Interpretacja indywidualna z dnia 24 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.105.2023.2.JSU

Brak opodatkowania podatkiem akcyzowym sprzedaży glikolu propylenowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko, w zakresie sformułowanego we wniosku pytania nr 2, (odsprzedaży czystego glikolu - jednorodnej substancji w niezmienionej postaci), w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

W zakresie pytań nr 1 i 3 dotyczących opodatkowania czynności nabywania i zużywania do produkcji aromatów spożywczych glikolu propylenowego, a także wytwarzania oraz sprzedaży aromatów spożywczych zawierających w składzie glikol propylenowy, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 30 marca 2023 r., dotyczący braku opodatkowania podatkiem akcyzowym czynności odsprzedaży czystego glikolu (jednorodnej substancji) w niezmienionej postaci podmiotom z branży spożywczej, wpłynął 4 kwietnia 2023 r. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 czerwca 2023 r. (wpływ 26 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w ramach, której posiada zakład produkcyjny. Wnioskodawca specjalizuje się w produkcji aromatów spożywczych.

Produkcja odbywa się zgodnie z przepisami i wymogami zawartymi w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na środkach spożywczych oraz zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91, rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE dalej jako: „Rozporządzenie”.

Przedmiotowe produkty znajdują zastosowanie w wyrobach spożywczych, których aromatyzowanie nie jest zabronione przepisami szczególnymi. Gotowe produkty mają formę aromatów płynnych i aromatów proszkowych. Produkowane aromaty mają najróżniejsze zastosowanie, dobrze sprawdzają się w wyrobach poddawanych obróbce termicznej.

W procesie produkcji aromatów płynnych składniki aromatyczne są rozpuszczane w nośnikach płynnych.

Jednymi z tych nośników dopuszczonych Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności jest glikol 1,2-propylenowy, oraz gliceryna. Ze względu na swoje właściwości są to najpowszechniej stosowane w tej branży nośniki w produkcji aromatów. W ocenie Wnioskodawcy można przyjąć że ok. 80% płynnych aromatów produkowanych na świecie zawiera właśnie tego rodzaju nośniki.

W szczególności takim nośnikiem jest glikol 1,2-propylenowy. Zdecydowana większość glikolu nabywanego przez Wnioskodawcę jest wykorzystywana do produkcji wspomnianych aromatów spożywczych, niemniej zdarzają się również sytuacje gdy Wnioskodawca zakupiony glikol odsprzedaje w niezmienionej postaci do swoich odbiorców (tj. jako czystą, jednorodną substancję). W składzie glikolu, mogą zostać zidentyfikowane naturalnie występujące zanieczyszczenia powstałe w trakcie jego procesu produkcyjnego.

Przedmiotowe produkty, zarówno gotowe aromaty spożywcze, koncentraty tych aromatów jak również czysty glikol - nie są przez Wnioskodawcę oferowane do sprzedaż konsumentowi końcowemu i w związku z tym są etykietowane zgodnie z wymogami art. 14 i art. 15 Rozporządzenia. Każda etykieta wprowadzanych do obrotu wyrobów zgodnie z art. 15 ust. 2 zawiera wyraźnie widoczną informacje nieprzeznaczone do sprzedaży detalicznej. W Rozporządzeniu istnieje kategoria środków aromatyzujących przeznaczonych do sprzedaży konsumentowi końcowemu wymogi ich etykietowania regulowane są w art. 17 i nie są one stosowane przez Wnioskodawcę w odniesieniu produkowanych i oferowanych wyrobów. Reasumując, wyroby Wnioskodawcy nie mogą być oferowane na rynku detalicznym klientowi indywidualnemu.

