Interpretacja indywidualna z dnia 24 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.269.2023.2.JF

Spółka przejmująca będzie zobowiązana złożyć osobne zeznania CIT-8 dla spółki przejętej, tj. Wnioskodawcy za okres przed dniem połączenia, do urzędu skarbowego właściwego miejscowo według jej siedziby sprzed dnia połączenia. Na zeznaniu podatkowym winny być umieszczone dane spółki przejmowanej tj. jej NIP, nazwa adres, natomiast w pozycjach przeznaczonych na podpis osób reprezentujących podatnika, powinny się znaleźć informacje i podpisy osób reprezentujących następcę prawnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w związku z wcześniejszym zamknięciem ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy i koniecznością złożenia deklaracji CIT-8 możliwe będzie rozliczenie straty podatkowej z lat poprzednich z dochodem podatkowym wykazanym za niepełny rok podatkowy 2023.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 lipca 2023 r. (wpływ do Organu 21 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej jako „A.”) ma rok podatkowy zgodny z rokiem kalendarzowym. W latach poprzednich A. osiągnęła stratę z działalności gospodarczej. W roku bieżącym spółka generuje dochody podatkowe. W bieżącym roku podatkowym (2023) spółka zostanie przejęta przez inną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (łączenie przez przejęcie w trybie art. 492 § 1 k.s.h.). W związku z przejęciem, A. zamknie księgi rachunkowe w myśl art. 12 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości (nie skorzysta z możliwości niezamykania ksiąg). Deklarację CIT-8 w imieniu A. złoży spółka przejmująca.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W uzupełniniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że:

Wnioskodawca zamierza rozliczyć stratę podatkową z dochodem osiągniętym w niepełnym 2023 r. na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”), przy czym starta ta została wygenerowana w roku 2022.

Połączenie spółek rozliczone będzie przy zastosowaniu metody łączenia udziałów.

Pytanie

Czy w związku z wcześniejszym zamknięciem ksiąg rachunkowych A. i koniecznością złożenia deklaracji CIT-8 możliwe będzie rozliczenie straty podatkowej z lat poprzednich z dochodem podatkowym wykazanym za niepełny rok podatkowy 2023?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Podatnika, w związku z wcześniejszym zamknięciem ksiąg rachunkowych i koniecznością złożenia deklaracji CIT-8 A. będzie mogła rozliczyć stratę podatkową z lat poprzednich z dochodem podatkowym wykazanym za niepełny rok podatkowy 2023.

Uzasadnienie

A.zamknięcie ksiąg a konieczność złożenia zeznania podatkowego

1. Ustawa o rachunkowości wyraźnie wskazuje, że księgi rachunkowe zamyka się w jednostce przejmowanej (a taką jest A.) na dzień połączenia związanego z przejęciem jednostki przez inną jednostkę, to jest na dzień wpisu do rejestru tego połączenia (art. 12 ust. 2 pkt 4).

2. Zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o PDOP jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

3. Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o PDOP podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.

4. Z powyższego wynika więc, że istnieje obowiązek złożenia zeznania podatkowego za skrócony rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2023 do dnia wpisu połączenia do rejestru.

Deklaracja w imieniu spółki przejmowanej składana będzie przez spółkę przejmującą, tylko ta bowiem w momencie powstania obowiązku złożenia deklaracji będzie istnieć w obrocie prawnym.

B.: zeznanie podatkowe a możliwość odliczenia straty

1. Zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o PDOP o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

a.obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

b.obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

2. Rozliczenia dokonuje się w składanym zeznaniu rocznym, które A. musi złożyć, co wykazano w poprzednim punkcie.

3. Z powyższego wynika więc, że w zeznaniu za rok rozpoczynający się 1 stycznia 2023 i kończący w dniu wpisania połączenia do rejestru A. jest uprawniona do obniżenia dochodu za ten rok o straty z lat poprzednich.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT:

przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę.

Treść art. 7 ust. 4 ustawy o CIT stanowi, że:

przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem spółek przekształconych w inne spółki.

