Interpretacja indywidualna z dnia 20 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.2018.10.ICZ

Czy Wnioskodawca jest obowiązany do przesyłania danych w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_VAT, czyli ewidencja zakupu sprzedaży VAT) od 1 stycznia 2017 r., które powinny obejmować wyłącznie dane dla operacji polskich, a na żądanie organów podatkowych Wnioskodawca obowiązany jest do przekazywania innych struktur Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_KR, JPK_WB, JPK_MAG, JPK_FA, JPK_PKPIR, JPK_EWP) od 1 lipca 2018 r., również wyłącznie w zakresie danych dla operacji polskich?

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 27 kwietnia 2018 r. (data wpływu 7 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 marca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2626/18,

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej jest:

- nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia czy są Państwo obowiązani do przesyłania danych w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_VAT, czyli ewidencja zakupu sprzedaży VAT) od 1 stycznia 2017 r., a na żądanie organów podatkowych są Państwo obowiązani do przekazywania innych struktur Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_KR, JPK_WB, JPK_MAG, JPK_FA, JPK_PKPIR, JPK_EWP) od 1 lipca 2018 r.,

- prawidłowe w części dotyczącej ustalenia czy dane przesyłane w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_VAT, czyli ewidencja zakupu sprzedaży VAT) oraz innych struktur Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_KR, JPK_WB, JPK_MAG, JPK_FA, JPK_PKPIR, JPK_EWP) powinny obejmować wyłącznie dane dla operacji polskich.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 maja 2018 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 kwietnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy są Państwo obowiązani do przesyłania danych w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_VAT, czyli ewidencja zakupu sprzedaży VAT) od 1 stycznia 2017 r., które powinny obejmować wyłącznie dane dla operacji polskich, a na żądanie organów podatkowych są Państwo obowiązani do przekazywania innych struktur Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_KR, JPK_WB, JPK_MAG, JPK_FA, JPK_PKPIR, JPK_EWP) od 1 lipca 2018 r., również wyłącznie w zakresie danych dla operacji polskich.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką fińską, zarejestrowaną w fińskim rejestrze handlowym, od 06.08.2015 r. zarejestrowaną w Polsce jako podatnik VAT UE, posiadającą Numer Identyfikacji Podatkowej PL (…). Wnioskodawca posiada w Polsce oddział w Likwidacji, wpisany do Rejestru Przedsiębiorców pod numerem (…), który nie jest wykorzystywany do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Działalność Wnioskodawcy w Finlandii polega na (…). Działalność Wnioskodawcy na terytorium Polski sprowadza się do przesyłania (nie sprzedaży) (…), która wykonuje dla Wnioskodawcy usługi obróbki (…) polegające w głównej mierze na wycinaniu zabudowy do aut dostawczych. Po wykonaniu usługi przez Spółkę (…) Sp. z o.o. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży gotowego towaru. Część sprzedaży wyżej wspomnianego towaru dokonywana jest z wykorzystaniem polskiego Numeru Identyfikacji Podatkowej. Wnioskodawca w 2016 r. uzyskał całościowy, globalny obrót w wysokości ponad (…) euro, przy czym zatrudniał ponad 1000 pracowników. Obrót Wnioskodawcy na terytorium Polski wyniósł w 2016 r. ponad (…) euro, jednak nie więcej niż (…) euro, przy czym Wnioskodawca nie posiada na terytorium Polski żadnej stałej siedziby ani przedstawicielstwa, nie zatrudnia również żadnych pracowników. Na podstawie art. 82 § 1b, art. 193a oraz art. 287 Ordynacji Podatkowej, a także na podstawie art. 109 § 3 Ustawy o VAT Wnioskodawca jest zobowiązany do przesyłania danych w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego. Dlatego też Wnioskodawca zobowiązany jest określić jaki powinien być zakres przesyłanych danych i od kiedy należy je przesyłać. JPK ma charakter informacji podatkowej, dlatego prawidłowe ustalenie przez Wnioskodawcę wymaganego przepisami zakresu przesyłanych danych oraz terminu ich przesyłania zapobiegnie nałożeniu na Wnioskodawcę sankcji określonych zarówno w Ordynacji Skarbowej, jak i w Kodeksie Karnym Skarbowym. Organy podatkowe mogą żądać danych w formacie JPK od podatnika (kontrolowanego) w ramach postępowania podatkowego (art. 193a § 1) kontroli podatkowej (art. 287 § 1 pkt 3) oraz kontrahentów podatnika w związku z postępowaniem podatkowym lub kontrolą podatkową (art. 274c § 1 pkt 2) oraz poprzez odesłania w przepisach również w ramach czynności sprawdzających (art. 280 w związku z art. 193a) jak i postępowania kontrolnego i kontroli krzyżowej (art. 31 ustawy o kontroli skarbowej odsyłający do stosowania przepisów Ordynacji podatkowej w zakresie postępowania podatkowego i kontroli podatkowej).

