Interpretacja indywidualna z dnia 24 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.264.2023.2.MB

Obowiązek dokonania korekty faktur dokumentujących zaliczki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku dokonania korekty faktur dokumentujących zaliczki. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 lipca 2023 r. (wpływ 19 lipca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) Spółka jawna jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). W 2017 roku Spółka nabyła budynek dawnego hotelu położony w (…) przy ul. (…), od osób fizycznych. Spółka dokonała remontu i adaptacji budynku w ten sposób, że zostały utworzone apartamenty, mogące stanowić osobne lokale. Nakłady na ten cel przekroczyły 30% wartości początkowej budynku.

Po wykonaniu remontu i adaptacji, Spółka rozpoczęła sprzedaż lokali w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jednakże musiały to być lokale użytkowe, a nie mieszkalne, gdyż obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego m.in. dla działki, na której znajdował się przedmiotowy budynek, nie przewidywał funkcji mieszkalnej, tylko usługową, w tym hotelarską. Sprzedaż apartamentów odbywała się więc według stawki podatku VAT podstawowej 23%. Wraz z apartamentami zbywane były komórki lokatorskie i miejsca parkingowe, również według stawki 23%.

Ponieważ zainteresowanie lokalami użytkowymi drastycznie spadło, a Spółka miała zobowiązania kredytowe, zainicjowała postępowanie administracyjne w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego tak, aby przewidywał on funkcję mieszkaniową. Zgłaszały się bowiem osoby zainteresowane nabyciem lokali mieszkalnych, a nie użytkowych. Zmiana Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego nastąpiła 31 sierpnia 2022 r. uchwałą Rady Miasta (…), która została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa (…). Weszła w życie po 14 dniach od tej daty. Przeznaczenie działki po zmianie planu: U/WM (usługowe/mieszkaniowe wielorodzinne).

W trakcie postępowania w sprawie zmiany Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego (wiosna 2022 roku), zgłosiła się klientka zainteresowana nabyciem dwóch lokali mieszkalnych, a nie użytkowych, gdyż nie prowadzi działalności gospodarczej i chciała przeznaczyć obydwa lokale (apartamenty) na cele mieszkalne. Wraz z apartamentami klientka chciała nabyć dwie komórki lokatorskie i dwa miejsca parkingowe.

Ponieważ Spółka znajdowała się w trudnej sytuacji finansowej i musiała spłacać zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek, pobierała od klientki zaliczki na poczet przyszłej sprzedaży lokali, opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23%, gdyż formalnie lokale przeznaczone do zbycia nadal były lokalami użytkowymi, a poza tym zaliczki dotyczyły również komórek lokatorskich i miejsc parkingowych, opodatkowanych stawką 23%. W przypadku obydwu lokali wraz z komórkami lokatorskimi i miejscami parkingowymi, wpłacone zaliczki wyniosły około 80-90% ostatecznej ceny sprzedaży, przy czym ostateczne ceny sprzedaży zostały określone z uwzględnieniem podatku VAT w wysokości 23%, ponieważ na tym etapie stanowiły one lokale użytkowe.

Strony postanowiły, że jeśli Spółka uzyska pozytywną interpretację Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie stawki podatku VAT dla zbywanych lokali, to Spółka wystawi klientce faktury korygujące i zwróci część ceny, stanowiącą różnicę pomiędzy podatkiem VAT w wysokości 23% i 8%.

W chwili obecnej Spółka zakończyła dwa postępowania w przedmiocie zmiany statusu zbywanych lokali z użytkowego na mieszkalny. Złożono też korekty deklaracji na podatek od nieruchomości. Po uzyskaniu interpretacji indywidualnej, zostaną zawarte umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego, a przedmiotem sprzedaży będą lokale mieszkalne oraz komórki lokatorskie i miejsca parkingowe. Wydanie lokali, komórek lokatorskich i miejsc parkingowych nabywcy nastąpi po zawarciu aktów notarialnych.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym)

Czy w związku ze zmianą statusu lokali użytkowych na lokale mieszkalne i po sprzedaży przedmiotowych lokali mieszkalnych w formie aktu notarialnego oraz ich wydaniu nabywcy, która to dostawa będzie opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8 %, Spółka będzie mogła dokonać korekty wystawionych wcześniej faktur na zaliczki w części przypadającej na lokale mieszkalne i skorygować stawkę 23% na stawkę 8%?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym)

Zdaniem wnioskodawcy, do sprzedaży lokali będących w chwili sprzedaży lokalami mieszkalnymi należy zastosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT). Stawka 8% będzie zastosowana do całej wartości sprzedaży lokalu mieszkalnego, co będzie oznaczało obowiązek wystawienia faktur korygujących do faktur zaliczkowych w zakresie, w jakim zaliczki należy przyporządkować do wartości lokali mieszkalnych, bez komórek lokatorskich i miejsc parkingowych, które będą opodatkowane stawką podstawową w wysokości 23%.

