Interpretacja indywidualna z dnia 18 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.354.2023.1.PP

Ustalenie, czy wypłata wynagrodzenia należnego z tytułu udzielonego dostępu do bazy danych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmiot niebędący polskim rezydentem podatkowym na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, przez co na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek pobrania zaliczki na podatek na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy wypłata wynagrodzenia należnego z tytułu udzielonego dostępu do bazy danych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmiot niebędący polskim rezydentem podatkowym na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, przez co na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek pobrania zaliczki na podatek na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest osobą prawną prowadzącą działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością („Wnioskodawczyni”, „Spółka”). Spółka posiada siedzibę i zarząd na terytorium Polski, a co za tym idzie na Wnioskodawczyni ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka dostarcza statystyki sportowe, dane i informacje o meczach na żywo organizacjom sportowym, ligom, mediom, nadawcom i operatorom zakładów bukmacherskich. W związku ze swoją działalnością, Wnioskodawczyni zawarła umowę z A. („A”) podmiotem z siedzibą w Brazylii, na mocy której uzyskuje możliwość wstępu na wydarzenia sportowe i możliwość zbierania danych statystycznych w trakcie tych wydarzeń, oraz dostęp do bazy danych zawierającej statystyki dotyczące meczy brazylijskiej koszykówki („baza danych”). Możliwość wstępu oznacza prawo do wydelegowania określonych osób (podwykonawców) wyposażonych w urządzenia umożliwiające zbieranie i przekazywanie danych o wynikach w czasie rzeczywistym. Dostęp do bazy danych Wnioskodawczyni uzyskuje w celu gromadzenia danych w zakresie rozgrywanych meczy koszykówki i ich wyników. Wnioskodawczyni wypłaca wynagrodzenia należne A. z tytułu udzielonego dostępu do bazy, skalkulowane w oparciu o dochód uzyskany z odsprzedaży danych zawartych w bazie. Równolegle Wnioskodawczyni dokonuje operacji na bazie danych, poprzez uzupełnianie bazy o wyniki meczów, pozyskane przez osoby obecne na meczu na polecenie Wnioskodawczyni (tzw. skauci). Przy tym umowa zawarta przez Wnioskodawczynię z A. wprost wskazuje, że baza danych jest rozwijana i zarządzana przez Wnioskodawczynię. Równocześnie, zgodnie z umową całość praw (włączając prawa własności intelektualnej) do bazy danych przysługuje A. To, że prawa do bazy danych przysługują podmiotowi brazylijskiemu, który może udostępnić tak prawo dostępu jak i modyfikacji takiej bazy, wynika z warunków narzuconych A. przez organizację koszykówki w Brazylii.

Pytanie

Czy wypłata wynagrodzenia należnego A. z tytułu udzielonego dostępu do bazy danych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmiot niebędący polskim rezydentem podatkowym na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, przez co na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek pobrania zaliczki na podatek na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanej sytuacji, wypłata wynagrodzenia należnego A. z tytułu udzielonego dostępu do bazy danych nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmiot niebędący polskim rezydentem podatkowym na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, przez co na Wnioskodawczynie nie ciąży obowiązek pobrania zaliczki na podatek na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska własnego Wnioskodawczyni

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”) podatnicy, którzy nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, tzw. "nierezydenci", podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium RP.

Zgodnie zaś z treścią art. 21 ust. 1 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych przez nierezydentów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz podmiotu zagranicznego tytułem dostępu do wersji elektronicznych baz danych, nie kwalifikuje się do żadnej z ww. kategorii przychodów, w szczególności zaś nie kwalifikuje się do kategorii przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Na mocy tego przepisu opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym podlegają przychody z tytułu należności licencyjnych. Zgodnie z art. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Zbiory, antologie, wybory, bazy danych spełniające cechy utworu są przedmiotem prawa autorskiego, nawet jeżeli zawierają niechronione materiały, o ile przyjęty w nich dobór, układ lub zestawienie ma twórczy charakter, bez uszczerbku dla praw do wykorzystanych utworów. Innymi słowy, bazy danych stanowią utwór będący przedmiotem prawa autorskiego tylko o tyle, o ile wykazują twórczy charakter w doborze czy układzie danych. Charakteru takiego nie mają statystyki sportowe, w których gromadzone są informacje o meczach które się odbyły, ich wynikach czy o składzie drużyn. Tego rodzaju zestawienie ma charakter czysto informacyjny, gdzie zebrane dane nie są wystarczająco obszerne lub zróżnicowane, aby mogły podlegać specyficznemu doborowi lub nietypowej prezentacji. Jak wskazuje Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 stycznia 2006 r. o sygn. I CK 281/05: Oceniając więc spełnienie wymagań stawianych utworom w rozumieniu art. 1 ust. 1 Pr.aut., należy brać pod uwagę całość cech w ich konkretnym, oryginalnym zestroju. Nie stanowi przeszkody w uznaniu za utwór okoliczność, że wykorzystano w nim elementy ogólnie dostępne. Jako takie elementy nie są objęte ochroną, gdyż utworem może być kompilacja powszechnie dostępnych danych, byleby sposób doboru, segregacji, ujęcia lub przedstawienia tych danych miał znamiona oryginalności. Wynika to wyraźnie z art. 3 Pr.aut. Charakter twórczy jako immanentna cecha utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 Pr.aut. jest przejawem intelektualnej działalności człowieka, jakkolwiek nie każdy proces intelektualny prowadzi do powstania rezultatu o cechach twórczych. Praca intelektualna o charakterze twórczym jest przeciwieństwem pracy o charakterze technicznym, która polega na wykonywaniu czynności wymagających jedynie określonej wiedzy i sprawności oraz użycia określonych narzędzi, surowców i technologii. Bazy danych nabywane przez Wnioskodawczynię mają natomiast charakter jedynie odtwórczy i informacyjny, i jako takie nie mają charakteru utworu. Zawierają jedynie zestawienie informacji historycznych, prezentowanych w typowej, standardowej formie. Podobne stanowisko w zakresie baz danych jako niemających twórczego charakteru jako niestanowiących utworu, co do braku obowiązku ich opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT zaaprobował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 26 kwietnia 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.126.2023.1.BS.

