodarczej wskazuje, że stan techniczny nabytych składników umożliwiał wykorzystanie go w pełnym zakresie, bez ponoszenia nadzwyczajnych kosztów zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem. (…) w oparciu o nabyty zakład możliwe było natychmiastowe kontynuowanie przez skarżącą działalności gospodarczej (wcześniej prowadzonej w zakresie handlu paliwami w oparciu o zawartą umowę dzierżawy stacji paliw)”.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że własne stanowisko Wnioskodawcy nie ulega zmianie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 2 pkt 22 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej „Kodeks cywilny”, zgodnie z którym:

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego:

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ k.c. określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Aby zatem, w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników mógł zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej – musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Transakcja mająca za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce jedynie wówczas, gdy wymienione w art. 55¹ Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), zostaną przekazane nabywcy. Należy podkreślić, że na gruncie przytaczanego przepisu, istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy elementy te nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym wypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), stwierdził, że: „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów”.

W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa (lub jego niezależnej części), w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo (lub jego część) zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów, zasobów, jeśli istnieją.

Sformułowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy w aspekcie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów, który jest przedmiotem zbycia, pozwala na prowadzenie i służy w sposób trwały prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej nabywcy, realizowanej uprzednio w przedsiębiorstwie zbywcy.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa należy rozumieć jako sytuację, w której nabywca w związku z dokonanym nabyciem nadal prowadzi przedsiębiorstwo. Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że zamierzają Państwo dokonać sprzedaży całego przedsiębiorstwa na rzecz dzierżawcy (a więc dzierżawionej stacji paliw oraz dodatkowo pawilonu handlowo-usługowego) w 2024 roku. Umowa sprzedaży będzie obejmowała wszystkie Państwa składniki majątku. W skład ww. majątku wchodzi działka zabudowana jest budynkiem stacji paliw z wiatą. Wskazane zabudowania i urządzenia położone na działce stanowią funkcjonalną całość gospodarczą działającą jako stacja paliw. Druga z działek zabudowana jest pawilonem handlowo-usługowym oraz budynkiem sklepu z akumulatorami. Przed 2022 rokiem wskazana powyżej stacja paliw była prowadzona przez Państwa. W dniu 18 lipca 2022 roku podpisali Państwo umowę dzierżawy stacji paliw jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Umowa dzierżawy stacji paliw została zawarta na czas oznaczony, do dnia 31 grudnia 2024 roku.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii wyłączenia transakcji zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak Państwo wskazali w opisie sprawy, przedmiotem dostawy będzie zorganizowany zespół przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Umowa sprzedaży będzie wskazywała, że jej przedmiotem jest przeniesienie własności przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, stanowiące zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujących składniki w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, w szczególności:

a)prawo własności ww. nieruchomości;

b)środki trwałe i wyposażenie, których wykaz będzie stanowił załącznik do umowy;

c)Państwa wierzytelności;

d)prawa wynikające z umów handlowych zawartych przez Państwa, w szczególności umów najmu;

e)gotówka znajdująca się na Państwa rachunku bankowym;

f)tajemnice Państwa przedsiębiorstwa;

g)księgi i dokumenty Państwa związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, w szczególności deklaracje, zeznania, ewidencje i dokumenty źródłowe.

W umowie zostanie określone także, że z dniem wydania przedsiębiorstwa na kupującego przechodzą wszystkie zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a także korzyści i ciężary.

Nabywca przedsiębiorstwa będzie w stanie prowadzić za jego pomocą działalność gospodarczą bez żadnych istotnych zmian w samym przedsiębiorstwie. W szczególności, nie będzie konieczne wyposażanie stacji paliw w dodatkowe składniki majątkowe oraz nie będzie konieczne łączenie przedsiębiorstwa z innym przedsiębiorstwem i wyposażanie go w dodatkowe składniki majątkowe.

Nabywca przedsiębiorstwa obecnie prowadzi sieć stacji paliw i Państwa przedsiębiorstwo zostanie włączone w skład tej sieci jako kolejna placówka. Nabywca w oparciu o nabyty majątek służący do prowadzenia działalności, będzie kontynuował działalność gospodarczą w takim samym zakresie w jakim działalność była prowadzona przez Spółkę (czyli prowadzenie stacji paliw oraz najem powierzchni użytkowej). Z perspektywy klientów/kontrahentów przedsiębiorstwa nie zmieni się nic poza jego właścicielem. Nabywca będzie kontynuował w sposób trwały działalność prowadzoną wcześniej przez Spółkę (stacja paliw) i nie zostanie ona zmieniona na inny rodzaj działalności. Jedynym majątkiem Spółki pozostałym po opisanej transakcji zbycia przedsiębiorstwa będą pieniądze, stanowiące cenę sprzedaży przedsiębiorstwa.

Podane przez Państwa okoliczności sprawy prowadzą do wniosku, że przedmiotem dostawy będzie przedsiębiorstwo spełniające wymogi określone w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Kupujący, przy wykorzystaniu nabytego od Państwa majątku, będzie kontynuował w pełnym zakresie działalność prowadzoną przez Państwa Spółkę, natomiast Państwa spółka zostanie rozwiązana.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w rozpatrywanym przypadku zostaną spełnione wszystkie przesłanki do uznania zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, wchodzących w skład prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, a mających być przedmiotem planowanej transakcji, za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Zatem, planowana przez Państwa sprzedaż składników materialnych i niematerialnych będzie stanowić transakcję zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy oraz na tej podstawie będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).