Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 20 czerwca 2023 r., sygn. II NSNC 134/23

Sygn. akt II NSNc 134/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Paweł Wojciechowski (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Aleksander Stępkowski
‎Katarzyna Monika Borkowska (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa Bank S.A. z siedzibą w W.

przeciwko M.Z. i D.Z.

o zapłatę

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 20 czerwca 2023 r.,

skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Rzecznika Finansowego od wyroku zaocznego Sądu Okręgowego w Szczecinie z 15 listopada 2019 r., sygn. I C 719/19,

1.uchyla zaskarżony wyrok zaoczny w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Szczecinie.;

2.znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania wywołanego wniesioną skargą nadzwyczajną.

UZASADNIENIE

Skargą nadzwyczajną z 9 lutego 2021 r. – uzupełnioną pismem z 22 kwietnia 2022 r. – Rzecznik Finansowy na podstawie art. 89 § 1 i § 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. 2021, poz. 154; dalej zamiennie: „u.SN”) zaskarżył, z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, wyrok zaoczny Sądu Okręgowego w Szczecinie z 15 listopada 2019 r., I C 719/19.

Rzecznik Finansowy powołując się na art. 89 § 1 pkt 2 u.SN zarzucił zaskarżonemu orzeczeniu:

I. rażące naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1.art. 339 § 2 w zw. z art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda w zakresie wymagalności roszczenia na podstawie wypowiedzenia umowy z 23 października 2018 r., załączonego do pozwu podczas gdy zostało ono skierowane na niewłaściwy adres, i należałoby przyjąć, że okoliczność ta budzi uzasadnione wątpliwości;

2.art. 339 § 2 w zw. z art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda w zakresie wezwania pozwanych do dobrowolnej spłaty zadłużenia pismem z 6 kwietnia 2018 r., załączonym do pozwu, podczas gdy zostało ono skierowane na niewłaściwy adres, i należałoby przyjąć, że okoliczność ta budzi uzasadnione wątpliwości;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00