Interpretacja indywidualna z dnia 11 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.300.2023.1.AS

Określenie zakładu (oddziału) w przypadku ruchomego miejsca pracy na potrzeby składania Informacji podatnika do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych − wg stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2021 r. oraz w aktualnym brzmieniu art. 28 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia zakładu (oddziału) w przypadku ruchomego miejsca pracy na potrzeby składania Informacji podatnika do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych − wg stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2021 r. oraz w aktualnym brzmieniu art. 28 ustawy o CIT. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka prowadzi działalność opodatkowaną, polegającą na świadczeniu usług budowlanych.

W swojej strukturze organizacyjnej Spółka na terenie kraju nie posiada wyodrębnionych zakładów i oddziałów. Spółka zatrudnia pracowników na umowę o pracę z określeniem miejsca pracy jako teren Rzeczpospolitej Polskiej z wyłączeniem województw: zachodniopomorskiego, pomorskiego oraz warmińsko-mazurskiego (ruchome miejsce pracy).

Z uwagi na charakter działalności Spółki, w ciągu roku podatkowego pracownicy z wyżej określonym miejscem pracy wykonują pracę na realizowanych przez spółkę budowach położonych na terenie jednostek samorządu terytorialnego, innych niż właściwa dla siedziby Spółki. Miejsce świadczenia pracy pracownika w poszczególnym miesiącu/roku może zmieniać się kilkakrotnie.

Spółka jest w stanie na podstawie własnych raportów wewnętrznych, pochodzących z systemu kadrowo-płacowego określić przeważające miejsce, w którym pracownik świadczył pracę w danym miesiącu/roku.

Na potrzeby wywiązania się z obowiązku określonego w art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w stanie prawnym obowiązującym do końca 2021 roku, Spółka uznawała za zakład (oddział) przeważające miejsce wykonywania pracy pracownika, pomimo szeroko określonego miejsca pracy w umowie o pracę, przypisując pracownika do jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiatu i województwa) innego niż siedziba Spółki, na obszarze której pracownik świadczył pracę w przeważającej mierze w danym miesiącu. Spółka do końca 2021 roku składała miesięcznie informacje CIT-ST.

Od 2022 roku nastąpiła zmiana przepisów, która zobowiązała Spółkę w przypadku posiadania zakładów (oddziałów) położonych na obszarze jednostek samorządu terytorialnego innych niż siedziba spółki, do złożenia jednej informacji zawierającej wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze są położone, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.

Za rok 2022 Spółka złożyła informację CIT-8ST, o której mowa w art. 28 ustawy o podatku od osób prawnych, uznając za zakład (oddział) przeważające miejsce świadczenia pracy pracownika i zaliczyła pracowników z określonym szeroko w umowie o pracę miejscem pracy do jednostek samorządu terytorialnego (gmin, powiatów i województw), na obszarze których w 2022 roku pracownik wykonywał pracę w przeważającej mierze.

Pytanie

Czy w przypadku określenia w umowie o pracę miejsca pracy pracownika jako teren Rzeczpospolitej Polskiej z wyłączeniem województw: zachodniopomorskiego, pomorskiego oraz warmińsko-mazurskiego (ruchome miejsce pracy), zakład (oddział) w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 roku o dochodach jednostek samorządu terytorialnego:

a)powstaje na terenie jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiatu i województwa) innej niż właściwa dla siedziby pracodawcy, na obszarze której pracownik w przeważającej mierze świadczył pracę w danym miesiącu, gdy mowa o stanie prawnym do końca 2021 roku?

b)powstaje na terenie jednostki samorządu terytorialnego (gminy powiatu i województwa) innej niż właściwa dla siedziby pracodawcy, na obszarze której pracownik w przeważającej mierze świadczył pracę w danym roku, gdy mowa o stanie prawnym obowiązującym od 2022 roku?

c)nie powstaje na terytorium jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiatu i województwa) innej niż właściwa dla siedziby pracodawcy, na obszarze której pracownik w przeważającej mierze świadczył pracę w danym miesiącu/roku, z uwagi na brak wskazania jednego miejsca pracy pracownika w umowie o pracę?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka stoi na stanowisku, że przy szeroko określonym miejscu pracy pracownika jako: teren Rzeczpospolitej Polskiej z wyłączeniem województw: zachodniopomorskiego, pomorskiego oraz warmińsko-mazurskiego (ruchome miejsce pracy), zakład (oddział) powstanie na terytorium tej jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla siedziby spółki, na terytorium której pracownik najczęściej wykonywał pracę.