Dla zastosowania właściwej stawki podatku VAT istotny jest rodzaj sprzedawanego towaru lub usługi, w chwili dokonania sprzedaży (dostawy). W Państwa przypadku dostawa nastąpi w momencie zawarcia umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego i wydania lokalu. W tym momencie przedmiotem dostawy będzie lokal mieszkalny, co będzie potwierdzała stosowna, prawomocna decyzja właściwego organu. Do sprzedaży takich lokali stosuje się stawkę 8%, zgodnie z art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT).

Nie sposób uznać, aby stawkę podatku VAT w wysokości 8% zastosować tylko do pozostałej do zapłaty części ceny, pozostawiając zaliczki opodatkowane podatkiem w VAT w wysokości 23%, ponieważ obniżona stawka podatku VAT musi dotyczyć całej dostawy lokali mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym, a lokale stanowiące przedmiot niniejszego wniosku, są takimi właśnie lokalami.

W tej sytuacji Wnioskodawca powinien wystawić fakturę końcową, w której zastosuje stawkę 8% podatku VAT do wartości lokalu mieszkalnego i stawkę 23% do wartości komórki lokatorskiej i miejsca parkingowego. Konieczne będzie również wystawienie faktury korygującej do faktur zaliczkowych, korygując stawkę podatku VAT z 23% na 8% w części, w jakiej zaliczki należy przyporządkować do przyszłej sprzedaży lokali mieszkalnych.

Państwa stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 grudnia 2018 roku numer 0112-KDIL4.4012.538.2018.2.EB.

Wprawdzie w tej interpretacji chodzi o dostawę usługi budowlanej wykonywanej na lokalu użytkowym, który miał zostać przekształcony na lokal mieszkalny, ale podobieństwo zagadnienia stanowiącego przedmiot interpretacji i Państwa wniosku, jest oczywista. Tak jak firma budowlana nie mogła zastosować stawki podatku VAT w wysokości 8% w trakcie wykonywanych robót na lokalu użytkowym, tak samo nie mogli Państwo opodatkować zaliczek wpłacanych przez nabywcę stawką 8%, dopóki lokal stanowiący przedmiot sprzedaży był lokalem użytkowym, a prawomocny status lokalu mieszkalnego uzyskała dopiero przed jego sprzedażą w formie aktu notarialnego i wydaniem lokalu nabywcy.

Wobec powyższego, po sprzedaży lokali mieszkalnych w formie aktu notarialnego i wydaniu ich nabywcy, Spółka zobowiązana i uprawniona będzie do wystawienia faktur korygujących do faktur na zaliczki, zmieniając stawkę podatku VAT z 23% na 8% w części, w jakiej zaliczki należy przyporządkować do dostawy lokali mieszkalnych, bez komórek lokatorskich i miejsc parkingowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy:

jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

1)dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;

2)dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o VAT definicji zaliczki, przedpłaty, czy zadatku. W takiej sytuacji należy się zatem odnieść do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją wskazaną w Słowniku Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN (dostępnego na stronie: https://sjp.pwn.pl/), „zapłata” oznacza „uiszczenie należności za coś”. Fakt, że należność musi być przypisana do określonego przedmiotu, stanowi więc zasadniczy element jej definicji. Podobnie została zdefiniowana zaliczka (otwierająca katalog należności w rozumieniu ustawodawcy bez wątpienia mieszczących się w pojęciu „zapłaty”, a więc mogąca pomocniczo służyć do interpretacji tego pojęcia), tj. jako część należności wpłacanej lub wypłacanej z góry na poczet tej należności. Zatem zapłatę (zaliczkę) wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą towarów lub faktycznym wykonaniem usługi. Jeżeli chodzi natomiast o przedpłatę, to jest to część ceny towaru (lub usługi), wpłacona w celu uzyskania gwarancji jego zakupu (lub wykonania usługi) w określonym terminie, podobnie jak zadatek.

