Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 4 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.354.2023.4.AK

- Podleganie opodatkowaniu podatkiem VAT usług zarządzania świadczonych przez Zarządzającego na podstawie Umowy o zarządzanie, - prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wykonanie usług przez Zarządzającego, zgodnie z Umową o zarządzanie.

Interpretacja indywidualna

– stanowiskoprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

15 maja 2023 roku wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy

·podatku dochodowego od osób fizycznych,

·podatku od towarów i usług w zakresie:

-podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT usług zarządzania świadczonych przez Zarządzającego na podstawie Umowy o zarządzanie,

-prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wykonanie usług przez Zarządzającego, zgodnie z Umową o zarządzanie.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 20 lipca 2023 r. (data wpływu).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania: A……

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania: B……..

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowany będący Stroną postępowania (dalej jako: „Spółka”) oraz Zainteresowany niebędący Stroną postępowania (dalej jako: „Zarządzający”), w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zamierza zawrzeć ze Spółką umowę o świadczenie usług zarządzania, dalej jako: „Umowa o zarządzanie”.

Zarówno Spółka jak i Zarządzający (zwani łącznie: „Zainteresowanymi”) będą czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, ponadto Zarządzający podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Na podstawie zawartej Umowy o zarządzanie, Zarządzający będzie świadczył usługi zarządzania na rzecz Wnioskodawcy obejmując stanowisko Dyrektora Zarządzającego.

Zarządzający nie pełni w Spółce funkcji członka zarządu, ani członka rady nadzorczej. Ponadto nie jest członkiem innych organów stanowiących Spółki.

Na dzień złożenia przedmiotowego wniosku Umowa nie została zawarta, znany jest jednak stronom jej projekt, który strony zamierzają podpisać.

Zgodnie z projektem Umowy o zarządzanie do zakresu obowiązków Zarządzającego należy świadczenie na rzecz Wnioskodawcy usług zarządzania, mających realizować cele zawartej Umowy o zarządzanie, obejmujących: zarządzanie powierzonymi obszarami działalności Spółki, realizację krótko i długoterminowych celów Spółki, zarządzanie menagerami i podległymi im zespołami, zarządzanie procesem rekrutacji na stanowiska managerskie i specjalistyczne, wyznaczanie zadań i celów podległym osobom oraz kontrola i ocena ich realizacji, współdziałanie z Zarządem Spółki, podejmowanie działań ukierunkowanych na rozwój i ekspansję Spółki na rynku polskim i zagranicznym, budowanie i podtrzymywanie dobrego wizerunku Spółki na rynku, reprezentowanie Spółki przed urzędami i kontrahentami (na podstawie udzielonego pełnomocnictwa, ponieważ Zarządzający nie jest członkiem zarządu uprawnionym do reprezentacji Spółki), współpraca z instytucjami rynku pracy, agencjami, portalami rekrutacyjnymi.

Zarządzający prowadzi działalność gospodarczą w zakresie objętym przedmiotem Umowy, posiada wiedzę i doświadczenie w zakresie terminowego, poprawnego i profesjonalnego wykonania usług zarządzania.

Z uwagi na charakter usług, które będą świadczone w ramach zawartej Umowy o zarządzanie, będą one świadczone przez Zarządzającego osobiście, bez możliwości powierzenia ich osobie trzeciej.

Ponadto, zgodnie z postanowieniami zawartej Umowy o zarządzanie, Zarządzający samodzielnie organizuje sposób i czas wykonywania usług, uwzględniając cel świadczenia usług, prawidłową realizację i konieczność współpracy z innymi osobami.

W drodze odrębnych ustaleń Spółka może zapewnić Zarządzającemu możliwość korzystania z urządzeń i sprzętu służących do realizacji usług objętych Umową o zarządzanie. Oprócz narzędzi Spółka umożliwi również Zarządzającemu korzystanie z infrastruktury Spółki, w tym z urządzeń technicznych oraz zasobów stanowiących mienie Spółki w granicach uzasadnionych celem wykonywania Umowy o zarządzanie, a poza tymi granicami na warunkach rynkowych.

Zgodnie z postanowieniami Umowy o zarządzanie, Zarządzający będzie ponosił odpowiedzialność odszkodowawczą za szkody powstałe w związku z jego działaniami lub zaniechaniami. Zarządzający zobowiązuje się do pokrycia wszelkich szkód powstałych w związku z jego działaniami lub zaniechaniami przy wykonywaniu usług objętych Umową o zarządzanie.