W związku z ostatnimi zmianami przepisów akcyzowych, Wnioskodawca zainteresowany jest potwierdzeniem, że prowadzona przezeń działalność, tj.:

‒wytwarzanie oraz sprzedaż aromatów spożywczych zawierających w składzie glikol propylenowy;

‒wykorzystywanie w ramach produkcji (nabywanie i zużywanie do produkcji aromatów) glikolu propylenowego,

jak również

‒odsprzedaż glikolu w niezmienionej postaci podmiotom z branży spożywczej

nie stanowią czynności opodatkowanych podatkiem akcyzowym, a tym samym Wnioskodawca jako producent wykorzystujący lub odsprzedający glikol ani jako wytwarzający aromaty spożywcze nie podlega reżimowi ustawy o podatku akcyzowym.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 2)

Czy na gruncie przepisów akcyzowych (tj. ustawy o podatku akcyzowym) opisane powyżej czynności odsprzedaż glikolu w niezmienionej postaci podmiotom z branży spożywczej - stanowią czynności opodatkowane podatkiem akcyzowym, a tym samym czy Wnioskodawca jako wytwarzający aromaty spożywcze podlega reżimowi ustawy o podatku akcyzowym?

Pana stanowisko w sprawie (w zakresie pytania nr 2)

Na gruncie przepisów akcyzowych (tj. ustawy o podatku akcyzowym) opisane powyżej czynności odsprzedaży glikolu w niezmienionej postaci podmiotom z branży spożywczej - nie stanowiączynności opodatkowanych podatkiem akcyzowym, a tym samym Wnioskodawca jako wytwarzający aromaty spożywcze nie podlega reżimowi ustawy o podatku akcyzowym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Na wstępie niniejszego wniosku Wnioskodawca pragnie wskazać, że kwestie będące przedmiotem niniejszego wniosku zostały również rozstrzygnięte przez Ministerstwo Finansów w ramach wyjaśnień opublikowanych na stronie rządowej (www.podatki.gov.pl/akcyza/wyjaśnienia) w dniu 1 grudnia 2022 r., w związku z tym nie powinny one budzić wątpliwości merytorycznych.

Niemniej jednak z uwagi na to, że wyjaśnienia opublikowane na stronie MF, nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa w Polsce, celem uzyskania formalnej i wiążącej informacji dotyczącej prawidłowego stosowania znowelizowanych przepisów akcyzowych, Wnioskodawca składa niniejszy wniosek.

Wnioskodawca podkreśla, iż istotą pytań sformułowanych w niniejszym wniosku jest określenie skutków prawnych opisanych czynności, dla których jedynie pomocniczo wyznacznikiem jest nowa definicja płynu do papierosów elektronicznych. Tym samym udzielenie odpowiedzi na niniejszy wniosek powinno zostać zrealizowane w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z przepisami akcyzowymi - aby dana czynność stanowiła przedmiot opodatkowania akcyzą, powinna dotyczyć wyrobu akcyzowego. W związku z powyższym, pomocniczo względem odpowiedzi na sformułowane w niniejszym wniosku pytania, należy odnieść się również do zawartych w ustawie definicji.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, do wyrobów akcyzowych zaliczyć należy w szczególności płyn do e-papierosów określony w załączniku nr 1 do tej ustawy. Wyrób ten wymieniony jest we wskazanym załączniku pod pozycją nr 46 i zgodnie z jej brzmieniem podlega opodatkowaniu akcyzą, bez względu na to do jakiego kodu Nomenklatury Scalonej (CN) zostanie zaklasyfikowany.

Definicja płynu do e-papierosów zamieszczona jest natomiast w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy o podatku akcyzowym. Co istotne, z dniem 1 stycznia 2023 r. na skutek wejścia w życie noweli akcyzowej, jej brzmienie uległo istotnym zmianom. W myśl nowej definicji, określenie „płyn do e-papierosów” oznacza:

„roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę, przy czym roztwór uważa się za przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, gdy jest używany albo ze względu na jego skład i właściwości fizykochemiczne może być użyty w papierosach elektronicznych, bez względu na miejsce jego sprzedaży bądź oferowania na sprzedaż”.

Ścisła wykładnia przytoczonej wyżej definicji prowadzi do wniosku, iż aby dany wyrób stanowił płyn do e-papierosów, wyrób ten powinien spełniać łącznie następujące przesłanki:

-stanowić roztwór zarówno z nikotyną lub bez niej, w tym bazę do tego roztworu, jeżeli w jej skład wchodzi glikol lub gliceryna, oraz

-powinien być przeznaczony do wykorzystania w e-papierosach.

