Interpretacja indywidualna z dnia 17 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.34.2023.2.BB

Wydanie interpretacji indywidualnej dot. ustalenia czy darowizny w ramach CSR będa opodatkowane Estońskim CITem jako wydatki niezwiązane z dziąłalnością gospodarczą

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy udzielenie wsparcia finansowego w formie darowizny na rzecz Fundacji, będzie rozpoznane jako wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, a w konsekwencji zostanie opodatkowany CIT estońskim.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 lipca 2023 r. (wpływ 1 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką kapitałową mającą siedzibę oraz nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca jest podmiotem zajmującym się usługami spedycyjnymi. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest działalność pozostałych agencji transportowych (PKD: …).

Wnioskodawca jest podatnikiem ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych (dalej również: „CIT estoński”).

W trakcie prowadzenia działalności Wnioskodawca zawarł z Fundacją, wpisaną do Krajowego Rejestru Sądowego Rejestru Stowarzyszeń, Innych Organizacji Społecznych i Zawodowych, Fundacji i Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej pod numerem KRS (…) (dalej: „Fundacja”), Porozumienie o współpracy (dalej: „Porozumienie”).

Wnioskodawca, na mocy Porozumienia, zobowiązuje się do udzielania wsparcia finansowego w postaci cyklicznych darowizn na rzecz Fundacji. Będzie on miał prawo do żądania udokumentowanego pisemnego sprawozdania ze sposobu wykorzystania darowizn, które zostały przez niego przekazane. Jeżeli z przekazanego sprawozdania ze sposobu wykorzystania darowizn będzie wynikać, że Fundacja przeznaczyła darowiznę na inny niż uzgodniony cel, Wnioskodawca będzie uprawniony do odwołania darowizny.

Oprócz wsparcia finansowego Wnioskodawca wyraża chęć do pomocy Fundacji poprzez zaangażowanie zespołu Wnioskodawcy w działalność edukacyjną, oraz projektując różne działania, dbając o środowisko czy też bezpieczeństwo. Wnioskodawca jest świadomym przedsiębiorcą, który dostrzega potrzebę realizacji społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR), która definiowana jest jako zobowiązanie podmiotów gospodarczych do przyczyniania się do zrównoważonego rozwoju przy współpracy zatrudnionych, ich rodzin oraz lokalnych społeczności. Celem CSR jest poprawa jakości życia, co wywiera pozytywne skutki zarówno dla biznesu, jak i dla rozwoju społecznego.

Aktywne zaangażowanie w działalność Fundacji pozwoli - oprócz oczywistych korzyści dla beneficjentów - na budowę wizerunku Wnioskodawcy jako firmy społecznie odpowiedzialnej, pozyskanie lojalności wobec marki oraz budowanie relacji ze społecznościami lokalnymi. Wnioskodawca zamierza również, w ramach Porozumienia, aktywnie włączyć się w działalność edukacyjną prowadzoną dla beneficjentów Fundacji. Członkowie zespołu Wnioskodawcy zamierzają prowadzić zajęcia edukacyjne dla wychowanków Fundacji. Zajęcia będą opierać się na przedstawieniu przedmiotu działalności Wnioskodawcy, a także będą miały charakter warsztatów, które pozwolą uczestnikom nabyć umiejętności niezbędne w zawodzie spedytora oraz logistyka. Charakter zajęć będzie miał za zadanie jak najlepsze przygotowanie uczestników do pracy w zawodzie.

Celem biznesowym zawarcia Porozumienia i przekazywania darowizn jest osiągnięcie w dłuższej perspektywie następujących korzyści:

1. promocja marki Spółki wśród potencjalnych klientów,

2. kształtowanie pozytywnego wizerunku Spółki wśród potencjalnych pracowników,

3. poprawa relacji ze społecznością lokalną,

4. budowa pozytywnego wizerunku Spółki.

W ramach porozumienia Fundacja zobowiązuje się do włączenia zespołu Wnioskodawcy do działań organizowanych na rzecz lokalnej społeczności. Wnioskodawca będzie mógł również korzystać z lokali i przestrzeni zewnętrznej należącej do Fundacji. Fundacja zapewni Wnioskodawcy możliwość identyfikacji w przestrzeni nowopowstającego Campusu m. in. poprzez bycie patronem wybranej przestrzeni/budynku/części budynku. Fundacja daje możliwość współpracy m. in. w zakresie utworzenia klasy patronackiej w placówce oświatowej funkcjonującej w przyszłości na terenie Campusu, tak by umożliwić wkład kompetencyjny lub merytoryczny w ramach działalności edukacyjnej prowadzonej przez zespół Wnioskodawcy.

