Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.241.2023.2.MR

Obowiązki rejestracyjne i dokumentacyjne z tytułu świadczenia usług na rzecz podmiotu z siedzibą w kraju będącego członkiem Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 4 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków rejestracyjnych i dokumentacyjnych z tytułu świadczenia usług na rzecz podmiotu z siedzibą w C.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 czerwca 2023 r. (wpływ 27 czerwca 2023 r.) oraz pismami z 7 lipca 2023 r. (wpływ 7 lipca 2023 r.) i z 12 lipca 2023 r. (wpływ 12 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca zamierza przystąpić do Programu (…), którego organizatorem jest firma A. Jako użytkownik programu, Wnioskodawca będzie gromadzić środki uzyskiwane przez umieszczanie reklam internetowych w zamieszczanych przez niego filmach w serwisie B, również należącym do A, którego dla Europejskiego Obszaru Gospodarczego siedzibą jest C.

Do programu Wnioskodawca przystąpi poprzez akceptację, za pomocą Internetu, warunków współpracy zawartych na stronie internetowej programu. Zasady współpracy określają, że poprzez akceptację wyświetlenia w filmach bannerów reklamowych, uczestnik programu otrzymuje wynagrodzenie za każde kliknięcie bannera reklamowego przez osoby trzecie. Wynagrodzenie za umieszczanie bannerów reklamowych przysługuje uczestnikowi dopiero w momencie, gdy na swoim koncie zgromadzi sumę przekraczającą xx zł. Dopóki wynagrodzenie z tytułu uczestnictwa w programie nie przekroczy xx zł, całość środków gromadzona jest przez organizatora programu w C. Po przekroczeniu przez Wnioskodawcę kwoty przychodu xx zł i złożeniu wniosku o wypłatę, firma A wpłaca przelewem bankowym środki na konto w polskim banku. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Głównym źródłem przychodu jest umowa o pracę. Kanał na platformie B prowadzi hobbystycznie publikując treści w sposób nieregularny. Ze względu na inne zajęcia, Wnioskodawca czasami nie publikuje filmów przez dłuższy czas lub w wolnym czasie nagrywa kilka filmów jednego dnia i publikuje je przez określony czas. Działanie to jest czysto hobbystyczne i nie jest nastawione na uzyskanie określonego dochodu. Nie wypełnia tym samym definicji działalności gospodarczej.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego (doprecyzowane ostatecznie w piśmie z 12 lipca 2023 r.)

1.Przystępując do Programu (…), podmiotem, z którym zawierana jest umowa, jest spółka A – spółka zarejestrowana zgodnie z prawem obowiązującym w C. Spółka ta ma nadany numer VAT (…). W rozumieniu Wnioskodawcy oznacza to, że jest ona podatnikiem według art. 28a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

2.W odpowiedzi na pytanie Organu o treści: „Czy firma A posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce lub w innym kraju (niż kraj, w którym posiada siedzibę działalności gospodarczej)? Jeżeli tak, to prosimy wskazać gdzie oraz, czy czynności w zakresie wyświetlania reklam będą wykonywane dla tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej?”, Wnioskodawca wskazał: „Wedle wiedzy Wnioskodawcy firma nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Stałym miejscem prowadzenia działalności firmy A jest (…) w C. Pełna nazwa i adres: (...). Zgodnie z warunkami umowy z A, świadczone usługi są objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia, dlatego podatek VAT będzie rozliczany przez odbiorcę, tzn. A, zgodnie z artykułem 196 dyrektywy Rady nr 2006/112/WE. W rozumieniu Wnioskodawcy czynności w zakresie wyświetlania reklam nie będą wykonywane dla tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

3.Przystąpienie do programu wymaga założenia konta A (…). Zgodnie z treścią warunków przystąpienia do A (…): „(…)”. W myśl art. 2 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 3 lit. m rozporządzenia 282/2011: „3. Ustęp 1 nie obejmuje w szczególności: […] m) usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji”.

W rozumieniu Wnioskodawcy oznacza to, że usługi te nie stanowią usług elektronicznych w myśl ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie

Czy Wnioskodawca, jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, w ramach otrzymywania wynagrodzenia z tytułu uczestnictwa w Programie (…) podlega pod obowiązek rozliczania podatku VAT (składania deklaracji VAT, wystawiania faktur VAT) i musi zarejestrować się jako płatnik VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a jego działania w ramach platformy B mają charakter czysto hobbystyczny, nienakierowany na zysk, a reklamy umieszczane w publikowanych przez niego filmach są tam umieszczane przez firmę A, będącą właścicielem portalu B, którego Wnioskodawca jest tylko użytkownikiem.

