Postanowienie SN z dnia 19 kwietnia 2023 r., sygn. III PSK 32/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Leszek Bielecki

w sprawie z powództwa Z. T., B. B., J. F.
‎przeciwko T. Spółce Jawnej w K.
‎o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatek za pracę w godzinach nocnych, uzupełnienie wynagrodzenia za okres urlopu oraz chorobowego, ekwiwalent za pranie odzieży,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 kwietnia 2023 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy
‎z dnia 24 listopada 2021 r., sygn. akt V Pa 92/21,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania bez obciążania skarżącej kosztami postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy wyrokiem z 24 listopada 2021 r., V Pa 92/21, oddalił apelację strony pozwanej T. Spółki Jawnej w K. od wyroku Sądu Rejonowego w Lubinie z 2 lipca 2021 r., IV P 72/19, którym zasądzono od pozwanej na rzecz powoda Z.T. kwotę 45.471,60 zł brutto oraz kwotę 5.683,78 zł brutto, na rzecz powoda B.B. kwotę 36.897,15 zł brutto, na rzecz powoda J.F. kwotę 32.565,17 zł brutto oraz oddalono powództwa w pozostałym zakresie.

Pozwana wniosła do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną zaskarżając ten wyrok w części, w której oddalono jej apelację od wyroku Sądu Rejonowego w zakresie orzeczenia zawartego w pkt I, III i V tego wyroku (o zasądzeniu od pozwanej na rzecz powodów odpowiednich kwot). Pozwana zarzuciła naruszenie prawa materialnego, a mianowicie art. 65 § 1 k.c. w związku z art. 72 § 1 k.c. i w związku z art. 300 k.p. oraz art. 65 § 1 k.c. i art. 65 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p., a także art. 8 k.p.