Ponadto, jak wynika z Umowy o zarządzanie, odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat świadczonych przez Zarządzającego usług oraz ich wykonania, ponosi Zarządzający.

Z tytułu świadczenia usług Zarządzającemu przysługuje Wynagrodzenie miesięczne w określonej w Umowie o zarządzanie kwocie.

Ponadto, w ramach zawartej Umowy o zarządzanie Zarządzający zobowiązuje się zachować w tajemnicy w trakcie trwania Umowy o zarządzanie i po jej ustaniu wszelkie informacje poufne poznane przy wykonywaniu Umowy o zarządzanie.

Na podstawie Umowy o zarządzanie, Zarządzający będzie przenosił na Spółkę prawo do zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich do utworów. Przeniesienie praw autorskich obejmuje w szczególności prawo zezwalania na korzystanie i rozporządzanie zależnymi prawami autorskimi do utworów, wprowadzania zmian oraz poprawek i modyfikacji, jak również na sporządzanie opracowań, jeżeli w świetle prawa autorskiego wymagana byłaby zgoda na sporządzenie opracowania, wszystko według uznania Spółki, bez powstania jakichkolwiek zobowiązań w stosunku do Zarządzającego.

Zarządzający, w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zamierza również na podstawie umowy o świadczenie usług doradczych świadczyć na rzecz innych, odrębnych od Spółki podmiotów (będących w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podmiotami powiązanymi ze Spółką) usługi doradcze. Z uwagi na zamiar świadczenia usług na rzecz odrębnych od Spółki podmiotów, na podstawie odrębnych, umów o świadczenie usług doradczych - zostały one objęte osobnym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:

Wynagrodzenie, które będzie otrzymywał Zainteresowany nie będący stroną postępowania (Zarządzający) od Spółki za wykonywane usługi zarządzania nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647).

W ocenie Zainteresowanych, przychód osiągany z tytułu umowy o zarządzanie powinien zostać zakwalifikowany jako przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647).

Niemniej jednak, Zainteresowani wskazują, że w przedmiotowym wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, w pytaniu 1 wnieśli również o potwierdzenie prawidłowości dokonania kwalifikacji przychodu osiąganego w ramach umowy o zarządzanie do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

W związku z powyższym, odpowiedź na pytanie 2 zawarte w tym samym wniosku wspólnym, a dotyczące kwestii podlegania opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz możliwości odliczenia podatku VAT przez Spółkę, uzależniona jest od uznania przez organ podatkowy stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania 1 za prawidłowe.

Jak bowiem Zainteresowani wskazali w przedmiotowym wniosku wspólnym o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej: „Przyjmując, że stanowisko Zainteresowanych zawarte w pytaniu 1 przedmiotowego wniosku jest prawidłowe tj., że przychody osiągane przez Zarządzającego na podstawie Umowy o zarządzanie będą kwalifikowane do przychodów z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 9 ustawy o PIT), usługi te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, w przypadku braku spełnienia chociażby jednej z ww. trzech przesłanek, których interpretacja została dokonana w ogólnej interpretacji Ministra Finansów, czy też w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego.”

Nabywane przez Spółkę usługi zarządzania będą służyły Spółce do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponieważ wynagrodzenie wynikające z Umowy o zarządzanie ustalone jest w określonej wysokości w Umowie o zarządzanie, Zainteresowani uważają, że odpowiedzialność gospodarczą i ekonomiczną za czynności wykonywane w ramach Umowy o zarządzanie przez Zarządzającego ponosi Spółka.

Wysokość wynagrodzenia jakie Zarządzający będzie otrzymywał w związku z wykonywaniem Umowy o zarządzanie została ustalona przez strony i określona kwotowo w Umowie o zarządzanie. W związku z powyższym, Zainteresowani uważają, że Zarządzający nie będzie miał wpływu na jego wysokość.

Zgodnie z postanowieniami Umowy o zarządzanie, z tytułu świadczenia usług objętych umową o zarządzanie, Zarządzającemu przysługuje wynagrodzenie miesięczne w kwocie określonej w tej umowie.

Na podstawie ww. postanowień Umowy o zarządzanie Zainteresowani uważają, że Zarządzający będzie otrzymywał wynagrodzenie stałe.

Umowa o zarządzanie nie przewiduje wynagrodzenia zmiennego.