Pytanie

Czy Wnioskodawca jest obowiązany do przesyłania danych w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_VAT, czyli ewidencja zakupu sprzedaży VAT) od 1 stycznia 2017 r., które powinny obejmować wyłącznie dane dla operacji polskich, a na żądanie organów podatkowych Wnioskodawca obowiązany jest do przekazywania innych struktur Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_KR, JPK_WB, JPK_MAG, JPK_FA, JPK_PKPIR, JPK_EWP) od 1 lipca 2018 r., również wyłącznie w zakresie danych dla operacji polskich?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że jako mały przedsiębiorca, obowiązany jest on do przesyłania danych w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_VAT, czyli ewidencję zakupu sprzedaży VAT) od 1 stycznia 2017 r. wyłącznie w zakresie danych dla operacji polskich. Na żądanie organów podatkowych Wnioskodawca jest obowiązany do przekazywania innych struktur Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_KR, JPK_WB, JPK_MAG, JPK_FA, JPK_PKPIR, JPK_EWP) od 1 lipca 2018 r., również wyłącznie w zakresie danych dla operacji polskich.

Na mocy art. 82 § 1b Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. 1997 nr 137 poz. 926, dalej jako: „Ordynacja podatkowa”), dodanego ustawą z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 846), osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych, są obowiązane, bez wezwania organu podatkowego, do przekazywania, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535, dalej jako: „Ustawa o VAT”), w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ustawy o VAT, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ustawy o VAT, za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, wskazując miesiąc, którego ta informacja dotyczy.

Obowiązek ten został wprowadzony z dniem 1 lipca 2016 r. Informacja ta będzie składana za miesiące, które przypadają od dnia 1 lipca 2016 r. (art. 6 ust. 1 ww. ustawy z dnia 13 maja 2016 r.). Do przekazywania informacji za miesiące, które przypadają od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., nie są obowiązani mali i średni przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a za miesiące, które przypadają od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 31 grudnia 2017 r., nie są obowiązani mikroprzedsiębiorcy w rozumieniu tej ustawy (art. 6 ust. 2 ww. ustawy z dnia 13 maja 2016 r.).

Składanie pliku JPK bez żądania dotyczy wyłącznie podatników, którzy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji VAT sprzedaży i zakupu, na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, przewidującego następujące przesłanki prowadzenia takiej ewidencji:

- podmiot ma status podatnika w rozumieniu ustawy o VAT,

- podmiot nie jest podatnikiem wykonującym wyłącznie czynności zwolnione z opodatkowania (tzw. wyłączenia przedmiotowe na podstawie art. 82 ust. 3 lub art. 43 ust. 1 ustawy o VAT),

- wyłączenie z obowiązku podatników, których sprzedaż jest zwolniona z opodatkowania VAT (tzw. wyłączenie podmiotowe na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT).

W chwili obecnej, na podstawie art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej, Ministerstwo Finansów przewiduje siedem struktur w ramach JPK: księgi rachunkowe, wyciąg bankowy, magazyn, ewidencje zakupu i sprzedaży VAT, faktury VAT, podatkowa księga przychodów i rozchodów, ewidencja przychodów. Comiesięczny obowiązek przekazywania dotyczy struktury Ewidencji zakupu i sprzedaży VAT. Pozostałe struktury będą przekazywane na żądanie organów podatkowych i organów kontroli skarbowej.

