Interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.184.2023.2.DD

Czy dochód wynikający z różnicy pomiędzy przychodami otrzymanymi z tytułu zaliczek na pokrycie utrzymania części wspólnych wspólnoty a ich kosztami skoro zostanie przeznaczony na pokrycie kosztów utrzymania części wspólnych podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Czy otrzymane zaliczki z tytułu wpłat właścicieli na utrzymanie ich apartamentów, tj. zużycia wody w apartamencie, centralnego ogrzewania i wywozu odpadów w apartamencie należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- czy dochód wynikający z różnicy pomiędzy przychodami otrzymanymi z tytułu zaliczek na pokrycie utrzymania części wspólnych wspólnoty a ich kosztami skoro zostanie przeznaczony na pokrycie kosztów utrzymania części wspólnych podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

- czy otrzymane zaliczki z tytułu wpłat właścicieli na utrzymanie ich apartamentów, tj. zużycia wody w apartamencie, centralnego ogrzewania i wywozu odpadów w apartamencie należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na braki formalne wniosku, wezwaliśmy Państwa, pismem z 23 czerwca 2023 r., o ich uzupełnienie. Uzupełnienie do ww. wniosku wpłynęło 4 lipca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest wspólnotą mieszkaniową działającą na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Są to apartamenty przeznaczone do wynajmu krótkoterminowego jak również tylko dla użytku właścicieli. W akcie notarialnym lokale te są nazwane jako lokale niemieszkalne. W księdze wieczystej budynki te są zapisane jako budynki handlowo-usługowe.

Ponieważ są to budynki, które składają się z apartamentów jak również z części wspólnych, musiała powstać wspólnota mieszkaniowa.

Na utrzymanie części wspólnych właściciele wpłacają zaliczki do 10 każdego miesiąca za miesiąc bieżący. Zaliczki ustalane są na podstawie planowanych kosztów na dany rok kalendarzowy. W wyniku tak ustalonych zaliczek może powstać dochód. Dochód ten może powstać w wyniku przeszacowania kosztów (zawyżona zaliczka na pokrycie kosztów eksploatacji) jak również z powodu wpłat zaległości z lat poprzednich. Przychody do podatku dochodowego są ustalane kasowo czyli w momencie wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy.

Każdy z właścicieli posiada apartament wyposażony w kuchnie lub aneks kuchenny, łazienkę, jeden lub dwa pokoje. Apartamenty spełniają funkcję lokalu mieszkalnego.

Definicja lokalu mieszkalnego to „Samodzielny lokal mieszkalny – definicja pochodzi z ustawy o własności lokali z 24 czerwca 1994 r., § 2 ust. 2 – jest to wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb, przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.”

Pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt ludzi – to te, w których przebywanie tych samych osób w ciągu doby trwa dłużej niż 4 godziny (a więc apartamenty wspólnoty spełniają ten warunek). Apartamenty wchodzące w skład wspólnoty zaspakajają podstawowe cele bytowe przebywających w nich ludzi.

Oprócz zaliczek na utrzymanie części wspólnych każdy z właścicieli wpłaca zaliczki na utrzymanie swojego apartamentu, tj. zaliczka na zużycie wody, zużycie ciepła i wywozu odpadów. Rozliczenie następuję raz w roku.

W piśmie z 4 lipca 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazali Państwo m.in., że:

1.Nie dokonali Państwo zmiany kwalifikacji użytkowania na mieszkalne opisanych w stanie faktycznym lokali.

2.Państwa lokale spełniają definicję samodzielnego lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ( tj. Dz.U. z 2021 poz. 1048 ) jednak nie posiadają Państwo stosownego zaświadczenia wydanego przez Starostę, potwierdzającego, że lokale, o których mowa stanowią lokale mieszkalne.

3.Dochody uzyskane przez Wspólnotę w postaci zaliczek z tytułu wpłat właścicieli przeznaczone są w całości na utrzymanie części wspólnych wspólnoty czyli wg Państwa zasobów mieszkaniowych.