Obie strony zapewniają sobie również wzajemną komunikację partnerstwa w mediach społecznościowych.

Uzupełnienie wniosku

Fundacja, na rzecz której dokonywana jest darowizna, nie jest dla Spółki z o.o. podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 28c pkt 1 ustawy o CIT.

Pytanie

Czy udzielenia wsparcia finansowego w formie darowizny, na rzecz Fundacji będzie rozpoznane jako wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, a w konsekwencji zostanie opodatkowany CIT estońskim?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki udzielenie wsparcia finansowego w formie darowizny na rzecz Fundacji nie będzie stanowić wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. W konsekwencji, udzielenie powyższego wsparcia nie będzie podlegało opodatkowaniu CITem estońskim.

CIT estoński jest szczególnym trybem opodatkowania CIT. Zgodnie z art. 28h ust. 1 ustawy o CIT: „Podatnik opodatkowany ryczałtem nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 19, art. 24b, art. 24ca i art. 24d.”

Przedmiotem opodatkowania ryczałtem jest co do zasady efektywna dystrybucja zysku przez podmiot opodatkowany ryczałtem, w tym przede wszystkim na rzecz jej wspólnika. Przepisy nie ograniczają się jednak wyłącznie do opodatkowania dywidendy, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem zysku netto („Przewodnik do ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 r.” str. 30).

Poszczególne kategorie podlegające opodatkowaniu zostały wymienione w art. 28m ust. 1 ustawy o CIT. Z powyższego wynika, że opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

 1. wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub,

b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

 2. wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

 3. wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

 4. nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

 5. sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

 6. wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia dochodów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Jedynie wskazał w art. 28m ust. 4a ustawy o CIT, że do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, nie zalicza się wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku:

1) w pełnej wysokości - w przypadku składników majątku wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej;

2) w wysokości 50% - w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.

Pewne wyjaśnienia dotyczące pojęcia wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą zostały zawarte w przytoczonym już wcześniej „Przewodniku do ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 r.” opublikowanego przez Ministerstwo Finansów. Zgodnie z powyższym: „w przypadku wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem, na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji. Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1, wynikającą z praktyki podmiotu, jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter.”

W powyższym Przewodniku wskazano również w Przykładzie nr 29, że wydatki jakie podatnik ponosi na rzecz organizacji zdrowego żywienia będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT jako dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W opinii Ministra Finansów, trudno jest uznać by takie wydatki miały związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Jednak w opinii Wnioskodawcy koszty przez niego poniesione w ramach udzielenia wsparcia finansowego Fundacji będą związane z działalnością gospodarczą, gdyż ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą jest bezsprzeczny.

W ramach zawarcia Porozumienia Wnioskodawca otrzyma konkretne korzyści mające na celu budowę wizerunku jako firmy społecznie odpowiedzialnej, pozyskanie lojalności wobec marki, oraz budowanie relacji ze społecznościami lokalnymi. Działania podjęte w wyniku Porozumienia, takie jak umieszczenie znaków graficznych Spółki, objęcie patronatem pomieszczeń Campusu, powstanie klasy patronackiej czy komunikację partnerstwa w mediach społecznościowych będą służyły rozpowszechnianiu informacji na temat Wnioskodawcy oraz jego promocji i reklamie, co wprost może przełożyć się na przychody z działalności gospodarczej poprzez zwiększenie świadomości i wiedzy potencjalnych klientów Wnioskodawcy o prowadzonej przez niego działalności.

Co więcej, działania prowadzone przez Wnioskodawcę mające na celu edukowanie młodzieży będą prowadzić do podnoszenia kwalifikacji zawodowych młodych osób, które wejdą na rynek pracy mając większe umiejętności. Taka sytuacja wprost może wpłynąć na działalność Wnioskodawcy, ponieważ będzie on miał potencjalny dostęp do lepiej wykształconej kadry pracowniczej. Co więcej, stanie się on bardziej rozpoznawany na rynku pracy przez osoby młode, co może się również przełożyć na zwiększenie atrakcyjności jego stanowisk pracy.