Zdaniem Spółki dla pracowników zatrudnionych na umowę o pracę z określonym wyżej ruchomym miejscem pracy i wykonujących pracę na terenie jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiatu i województwa) innej niż siedziba pracodawcy, w stanie prawnym obowiązującym do końca 2021 roku, zakład (oddział) powstał na terenie jednostki samorządu terytorialnego, na której pracownik w przeważającej mierze świadczył pracę w danym miesiącu, natomiast w stanie prawnym obowiązującym od 2022 roku , na terenie jednostki samorządu terytorialnego innej niż siedziba pracodawcy, na terenie której pracownik w przeważającej mierze świadczył pracę w danym roku.

Zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych z późn. zm., podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są zobowiązani składać do urzędu skarbowego informacje sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 roku o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych posiada zakład(oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla jego siedziby, to należny podatek dochodowy od tego podatnika rozdziela się pomiędzy jednostki samorządu terytorialnego proporcjonalnie do liczby osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w zakładzie (oddziale) położonym na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a.

Przywołana wyżej ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego zawiera własną definicję zakładu (oddziału), którą należy stosować dla potrzeb tej ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy zakładem (oddziałem) w rozumieniu ustawy jest określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego inne niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika.

Określenie zatem w umowie o pracę miejsce świadczenia pracy konkretnego pracownika przesądza o tym, która jednostka samorządu terytorialnego (gmina, powiat i województwo) uzyska odpowiednio procentowo określony udział w całości podatku dochodowego od osób prawnych, zapłaconego przez pracodawcę.

Z kolei przepis art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nakłada na podatników podatku dochodowego obowiązek sporządzenia i przekazywania informacji składanych do urzędów skarbowych, zawierających wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na obszarze których są położone.

Zatem o istnieniu zakładu (oddziału) w rozumieniu art. 28 ust. 1 updop, decyduje określone w umowie o pracę miejsce świadczenia pracy pracownika.

Co do zasady, określone przez pracodawcę w umowie o pracę miejsce świadczenia pracy przez konkretnego pracownika przesądza o tym, która gmina, powiat i województwo uzyskają odpowiedni, procentowo określony udział w podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawodawca nie określił w ustawie, jak należy określić miejsce położenia zakładu w przypadku, gdy pracownik w umowie o pracę ma wskazane szeroko miejsce pracy (ruchome miejsce pracy), jak to ma miejsce w naszym przypadku.

Z dotychczas wydawanych interpretacji wynika, że w przypadku, gdy miejsce pracy określone jest w umowie o pracę na obszarze dwóch województw, czy też dwóch miejscowości położonych na terenie różnych gmin, innych niż siedziba pracodawcy, oznacza to posiadanie przez Spółkę zakładów (oddziałów) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w miejscu, w jakim pracownik najczęściej wykonuje pracę.

W interpretacji z 24 lipca 2020 r. (0111-KDIB1-2.4010.194.2020.3.MZA) organ uznał, że kiedy praca jest wykonywana w więcej niż jednym miejscu pracy, np. gdy w umowie o pracę wskazany jest obszar dwóch województw rozstrzygające jest, w jakim miejscu pracownik najczęściej wykonuję pracę.

Również w interpretacji z dnia 8 listopada 2017 r. (0111-KDIB1-2.4010.279.2017.1.MS), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej określa, że w przypadku gdy miejsce pracy zostało określone w dwóch miejscowościach położonych na terenie różnych gmin, wykonywanie pracy przez pracowników w określonych miejscach oznacza posiadanie w tych miejscach zakładów (oddziałów) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek składania „Informacji podatnika do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych wynika z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”)

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

Od 1 stycznia 2022 r. wprowadzona została nowelizacja art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”), który aktualnie ma brzmienie:

Zmianie uległ zatem okres, w jakim należy składać informację CIT-ST.

Wyłączną przesłanką powstania obowiązku złożenia informacji, o których mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o CIT jest posiadanie przez podatnika zakładu (oddziału) na terenie innej jednostki samorządu terytorialnego niż właściwa dla jego siedziby.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2267):

Przywołana wyżej ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego zawiera własną definicję zakładu (oddziału), którą należy stosować dla potrzeb tej ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego:

Określenie zatem w umowie o pracę miejsca świadczenia pracy konkretnego pracownika, przesądza o tym, która jednostka samorządu terytorialnego (gmina, powiat, województwo) uzyska odpowiednio, procentowo określony udział w całości podatku dochodowego od osób prawnych, zapłaconego przez pracodawcę.

Zatem, o istnieniu zakładu (oddziału) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji, o konieczności składania informacji CIT-ST (do 31 grudnia 2021 r.) lub CIT-8ST (od 1 stycznia 2022 r.), decyduje określone w umowie o pracę miejsce świadczenia pracy pracownika.

Jak wynika z powyższego stwierdzenia, przyjęta konstrukcja prawna zakłada, że dla potrzeb ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych − wyodrębnionym organizacyjnie zakładem jest określone w umowie o pracę, z konkretnym pracownikiem, miejsce świadczenia pracy. Nie ma więc znaczenia, czy w danym miejscu świadczenia pracy znajduje się lokalne biuro oddziału (zakładu). Istotnym jest natomiast, aby miejsce świadczenia pracy określone było w umowie o pracę i aby położone było na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej, niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika.