W kontekście podatku VAT, usługodawcą – podmiotem udostępniającym przestrzeń do wyświetlania reklam jest firma A z siedzibą w C. W związku z tym, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy VAT, który podaje, że miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, wyświetlanie reklam nie podlega opodatkowaniu w Polsce. W związku z tym, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek rozliczania podatku VAT (składania deklaracji VAT, wystawiania faktur VAT) i rejestrowania się jako płatnik VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem „usługi” w przepisach ustawy objęto obszerny krąg czynności, zawierający w swym zakresie zarówno czynności określone przez stosowne kwalifikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której:

Jednakże, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Cytowane przepisy stanowią implementację regulacji wspólnotowych. Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.):

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w obrocie gospodarczym. Ponadto, z cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy wynika, że pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku decydujące znaczenie ma stałość, ciągłość wykorzystywania majątku. Nie oznacza to jednak, że podmiot, który wykona np. tylko jedną transakcję, nie uzyska statusu podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza przystąpić do Programu (…), którego organizatorem jest firma A. Jako użytkownik programu, Wnioskodawca będzie gromadzić środki uzyskiwane przez umieszczanie reklam internetowych w zamieszczanych przez niego filmach w serwisie B, również należącym do A, którego dla Europejskiego Obszaru Gospodarczego siedzibą jest C. Do programu Wnioskodawca przystąpi poprzez akceptację, za pomocą Internetu, warunków współpracy zawartych na stronie internetowej programu. Zasady współpracy określają, że poprzez akceptację wyświetlenia w filmach bannerów reklamowych uczestnik programu otrzymuje wynagrodzenie za każde kliknięcie bannera reklamowego przez osoby trzecie. Wynagrodzenie za umieszczanie bannerów reklamowych przysługuje uczestnikowi dopiero w momencie, gdy na swoim koncie zgromadzi sumę przekraczającą xx zł. Dopóki wynagrodzenie z tytułu uczestnictwa w programie nie przekroczy xx zł, całość środków gromadzona jest przez organizatora programu w C. Po przekroczeniu przez Wnioskodawcę kwoty przychodu xx zł i złożeniu wniosku o wypłatę, firma A wpłaca przelewem bankowym środki na konto w polskim banku. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Głównym źródłem przychodu jest umowa o pracę. Kanał na platformie B prowadzi hobbystycznie publikując treści w sposób nieregularny. Ze względu na inne zajęcia, Wnioskodawca czasami nie publikuje filmów przez dłuższy czas lub w wolnym czasie nagrywa kilka filmów jednego dnia i publikuje je przez określony czas. Działanie to jest czysto hobbystyczne i nie jest nastawione na uzyskanie określonego dochodu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy Wnioskodawca, jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, w ramach otrzymywania wynagrodzenia z tytułu uczestnictwa w Programie (…) podlega pod obowiązek rozliczania podatku VAT (składania deklaracji VAT, wystawiania faktur VAT) i musi zarejestrować się, jako podatnik VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że czynności polegające na umożliwieniu wyświetlania reklam (bannerów reklamowych) w zamieszczanych przez Wnioskodawcę filmach w serwisie B, należy uznać za świadczenie przez Wnioskodawcę – za wynagrodzeniem – usług polegających na udostępnianiu prowadzonego przez Wnioskodawcę konta internetowego w celu zamieszczania na tym koncie reklam przez zleceniodawcę. W konsekwencji świadczenie powyższych usług będzie stanowiło działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i Wnioskodawca będzie występować w ramach tych czynności jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W przedstawionej sprawie zostaną bowiem spełnione warunki do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w odniesieniu do opisanej działalności. Jakkolwiek samo prowadzenie, czy posiadanie konta oraz zamieszczanie filmów na platformie internetowej należy uznać za czynności z zakresu sfery prywatnej, o tyle udostępnianie/umożliwianie wyświetlenia w swoich filmach bannerów reklamowych, gdzie Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za każde kliknięcie bannera reklamowego przez osoby trzecie, nosi znamiona uczestnictwa w profesjonalnym obrocie gospodarczym. W takim przypadku, Wnioskodawca zakłada wykorzystywanie własnego konta na platformie internetowej w celach zarobkowych jako usługodawca. Definicja działalności gospodarczej zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy nie wyklucza, by za taką uznać nawet czynności wykonywane sporadycznie, czy okazjonalnie, wręcz jednorazowo, w sytuacji, gdy z obiektywnego punktu widzenia celem takiego działania jest osiąganie zysków. Niemniej jednak, podjęcie przez Wnioskodawcę decyzji o współpracy w ramach Programu (…), którego organizatorem jest firma A, powoduje, że udostępnianie/ umożliwianie wyświetlania bannerów reklamowych w zamian za wynagrodzenie w swoich filmach na prowadzonym koncie na platformie internetowej nie będzie miało charakteru jednostkowego, czy incydentalnego.