Należy zaznaczyć, że obowiązek przesyłania danych w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego dotyczy wyłącznie podatników polskich. Wnioskodawca jest podatnikiem z tytułu polskich podatków jedynie w ograniczonym zakresie. Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jedynie jako podatnik VAT UE, posiada Numer Identyfikacji Podatkowej (...), nie jest podatnikiem w zakresie podatków dochodowych. Dodatkowo należy podkreślić, że dnia 08.06.2009 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Finlandii została podpisana konwencja w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. 2010 nr 37 poz. 205, dalej jako: „Konwencja”).

Należy zwłaszcza zwrócić uwagę na art. 5 Konwencji który dotyczy zakładu, oznaczającego stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. Wnioskodawca, w rozumieniu przepisów Konwencji, nie posiada w Polsce zakładu, przeważająca działalność gospodarcza skupia się na terytorium Finlandii. Zaś art. 7 Konwencji stanowi, że zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność gospodarczą w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowanie w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Na podstawie powyżej wskazanych przepisów należy zatem uznać, że wszystkie podatki dochodowe są opłacane przez Wnioskodawcę w Finlandii.

Wielkość polskiej części działalności Wnioskodawcy jest nieproporcjonalnie mała w odniesieniu do całości jego działalności na świecie. W efekcie w tym przypadku powinny mieć do niej zastosowanie takie zasady jak do małych przedsiębiorców w Polsce. Przyjęcie tu jako wskaźnika globalnego poziomu zatrudnienia oraz obrotów zakłamywałoby obraz prowadzonej w Polsce działalności i mogłoby zostać uznane za dyskryminację, a także znacznie utrudniałoby funkcjonowanie Wnioskodawcy w ujęciu globalnym, ponieważ wymuszałoby obowiązek dostosowania np. systemów informatycznych na całym świecie do wymogów polskich przepisów.

Należy zaznaczyć, że obowiązek przekazywania danych w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego dotyczy działań opodatkowanych w Polsce podatkiem VAT. Zatem Według Wnioskodawcy, nadużyciem prawa byłoby włączenie innych danych dotyczących działań dokonywanych przez Wnioskodawcę poza terytorium Polski do obowiązku przekazywania ich w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego. Należy podkreślić, że na działania Wnioskodawcy w ujęciu globalnym, z wyłączeniem tych dokonywanych na terytorium Polski, w żaden sposób nie wpływają przepisy Ustawa o VAT czy Ordynacji podatkowej. Posiadanie przez polskiego Ministra Finansów wglądu w dane dotyczące działalności globalnej Wnioskodawcy przekraczałoby jego kompetencje, ponieważ żaden polski akt prawny, w szczególności Zarządzenie nr 13 Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 lutego 2017 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Finansów (Monitor Polski 2017 r. poz. 213), Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. poz. 92) czy Ustawa z dnia 4 września 1997r. o działach administracji rządowej (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 888), nie nadaje Ministrowi Finansów uprawnienia do kontrolowania działalności gospodarczej wykonywanej przez podmiot zagraniczny poza terytorium Polski.

Należy zaznaczyć, że na mocy art. 193a § 1 w zw. z art. 193a § 2 oraz art. 287 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej obowiązek przekazywania plików JPK na żądanie w ramach postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej dotyczy podatników prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych. W ramach czynności sprawdzających obowiązek ten dotyczy także kontrahentów podatników wykonujących działalność gospodarczą (art. 274c § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej). Obowiązek ten został wprowadzony z dniem 1 lipca 2016 r. W odniesieniu do mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w okresie od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 30 czerwca 2018 r. przepisy art. 29 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1649 oraz z 2016 r. poz. 846) przewidują fakultatywność przekazywania plików JPK. Od dnia 1 lipca 2018 r. mikroprzedsiębiorcy, mali i średni przedsiębiorcy, w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej będą mieli obowiązek przekazywania plików JPK na żądanie.

