Wyrok SN z dnia 12 maja 2023 r., sygn. II CSKP 885/22

1. W sytuacji, w której wynika, że poza roszczeniem objętym żądaniem, powodowi przysługuje jeszcze inne roszczenie, sąd nie może wyrokować co do tego roszczenia. Powód jako dysponent żądania musi się liczyć ze skutkami procesowymi żądania, przy którym obstaje, a wszelkie zabiegi interpretacyjne w zakresie wykładni żądania nie mogą doprowadzić do tego by sąd zmienił rzeczywistą treść żądania powoda. Jeżeli powód buduje jakąś konstrukcję swojego żądania, osadzając ją na ściśle wskazanym przepisie prawa materialnego, to tym samym wytycza granice okoliczności spornych i niespornych, które mogą stanowić podstawę faktyczną żądania. Tak więc to powód decyduje nie tylko o wszczęciu postępowania, ale także o zakresie rozstrzygnięcia sprawy.

2. Roszczenie o zadośćuczynienie w kontekście naruszenia praw pacjenta na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta jest odrębnym żądaniem od roszczenia wynikającego z tytułu szkody na osobie na podstawie art. 445 § 1 Kodeksu cywilnego, a jego uwzględnienie wymaga wyraźnego sformułowania odpowiedniego zarzutu oraz podstawy faktycznej. 

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Jacek Grela (przewodniczący)

‎SSN Kamil Zaradkiewicz