Odrębnie należy się odnieść do regulacji art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, wskazującej jako przesłankę opodatkowaniaświadczenie przez nierezydenta na terytorium RP usług przetwarzania baz danych. Należy przy tym podkreślić, że Wnioskodawczyni nie tylko nie nabywa usług przetwarzania danych, ale wręcz dokonuje nabycia właśnie w celu uzyskania możliwości samodzielnego modyfikowania tych baz danych – tj. w celu ich uzupełniania o kolejne wyniki meczów. W rezultacie Wnioskodawczynie nie jest podmiotem, który nabywa usługi przetwarzania danych. Istotą umowy jest umożliwienie Wnioskodawczyni modyfikowania bazy danych (a wręcz jej tworzenia) poprzez udzielenie dostępu, nie zaś nabycie świadczenia w postaci przetwarzania danych. Innymi słowy, to Wnioskodawczyni, będąca polskim rezydentem podatkowym, jest podmiotem przetwarzającym dane, a nie podmiotem nabywającym takie świadczenie. Płatności przekazywane podmiotowi brazylijskiemu dotyczą natomiast samego dostępu do bazy. W tej sytuacji przedmiotowe płatności nie są objęte dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Brak świadczenia przetwarzania danych w sytuacji, gdy zostaje udzielony jedynie dostęp do bazy danych potwierdza również stanowisko Dyrektora KIS zawarte w interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2018 roku o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.111.2018.2.PW: Musiałaby zatem nastąpić tak w przypadku usług doradczych, usług przetwarzania danych, jak i usług badania rynku, generalnie indywidualizacja informacji, do których dostęp wykupuje Wnioskodawca. Nic takiego jednak nie ma miejsca w przedstawionych sytuacjach, ponieważ w bazach znajdują się identyczne dane / informacje / raporty dostępne dla każdego podmiotu, który wykupi dostęp do bazy. Przekazywana jest tylko czysta informacja, którą zresztą wybiera sobie sama Spółka, Nie następuje w związku z pobraniem informacji przez pracownika Wnioskodawcy żadna ocena czy rekomendacja ze strony usługodawcy. Usługodawca nie dokonuje też żadnego autorskiego wyboru danych przekazywanych Spółce jako nabywcy.

Ostatecznie art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wskazuje na konieczność opodatkowania podatkiem u źródła opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Co jednak kluczowe, istotą relacji pomiędzy Wnioskodawczynią a A nie jest zapewnienie wstępu na widowiska sportowe. Osoby wydelegowane przez Wnioskodawczynię na mecze realizująw ich trakcie określone zadania, polegające na zbieraniu danych statystycznych. W ramach analizowanej relacji gospodarczej nie występuje więc świadczenie usług w zakresie działalności sportowej, a zapewnienie dostępu do rozrywki sportowej nie jest ani celem, ani rezultatem przedmiotowej relacji gospodarczej, a jedynie elementem koniecznym dla realizacji obowiązków Wnioskodawczyni w ramach relacji gospodarczej.

Należy też wskazać, że brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wprost wskazuje na konieczność występowania pośrednika, prowadzącego działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium RP. Również ten warunek nie jest spełniony, ponieważ Wnioskodawczyni nie pośredniczy w dostępie do wydarzeń sportowych - nie odsprzedaje biletów, ani w żaden inny sposób nie pośredniczy w dostępie do wydarzeń sportowych. Obligatoryjność aspektu pośrednictwa dla zastosowania normy zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT potwierdza dorobek doktryny (tak P. Małecki, M. Mazurkiewicz [w:] P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz. Tom II. Art. 15-42, wyd. XIII, Warszawa 2022, art. 21.).

W świetle powyższego płatności dokonywane przez Wnioskodawczynię na rzecz firmy A nie są objęte art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, ze względu na fakt, że nie dotyczą żadnych świadczeń opisanych w tym przepisie. Spółka nie ma więc obowiązku pobrania od nich podatku u źródła.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania kontrolnego organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 (dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.