Należy zaznaczyć, że obowiązek przesyłania plików JPK jest również istotny dla Wnioskodawcy z powodu sankcji określonych zarówno w Ordynacji Podatkowej, jak i w Kodeksie Karnym Skarbowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 2226, dalej jako: „KKS"). JPK ma charakter informacji podatkowej, dlatego niezłożenie go w terminie może spowodować sankcje karno-skarbowe. W zależności od okoliczności może to być wykroczenie lub przestępstwo. Zgodnie z art. 80 § 1 KKS kto wbrew obowiązkowi nie składa w terminie właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej, podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych.

Natomiast zgodnie z art. 80 § 3 KKS w przypadku złożenia informacji podatkowej zawierającej dane nieprawdziwe, górna granica grzywny może wzrosnąć do 240 stawek dziennych. W przypadkach mniejszej wagi, na podstawie art. 80 § 4 KKS, zaniechanie złożenia informacji podatkowej lub złożenie informacji nieprawdziwej zagrożone jest karą grzywny za wykroczenie skarbowe. Z kolei w przypadku uznania możliwości przedkładania JPK w trybie „na żądanie”, odmowa spełnienia takiego żądania ze strony podatnika mogłaby się wiązać z ryzykiem nałożenia przez organ prowadzący postępowanie kary porządkowej w wysokości do 2800 zł (na podstawie art. 262 § 1 pkt 2a Ordynacji Podatkowej).

Z uwagi na powyższe należy uznać, że Wnioskodawca, jako mały przedsiębiorca, obowiązany jest do przesyłania danych w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_VAT, czyli ewidencję zakupu sprzedaży VAT) od 1 stycznia 2017 r. wyłącznie w zakresie danych dla operacji polskich. Na żądanie organów podatkowych Wnioskodawca jest obowiązany do przekazywania innych struktur Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_KR, JPK_WB, JPK_MAG, JPK_FA, JPK_PKPIR, JPK_EWP) od 1 lipca 2018 r., również wyłącznie w zakresie danych dla operacji polskich.

Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 22 czerwca 2018 r. wydałem postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie Państwa wniosku, na podstawie art. 13 § 2a, art. 165a § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), znak 0111-KDIB3-1.4017.12.2018.1.ICZ, w którym stwierdziłem, że Państwa żądanie wydania interpretacji w zakresie wskazanym w złożonym wniosku, wykracza poza zakres przedmiotowy interpretacji wydanej w trybie art. 14b i nast. Ordynacji podatkowej.

Postanowienie doręczono Państwu 22 czerwca 2018 r.

Zażalenie na postanowienie

29 czerwca 2018 r. wnieśli Państwo zażalenie na ww. postanowienie, na podstawie art. 165a § 2 w zw. z art. 14h ww. ustawy – Ordynacja podatkowa.

Wnieśli Państwo o uchylenie ww. postanowienia w całości i wydania interpretacji indywidualnej.

Postanowienie utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie

Po ponownym rozpoznaniu Państwa sprawy i rozpatrzeniu zażalenia – 4 września 2018 r. wydałem, na podstawie art. 13 § 2a, art. 233 § 1 pkt 1 i art. 239 w związku z 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), postanowienie znak 0111-KDIB3-1.4017.12.2018.2.MP o utrzymaniu w mocy postanowienia z 22 czerwca 2018 r., znak 0111-KDIB3-1.4017.12.2018.1.ICZ, stwierdzając brak podstaw do jego uchylenia.

Postanowienie doręczono Państwu 4 września 2018 r.

Skarga na postanowienie

4 października 2018 r. wnieśli Państwo skargę na to postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do nas 11 października 2018 r.