Powyższe zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 31 stycznia 2023 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, o znaku 0114-KDIP2-2.4010. 231.2022.1.AP, w której stwierdził, że:

„(...) uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone wydatki na realizację tego procesu mogą służyć realizacji podstawowego celu prowadzonej działalności gospodarczej jakim jest osiąganie zysków.

Celem przekazywania Przez Państwa darowizn - oprócz oczywistych korzyści dla beneficjentów - jest budowa wizerunku Państwa Spółki jako firmy społecznie odpowiedzialnej, pozyskanie lojalności wobec marki, oraz budowanie relacji ze społecznościami lokalnymi.

Jednakże należy zauważyć, że ustawa o CIT nie zawiera przepisu, który pozwalałby na uznanie wydatków ponoszonych w ramach CSR niejako „automatycznie” za koszty uzyskania przychodów. W każdym przypadku ponoszenia takich wydatków podatnik musi wykazać ich związek z uzyskaniem przychodów, zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła.

Dokonanie przez państwa darowizn jest każdorazowo dokumentowane w sposób pozwalający ustalić ich przeznaczenie oraz potencjalny cel.

Podnoszą Państwo także, że przekazywanie przez Spółkę darowizn ma przynieść Spółce następujące (długoterminowe) korzyści:

1. wzrost zainteresowania inwestorów,

2. zwiększenie lojalności klientów i interesariuszy,

3. poprawa relacji ze społecznością lokalną,

4. wzrost konkurencyjności,

5. kształtowanie pozytywnego wizerunku Spółki wśród pracowników,

6. pozyskanie i utrzymanie najlepszych pracowników.

Budowanie pozytywnego odbioru w społeczeństwie, a przez to wzrost zaufania konsumentów i obywateli w przyszłości przełożą się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że wszystkie wskazane w pytaniu nr 2 działania mogą przyczynić się do budowania długoterminowego zaufania pracowników i społeczności lokalnej oraz pozostałych interesariuszy do prowadzonej przez Państwa działalności. Większe zaufanie z kolei jest fundamentem tworzenia otoczenia, w którym Państwo podejmują i mogą podejmować inicjatywy innowacyjne i rozwijać się i z tego też powodu ww. wydatki nie będą uznawane za niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.”

Zatem, zawarcie Porozumienia będzie pozytywnie wpływać na sytuację Wnioskodawcy na rynku. W szczególność pośrednio może przełożyć się również na uzyskanie przez niego przychodów.

Z powyższego wynika, że koszty wspomagania finansowego, w drodze udzielenia darowizny na rzecz Fundacji przez Wnioskodawcę stanowią wydatki związane z jego działalnością gospodarczą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2122) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych – stanowiący alternatywny w stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy weszły w życie 1 stycznia 2021 r. Następnie, ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), wprowadzono zmiany w ryczałcie od dochodów spółek, obowiązujące od 1 stycznia 2022 r.

Ten nowy sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w nowym rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym od 1 stycznia 2022 r. „Ryczałt od dochodów spółek”, a także w przepisach ogólnych ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

Na podstawie bowiem art. 28j ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o CIT wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o CIT:

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

 1) wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

 2) wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

 3) wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

 4) nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

 5) sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) – w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

 6) wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT wymienił również dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

Przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ryczałt od dochodów spółek będący alternatywną formą opodatkowania dedykowaną podatnikom podatku CIT, nie posługuje się takimi pojęciami jak koszty uzyskania przychodów czy koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek dokonuje wyliczenia oraz zapłaty podatku w oparciu o przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.

Powyższe przepisy świadczą o wysokim stopniu podobieństwa obu przedmiotów opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Potwierdza to również treść Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 r. str. 41 poz. 63, w którym znajduje się informacja, że: „Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków. Przykłady mogą częściowo pokrywać się z tymi, które dotyczą dochodów z tytułu ukrytych zysków (…). Jednak w przypadku wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.”