Zainteresowany niebędący Stroną postępowania nie jest członkiem Zarządu ani prokurentem Spółki (co potwierdzają dane ujawnione w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego). Zarządzający nie ma zatem prawa do wyrażania oświadczenia woli w imieniu i na rzecz Spółki. Jedyną zatem możliwością kiedy Zarządzający miałby prawo do wyrażania oświadczenia woli w imieniu i na rzecz Spółki, byłoby udzielenie pełnomocnictwa przez osoby uprawnione do reprezentowania Spółki.

Pytanie (w zakresie podatku od towarów i usług)

Czy usługi zarządzania świadczone przez Zarządzającego na podstawie Umowy o zarządzanie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, a w konsekwencji czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wykonanie usług przez Zarządzającego, zgodnie z Umową o zarządzanie?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Zainteresowanych, usługi zarządzania świadczone przez Zarządzającego na rzecz Spółki na podstawie Umowy o zarządzanie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji Spółce nabywającej przedmiotowe usługi, w ramach prowadzonej opodatkowanej podatkiem VAT działalności gospodarczej - będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wykonanie usług przez Zarządzającego, zgodnie z Umową o zarządzanie.

1. Opodatkowanie podatkiem VAT usług świadczonych przez Zarządzającego na rzecz Spółki na podstawie umowy o zarządzanie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931), dalej jako: „ustawa o VAT”, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przede wszystkim każde świadczenie (...), które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Wskazane w ustawie o VAT czynności podlegają opodatkowaniu w przypadku, gdy wykonywane są przez podatnika działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Co istotne, w myśl art. 15 ust. 3 pkt 3) ustawy o VAT, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się m.in. czynności: z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności:

-co do warunków wykonywania tych czynności,

-wynagrodzenia i 

-odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W przypadku łącznego spełnienia wszystkich wyżej wymienionych przesłanek, czynność nie jest uznawana za wykonywaną samodzielnie działalność, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przyjmując, że stanowisko Zainteresowanych zawarte w pytaniu 1 przedmiotowego wniosku jest prawidłowe, tj., że przychody osiągane przez Zarządzającego na podstawie Umowy o zarządzanie będą kwalifikowane do przychodów z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 9 ustawy o PIT), usługi te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, w przypadku braku spełnienia chociażby jednej z ww. trzech przesłanek, których interpretacja została dokonana w ogólnej interpretacji Ministra Finansów, czy też w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Analiza postanowień zawartej Umowy o zarządzanie prowadzi do wniosku, że usługi te, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931) dalej jako: „ustawa o VAT”, będą uznawane w świetle ustawy o VAT za usługi świadczone w ramach samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, tj. będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, zawartym w wyroku z 30 września 2014 r. sygn. akt I FSK 1479/13 za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą „(...) nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona (...)”.

Ponadto, jak wynika z interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Rozwoju i Finansów z 6.10.2017 r. nr PT3.8101.11.2017 dotyczącym wprawdzie członka zarządu świadczącego usługi w ramach kontraktu menadżerskiego ale w zakresie interpretacji ww. przepisów ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawcy mającego zastosowanie również w przedmiotowej sprawie: „Warunek pierwszy – warunki wykonywania czynności. Należy uznać, że co do zasady w istotę typowej umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest zarządzanie spółką przez osobę fizyczną (zobowiązaną do osobistego świadczenia), wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej tej spółki (osoba taka zarządza tą infrastrukturą, personelem, całą organizacją i jednocześnie korzysta z niej w tym celu). (…). W tym kontekście należy zauważyć, że wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej zarządzanej spółki powoduje, że zarządzający nie ponosi również w tym zakresie ryzyka ekonomicznego (co ma ścisły związek z tym jak kształtuje się wynagrodzenie - warunek drugi). Uznaniu, że ten warunek jest spełniony nie stoi na przeszkodzie to, że w ramach przedmiotowej umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) zarządzający dysponuje szerokim zakresem swobody w organizacji swojej pracy, wyznaczaniu celów itd.”

Przedmiotowa kwestia była również przedmiotem analizy przeprowadzonej przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenie w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonasprimera v. segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Ponadto, zgodnie z opinią RG M.G. Tesauro z dnia 4 czerwca 1991 r. do sprawy C-202/90, co się tyczy warunków pracy należy przeanalizować, czy pracownik jest niejako zintegrowany z organizacją pracodawcy (…), czy i w jakim zakresie może swobodnie zorganizować swoją działalność. Jest oczywistym, że możliwość swobodnego zorganizowania (wybór współpracowników, struktury niezbędne do wykonywania zadań, godziny pracy), jak też brak zintegrowania w przedsiębiorstwie czy w administracji stanowią elementy typowe dla działalności wykonywanej w sposób samodzielny.