W skardze wnieśli Państwo żądanie wydania interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie na podstawie Państwa wniosku z 27 kwietnia 2018 r.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 września 2018 r. nr 0111-KDIB3-1.4017.12.2018.2.MP w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 czerwca 2018 r. nr 0111-KDIB3-1.4017.12.2018.1.ICZ – wyrokiem z 27 marca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2626/18.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 16 grudnia 2022 r. sygn. akt I FSK 2164/19 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił zaskarżone postanowienie, stał się prawomocny od 16 grudnia 2022 r.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 marca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2626/18 wraz z aktami sprawy otrzymaliśmy 20 kwietnia 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku  

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.),

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”,

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 1 ustawy:

Ponadto, na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy:

Przepis art. 109 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., stanowił, że

Stosownie natomiast do art. 109 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.,

Cykliczny obowiązek przekazywania ewidencji VAT w formie pliku JPK_VAT wynika z przepisu art. 82 § 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), zwanej dalej „Ordynacją podatkową”. Na podstawie tego przepisu,

Z powołanego przepisu wynika obowiązek przekazywania - bez wezwania organu podatkowego - przez osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych, informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy.

Prowadząc ewidencje VAT podatnik powinien mieć przede wszystkim na uwadze cel, wyraźnie określony w ustawie, któremu ma służyć nałożenie na podatnika obowiązków ewidencyjnych. Należy również zauważyć, że art. 109 ust. 3 ustawy nie przewiduje ustalenia powszechnie obowiązującej formy ewidencji, wskazuje jedynie na elementy, które powinna zawierać ewidencja. Podatnicy mogą zatem prowadzić ją w dowolnej formie, byleby zawierała wszelkie wymagane w przepisach ustawy elementy.

Zatem, plik JPK_VAT jak też deklaracja VAT powinny być odzwierciedleniem ewidencji zakupów i sprzedaży VAT prowadzonej przez podatnika podatku od towarów i usług. Dane ujęte w pliku JPK_VAT powinny być zgodne z danymi wykazanymi w deklaracji VAT.

Natomiast obowiązek przekazywania przez podatników pozostałych struktur JPK na żądanie organów podatkowych wynika m.in. z przepisu art. 193a Ordynacji podatkowej.

Jak stanowi art. 193a § 1 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej:

Jednolity Plik Kontrolny posiada określony układ i format, wynikający z odesłania do brzmienia art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej. Plik ten składa się ze szczegółowo opisanych w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów struktur logicznych postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych, czyli zbiorów księgowych i podatkowych. Jednolity Plik Kontrolny (JPK) to zbiór danych, generowany z systemów informatycznych podmiotu gospodarczego (przez bezpośredni eksport danych), który zawiera informacje o operacjach gospodarczych za dany okres. JPK posiada układ i format (schemat XML), który umożliwia jego łatwe przetwarzanie.

Z powołanego wyżej przepisu art. 82 § 1b Ordynacji podatkowej wynika obowiązek cyklicznego przekazywania - bez wezwania organu podatkowego - przez osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych, informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 846),

Ponadto przepis art. 6 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że

Zgodnie z art. 104 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 584, ze zm.),

Stosownie do art. 105 ww. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej,

Stosownie do art. 106 ww. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej,

Cytowany art. 6 ust. 2 powołanej ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw, przewiduje czasowe wyłączenie niektórych podmiotów spod obowiązku przekazywania informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nałożonego przepisem art. 82 § 1b Ordynacji podatkowej.

Ponadto, w art. 29 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1649, ze zm.) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 846) przewidziano, że w okresie od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 30 czerwca 2018 r. mikroprzedsiębiorcy, mali i średni przedsiębiorcy, w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 584, ze zm.) mogą przekazywać elektroniczne raporty z ksiąg podatkowych fakultatywnie.

Obowiązek przekazywania na żądanie organów podatkowych raportów w formacie Jednolitego Pliku Kontrolnego dotyczy ksiąg podatkowych i dowodów księgowych odnoszących się do okresów począwszy od dnia wejścia w życie przepisów wprowadzających taki obowiązek tj. od dnia 1 lipca 2016 r. (od 1 lipca 2018 r. w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców). Nie ma takiego obowiązku w odniesieniu do okresów sprzed dnia wejścia w życie wymienionych przepisów Ordynacji podatkowej, ponieważ obowiązek taki nie wynika z tych przepisów. Dowody księgowe wystawione od dnia 1 lipca 2016 r. (od 1 lipca 2018 r. w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców) mogą być przedmiotem żądania organów podatkowych i organów kontroli skarbowej.