W myśl art. 7 ust. 5 ww. ustawy:

o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1.obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2.obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca ma rok podatkowy zgodny z rokiem kalendarzowym. W latach poprzednich Wnioskodawca osiągnął stratę z działalności gospodarczej. W roku bieżącym spółka generuje dochody podatkowe. W bieżącym roku podatkowym (2023) spółka zostanie przejęta przez inną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (łączenie przez przejęcie w trybie art. 492 § 1 k.s.h.). W związku z przejęciem, Wnioskodawca zamknie księgi rachunkowe w myśl art. 12 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości (nie skorzysta z możliwości niezamykania ksiąg). Deklarację CIT-8 w imieniu Wnioskodawcy złoży spółka przejmująca.

Wnioskodawca zamierza rozliczyć stratę podatkową z dochodem osiągniętym w niepełnym 2023 r. na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym starta ta została wygenerowana w roku 2022. Połączenie spółek rozliczone będzie przy zastosowaniu metody łączenia udziałów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w związku z wcześniejszym zamknięciem ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy i koniecznością złożenia deklaracji CIT-8 możliwe będzie rozliczenie straty podatkowej z lat poprzednich z dochodem podatkowym wykazanym za niepełny rok podatkowy 2023.

Zgodnie z art. 8 ust 1 ustawy o CIT:

rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o CIT:

jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Natomiast w myśl art. 27 ust. 1 ustawy o CIT:

Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d i 1da, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.

Co do zasady, na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości, połączenie spółek przez przejęcie skutkuje koniecznością zamknięcia ksiąg w jednostce przejmowanej (art. 12 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120, dalej: „UoR”).

Przy łączeniu spółek zasadniczo księgi rachunkowe zamyka się w jednostce przejmowanej na dzień przejęcia jednostki przez inną jednostkę (art. 12 ust. 2 pkt 4 UoR). W takim przypadku spółka przejmująca (następca prawny) ma obowiązek złożenia zeznania CIT-8 za rok podatkowy kończący się w dacie zamknięcia ksiąg rachunkowych spółki przejmowanej. Obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych, a tym samym zakończenia roku podatkowego i złożenia do urzędu skarbowego zeznania, uzależniony jest od zastosowania do rozliczeń połączeń rachunkowej metody nabycia (art. 44b ustawy o rachunkowości) lub metody łączenia udziałów (art. 44c ustawy o rachunkowości).

Jednocześnie należy zauważyć, iż w przypadku połączenia spółek przez przejęcie, zgodnie z metodą łączenia udziałów, połączenie to nie ma wpływu na podmiotowość prawną spółki przejmującej. Skutkiem takiego połączenia jest utrata podmiotowości prawnej spółki przejmowanej, przy jednoczesnym zachowaniu ciągłości prawnej spółki przejmującej. Wskazać przy tym należy, iż w przypadku połączenia spółek, spółki przejmowane tracą byt prawny, przy czym nie następuje w tym przypadku „przeniesienie siedziby”, które miałoby skutkować zmianą właściwości miejscowej.

Biorąc powyższe pod uwagę, w przedmiotem sprawie spółka przejmująca będzie zobowiązana złożyć osobne zeznania CIT-8 dla spółki przejętej, tj. Wnioskodawcy za okres przed dniem połączenia, do urzędu skarbowego właściwego miejscowo według jej siedziby sprzed dnia połączenia. Na zeznaniu podatkowym winny być umieszczone dane spółki przejmowanej tj. jej NIP, nazwa adres, natomiast w pozycjach przeznaczonych na podpis osób reprezentujących podatnika, powinny się znaleźć informacje i podpisy osób reprezentujących następcę prawnego.

Ponadto zgodnie z powołanym powyżej art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, w zeznaniu za rok rozpoczynający się 1 stycznia 2023 i kończący w dniu wpisania połączenia do rejestru Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia dochodu za ten rok o straty z lat poprzednich zgodnie z ww. art. 7 ust. 5 ustawy o CIT.

Tym samym należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w którym, w związku z wcześniejszym zamknięciem ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy i koniecznością złożenia deklaracji CIT-8 możliwe będzie rozliczenie straty podatkowej z lat poprzednich z dochodem podatkowym wykazanym za niepełny rok podatkowy 2023.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).