Jednakże poddanie się niektórym dyrektywom jak też pewnej kontroli czy władzy dyscyplinarnej pracodawcy, które odnajdujemy również w stosunku pracy nie wykluczają samodzielnego charakteru działalności. Co się tyczy warunków wynagrodzenia, okoliczność, że wynagrodzenie (także to określone ustawą) jest proporcjonalne do usług i charakter przypadkowy, który z tego wnika stanowią jasne wskazanie istnienia stosunku samodzielnej pracy. Nie ma wątpliwości, że ryzyko w ramach stosunku pracy podporządkowanej spoczywa tylko na pracodawcy. W zakresie odpowiedzialności wskazano, że należy badać czy pracownik jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za czynności i działania, które można mu przypisać.

Zgodnie z postanowieniami Umowy o zarządzanie, odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat świadczonych przez Zarządzającego usług oraz ich wykonania, ponosi Zarządzający, a nie Spółka. W związku z powyższym, jeden z ww. warunków tj. warunek trzeci nie został spełniony. Skoro tylko łączne spełnienie wszystkich trzech warunków wyklucza w świetle art. 15 ust. 3 pkt 3) ustawy o VAT samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą, brak spełnienia chociażby jednego - oznacza, że Zarządzający prowadzi samodzielnie wykonywaną działalność, a tym samym opodatkowanie podatkiem VAT usług świadczonych na podstawie Umowy o zarządzanie. Z uwagi na spełnienie warunku 3, analiza pierwszego i drugiego warunku jest bezprzedmiotowa.

W konsekwencji, usługi świadczone przez Zarządzającego, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3) ustawy o VAT należy uznać za działalność wykonywaną samodzielnie. W związku z powyższym, usługi świadczone przez Zarządzającego na podstawie Umowy o zarządzanie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. Możliwość odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z faktur wystawianych przez Zarządzającego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Nie zostanie również spełniona żadna z przesłanek, która mogłaby wpłynąć na ograniczenie prawa do odliczenia podatku VAT na podstawie art. 88 ustawy o VAT.

Niewątpliwie usługi, które Spółka będzie nabywała na podstawie Umowy o zarządzanie, będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i będzie nabywała te usługi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą związaną z zatrudnianiem, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

W związku z powyższym, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wykonanie usług przez Zarządzającego, zgodnie z Umową o zarządzanie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. .j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Należy wskazać, że aby dana czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, art. 15 ust. 3 ustawy stanowi, że:

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1–6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2)(uchylony);

3)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Stosownie do art. 15 ust. 3a ustawy:

Przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, iż przychód osiągany z tytułu umowy o zarządzanie powinien zostać zakwalifikowany jako przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, z cytowanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

  • wykonywania tych czynności,
  • wynagrodzenia, oraz
  • odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Użycie słowa „samodzielnie” w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in., czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze fakt, że w zasadzie każdy stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, określa wynagrodzenie oraz przynajmniej podstawowe warunki wykonywania czynności, należy uznać, że „odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich” jest kryterium kluczowym dla oceny charakteru prawno-podatkowego danego podmiotu. Jest to czynnik odróżniający na gruncie ustawy VAT prowadzenie działalności gospodarczej (przesłanki warunkującej status podatnika podatku VAT) od innego rodzaju aktywności zawodowej nie powodującej powstania podmiotowości prawno-podatkowej na gruncie ww. ustawy.

Istotna jest w tym przypadku analiza istoty odpowiedzialności, wynikającej z charakteru stosunku prawnego łączącego Zarządzającego oraz Spółkę.

Pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane zostało również w drugim akapicie art. 9 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. W myśl tego artykułu:

Działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.

Zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1 Dyrektywy:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Artykuł 10 Dyrektywy 2006/112/WE wyjaśnia znaczenie terminu „samodzielnie” użytego w art. 9 (1). W myśl ww. art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE

Warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

W celu określenia granic pojęcia „działalności gospodarczej” i „podatnika” należy wskazać art. 9 (2) i 12 (1) Dyrektywy 2006/112/WE.