Należy też zauważyć, że Minister Finansów wydał interpretację ogólną przepisów prawa podatkowego z dnia 20 czerwca 2016 r., nr PK4.8012.55.2016 (Dz. Urz. Min. Fin. z 2016 r., poz. 49) dotyczącą stosowania:

-art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 846) w związku z art. 82 § 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), w brzmieniu nadanym ww. ustawą nowelizującą z dnia 13 maja 2016 r.,

-art. 29 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1649 oraz z 2016 r. poz. 846) w związku z art. 193a Ordynacji podatkowej.

W interpretacji ogólnej zostały rozstrzygnięte wątpliwości dotyczące obowiązków przekazywania danych w postaci odpowiedniej struktury JPK (na żądanie organu podatkowego) oraz przesyłania informacji o ewidencji VAT w postaci pliku JPK_VAT (comiesięczne raporty) przez podmioty, które nie posiadają statusu przedsiębiorcy.

W interpretacji wskazano również na zasadność stosowania kryteriów zatrudnienia średniorocznego oraz rocznego obrotu netto, o których mowa w art. 104 - 106 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, także do podmiotów, które nie mają statusu przedsiębiorcy oraz odpowiednie zastosowanie okresu przejściowego do wdrożenia JPK, jakie zostały przewidziane w art. 29 ww. ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw dla mikro-, małych i średnich przedsiębiorców. Oznacza to, że podmioty które nie są przedsiębiorcami ale spełniają kryteria dla mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, będą miały obowiązek przesyłania plików JPK na żądanie organów administracji skarbowej dopiero od 1 lipca 2018 r.

Wyjaśniono także, że do podatników VAT obowiązanych do prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, niemających statusu przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, należy odpowiednio zastosować okresy przejściowe, jakie przewidziane są w art. 6 ust. 2 ww. ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw dla mikro-, małych i średnich przedsiębiorców. Natomiast podmioty te, które nie są przedsiębiorcami ale są czynnymi podatnikami VAT (i spełniają kryteria dla małych i średnich przedsiębiorców) od 1 stycznia 2017 r. mają comiesięczny obowiązek przekazywania informacji o prowadzonej ewidencji VAT w formacie JPK_VAT.

Uwzględniając zatem przedstawione wyżej wyjaśnienia należy przyjąć, że polscy jak i zagraniczni przedsiębiorcy powinni być traktowani jednakowo pod kątem realizacji obowiązków w zakresie JPK. Takie stanowisko jest zbieżne z interpretacją Ministra Finansów w sprawie podmiotów niebędących przedsiębiorcami.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy wskazać, że z wykonywaniem na terytorium kraju czynności podlegających opodatkowaniu VAT, z tytułu których podatnik zobowiązany jest do rozliczenia podatku należnego, bezpośrednio wiąże się obowiązek prowadzenia ewidencji zgodnie z art. 109 ust. 3 tej ustawy. Taki obowiązek dotyczy więc także podmiotów zagranicznych niemających w Polsce siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności, którzy z uwagi na dokonywanie na terytorium Polski czynności opodatkowanych, zobowiązane są co do zasady do zarejestrowania się w Polsce jako podatnicy VAT czynni.