I tak, w pierwszej kolejności Wnioskodawca zwraca uwagę, iż na gruncie ustawy o podatku akcyzowym nie zdefiniowane zostało pojęcie „roztworu”. Wobec tego, w tym zakresie należy posiłkować się potocznym (powszechnym) rozumieniem wskazanego pojęcia. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN, roztwór to:

„jednorodna mieszanina co najmniej dwóch substancji chemicznych”.

Mieszanina natomiast definiowana jest w słowniku PWN jako:

„substancja składająca się z dwu lub więcej składników zmieszanych ze sobą”.

Podobną definicję roztworu jak w słowniku PWN znajdziemy również w Wielkim słowniku języka polskiego (WSJP PAN), tworzonym przez Instytutu Języka Polskiego PAN. Zgodnie z definicją wynikającą ze wskazanego słownika, roztwór to:

„mieszanina dwóch lub więcej substancji, które się w sobie rozpuszczają”.

W szczególności należy zauważyć, iż roztwór definiowany jest jako mieszanina, na którą składać się muszą przynajmniej dwie substancje. Jest to jednoznaczne z tym, iż za roztwór nie można uznać substancji czystych (jednorodnych), które nie zostały zmieszane z innymi komponentami i nie składają się z żadnych dodatków lub domieszek. Przyjęcie w tym zakresie odmiennych konkluzji prowadziłoby natomiast do wykładni rozszerzającej przepisów na niekorzyść podatników, która w prawie podatkowym jest niedopuszczalna (tak np. wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 12 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 793/13).

Pojęciem roztworu ustawodawca postanowił również objąć „bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę”. Użycie bowiem przez ustawodawcę wtrącenia „w tym” zawartego w definicji płynu do e-papierosów, wskazuje bowiem jednoznacznie, iż w zbiorze znaczeniowym „roztworu” mieści się również baza zawierająca przynajmniej jeden z wymienionych komponentów tj. glikol lub glicerynę (takie rozumienie przytoczonego wtrącenia znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 10 lipca 2013 r., o sygn. I SA/Wr 1336/12 oraz w wyroku NSA z dnia 26 kwietnia 2018 r. o sygn. II FSK 1509/16).

Wobec powyższego, za płyn do e-papierosów w świetle przytoczonej definicji należy również uznać bazę zawierającą glikol lub glicerynę pod warunkiem, iż baza ta:

-stanowi roztwór tj. mieszaninę co najmniej dwóch różnych substancji oraz

-przeznaczona jest do e-papierosów.

Zatem bazy na gruncie definicji płynu do e-papierosów z pewnością nie stanowi czysty glikol lub gliceryna, które nie zawierają żadnych dodatków/domieszek i nie zostały zmieszane z innymi substancjami, gdyż nie są one „roztworami”.

Na ww. tezę nie powinien wpływać również fakt, iż w składzie ww. surowców mogą zostać zidentyfikowane zanieczyszczenia naturalnego pochodzenia. W praktyce bowiem, w ramach procesu produkcyjnego substancji takich jak glikol czy gliceryna nie jest możliwe uzyskanie w 100% czystych substancji. Pomimo tego, zgodnie z powszechnie przyjętą praktyką i dostępnymi opracowaniami naukowymi, wyroby te uznaje się za substancje niestanowiące roztworów.

Do takich samych wniosków jak przedstawione wyżej prowadzi również wykładnia celowościowa, którą w prawie podatkowym wykorzystuje się pomocniczo przy ustalaniu treści przepisu ze względu na cel, któremu ma on służyć. W tym zakresie, pomocne przede wszystkim wydają się wyjaśnienia wydane przez Ministerstwo Finansów i opublikowane na stronie rządowej podatki.gov, w związku z wątpliwościami jakie pojawiły się w trakcie procedowania w Sejmie RP noweli akcyzowej. W wyjaśnieniach tych wyraźnie podkreślono, iż:

„Zaproponowana w projekcie ustawy zmiana definiuje płyn do papierosów elektronicznych jako roztwór, czyli w powszechnym rozumieniu tego pojęcia jednorodną mieszaninę dwóch lub więcej związków chemicznych. Tymczasem ani gliceryna ani glikol takimi mieszaninami nie są. Zatem nie spełniają one przesłanki wynikającej z przedmiotowej definicji.

(...)