Artykuł 9 (2) Dyrektywy 2006/112/WE stwierdza, że: 

Poza osobami, o których mowa w ust. 1, za podatnika uznawana jest każda osoba, która okazjonalnie dokonuje dostawy nowego środka transportu wysyłanego lub transportowanego do nabywcy przez sprzedawcę, przez nabywcę albo na rzecz sprzedawcy lub nabywcy, do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium państwa członkowskiego, ale na terytorium Wspólnoty.

Przy czym, artykuł 12 (1) stanowi, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi (…).

Dyrektywa 2006/112/WE wskazuje na bardzo szeroki zakres działalności gospodarczej, obejmujący wszystkie etapy produkcji, dystrybucji i dostarczania towarów i usług. To, że działalność gospodarcza, która ma być traktowana jako taka, nie jest działalnością wykonywaną okazjonalnie, nie oznacza, że działalność ta, aby mieścić się w zakresie podatku VAT, musi osiągnąć pewną liczbę operacji lub osiągnąć określony poziom dochodu. Decydującym elementem jest wola lub zamiar osoby dokonującej czynności, aby brać udział w produkcji, dystrybucji lub dostarczaniu dóbr lub usług. Elementem definiującym działalność gospodarczą na gruncie przepisów Dyrektywy jest to, że osoba, w celu wykonywania swoich działań, wykorzystuje zasoby ludzkie lub rzeczowe w taki sam sposób, jak są one wykorzystywane przez producenta, handlowca lub osoby świadczące usługi. Działalność gospodarcza w rozumieniu Dyrektywy będzie miała miejsce, gdy zaistnieje zamiar wykorzystania i zorganizowania środków w celu wzięcia udziału w produkcji, dystrybucji towarów lub świadczeniu usług.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera v. segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Ponadto, zgodnie z opinią RG M.G. Tesauro z dnia 4 czerwca 1991 r. do sprawy C-202/90, co się tyczy warunków pracy należy przeanalizować czy pracownik jest niejako zintegrowany z organizacją pracodawcy (...) czy i w jakim zakresie może swobodnie zorganizować swoją działalność. Jest oczywistym, że możliwość swobodnego zorganizowania (wybór współpracowników, struktury niezbędne do wykonywania zadań, godziny pracy), jak  też brak zintegrowania w przedsiębiorstwie czy w administracji stanowią elementy typowe dla działalności wykonywanej w sposób samodzielny. Jednakże poddanie się niektórym dyrektywom jak też pewnej kontroli czy władzy dyscyplinarnej pracodawcy, które odnajdujemy również w stosunku pracy nie wykluczają charakteru samodzielnego działalności. Co się tyczy warunków wynagrodzenia, okoliczność, że wynagrodzenie (także to określone ustawą) jest proporcjonalne do usług i charakter przypadkowy, który z tego wynika stanowią jasne wskaźniki istnienia stosunku samodzielnej pracy. Nie ma wątpliwości, że ryzyko w ramach stosunku pracy podporządkowanej spoczywa tylko na pracodawcy. W zakresie odpowiedzialności wskazano, że należy badać czy pracownik jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za czynności i działania, które można mu przypisać (pkt 6).

Sformułowanie w powołanym art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy, w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy, jako że nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający. Oznacza to, że z treści zawartych umów wynikać winno zobowiązanie, które w swej istocie kładzie na zlecającego odpowiedzialność, zamiast na zleceniobiorcę, podobnie jak ma to miejsce w przypadku stosunku pracy.

Powyższe oznacza, że jeżeli analiza umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy Zarządzającym – Zainteresowanym niebędącym strona postępowania, a Zleceniodawcą –Zainteresowanym będącym strona postępowania wykaże, że spełnione są wszystkie trzy warunki, to nie można uznać Zarządzającego za podatnika VAT.

Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że Zarządzający występuje w charakterze podatnika VAT.

Opisana we wniosku umowa, w ramach której Zarządzający będzie świadczyć usługi zarządzania oraz warunki jej świadczenia i wynagrodzenia przysługującego Zarządzającemu pozwalają na stwierdzenie, że dwa pierwsze warunki są spełnione. Umowa na usługi zarządzania będzie zawarta, a więc nastąpi związanie formalne stron stosunkiem prawnym. Umowa jasno również określa zakres czynności i wynagrodzenie należne Zarządzającemu.