Zatem opisane przez Wnioskodawcę czynności wykonywane na rzecz firmy A, w ramach Programu (…), spełniać będą definicję odpłatnego świadczenia usług, wynikającą z art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy. Oznacza to, że w okolicznościach analizowanej sprawy będą miały miejsce czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, a Wnioskodawca wystąpi w ramach tych czynności jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Należy przy tym zauważyć, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym – opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie. Dlatego też, w przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Na podstawie art. 28b ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest – co do zasady – miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeśli usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i ust. 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2 i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

W przedstawionej sprawie, Wnioskodawca zamierza przystąpić do Programu (…). Podmiotem, z którym zawierana będzie umowa jest spółka A z siedzibą w C. W ramach uczestnictwa w ww. Programie, Wnioskodawca będzie umożliwiałwyświetlenie w swoich filmach w serwisie B bannerów reklamowych, gdzie za każde kliknięcie bannera reklamowego przez osoby trzecie Wnioskodawca otrzymywać będzie wynagrodzenie. Zatem Wnioskodawca będzie świadczyć dla firmy A usługi udostępniania powierzchni pod reklamę na prowadzonym koncie na platformie internetowej. Wynagrodzenie za umieszczanie bannerów reklamowych przysługuje uczestnikowi dopiero w momencie, gdy na swoim koncie zgromadzi sumę przekraczającą xx zł. Dopóki wynagrodzenie z tytułu uczestnictwa w programie nie przekroczy xx zł, całość środków gromadzona jest przez organizatora programu w C. Po przekroczeniu przez Wnioskodawcę kwoty przychodu xx zł i złożeniu wniosku o wypłatę, firma A wpłaca przelewem bankowym środki na konto w polskim banku.

Z okoliczności sprawy przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że do świadczonych przez Niego usług udostępniania powierzchni pod reklamę na prowadzonym koncie na platformie internetowej, nie znajdą zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. Zatem ww. usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz A, stanowią usługi, dla opodatkowania których ma zastosowanie art. 28b ustawy.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że ww. usługi będą świadczone na rzecz spółki A z siedzibą w C. Nabywca usług spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy i ma siedzibę w kraju innym niż Polska. Jednocześnie, z opisu sprawy wynika, że usługobiorca (A) nie posiada na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności, dla którego byłyby świadczone opisane usługi. Zatem miejscem świadczenia i opodatkowania ww. usług będzie, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, terytorium państwa, w którym usługobiorca, tj. firma A posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. C.

W konsekwencji, świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski.

Wnioskodawca będzie miał jednak obowiązek wystawienia faktur z tytułu świadczonych usług podlegających opodatkowaniu poza terytorium kraju.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Zgodnie z art. 106a pkt 2 lit. a) ustawy:

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, w tym w pkt 1-18 wymieniono:

Natomiast w myśl art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy:

Zatem, w analizowanej sprawie, świadcząc usługi na rzecz A, których miejscem świadczenia będzie C oraz zobowiązanym do rozliczenia podatku będzie usługobiorca, czyli A, Wnioskodawca jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, będzie zobowiązany do wystawienia faktur dokumentujących te transakcje, które – stosownie do art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy – nie będą zawierały stawki i kwoty podatku. Przy czym, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy, faktury te powinny być opatrzone adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Odnosząc się natomiast do obowiązków rejestracyjnych z tytułu wykonywanych czynności należy zauważyć, że stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy:

Przy czym, w myśl art. 96 ust. 3 ustawy:

Jak wynika z art. 96 ust. 4 ustawy:

Należy jednak zwrócić uwagę również na treść art. 97 ust. 1 ustawy, z którego wynika, że:

Zgodnie z art. 97 ust. 3 pkt 2 ustawy:

W myśl art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy:

W świetle powyższych regulacji, mimo, że w opisanej sprawie świadczone przez Wnioskodawcę dla firmy A usługi udostępniania powierzchni reklamowej na prowadzonym przez siebie koncie na platformie internetowej nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski, będzie miał On, w myśl art. 97 ust. 1 w związku z art. 97 ust. 3 oraz art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, obowiązek zarejestrować się jako podatnik VAT UE.

Wnioskodawca będzie także zobowiązany do składania w urzędzie skarbowym „informacji podsumowujących” o wykonanych usługach, których miejscem świadczenia i opodatkowania będzie terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE.

W konsekwencji, w związku ze świadczeniem usług polegających na udostępnianiu prowadzonego przez Wnioskodawcę konta internetowego, w celu wyświetlania w swoich filmach w serwisie B bannerów reklamowych przez zleceniodawcę, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zarejestrowania się jako podatnik VAT-UE, wystawiania faktur dokumentujących te usługi oraz do składania w urzędzie skarbowym informacji podsumowujących.

W konsekwencji, oceniając całościowo, stanowisko Wnioskodawcyjest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy Organ informuje, że niniejszą interpretacją rozpatrzono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) wydano odrębne rozstrzygnięcie z 19 maja 2023 r.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).