Powyższy fragment Przewodnika wskazuje, że ustawodawca wprowadzając przepisy o ryczałcie od dochodów spółek zakładał, że niektóre kategorie wydatków i kosztów mogą być rozpatrywane zarówno z perspektywy ukrytych zysków jak i wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Należy podkreślić, że kwestię kwalifikacji na gruncie przepisów o ryczałcie od dochodów spółek danego wydatku lub kosztu do dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą należy rozpatrywać indywidualnie, w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego i okoliczności sprawy. Jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. W związku z powyższym koszty, które nie służą realizacji podstawowego celu prowadzonej działalności gospodarczej jakim jest osiąganie zysków, lecz są efektem ubocznym działań zmierzających do osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów (np. niektóre z kosztów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT), mogą być uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Zauważyć należy, że nie istnieje uniwersalna definicja zjawiska społecznej odpowiedzialności biznesu, dlatego można odwołać się do działań wskazanych w Komunikacie Komisji Europejskiej z 25 października 2011 r. skierowanej do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – „Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw”.

We wskazanym dokumencie zostało wprost stwierdzone, że: „Strategiczne podejście do CSR ma coraz większe znaczenie dla konkurencyjności przedsiębiorstw. Może przynieść korzyści w zakresie zarządzania ryzykiem, oszczędności kosztów, dostępu do kapitału, relacji z klientami, zarządzania zasobami ludzkimi i potencjału innowacyjnego. Ponieważ CSR wymaga zaangażowania zainteresowanych stron wewnątrz przedsiębiorstwa i poza nim, umożliwia to przedsiębiorstwom lepsze prognozowanie i wykorzystanie szybko zmieniających się oczekiwań ze strony społeczeństwa i warunków prowadzenia działalności, CSR może zatem stymulować rozwój nowych rynków i sprzyja tworzeniu nowych możliwości wzrostu gospodarczego. Zajmując się kwestiami odpowiedzialności społecznej, przedsiębiorstwa mogą budować długoterminowe zaufanie pracowników, konsumentów i obywateli, tworząc podstawę pod zrównoważone modele biznesowe. Większe zaufanie z kolei przyczynia się do tworzenia otoczenia, w którym przedsiębiorstwa mogą podejmować inicjatywy innowacyjne i rozwijać się”.

Aktualną definicją społecznej odpowiedzialności biznesu (ang. Corporate Social Responsibility CSR) jest definicja zawarta w normie PN-ISO 26 000 odpowiedzialność organizacji za wpływ jej decyzji i działań (produkty, serwis, procesy) na społeczeństwo i środowisko, poprzez przejrzyste i etyczne zachowanie, które:

- przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, zdrowia i dobrobytu społeczeństwa;

- bierze pod uwagę oczekiwania interesariuszy;

- jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami zachowania;

- jest spójne z organizacją i praktykowane w jej relacjach.

Społeczna odpowiedzialność biznesu to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego odbioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów.

Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku.

Zatem, uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone wydatki na realizację tego procesu mogą służyć realizacji podstawowego celu prowadzonej działalności gospodarczej jakim jest osiąganie zysków.

Z opisu sprawy wynika, że udzielanie wsparcia finansowego w postaci cyklicznych darowizn na rzecz Fundacji wynika z potrzeby realizacji społecznej odpowiedzialności biznesu. Oprócz wsparcia finansowego wyrażają Państwo chęć pomocy Fundacji poprzez zaangażowanie zespołu pracowników w działalność edukacyjną, oraz różne projekty z zakresu ochrony środowiska jak i bezpieczeństwa. Zamierzają Państwo aktywnie włączyć się w działalność edukacyjną prowadzoną dla beneficjentów Fundacji. Aktywne zaangażowanie Spółki w działalność Fundacji - oprócz oczywistych korzyści dla beneficjentów – pozwoli na budowę wizerunku Spółki jako firmy społecznie odpowiedzialnej, pozyskanie lojalności wobec marki oraz budowanie relacji ze społecznościami lokalnymi. Celem biznesowym zawartego porozumienia z Fundacją i przekazywania darowizn jest promocja marki Spółki wśród potencjalnych klientów, kształtowanie pozytywnego wizerunku Spółki wśród potencjalnych pracowników, poprawa relacji ze społecznością lokalną, budowa pozytywnego wizerunku Spółki.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że udzielanie wsparcia finansowego Fundacji w postaci darowizn w ramach działalności CSR, nie będzie uznawane za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą, a w konsekwencji nie będzie podlegało opodatkowaniu ryczałtem od dochodów w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).