Interpretacja indywidualna z dnia 27 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-1.4012.783.2018.12.JO

Zwolnienie od podatku świadczonych usług.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu –

 stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 23 października 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 27 lutego 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 21/19 (data wpływu prawomocnego orzeczenia oraz zwrot akt 22 maja 2023 r.) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 stycznia 2023 r., sygn. I FSK 1017/19 (data wpływu orzeczenia 14 kwietnia 2023 r.) i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku towarów i usług jest prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 października 2018 r. wpłynął Pana wniosek z 23 października 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku świadczonych usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan absolwentem (…) w (…), w zakresie konserwacji malarstwa i rzeźby polichromowanej i uzyskał Pan tytuł magistra sztuki.

Świadczy Pan od (…) r. usługi w zakresie konserwacji i restauracji dzieł sztuki. Działalność ma Pan zarejestrowaną w ewidencji działalności gospodarczej pod symbolem 91.03.Z (działalność historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych) oraz 90.03.Z (artystyczna i literacka działalność twórcza).

Zajmuje się Pan konserwacją i restauracją obiektów ruchomych, czyli wyposażenia wnętrz kościołów (obrazy, ołtarze, ambony, chrzcielnice, szafy organowe, empory z balustradami i rzeźby drewniane) oraz malarstwa ściennego, tj. odkrywa Pan oryginalne i artystyczne dekoracje malarskie, które są poddawane renowacji. Wykonywane przez Pana prace dotyczą konserwacji obiektów wpisanych do rejestru zabytków, gdzie wymagane jest sporządzenie dokumentacji konserwatorskich, tj. fotografii, rysunków, badań historycznych, ikonograficznych, technologicznych oraz badania stanu zachowania obiektów. Usługi te są ściśle związane z kulturą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Działalność Pana ma charakter artystyczny i dotyczy wyłącznie malarstwa i rzeźby.

Każda czynność odnosząca się do obiektów (zarówno kościelnych, jak i osób prywatnych) wpisanych do rejestru zabytków, jest wykonywana przez Pana osobiście na podstawie autorskiego programu prac zatwierdzonego przez Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, który wydaje pozwolenie na wykonanie tych prac. Po wykonaniu prac i odbiorze obiektu przez przedstawiciela Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków otrzymuje Pan wynagrodzenie w formie honorarium i przenosi prawa autorskie na zleceniodawcę.

Nadmienia Pan, iż wykonane prace nie stanowią czynności o charakterze czysto technicznym, np. konserwacja zabytkowych obiektów budowlanych.

Pytanie

Czy zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje Panu zwolnienie z podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez: indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z wyżej wymienionego przepisu wynika, że zwolnione są od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Ustawa nie precyzuje pojęcia „usługi kulturalne”. Słowo kultura jest definiowana jako „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalony i wzbogacony w ciągu dziejów”, przekazywany z pokolenia na pokolenie; „kultura materialna – ogół dóbr materialnych oraz środków i umiejętności produkcyjno-technicznych społeczeństwa w danym okresie historycznym” (por. Słownik j. polskiego, pod red. M. Szymczaka. PWN 1983, str. 1083). Świadczone przez Pana usługi związane z kulturą dotyczą obiektów wpisanych do rejestru zabytków, z którymi to usługami związane jest powstanie przenoszonych na zleceniodawcę po otrzymaniu honorarium praw autorskich.

W świetle powołanego wyżej przepisu usługi, podlegające zwolnieniu, muszą być świadczone przez twórcę. Ustawodawca w tym zakresie odsyła do ustawy – o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ustawa ta nie definiuje pojęcia „twórca”, a jedynie w art. 8 ust. 1 wskazuje, że twórca jest podmiotem praw autorskich. Przedmiotem praw autorskich jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Zakres przedmiotowy prawa autorskiego jest bardzo szeroki i obejmuje jakąkolwiek postać działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Opracowania naukowo-historyczne, fotograficzne, rysunkowe opatrzone są Pana nazwiskiem, a po zakończeniu wszystkich prac przekazuje Pan prawa autorskie zleceniodawcy.

