Interpretacja indywidualna z dnia 29 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.46.2023.2.MJ

Opodatkowanie w Polsce emerytury otrzymywanej z Hiszpanii.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 9 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury z Hiszpanii.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 sierpnia 2023 r. (data wpływu 9 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan obywatelem Polski mieszkającym zarówno w Polsce jak i w Hiszpanii. Przebywając kilkanaście lat w Hiszpanii uzyskał Pan prawo do hiszpańskiej emerytury. Oprócz hiszpańskiej emerytury uzyskał Pan także prawo do polskiej emerytury wypłacanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W roku 2022 uzyskał Pan także dochody w Polsce z działalności wykonywanej osobiście. Hiszpańska emerytura wpływa na konto bankowe w Hiszpanii i zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Krajowy Instytut Ubezpieczeń Społecznych w Hiszpanii urząd ten potrącił podatek dochodowy od wyżej wymienionego świadczenia. Sporządzając rozliczenie roczne, został Pan poinformowany przez urzędnika, że musi Pan wypełnić PIT-36, gdzie w poz. 96 musi wykazać emeryturę krajową, w poz. 115 dochody z działalności wykonywanej osobiście, a w poz. 140 emeryturę zagraniczną z Hiszpanii oraz obliczyć podatek i należne zaliczki w części Q deklaracji po kursie średnim NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Ponadto został Pan poinformowany, że zaliczki takie powinien wpłacać samodzielnie przez cały rok podatkowy w terminie do 20-tego następnego miesiąca po uzyskaniu zagranicznego przychodu czyli hiszpańskiej emerytury.

Ponadto posiada Pan również obywatelstwo hiszpańskie.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Wniosek dotyczy roku podatkowego 2022.

W roku 2022 tak jak w poprzednich latach Pana stałym miejscem zamieszkania dla celów podatkowych była Hiszpania, gdzie posiada Pan centrum interesów osobistych (ośrodek interesów życiowych).

Na terytorium Polski nie przebywał Pan dłużej niż 183 dni.

Hiszpania traktowała i traktuje Pana nadal jako rezydenta podatkowego.

Nie posiada Pan certyfikatu rezydencji.

Emeryturę z Hiszpanii otrzymuje Pan z tytułu usług świadczonych przez wiele lat na rzecz Hiszpanii, gdzie odprowadzane są z jej tytułu jak i z wcześniejszej pracy podatki.

Pytanie

Czy od emerytury zagranicznej, którą otrzymuje Pan z Hiszpanii zgodnie z Umową między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisaną w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r. powinien Pan płacić także podatek w Polsce i wykazywać ją w rozliczeniu rocznym PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem na podstawie Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r., a w szczególności jej art. 18 podatek od hiszpańskiej emerytury został już raz pobrany i przychody te nie powinny być wykazywane w rozliczeniu rocznym PIT i ponownie opodatkowane w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jak wynika z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Według art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.

Natomiast osoby, które nie mają miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce (nierezydenci), podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy) z uwzględnieniem przepisów właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym w 2022 r. – wynika, że:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

8)niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.

Katalog dochodów (przychodów) wymienionych w cytowanym wyżej art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest katalogiem zamkniętym; wymienia jedynie przykładowe, najczęściej podejmowane czynności służące uzyskaniu przychodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tak więc ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że przebywając kilkanaście lat w Hiszpanii uzyskał Pan prawo do hiszpańskiej emerytury. Hiszpańska emerytura wpływa na konto bankowe w Hiszpanii i zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Krajowy Instytut Ubezpieczeń Społecznych w Hiszpanii urząd ten potrącił podatek dochodowy od wyżej wymienionego świadczenia. Emeryturę z Hiszpanii otrzymuje Pan z tytułu usług świadczonych przez wiele lat na rzecz Hiszpanii, gdzie odprowadzane są z jej tytułu jak i z wcześniejszej pracy podatki.

Jest Pan obywatelem zarówno Polski, jak i Hiszpanii. W roku 2022 tak jak w poprzednich latach Pana stałym miejscem zamieszkania dla celów podatkowych była Hiszpania, gdzie posiada Pan centrum interesów osobistych (ośrodek interesów życiowych). Na terytorium Polski nie przebywał Pan dłużej niż 183 dni. Hiszpania traktowała i traktuje Pana nadal jako rezydenta podatkowego. Nie posiada Pan certyfikatu rezydencji.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Pana stan faktyczny oraz ww. przepisy, należy stwierdzić, że emerytura z Hiszpanii otrzymywana przez Pana w 2022 r. nie podlegała opodatkowaniu w Polsce, gdyż, zgodnie z informacją wskazaną we wniosku, Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajdowało się w Hiszpanii. Jako nierezydent posiada Pan w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, tj. podlega Pan opodatkowaniu jedynie od dochodów uzyskanych na terytorium Polski.

W przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do otrzymywanej przez Pana emerytury z Hiszpanii, nie będzie miała zastosowania Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 17 poz. 127), zmodyfikowana przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369). W przedmiotowej sytuacji nie dochodzi bowiem do podwójnego opodatkowania tego dochodu.

Zatem, należy zgodzić się z Pana stanowiskiem, iż emerytura hiszpańska nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Przedstawione we wniosku stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego należało jednak ocenić jakonieprawidłowe, gdyż jako jego podstawę przyjął Pan ww. umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, która – jak wykazano – nie ma do tego dochodu zastosowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

W przedmiotowej interpretacji nie dokonano ustalenia Pana miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji podatkowej), gdyż informacja ta jest elementem przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Przedmiotem interpretacji jest wyłącznie rozstrzygnięcie, czy otrzymywana przez Pana emerytura z Hiszpanii podlega opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).