Pytania

1.Czy powstały dochód wynikający z różnicy pomiędzy przychodami otrzymanymi z tytułu zaliczek na pokrycie utrzymania części wspólnych wspólnoty a ich kosztami skoro zostanie przeznaczony na pokrycie kosztów utrzymania części wspólnych podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2.Czy otrzymane zaliczki z tytułu wpłat właścicieli na utrzymanie ich apartamentów, tj. zużycia wody w apartamencie, centralnego ogrzewania i wywozu odpadów w apartamencie należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Państwa zdaniem, dochód powstał z tytułu przychodów i kosztów związanych z utrzymaniem części wspólnych powstałej wspólnoty i jeżeli zostanie przeznaczony na pokrycie kosztów utrzymania części wspólnych wspólnoty będzie podlegał zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pomimo tego, iż apartamenty są przez właścicieli wynajmowane w ramach wynajmu krótkoterminowego to spełniają one definicje lokalu mieszkalnego.

Definicja lokalu mieszkalnego to „Samodzielny lokal mieszkalny – definicja pochodzi z ustawy o własności lokali z 24 czerwca 1994 r., § 2 ust. 2 – jest to wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb, przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.”

Pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt ludzi – to te, w których przebywanie tych samych osób w ciągu doby trwa dłużej niż 4 godziny (a więc apartamenty wspólnoty spełniają ten warunek). Apartamenty wchodzące w skład wspólnoty zaspakajają podstawowe cele bytowe przebywających w nich ludzi.

Dochód uzyskany przez wspólnotę jest Państwa zdaniem dochodem z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Dochód ten będzie przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych czyli na pokrycie kosztów utrzymania części wspólnych wspólnoty.

Ad. 2.

Państwa zdaniem, wpłacone zaliczki na zakup mediów takich jak zużycie wody w apartamencie, zużycie ciepła w apartamencie oraz opłaty za wywóz odpadów związanych z utrzymaniem apartamentu nie są przychodami wspólnoty są nadal własnością właściciela apartamentu. Z zaliczek tych zarząd wspólnoty musi rozliczyć każdego właściciela na koniec każdego roku kalendarzowego. Nadpłaty są zwracane właścicielom apartamentów, natomiast niedobór właściciele muszą wpłacić do wspólnoty.

Wobec powyższego ponieważ wpłacone zaliczki nie są przychodem wspólnoty to nie mogą być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048 ze zm., dalej „ustawa o.w.l.”).

Jak stanowi art. 6 ustawy o.w.l.:

Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

W myśl art. 12 ust. 2 ustawy o.w.l.:

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy o.w.l.:

Zgodnie z art. 14 ustawy o.w.l.:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o.w.l.:

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Tym samym, wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, podlegają więc regułom podatkowym wynikającym z ustawy o CIT.

Jednocześnie nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 tej ustawy, jako podmioty, które zwolnione są od podatku.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o CIT,

W świetle art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,

Taka, a nie inna konstrukcja ww. przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powoduje więc, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze – przychód, a po drugie – koszty jego uzyskania.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie wprowadził do ustawy o CIT ogólnej definicji przychodu podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT,

Natomiast art. 12 ust. 4 ustawy o CIT, określa w sposób enumeratywny, które zdarzenia nie stanowią przychodu. Generalnie należy wskazać, że przychód powstaje w każdym przypadku, w którym podatnik uzyskuje realną korzyść. Ponadto, przychodem jest takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały (definitywny).

Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto Wspólnoty, co do zasady, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią przychód w rozumieniu ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT,

Zatem z powyższej regulacji można wywieść, że aby dochód podmiotów, o których w nim mowa korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

- dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,

- dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Należy zauważyć, że powołana ustawa o CIT nie zawiera przy tym definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, iż pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku – oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie „gospodarki” nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie „zasób mieszkaniowy” należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” obejmuje całość mechanizmów związanych ze zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi.

W konsekwencji, przez pojęcie „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

1.budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże;

2.pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe;

3.urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci);

4.grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.