Odnośnie do miejsca położenia zakładu (oddziału) – w przypadku, kiedy praca jest wykonywana w więcej niż jednym miejscu pracy, np. gdy w umowie o pracę wskazany jest obszar kilku województw – rozstrzygające jest, w jakim miejscu pracownik najczęściej wykonuje pracę. Dopiero jeżeli konkretne wskazanie miejsca pracy nie jest możliwe, pracownicy winni być zaliczeni do gminy, na terenie której mieści się siedziba pracodawcy.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prowadzą Państwo działalność w zakresie usług budowlanych. W swojej strukturze organizacyjnej nie posiadają Państwo wyodrębnionych zakładów i oddziałów. Zatrudniają Państwo pracowników na umowę o pracę z określeniem miejsca pracy jako teren Rzeczpospolitej Polskiej z wyłączeniem województw: zachodniopomorskiego, pomorskiego oraz warmińsko-mazurskiego (ruchome miejsce pracy). Wciągu roku podatkowego pracownicy wykonują pracę na realizowanych przez spółkę budowach położonych na terenie jednostek samorządu terytorialnego, innych niż właściwa dla siedziby Spółki. Miejsce świadczenia pracy pracownika w poszczególnym miesiącu/roku może zmieniać się kilkakrotnie. Wskazali Państwo, że  mogą na podstawie własnych raportów wewnętrznych, pochodzących z systemu kadrowo-płacowego określić przeważające miejsce, w którym pracownik świadczył pracę w danym miesiącu/roku.

Państwa wątpliwości dotyczą określenia zakładu (oddziału) w przypadku ruchomego miejsca pracy na potrzeby składania Informacji podatnika do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.

Zauważyć należy, że co do zasady, określenie przez pracodawcę w umowie o pracę miejsca świadczenia pracy przez konkretnego pracownika przesądza o tym, która gmina, powiat i województwo uzyskają odpowiedni, procentowo określony udział w podatku dochodowym od osób prawnych, zapłaconym przez tego pracodawcę (podatnika).

Tym samym, jeżeli zgodnie z zawartą z pracownikiem umową o pracę określone „ruchome” miejsce wykonywania przez niego pracy położone jest na obszarze wielu województw (z wyłączeniem obszaru województw: zachodniopomorskiego, pomorskiego oraz warmińsko-mazurskiego), bez wskazania konkretnego adresu i co za tym idzie, bez wskazania poszczególnych powiatów i gmin wykonywania pracy, to w takiej sytuacji należy określić jednostkę samorządu terytorialnego (gminę, powiat, województwo), w której pracownik wykonuje pracę najczęściej.

Podobnie w sytuacji, gdy praca wykonywana jest w więcej niż jednym miejscu pracy rozstrzygającym w takiej sytuacji jest, gdzie pracownik najczęściej wykonuje pracę.

Jeżeli natomiast wskazanie takiego miejsca nie jest możliwe, pracownicy powinni być zaliczeni do gminy, na terenie której znajduje się siedziba pracodawcy.

Zatem, jeśli np. z uwagi na brak wskazania jednego miejsca pracy pracownika w umowie o pracę, miejsce pracy pracownika zostanie zakwalifikowane jako siedziba pracodawcy – wówczas nie istnieje obowiązek sporządzania informacji w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, o której mowa w art. 28m ust. 1 ustawy o CIT.

Podsumowując, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. istniał obowiązek składania informacji CIT-ST w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych. Natomiast od 1 stycznia 2022 r. informacja CIT-8ST składana być musi przez podatników posiadających zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla jego siedziby raz do roku, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie określenia zakładu (oddziału) w przypadku ruchomego miejsca pracy na potrzeby składania Informacji podatnika do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych − wg stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2021 r. oraz w aktualnym brzmieniu art. 28 ustawy o CIT:

a)powstaje na terenie jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiatu i województwa) innej niż właściwa dla siedziby pracodawcy, na obszarze której pracownik w przeważającej mierze świadczył pracę w danym miesiącu, gdy mowa o stanie prawnym do końca 2021 roku;

b)powstaje na terenie jednostki samorządu terytorialnego (gminy powiatu i województwa) innej niż właściwa dla siedziby pracodawcy, na obszarze której pracownik w przeważającej mierze świadczył pracę w danym roku, gdy mowa o stanie prawnym obowiązującym od 2022 roku;

c)nie powstaje na terytorium jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiatu i województwa) innej niż właściwa dla siedziby pracodawcy, na obszarze której pracownik w przeważającej mierze świadczył pracę w danym miesiącu/roku, z uwagi na brak wskazania jednego miejsca pracy pracownika w umowie o pracę

− należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).