Kolejnym warunkiem zwolnienia jest otrzymywanie przez twórcę honorarium. W piśmiennictwie przyjmuje się, że wszystkie usługi w zakresie kultury świadczone przez twórców, wynagradzane w formie honorarium podlegają zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b. Jedynym ograniczeniem jest, aby określony podmiot działał jako twórca konkretnego utworu. W Pana przypadku wyżej wymienione prace wykonuje Pan osobiście.

Tak więc, Pana praca ma charakter twórczy i nosząca cechy indywidualne. Otrzymuje Pan wynagrodzenie w formie honorarium. Dochodzi do przeniesienia praw autorskich na zleceniodawcę. Prace przy obiektach zabytkowych mają charakter niepowtarzalny i są tworzone na nowo, czyli są namalowane i wyrzeźbione. Trzeba nadmienić, iż przedmiotem prac konserwatorskich i restauratorskich jest dzieło stworzone przez innego twórcę, co nie oznacza, że w toku prowadzenia prac nie mogą powstać oryginalne utwory, stanowiące przejaw indywidualnej twórczości. Ponadto opracowania dokumentacji konserwatorskich są objęte prawami Pana autorstwa, co oznacza, że dokument też posiada cechy utworu.

Pana stanowiskiem jest to, że wykonywane przez Pana prace mają charakter twórczy i indywidualny o charakterze podlegającym zwolnieniu z VAT.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 19 listopada 2018 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0115-KDIT1-1.4012.783.2018.1.RH, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono 22 listopada 2018 r.

Skarga na interpretację indywidualną

14 grudnia 2018 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy. Skarga wpłynęła do mnie 17 grudnia 2018r.

Wniósł Pan o uchylenie zaskarżonej interpretacji.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 27 lutego 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 21/19.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 12 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 1017/19 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 12 stycznia 2023 r. natomiast wpłynął wraz ze zwrotem akt 22 maja 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
• ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy:

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy:

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zwolnienie określone w ww. przepisie ustawy ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Z treści wniosku wynika, ze zajmuje się Pan konserwacją i restauracją obiektów ruchomych, czyli wyposażenia wnętrz kościołów (obrazy, ołtarze, ambony, chrzcielnice, szafy organowe, empory z balustradami i rzeźby drewniane) oraz malarstwo ścienne, tj. odkrywa oryginalne i artystyczne dekoracje malarskie, które są poddawane renowacji. Wykonywane przez Pana prace dotyczą konserwacji obiektów wpisanych do rejestru zabytków, gdzie wymagane jest sporządzenie dokumentacji konserwatorskich, tj. fotografii, rysunków, badań historycznych, ikonograficznych, technologicznych oraz badania stanu zachowania obiektów. Usługi te są ściśle związane z kulturą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Działalność Pana ma charakter artystyczny i dotyczy wyłącznie malarstwa i rzeźby.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Pana wątpliwości dotyczą tego, czy wykonywane usługi są zwolnione z VAT.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć, tj. „prawa autorskie, twórca” i „prace konserwatorskie i restauratorskie”. Zatem w celu dokonania interpretacji przedmiotowej kwestii posiłkowo należy odwołać się do ustaw, które szczegółowo normują znaczenie tych wyrazów.

I tak, na podstawie z art. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych”:

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.

Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

1)stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy);

2)stanowić przejaw działalności twórczej;

3)mieć indywidualny charakter.

O ile sens pierwszej z cech nie budzi wątpliwości, dwie pozostałe mają charakter ocenny. Jednakowoż stwierdzenie, że utwór to przejaw działalności twórczej uwypukla fakt, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana przesłanką „oryginalności” utworu kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy, tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu. Spełniona ona zostaje gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Sam „przejaw działalności twórczej” nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest bowiem, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem cechować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Natomiast zgodnie z treścią art. 3 pkt 6 i 7 ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2187):

Prace konserwatorskie są to działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań. Z kolei prace restauratorskie to działania mające na celu wyeksponowanie wartości artystycznych i estetycznych zabytku, w tym, jeżeli istnieje taka potrzeba, uzupełnienie lub odtworzenie jego części, oraz dokumentowanie tych działań.