W związku z przyjęciem w interpretacji ogólnej koncepcji, że podatnicy VAT czynni, w przypadku gdy nie są przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej obowiązani do prowadzenia ewidencji są też obowiązani do przekazywania na żądanie organów podatkowych odpowiednich danych w postaci pozostałych struktur JPK, więc tym bardziej przedsiębiorcy polscy jak i zagraniczni, zgodnie z zasadą jednakowego traktowania, także będą zobowiązani do realizacji obowiązku w zakresie pozostałych struktur JPK. W konsekwencji, do podmiotów zagranicznych również powinny znaleźć odpowiednie zastosowanie regulacje przewidziane w art. 29 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw, w zależności od spełniania przez te podmioty kryteriów, o których mowa w art. 104-106 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Reasumując, podmioty zagraniczne zarejestrowane w Polsce wyłącznie na potrzeby podatku VAT, które nie mają w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, są objęte obowiązkiem przekazywania danych w postaci odpowiedniej struktury JPK (na żądanie organu podatkowego) oraz przesyłania informacji o ewidencji VAT w postaci pliku JPK_VAT (comiesięczne raporty) na równi z podmiotami krajowymi.

Natomiast ustalenie daty, od której powstaje po stronie podmiotu zagranicznego zarejestrowanego w Polsce wyłącznie na potrzeby podatku VAT, który nie ma w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, obowiązek comiesięcznego przesyłania informacji o ewidencji VAT w formie pliku JPK_VAT oraz przekazywania danych w postaci struktur JPK na żądanie organu podatkowego, winno nastąpić w oparciu o art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw, art. 29 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw oraz wskazówki zawarte w wydanej przez Ministra Finansów interpretacji ogólnej z dnia 20 czerwca 2016 r. nr PK4.8012.55.2016. Mianowicie termin powstania obowiązku przekazywania poszczególnych struktur JPK należy ustalić bazując na kryteriach wielkości danego podmiotu i rozmiaru jego działalności, które zostały powiązanie z zatrudnieniem średniorocznym oraz rocznym obrotem netto lub sumą aktywów bilansu (art. 104 - 106 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).

Oznacza to, że dla rozstrzygnięcia, od jakiej daty podmioty te są zobowiązane do przekazywania poszczególnych struktur JPK, decydujący jest status przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Progi określone w art. 104 - 106 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (średnioroczne zatrudnienie, roczny obrót netto ze sprzedaży, suma aktywów bilansu) odnoszą się do całej działalności gospodarczej przedsiębiorcy, a nie do określonego obszaru w kraju lub za granicą, na którym ten przedsiębiorca prowadzi część swojej działalności (przepisy te nie zawierają żadnego ograniczenia w tym względzie, które uzasadniałoby odmienne twierdzenie). W konsekwencji przy ocenie statusu przedsiębiorcy „zagranicznego” nie mogą być brane pod uwagę, wyłącznie dane (wielkości) przypisane do czynności dokonywanych przez te podmioty na terytorium Polski lub stanu zatrudnienia na terytorium Polski.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo spółką fińską, zarejestrowaną w fińskim rejestrze handlowym, zarejestrowaną w Polsce jako podatnik VAT UE. Posiadają Państwo w Polsce oddział (…) Spółka Akcyjna Oddział w Polsce w Likwidacji, który nie jest wykorzystywany do prowadzonej przez Państwa działalności. Państwa działalność w Finlandii polega na przetwórstwie (…). Państwa działalność na terytorium Polski sprowadza się do przesyłania (nie sprzedaży) (...) do Spółki K. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która wykonuje dla Państwa usługi (….) polegające w głównej mierze na wycinaniu zabudowy do aut dostawczych. Po wykonaniu usługi przez Spółkę K. Sp. z o.o. dokonują Państwo sprzedaży gotowego towaru. Część sprzedaży wyżej wspomnianego towaru dokonywana jest z wykorzystaniem polskiego Numeru Identyfikacji Podatkowej. W 2016 r. uzyskali Państwo całościowy, globalny obrót w wysokości ponad 250 milionów euro, przy czym zatrudniali Państwo ponad 1000 pracowników. Państwa obrót na terytorium Polski wyniósł w 2016 r. ponad (…)  euro, jednak nie więcej niż (…) euro, przy czym nie posiadają Państwo na terytorium Polski żadnej stałej siedziby ani przedstawicielstwa, nie zatrudniają Państwo również żadnych pracowników. Na podstawie art. 82 § 1b, art. 193a oraz art. 287 Ordynacji Podatkowej, a także na podstawie art. 109 § 3 Ustawy o VAT są Państwo zobowiązani do przesyłania danych w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy są Państwo obowiązani do przesyłania danych w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_VAT, czyli ewidencja zakupu sprzedaży VAT) od 1 stycznia 2017 r., które powinny obejmować wyłącznie dane dla operacji polskich, a na żądanie organów podatkowych są Państwo obowiązani do przekazywania innych struktur Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_KR, JPK_WB, JPK_MAG, JPK_FA, JPK_PKPIR, JPK_EWP) od 1 lipca 2018 r., również wyłącznie w zakresie danych dla operacji polskich.