Poszczególne komponenty, które nie stanowią roztworu lub ich skład i właściwości fizykochemiczne nie wskazują na użycie w papierosach elektronicznych w celu efektywnej konsumpcji, jak p.. sam glikol, nie podlegają opodatkowaniu akcyzą.

Podobnie nie będzie podlegała akcyzie produkcja i dystrybucja glikolu propylenowego czy gliceryny oraz ich użycip.np. w branżach farmaceutycznej, kosmetycznej, budowlanej, motoryzacyjnej. Także sprzedaż glikolu lub gliceryny przedsiębiorcy prowadzącemu skład podatkowy, w którym produkowany jest płyn do e-papierosów nie podlega akcyzie. (...).

Tożsame stanowisko, Pan Artur Soboń (wiceminister w MF) przedstawił w dniu 1 grudnia 2022 r. w ramach posiedzenia nr 67 Sejmu, podczas którego odbyło się III czytanie noweli akcyzowej.

Ponadto, podczas posiedzenia sejmowej Komisji Finansów Publicznych, które miało miejsce w dniu 29 listopada 2022 r. i dotyczyło w dużej mierze dyskusji nad nową definicją płynu do e-papierosów, Pani Maria Rutka - Dyrektor Departamentu Podatku Akcyzowego i Podatku od Gier MF odpowiedzialnego za stworzenie noweli akcyzowej, wyraźnie wskazała, iż nie ma mowy o tym by glikol lub gliceryna podlegały opodatkowaniu akcyzą jako czyste substancje:

„(...) Zatem pod tym kątem, że będzie opodatkowana sama gliceryna albo sam glikol, produkowany chociażby przez takie firmy jak Orlen, to nie ma mowy, tu jak najbardziej bierzemy pod uwagę, że ma być to roztwór”.

Powyższe wyjaśnienia nie pozostawiają wątpliwości, co do tego, że substancje takie jak glikol lub gliceryna w czystej postaci tj. niezmieszanej z innymi substancjami, nie stanowią wyrobów akcyzowych.

Co więcej, z uwagi na to, iż substancje takie jak glikol i gliceryna znajdują szerokie zastosowanie w różnych branżach, w tym m.in. w branży spożywczej, uznanie, iż jako substancje czyste (niezmieszane z innymi substancjami) stanowią wyroby akcyzowe byłoby sprzeczne z opisanym wyżej celem ustawodawcy oraz prowadziłoby do nałożenia na przedsiębiorców reprezentujących wymienioną branżę nieuzasadnionych i niewspółmiernych do charakteru ich działalności obciążeń. Co więcej z uwagi na powszechne występowanie wskazanych produktów w całej gospodarce, egzekwowanie wypełniania obowiązków akcyzowych przez wymienione branże byłoby w praktyce niemożliwe. Potwierdza to m.in. przytoczona niżej wypowiedź Pani Marii Rutki - Dyrektor Departamentu Podatku Akcyzowego i Podatku od Gier MF z posiedzenia sejmowej Komisji Finansów Publicznych, które miało miejsce w dniu 29 listopada 2022 r.:

„(...) Co do glikolu, gliceryny używanych do płynów do e-papierosów to jest niewielki procent produkcji. Trudno by było produkować w składach podatkowych glikol i glicerynę, bo to jest zbyt szeroka definicja”.

Powyższe oznacza, iż tak długo jednak jak glikol lub gliceryna stanowią czyste i odrębne substancje tj. niezmieszane z innymi komponentami, nie można uznać ich za wyroby akcyzowe. W przeciwnym razie, każda substancja (w tym nawet woda), którą można wykorzystać do e-papierosów, byłaby uznawana za wyrób akcyzowy, co wydaje się absurdalne i pozbawione jakiegokolwiek sensu.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, na gruncie brzmienia przepisów akcyzowych obowiązującego od 01.01.2023 r., czynności których przedmiotem jest czysty glikol - nie stanowią czynności opodatkowanych akcyzą. Tym samym zasadne jest stanowisko Wnioskodawcy, iż na gruncie przepisów akcyzowych (tj. ustawy o podatku akcyzowym) opisane powyżej czynności odsprzedaży glikolu w niezmienionej postaci podmiotom z branży spożywczej - nie stanowią czynności opodatkowanych podatkiem akcyzowym, a tym samym Wnioskodawca jako wytwarzający aromaty spożywcze nie podlega reżimowi ustawy o podatku akcyzowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, ściśle w odniesieniu do postawionego pytania oznaczonego nr 2 we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 143, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Płyn do papierosów elektronicznych, bez względu na kod CN, został wymieniony w poz. 46 załącznika nr 1 do ustawy. Jednocześnie, wyrób ten nie został wskazany w załączniku nr 2 do ustawy.

W rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 34 ustawy:

Za papierosy elektroniczne rozumie się urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.):

Płyn do papierosów elektronicznych to roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę, przy czym roztwór uważa się za przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, gdy jest używany albo ze względu na jego skład i właściwości fizykochemiczne może być użyty w papierosach elektronicznych, bez względu na miejsce jego sprzedaży bądź oferowania na sprzedaż.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r.):

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) produkcja wyrobów akcyzowych;

2) wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3) import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem:

a) importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów,

b) importu wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego, w celu dopuszczenia ich do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego i objęcia procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w miejscu importu znajdującym się w tym składzie podatkowym,

c) przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;  importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

4) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5) wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6) wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1) użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

2) dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

3) sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

4) nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Jak wynika z art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Jednocześnie jak stanowi art. 13 ust. 1a i 1b ustawy:

1a. Podatnikiem z tytułu produkcji:

1) papierosów, o której mowa w art. 99 ust. 1a,

2) płynu do papierosów elektronicznych, o której mowa w art. 99b ust. 1,

3) wyrobów nowatorskich, o której mowa w art. 99c ust. 1

- niezgodnej z art. 47, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która produkuje te wyroby akcyzowe, oraz każda inna osoba, która uczestniczy w ich produkcji.

1b. Jeżeli obowiązek podatkowy z tytułu produkcji:

1) papierosów, o której mowa w art. 99 ust. 1a,

2) płynu do papierosów elektronicznych, o której mowa w art. 99b ust. 1,

3) wyrobów nowatorskich, o której mowa w art. 99c ust. 1

- niezgodnej z art. 47, ciąży na kilku podatnikach, podatnicy ci ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązanie podatkowe.

Zgodnie z art. 99b ust. 1 i 2 ustawy:

1. Produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew.

2. Za produkcję płynu do papierosów elektronicznych nie uznaje się wytwarzania tego płynu przez konsumenta ręcznie domowym sposobem w gospodarstwie domowym na własne potrzeby.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą w ramach, której specjalizuje się Pan w produkcji aromatów spożywczych.

Produkowane aromaty mają najróżniejsze zastosowanie, dobrze sprawdzają się w wyrobach poddawanych obróbce termicznej.

W procesie produkcji aromatów płynnych składniki aromatyczne są rozpuszczane w nośnikach płynnych m.in. glikolu 1,2-propylenowym, oraz glicerynie, które ze względu na swoje właściwości są najpowszechniej stosowane w branży w produkcji aromatów.

Zdecydowana większość glikolu nabywanego przez Pana jest wykorzystywana do produkcji aromatów spożywczych, zdarzają się również sytuacje gdy zakupiony glikol odsprzedaje Pan w niezmienionej postaci do swoich odbiorców (tj. jako czystą, jednorodną substancję).

Przedmiotowe produkty, zarówno gotowe aromaty spożywcze, koncentraty tych aromatów jak również czysty glikol - nie są przez Pana oferowane do sprzedaż konsumentowi końcowemu i w związku z tym każda etykieta wprowadzanych do obrotu wyrobów zawiera wyraźnie widoczną informacje nieprzeznaczone do sprzedaży detalicznej, zatem Pana wyroby nie mogą być oferowane na rynku detalicznym klientowi indywidualnemu.

Pana wątpliwości (w zakresie pytania oznaczonego nr 2 we wniosku) dotyczą kwestii czy czynności odsprzedaży glikolu w niezmienionej postaci (jako czystej, jednorodnej substancji)podmiotom z branży spożywczej - stanowią czynności opodatkowane podatkiem akcyzowym.

