Interpretacja indywidualna z dnia 21 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.262.2023.2.AW

Sprzedaż kruszarki lub przesiewacza nie stanowi działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, pozbawiającej prawa do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie uznania, czy prowadzona działalność stanowi działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 lipca 2023 r. (data wpływu 2 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Prowadzi Pan działalność gospodarczą pod firmą A., której głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż hurtowa maszyn wykorzystywanych w górnictwie, budownictwie oraz inżynierii lądowej i wodnej (PKD 46.63.Z). Od 1 stycznia 2023 roku rozlicza się Pan z działalności ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, uregulowanym w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W skład majątku przedsiębiorstwa wchodzą między innymi:

•KRUSZARKA (...);

•KRUSZARKA (...);

•PRZESIEWACZ (...);

•PRZESIEWACZ (...);

•PRZESIEWACZ (...).

Są to maszyny przemysłowe, z czego kruszarki służą do rozdrabniania materiałów kopalnianych, kruszenia skał bądź gruzu budowlanego, natomiast przesiewacze do oddzielania od siebie materiałów różnej wielkości. Wspomniane maszyny nabył i zaewidencjonował Pan jako towary handlowe – z przeznaczeniem do sprzedaży w stanie nieprzetworzonym. Nie stanowią one środków trwałych przedsiębiorstwa.

Zamierza Pan sprzedać wspomniane kruszarki oraz przesiewacze na własny rachunek, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Uzupełnienie

Kruszarki i przesiewacze nie są dodatkowym, opcjonalnym wyposażeniem innych pojazdów mechanicznych.

Kruszarki i przesiewacze przemysłowe są pojedynczym elementem majątku trwałego, spełniającym określone funkcje – samodzielnie kruszą i przesiewają materiał poddany obróbce, przy czym materiał ten musi być do nich wsypywany (ładowany) przez inne maszyny, tj. koparki albo ładowarki.

Kruszarki i przesiewacze nie zwiększają funkcjonalności innych pojazdów mechanicznych i nie poprawiają ich działania, jak również nie zwiększają uniwersalności i wykorzystania innego pojazdu mechanicznego.

Kruszarki i przesiewacze (maszyny na gąsienicach, które znajdują się w Pana posiadaniu) transportuje się za pomocą naczep niskopodwoziowych, podpiętych pod ciągnik siodłowy. Ciągnik siodłowy i naczepa nie są wykorzystywane do pracy kruszarek i przesiewaczy.

Maszyny tożsame lub zbliżone rodzajowo będą samodzielnie wykonywały swoją funkcję, bez potrzeby korzystania z innego pojazdu mechanicznego oraz bez wpływu na uniwersalność i wykorzystanie tego pojazdu.

Pytanie

1.Czy sprzedaż posiadanych już przez Pana maszyn wymienionych w opisie „stanu faktycznego” (kruszarki oraz przesiewaczy przemysłowych) stanowić będzie działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, pozbawiającą Pana prawa do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych?

2.Czy zakup przez Pana w przyszłości maszyn tożsamych lub zbliżonych rodzajowo do maszyn wymienionych w opisie „stanu faktycznego” oraz ich dalsza sprzedaż w stanie nieprzetworzonym stanowić będzie działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, pozbawiającą Pana prawa do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, sprzedaż maszyn wymienionych w opisie „stanu faktycznego” lub maszyn zbliżonych do nich rodzajowo, nie będzie stanowić działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, pozbawiającej Pana prawa do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „pojazd mechaniczny”. Jak jednak wskazuje się w literaturze przedmiotu, do odkodowania tego pojęcia posługiwać się należy definicją normatywną określoną w Klasyfikacji Środków Trwałych (tak: S. Bogucki, A. Cudak, A. Wrzesińska-Nowacka [w:] S. Bogucki, A. Cudak, A. Wrzesińska-Nowacka, Ryczałt odprzychodów ewidencjonowanych. Komentarz, wyd. III, Warszawa 2023, art. 8.; A. Bartosiewicz, R. Kubacki [w:] A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Komentarz, Warszawa 2011, art. 8.)