W zapadłym w niniejszej sprawie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 27 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Bd 21/19 sąd zauważył, że zwolnienie od podatku od towarów i usług, przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, nie będzie miało zastosowania do wszystkich usług świadczonych przez Pana w ramach prac konserwatorskich czy też restauratorskich. Sąd wskazał, że obejmie ono swoim zakresem jedynie te z Pana działań, które będą miały charakter twórczy, noszący cechy indywidualne, wynagradzane za pośrednictwem honorariów, w zamian za które przenoszone są prawa autorskie na zleceniodawców. Natomiast powyższym zwolnieniem nie będą objęte działania o charakterze czysto technicznym. Sąd podkreślił, że prace konserwatorskie i restauratorskie mają bardzo szeroki zakres przedmiotowy.

Natomiast, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 stycznia 2023 r., sygn. akt I FSK 1017/19 wskazał, że sąd pierwszej instancji słusznie przyjął, iż zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy podlegają usługi konserwatorskie i restauratorskie, o ile mają charakter działalności twórczej i charakteryzują się indywidualnością. Zwolnienie to nie dotyczy natomiast przypadków, gdy prace konserwatorskie i restauratorskie obejmują jedynie czynności o charakterze czysto technicznym.

Zatem w rozpatrywanej sprawie, należy ustalić czy świadczone przez Pana usługi stanowią usługi o charakterze czysto technicznym.

Wskazał Pan, że jest absolwentem (…) w (…) w zakresie konserwacji malarstwa i rzeźby polichromowej i uzyskał tytuł magistra sztuk. Zajmuje się Pan konserwacją i restauracją obiektów ruchomych, czyli wyposażenia wnętrz kościołów (obrazy, ołtarze, ambony, chrzcielnice, szafy organowe, empory z balustradami i rzeźby drewniane) oraz malarstwo ścienne, tj. odkrywa oryginalne i artystyczne dekoracje malarskie, które są poddawane renowacji. Wykonywane przez Pana prace dotyczą konserwacji obiektów wpisanych do rejestru zabytków, gdzie wymagane jest sporządzenie dokumentacji konserwatorskich, tj. fotografii, rysunków, badań historycznych, ikonograficznych, technologicznych oraz badania stanu zachowania obiektów. Usługi te są ściśle związane z kulturą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Pana działalność ma charakter artystyczny i dotyczy wyłącznie malarstwa i rzeźby. Każda czynność odnosząca się do obiektów (zarówno kościelnych, jak i osób prywatnych) wpisanych do rejestru zabytków, jest wykonywana przez Pana osobiście na podstawie autorskiego programu prac zatwierdzonego przez Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, który wydaje pozwolenie na wykonanie tych prac. Po wykonaniu prac i odbiorze obiektu przez przedstawiciela Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków otrzymuje Pan wynagrodzenie w formie honorarium i przenosi prawa autorskie na zleceniodawcę. Wykonane prace nie stanowią czynności o charakterze czysto technicznym, np. konserwacja zabytkowych obiektów budowlanych.

Odnosząc się zatem do Pana wątpliwości oraz mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, powołane przepisy prawa oraz ich wykładnię dokonaną przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z 27 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Bd 21/19 oraz Naczelny Sąd Administracyjny z 12 stycznia 2023 r., sygn. akt I FSK 1017/19, stwierdzić należy, że skoro jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wykonuje Pan prace konserwatorskie i restauratorskie przy zabytkach ruchomych (które są ściśle związane z kulturą i stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze) otrzymując w zamian wynagrodzenie w formie honorarium, to świadczone usługi konserwatorsko-restauratorskie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Dodatkowe informacje

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 27 lutego 2019 r. sygn. I SA/Bd 21/19 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 stycznia 2023 r., sygn. akt I FSK 1017/19.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).