Interpretacja indywidualna z dnia 14 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.225.2023.2.MG

Podatek od towarów i usług, który dotyczy braku możliwość odliczenia podatku VAT od samochodów elektrycznych, które będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w przypadku, gdy Współczynnik nie przekroczy 2% i Wnioskodawca na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT uzna, że wynosi on 0%.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku możliwość odliczenia podatku VAT od samochodów elektrycznych, które będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w przypadku, gdy Współczynnik nie przekroczy 2% i Wnioskodawca na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT uzna, że wynosi on 0%. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 czerwca 2023 r. (wpływ 15 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A spółka z o. o. (dalej: „Wnioskodawca”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy zarówno czynności zwolnione z opodatkowania, jak i czynności opodatkowane VAT. Wnioskodawca wylicza współczynnik struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT (dalej: „Współczynnik”). Współczynnik ten nie przekracza 2%. Zatem, na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca uznaje co roku, że Współczynnik wynosi 0%. Wnioskodawca przewiduje, że w kolejnych latach wartość Współczynnika również nie przekroczy 2%. Wnioskodawca nabył kilka samochodów elektrycznych w ramach programu Mój Elektryk, które będzie wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1.Na fakturach dokumentujących nabycie samochodów elektrycznych w ramach programu „Mój elektryk”, jako nabywca jest wskazany Wnioskodawca.

2.W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyte samochody elektryczne będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (m.in. usługi sprzedaży usług factoringu o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2d ustawy VAT) oraz do czynności zwolnionych od podatku (z tyt. prowizji zgodnie z umową o współpracy z B S.A.).

3.Wnioskodawca nie będzie miał możliwości przyporządkowania poniesionych wydatków na zakup samochodów elektrycznych odrębnie do czynności dających prawo do odliczenia oraz do czynności niedających takiego prawa.

4.Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał zakupionych w ramach ww. programu samochodów elektrycznych wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

5.Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał zakupionych samochodów elektrycznych w ramach ww. programu wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Pytanie

Czy Wnioskodawca ma możliwość odliczenia podatku VAT od samochodów elektrycznych, które będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w przypadku, gdy Współczynnik nie przekroczy 2% i Wnioskodawca na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT uzna, że wynosi on 0%?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od samochodów elektrycznych, które będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w przypadku, gdy Współczynnik nie przekroczy 2% i Wnioskodawca na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy o VAT uzna, że wynosi on 0%. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabytych samochodów elektrycznych, gdyż na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, stosowana przez Wnioskodawcę proporcja wynosi 0%.

Podobnie stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 1 marca 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.5.2021.2.ŻR: „Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca skorzystał z przysługującego mu uprawnienia określonego przez ustawodawcę w art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy i uznał, że proporcja obliczona na podstawie art. 90 ust. 2-8 ustawy wynosi 0%, to Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem”.

Analogicznie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 1 października 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.620.2020.1.MJ, w interpretacji z dnia 23 września 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.641.2021.2.ABU oraz w interpretacji z dnia 5 maja 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1- 3.4012.96.2022.1.AG.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu:

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy:

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy:

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy:

Na podstawie art. 90 ust. 4 ustawy:

Według art. 90 ust. 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2023 r.:

Na mocy art. 90 ust. 10 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2023 r.:

Należy również wskazać, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go, dla tej czynności, za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Wątpliwości Państwa dotyczą ustalenia, czy Państwo mają możliwość odliczenia podatku VAT od samochodów elektrycznych, które będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w przypadku, gdy Współczynnik nie przekroczy 2% i Państwo na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy uznają, że wynosi on 0%.

Jak wyżej wskazano decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku VAT, ma związek nabywanych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności, tj. działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tj. opodatkowanej i zwolnionej oraz działalności innej niż gospodarcza (niepodlegającej opodatkowaniu).

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną.

Podatnikowi nie przysługuje takie prawo przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu albo zwolnioną od podatku.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych.

W sytuacji gdy w ramach działalności gospodarczej, oprócz czynności opodatkowanych, występują także czynności zwolnione od podatku, celem obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zastosowanie znajdzie również proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy.

Następnie w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czynności opodatkowane) oraz związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje (czynności zwolnione) – zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik jest obowiązany do rozliczenia podatku naliczonego według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W powyższej sytuacji bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy będzie dokonywał odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie będzie odliczał podatku naliczonego.

Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy zarówno czynności zwolnione z opodatkowania, jak i czynności opodatkowane VAT. Wnioskodawca wylicza współczynnik struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy. Współczynnik ten nie przekracza 2%. Zatem, na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, Wnioskodawca uznaje co roku, że Współczynnik wynosi 0%. Wnioskodawca przewiduje, że w kolejnych latach wartość Współczynnika również nie przekroczy 2%. Wnioskodawca nabył kilka samochodów elektrycznych w ramach programu Mój Elektryk, które będzie wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto na fakturach dokumentujących nabycie samochodów elektrycznych w ramach programu „Mój elektryk”, jako nabywca jest wskazany Wnioskodawca. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyte samochody elektryczne będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (m.in. usługi sprzedaży usług factoringu o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2d ustawy) oraz do czynności zwolnionych od podatku (z tyt. prowizji zgodnie z umową o współpracy z B S.A.). Wnioskodawca nie będzie miał możliwości przyporządkowania poniesionych wydatków na zakup samochodów elektrycznych odrębnie do czynności dających prawo do odliczenia oraz do czynności niedających takiego prawa. Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał zakupionych w ramach ww. programu samochodów elektrycznych wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał zakupionych samochodów elektrycznych w ramach ww. programu wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z treści wniosku – w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyte samochody elektryczne będą wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności zwolnionych od podatku i nie będą mieli Państwo możliwości przyporządkowania poniesionych wydatków na zakup samochodów elektrycznych odrębnie do czynności dających prawo do odliczenia oraz czynności niedających takiego prawa, to mają Państwo prawo do częściowego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z zakupem samochodów elektrycznych zgodnie z zasadami określonymi w art. 90 ustawy - w części w jakiej zakupione towary i usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi VAT oraz dodatkowo z uwzględnieniem regulacji zawartych w art. 86a ustawy. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Jednakże, skoro jak Państwo wskazali w opisie sprawy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyte samochody elektryczne będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz do czynności zwolnionych od podatku i Wnioskodawca wylicza współczynnik struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, a Współczynnik ten nie przekracza 2%, to mają Państwo prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%, i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia Państwa prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji – w takiej sytuacji będą Państwo mieli prawo wyboru, czy będą Państwo dokonywać odliczenia w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnują z tego prawa i nie będą odliczać podatku naliczonego.

Tym samym, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych w Państwa uzasadnieniu interpretacji indywidualnych Organ zauważa, że interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez danego podatnika. Interpretacje nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Interpretacje wskazane przez Państwa są rozstrzygnięciami odnoszącymi się do indywidualnych spraw przedstawionych przez wnioskodawców, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi tylko w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii poprawności przyporządkowania poszczególnych wykonywanych przez Państwa czynności do czynności opodatkowanych czy zwolnionych od podatku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania , dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).