Pojazdami mechanicznymi będą więc (podgrupa 74 KŚT).:

1.motocykle, przyczepy i wózki motocyklowe,

2.samochody osobowe,

3.samochody ciężarowe,

4.samochody specjalne,

5.autobusy i autokary,

6.trolejbusy i samochody o napędzie elektrycznym,

7.ciągniki,

8.naczepy,

9.przyczepy.

Niewątpliwie kruszarki oraz przesiewacze nie są pojazdami mechanicznymi – nie służą one do przemieszczania się i nie podlegają rejestracji jako pojazdy mechaniczne. Rozważyć więc należy, czy można je zakwalifikować jako części lub akcesoria do pojazdów mechanicznych.

Zgodnie z treścią Współczesnego słownika języka polskiego pod redakcją Bogusława Dunaja, Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007:

•akcesoria – to dodatkowe, uzupełniające, mniej ważne części czegoś, dodatkowe składniki, wyposażenie potrzebne do wykorzystania czegoś (tom I, str. 9);

•część – to element jakiejś całości, fragment czegoś dający się wydzielić lub wydzielony, jakaś ilość spośród takich samych elementów tworzących całość, odcinek, kawałek czegoś, ułamek, cząstka, samodzielny przedmiot mogący (wraz z innymi) wejść w skład większej całości (tom I, str. 236).

W Pana ocenie, kruszarki oraz przesiewacze nie mogą być uznane za części lub akcesoria do pojazdów mechanicznych – nie są one bowiem elementem pojazdu mechanicznego, lecz samodzielną maszyną, zdatną do wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem niezależnie od pojazdu mechanicznego. Nie są także wyposażeniem lub uzupełnieniem pojazdu mechanicznego – ewentualne podłączenie ich do pojazdu mechanicznego odbywa się wyłącznie na potrzeby ich transportu (nie posiadają one funkcji przemieszczania się).

Mając na względzie powyższe, uważa Pan, że sprzedaż kruszarek oraz przesiewaczy przemysłowych nie stanowi działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych i tym samym nie pozbawia Pana prawa do opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.):

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 tej ustawy:

Podkreślić należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od spełnienia warunków wymienionych w art. 6 ww. ustawy oraz od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 tej ustawy.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 i 2 tej ustawy:

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przewiduje również wyłączenia z tej formy opodatkowania.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy:

Ponadto w art. 8 ust. 2 ww. ustawy wskazano:

Jak wynika z treści przepisu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f tej ustawy wyłączone z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych są przychody osiągane z działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują użytych w przepisie art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f pojęć „części” , „akcesoria do pojazdów mechanicznych” i „pojazd mechaniczny”. Jednakże brak podatkowej definicji tych pojęć nie oznacza dowolności co do ich zakresu znaczeniowego. Dlatego zasadne jest powołanie się na znaczenie słownikowe tych pojęć.

Zgodnie z internetową wersją encyklopedii PWN:

•pojazd mechaniczny – jest to pojazd wyposażony w silnik, zdolny do samodzielnego poruszania się po trasach lądowych (np. po torach kol., drogach publicznych); rozróżnia się pojazdy mechaniczne szynowe oraz bezszynowe pojazdy drogowe; do pojazdów mechanicznych bezszynowych należą: samochody (w tym autobusy), trolejbusy, ciągniki, motocykle i pojazdy specjalne (np. czołgi, działa samobieżne, ratraki);

•kruszarka, łamacz – maszyna do wstępnego rozdrabniania kruchych materiałów (np. kamieni, rudy, gruzu); rodzaje: szczękowa (zgniatanie szczękami), stożkowa (rozdrabnianie między 2 stożkami), walcowa, zębata;

•przesiewacz, arfa – urządzenie roln. służące do czyszczenia lub sortowania nasion; składa się z jednego lub zestawu kilku sit, w których kształt i wymiary otworów są dobierane w zależności od rodzaju mieszaniny ziarnistej; w przesiewaczach wykorzystuje się geom. cechy rozdzielcze nasion: grubość lub szerokość.