W istotę typowej umowy zlecenia, wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej Zlecającego – w niniejszej sprawie Spółki - Zainteresowanego będącego stroną postępowania. W tym kontekście, wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej Zlecającego powoduje, że Zarządzający nie ponosi również w tym zakresie ryzyka ekonomicznego (co ma ścisły związek z tym jak kształtuje się wynagrodzenie – warunek drugi).

Warunek drugi – wynagrodzenie. Zakładając, że umowa przewiduje, że Zleceniobiorca korzysta z infrastruktury i organizacji wewnętrznej Zlecającego (spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy umowa przewiduje stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie, co w niniejszej sprawie ma miejsce, bowiem wskazali Państwo, iż na podstawie ww. postanowień umowy o zarządzanie Zarządzający będzie otrzymywał wynagrodzenie stałe, a ww. umowa nie przewiduje wynagrodzenia zmiennego, nie można mówić o ponoszeniu przez Zarządzającego ryzyka ekonomicznego.

Warunek trzeci – odpowiedzialność Zlecającego wobec osób trzecich. Warunek będzie spełniony, jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie Zlecającego, a nie po stronie faktycznego wykonawcy – Zleceniobiorcy, co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności. W niniejszej sprawie ww. warunek nie zostanie spełniony, gdyż jak wynika z opisu sprawy odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat świadczonych przez Zarządzającego usług oraz ich wykonania, ponosi Zarządzający.

Tym samym, pomimo spełnienia przez Zarządzającego dwóch warunków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, tj. dotyczących warunków wykonywania czynności oraz wynagrodzenia, nie zostały wypełnione łącznie wszystkie trzy warunki wskazane w tym przepisie, co powoduje, że Zarządzającego należy uznać za podatnika VAT wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z treścią powołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Tym samym w analizowanym przypadku Zarządzający powinien być uznany za podmiot świadczący usługę, a Spółkę należy uznać za korzystającego z takiej usługi. Czynności, które Zarządzający będzie zobowiązany wykonywać na rzecz Spółki, polegają na świadczeniu usług zarządzania mających realizować cele zawartej Umowy o zarządzanie, obejmujących m. in.: zarządzanie powierzonymi obszarami działalności Spółki, realizację krótko i długoterminowych celów Spółki, zarządzanie menagerami i podległymi im zespołami, zarządzanie procesem rekrutacji na stanowiska managerskie i specjalistyczne, wyznaczanie zadań i celów podległym osobom oraz kontrola i ocena ich realizacji, współdziałanie z Zarządem Spółki, podejmowanie działań ukierunkowanych na rozwój i ekspansję Spółki na rynku polskim i zagranicznym. Tym samym otrzymane wynagrodzenie stanowi ekwiwalent za konkretną usługę, którą w niniejszej sprawie jest świadczenie usług zarządzania.

Odnośnie odpłatności za ww. świadczenia należy zauważyć, że ustawa nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

W omawianej sprawie czynności Zarządzającego polegające na świadczeniu usług zarządzania w zamian za wynagrodzenie będzie miało charakter odpłatny, zatem świadczenia te wypełnią wskazaną przesłankę uznania tych czynności za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji uznać należy, że czynności wykonywane przez Zarządzającego - Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania rzecz Spółki – Zainteresowanego będącego stroną postępowania będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, a Zarządzającego z tego tytułu uznać należy za podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, do której nie mają zastosowania ograniczenia wynikające z art. 15 ust. 3 tej ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w ww. zakresie jest prawidłowe.

Ponadto, Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wykonanie usług przez Zarządzającego, zgodnie z Umową o zarządzanie.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z treści cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wskazano wyżej, świadczone przez Zarządzającego usługi na rzecz Spółki podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych nie przewidują zwolnienia dla tych usług. Z kolei, Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nabywane przez Spółkę usługi zarządzania - jak wynika z całokształtu okoliczności przedstawionych we wniosku - będą służyły Spółce do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem, z uwagi na powołane przepisy prawa w kontekście wskazanego opisu sprawy należy stwierdzić, że w zakresie, w jakim nabywane usługi wykorzystywane będą do wykonywania przez Spółkę - czynnego podatnika podatku VAT - czynności opodatkowanych, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. usług wynikających z faktur dokumentujących wykonanie usług przez Zarządzającego.

Podsumowując, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wykonanie usług przez Zarządzającego. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych zawartych w art. 88 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w ww. zakresie jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy wniosku w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

… Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością  (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2650 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00