W odniesieniu do powyższych wątpliwości zauważyć należy, że na mocy art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 2707), zmianie uległa definicja płynu do papierosów elektronicznych, zawarta w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z brzemieniem tego przepisu, od 1 stycznia 2023 r., płynem do papierosów elektronicznych są wszelkie roztwory, w tym bazy do tych roztworów, przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Przepis ten precyzuje również, że roztwór uważa się za przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, gdy jest używany albo ze względu na jego skład i właściwości fizykochemiczne może być użyty w papierosach elektronicznych, bez względu na miejsce jego sprzedaży bądź oferowania na sprzedaż.

Jednocześnie, dla uznania danego roztworu za płyn do papierosów, nie ma znaczenia kod CN tego roztworu (zgodnie z poz. 46 załącznika nr 1 do ustawy).

Zaznaczenia wymaga, że wprowadzona w powyższej nowelizacji ustawy zmiana od 1 stycznia 2023 r. definiuje płyn do papierosów elektronicznych jako roztwór, czyli w powszechnym rozumieniu tego pojęcia, jednorodną mieszaninę dwóch lub więcej związków chemicznych. Tymczasem glikol (jako pojedyncza, osobna substancja) taką mieszaniną nie jest. Zatem w aktualnym stanie prawnym czysty glikol (pojedyncza, jednorodna substancja) nie spełnia przesłanki wynikającej z przedmiotowej definicji.

W stosunku do poprzedniego stanu prawnego, w ww. nowelizacji doprecyzowano również pojęcie „przeznaczenie do wykorzystania w papierosach elektronicznych” zgodnie z ratio legis tego przepisu. Oznacza to, że warunkiem zakwalifikowania wyrobu jako płyn do e-papierosów jest jego użycie albo możliwość takiego użycia w papierosach elektronicznych, wynikająca z jego składu i właściwości fizykochemicznych.

Poszczególne komponenty, które nie stanowią roztworu lub ich skład i właściwości fizykochemiczne nie wskazują na użycie w papierosach elektronicznych w celu efektywnej konsumpcji, jak np. glikol, nie podlega opodatkowaniu akcyzą.

W konsekwencji, mając na uwadze opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że czynności odsprzedaży glikolu w niezmienionej postaci (jako czystej, jednorodnej substancji niebędącej roztworem, jak wynika to wprost z opisu sprawy) podmiotom z branży spożywczej – nie stanowią czynności opodatkowanych podatkiem akcyzowym, a tym samym – Pan w tym zakresie nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Pana stanowisko, stanowiące odpowiedź na postawione pytanie (oznaczone we wniosku nr 2), należało zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie odnośnie przedstawionego we wniosku pytania Wnioskodawcy (oznaczonego nr 2 we wniosku), w odniesieniu do opisanego produktu - glikolu odsprzedawanego samodzielnie, w niezmienionej postaci jako czystą, jednorodną substancję. Przy czym kwestia ta (stwierdzenie, że przedmiotowy glikol jest odsprzedawany samodzielnie, w niezmienionej postaci jako czysta, jednorodna substancja) stanowiła element opisu stanu faktycznego przedstawionego jednoznacznie przez Wnioskodawcę, i nie podlegała ocenie w ramach wydawania interpretacji.

Nadmienia się, że w trybie wydawania interpretacji indywidualnej Organ jest związany treścią pytania, a opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawiony we wniosku jest wyłączną podstawą do wydania rozstrzygnięcia. Z kolei ocena, czy dane substancje oferowane przez Wnioskodawcę na sprzedaż stanowią rzeczywiście substancje niezmieszane i w konsekwencji stwierdzenie, czy są wyrobami akcyzowymi, może być dokonywana wyłącznie przez właściwe organy, w których kompetencjach leży dokonywanie takiej analizy i badań w ramach prowadzonych przez nie postępowań. Jednocześnie wskazać należy, że w trakcie kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego właściwy organ może badać okoliczności sprawy i przesądzić, czy sprzedawane przez Wnioskodawcę wyroby w konkretnym przypadku spełniają warunki uznania ich za wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy wyłącznie wątpliwości Wnioskodawcy sformułowanych w pytaniu nr 2.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 3 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 259 ze zm; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.