Na podstawie znaczeń przypisywanych w „Słowniku Języka Polskiego PWN” pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka, wydanie I, Warszawa 1996 r., poniżej podane słowa oznaczają:

•„pojazd” – urządzenie do transportu lądowego, przystosowane do poruszania się na kołach, gąsienicach, płozach, po szynach, po drodze, bezpośrednio po gruncie;

•„mechaniczny” – będący mechanizmem, związany z mechanizmem, powstały na zasadzie prawa mechaniki;

•„mechanizm” – zespół współpracujących ze sobą części składowych maszyny lub przyrządu spełniających określone zadania, np. przenoszenie ruchu.

Zgodnie z treścią Współczesnego słownika języka polskiego pod redakcją Bogusława Dunaja, Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007:

•część – to element jakiejś całości, fragment czegoś dający się wydzielić lub wydzielony, jakaś ilość spośród takich samych elementów tworzących całość, odcinek, kawałek czegoś, ułamek, cząstka, samodzielny przedmiot mogący (wraz z innymi) wejść w skład większej całości;

•akcesoria – to dodatkowe, uzupełniające, mniej ważne części czegoś, dodatkowe składniki, wyposażenie potrzebne do wykorzystania czegoś;

Słownik Języka Polskiego PWN pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka tłumaczy, iż pojęcie „część”, oznacza przedmiot stanowiący jakiś dający się samodzielnie wyodrębnić element większej całości; część zapasowa, zamienna, element, którym można w maszynie zastąpić element zepsuty, zużyty.

Natomiast Uniwersalny Słownik Wyrazów Obcych i Trudnych pod redakcją prof. dr hab. Andrzeja Markowskiego Wydawnictwo WILGA, Warszawa 2003 r. definiuje, iż pojęcie „akcesoria” oznacza dodatkowe składniki wyposażenia czegoś; rzeczy albo szczegóły czegoś niepodstawowe, choć ważne; dodatki do czegoś.

Zatem, zgodnie z przytoczonymi powyżej definicjami słownikowymi, pojazd mechaniczny to pojazd wyposażony w silnik, zdolny do samodzielnego poruszania się po trasach lądowych. W związku z powyższym stwierdzić należy, że kruszarki i przesiewacze nie stanowią pojazdów mechanicznych, ponieważ nie służą one do przemieszczania się.

W przedmiotowej sprawie istotnym jest stwierdzenie, czy kruszarki i przesiewacze mieszczą się w kategorii wyrobów określonych przez ustawodawcę jako „części i akcesoria do pojazdów mechanicznych”.

Zgodnie z przytoczonymi definicjami słownikowymi, wymienione we wniosku maszyny nie są częściami do pojazdów mechanicznych, bowiem nie są to elementy pojazdu mechanicznego, które są w nim niezbędne, nie są to części zamienne, czy też zapasowe, nie są to elementy, którymi można zastąpić niezbędny w pojeździe element zepsuty albo zużyty.

Z treści wniosku wynika, że kruszarki służą do rozdrabniania materiałów kopalnianych, kruszenia skał bądź gruzu budowlanego, natomiast przesiewacze do oddzielania od siebie materiałów różnej wielkości.

Dodatkowo, maszyny te:

-nie są dodatkowym, opcjonalnym wyposażeniem innych pojazdów mechanicznych,

-są pojedynczym elementem majątku trwałego, spełniającym określone funkcje,

-nie zwiększają funkcjonalności innych pojazdów mechanicznych i nie poprawiają ich działania, jak również nie zwiększają uniwersalności i wykorzystania innego pojazdu mechanicznego.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że kruszarki oraz przesiewacze, które jak Pan wskazał – będą samodzielnie wykonywały swoją funkcję, bez potrzeby korzystania z innego pojazdu mechanicznego oraz bez wpływu na uniwersalność i wykorzystanie tego pojazdu – nie stanowią części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych.

Zatem, planowany przez Pana handel maszynami wymienionymi we wniosku nie stanowi działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przedmiotowe towary nie są przeznaczone wyłącznie lub głównie do pojazdów mechanicznych.

Reasumując, będzie Pan mógł prowadzić sprzedaż opisanych wyżej maszyn, a także maszyn tożsamych (niestanowiących elementów pojazdów mechanicznych), z jednoczesną możliwością rozliczania podatku dochodowego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

•Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

•Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

•Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną, Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.).