Zatem, zarówno zaliczka, jak też przedpłata i zadatek, jako zapłata na poczet przyszłej należności, musi być powiązana z konkretną transakcją, tj. dostawą określonych towarów lub świadczeniem określonych usług. W związku z tym, istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było określone (jasno sprecyzowane i niezmieniane przez strony już po dokonaniu wpłaty).

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy:

ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy:

na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a)otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2)sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy:

fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

W myśl art. 106i ust. 2 ustawy:

jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

W kwestii obowiązku wystawiania faktur korygujących przez podatnika należy przywołać art. 106j ust. 1 ustawy, który stanowi, że:

w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2)(uchylony),

3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z powołanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku, bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić poprzez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Przy czym, korekty faktur można dokonać wyłącznie do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki lub zdarzenie, które faktura ta dokumentowała, uległo zmianie, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami.

Z opisu sprawy wynika, że:

‒rozpoczęli Państwo sprzedaż lokali użytkowych z zastosowaniem stawki podatku VAT podstawowej 23%;

‒zainicjowali Państwo postępowanie administracyjne w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego tak, aby przewidywał on funkcję mieszkaniową i umożliwił Państwu sprzedaż lokali mieszkalnych;

‒w trakcie postępowania w sprawie zmiany Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego (wiosna 2022 roku), zgłosiła się klientka zainteresowana nabyciem dwóch lokali mieszkalnych, komórek lokatorskich i miejsc parkingowych;

‒pobrali Państwo od klientki zaliczki na poczet przyszłej sprzedaży lokali, opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23%, gdyż formalnie lokale przeznaczone do zbycia nadal były lokalami użytkowymi;

‒zmiana Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego nastąpiła 31 sierpnia 2022 r. i weszła w życie po 14 dniach od tej daty;

‒planują Państwo wystawić klientce faktury korygujące i zwrócić część ceny, stanowiącą różnicę pomiędzy podatkiem VAT w wysokości 23% i 8%.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy w związku ze zmianą statusu lokali użytkowych na lokale mieszkalne oraz zmianie stawki podatku VAT na 8%, będą Państwo zobowiązani do dokonania korekty faktur dokumentujących zaliczki w części przypadającej na lokale mieszkalne.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości, mając na uwadze wskazane przez Państwa informacje, należy zauważyć, że z cytowanego powyżej art. 106j ustawy o VAT wynika, że podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej w przypadku, gdy po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że dokument ten zawiera błędy. Istotą faktury korygującej jest udokumentowanie zmian w transakcji, którą dokumentuje faktura pierwotna. Faktura korygująca jest wystawiana w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Mając na uwadze opis sprawy należy stwierdzić, że faktury pierwotne dokumentujące wpłaty zaliczki na poczet przyszłej dostawy lokali, które na ten moment były lokalami użytkowymi, zostały wystawione prawidłowo, tzn. w momencie wystawienia faktur pierwotnych nie istniały przesłanki świadczące o ewentualnych pomyłkach (w cenie, stawce lub kwocie podatku, bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury), to oznacza iż zdarzenie tworzące obowiązek podatkowy zostało w sposób prawidłowy ujęte i rozliczone. Natomiast okoliczności powodujące zmiany w charakterze lokalu zaistniały później, w dniu zmiany przeznaczenia lokali - z lokali użytkowych na lokale mieszkalne.

Zatem skoro nastąpiła zmiana przeznaczenia lokali z lokali o charakterze użytkowym na lokale mieszkalne, opodatkowane – jak wskazali Państwo we wniosku - stawką podatku VAT 8%, a wcześniej zostały wystawione faktury dokumentujące wpłaty zaliczek na poczet tej dostawy ze stawką 23%, koniecznym będzie wystawienie faktur korygujących do faktur zaliczkowych na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania), tj. obowiązku dokonania korekty faktur dokumentujących zaliczki. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności dotyczące ustalenia właściwej stawki podatku VAT dla opisanej transakcji nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone i zostały przyjęte jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Kwestie ustalenia wysokości stawki podatku VAT są rozstrzygane w ramach odrębnej instytucji - wiążących informacji stawkowych. Mogą Państwo wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z odrębnym wnioskiem o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS). Wniosek o WIS może dotyczyć stanu prawnego, który obowiązuje od 1 lipca 2020 roku

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).