Odnosząc powyższe rozważania do Państwa sytuacji, wbrew Państwa stanowisku należy stwierdzić, że określając swój status jako przedsiębiorcy na podstawie art. 104 - 106 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, powinni Państwo brać po uwagę dane dotyczące całej działalności gospodarczej (całościowy, globalny obrót oraz zatrudnienie), a nie tylko dane dotyczące części Państwa działalności prowadzonej w Polsce. W związku z tym, jeżeli nie spełniają Państwo kryteriów dla mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, biorąc po uwagę dane dotyczące Państwa globalnej działalności, mają Państwo obowiązek comiesięcznego przekazywania informacji o prowadzonej ewidencji VAT w formacie JPK oraz przesyłania pozostałych struktur JPK na żądanie organów administracji skarbowej od 1 lipca 2016 r. Nie mają do Państwa wówczas zastosowania okresy przejściowe, jakie są przewidziane w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw i w art. 29 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w części dotyczącej ustalenia czy są Państwo obowiązani do przesyłania danych w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_VAT, czyli ewidencja zakupu sprzedaży VAT) od 1 stycznia 2017 r., a na żądanie organów podatkowych są Państwo obowiązani do przekazywania innych struktur Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_KR, JPK_WB, JPK_MAG, JPK_FA, JPK_PKPIR, JPK_EWP) od 1 lipca 2018 r., należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii ustalenia czy dane przesyłane w ramach poszczególnych struktur JPK powinny obejmować wyłącznie dane dla operacji polskich, należy wskazać, że w pliku JPK_VAT w poz. K_11 należy wykazać dostawę towarów poza terytorium kraju, dla której przepisy nałożyły obowiązek rozliczenia podatku VAT od tej transakcji w innym niż Polska kraju. W takim przypadku podatnik nie prowadzi faktycznej działalności gospodarczej na terytorium innego państwa, a jedynie – zgodnie z nałożonym na niego obowiązkiem – w tamtym kraju rozlicza podatek należny od dokonanej transakcji dostawy towarów. W związku z tą transakcją podatnikowi nadal przysługuje na terytorium kraju prawo do odliczenia VAT od zakupów związanych z tą transakcją. Natomiast w pozycji K_11 nie wykazuje się dostawy towarów wykonywanej w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej na terytorium innego państwa. W takim przypadku podatnik dokonał świadomego wyboru prowadzenia działalności i rozliczania podatku od wartości dodanej poza terytorium kraju. Podatnik na terytorium innego państwa członkowskiego UE składa właściwe rozliczenia w zakresie podatku od wartości dodanej oraz realizuje prawo do odliczenia podatku z tytułu zakupów dokonanych w ramach prowadzonej tam działalności.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, są Państwo spółką fińską, zarejestrowaną w fińskim rejestrze handlowym. Zatem, w prowadzonej ewidencji VAT w strukturze JPK_VAT oraz w pozostałych strukturach JPK, nie wykazują Państwo transakcji opodatkowanych na terytorium Finlandii w ramach zarejestrowanej tam działalności gospodarczej.

Zatem Państwa stanowisko w części dotyczącej ustalenia czy dane przesyłane przez Państwa w ramach Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_VAT, czyli ewidencja zakupu sprzedaży VAT) oraz innych struktur Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK_KR, JPK_WB, JPK_MAG, JPK_FA, JPK_PKPIR, JPK_EWP) powinny obejmować wyłącznie dane dla operacji polskich, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.