Z powyższego wynika, że zasoby mieszkaniowe, to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje natomiast zarządzanie i dysponowanie zgromadzonym zbiorem rzeczy, służących celom mieszkaniowym lub związanych z zamieszkiwaniem. Jej istota sprowadza się do działań służących prawidłowej eksploatacji tych zasobów i utrzymaniu substancji mieszkaniowej w stanie niepogorszonym.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT. Taki sam skutek wywoła również sytuacja, gdy dochody wspólnoty będą pochodziły co prawda z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, ale nie zostaną przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Na mocy art. 17 ust. 1b ustawy o CIT,

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą ustalenia, czy powstały dochód wynikający z różnicy pomiędzy przychodami otrzymanymi z tytułu zaliczek na pokrycie utrzymania części wspólnych wspólnoty a ich kosztami skoro zostanie przeznaczony na pokrycie kosztów utrzymania części wspólnych podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia oraz jego uzupełnienia wynika, że opisane w stanie faktycznym lokale, w akcie notarialnym nazwane są jako lokale niemieszkalne. W księdze wieczystej budynki zapisane jako budynki handlowo-usługowe. Jednocześnie nie dokonali Państwo zmiany kwalifikacji użytkowania opisanych w stanie faktycznym lokali na mieszkalne. Nie posiadają Państwo stosownego zaświadczenia wydanego przez Starostę, potwierdzającego, że lokale, o których mowa we wniosku stanowią lokale mieszkalne.

Zatem mając na uwadze powyższe wskazać należy, że elementy składające się na zasoby mieszkaniowe i prowadzenie w ich ramach odpowiedniej gospodarki przez wspólnotę – są ujęte szeroko, jednak brak jest podstaw, by do zbioru określonego zasobami mieszkaniowymi włączyć lokale niemieszkalne znajdujące się w budynkach handlowo-usługowych. Lokale niemieszkalne nie należą do żadnej ze wskazanych powyżej grup pomieszczeń pozostałych i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców (ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego, zapewniających sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie). Istotą lokali niemieszkalnych jest bowiem ich niemieszkalne przeznaczenie. Co więcej opisane we wniosku lokale nie znajdują się w budynku mieszkalnym a w budynku handlowo-usługowym. Zatem, zaliczki wpłacane przez właścicieli lokali niemieszkalnych, znajdujących się w budynku handlowo-usługowym, na pokrycie utrzymania części wspólnych wspólnoty nie pochodzą z gospodarki zasobami mieszkaniowymi z punktu widzenia zaprezentowanych powyżej definicji tych pojęć. Oznacza to, że skoro zaliczki na pokrycie części wspólnych wspólnoty nie pochodzą z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to ewentualny dochód powstały w związku z wniesionymi zaliczkami nie spełnia warunku wymaganego przy zastosowaniu zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, w którym jednoznacznie postanowiono, że dochody mogą być zwolnione z opodatkowania, gdy są uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i jednocześnie zostały na utrzymanie tych zasobów przeznaczone. Tym samym niespełnione są przesłanki zwolnienia, co w konsekwencji powoduje brak podstaw do zastosowania zwolnienia podatkowego.

Należy zaznaczyć, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

Stwierdzić zatem należy, że zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT nie są Państwo zwolnieni od obowiązku odprowadzania podatku dochodowego od osób prawnych od zaliczek wpłacanych na Państwa rzecz przez właścicieli lokali niemieszkalnych znajdujących się w budynku handlowo-usługowym. Zaliczki na podatek dochodowy wpłacane na Państwa rzecz przez właścicieli lokali niemieszkalnych są dochodem z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Dochód ten, nie podlega zatem zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.

Z uwagi na powyższe Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 jest nieprawidłowe.

Z kolei, Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 dotyczą ustalenia, czy otrzymane zaliczki z tytułu wpłat właścicieli na utrzymanie ich apartamentów, tj. zużycia wody w apartamencie, centralnego ogrzewania i wywozu odpadów w apartamencie należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Państwa zdaniem, wpłacone zaliczki nie są przychodem Wspólnoty i tym samym nie mogą być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z powyższym stanowiskiem Organ podatkowy nie może się jednak zgodzić.

Regulacja art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, nie zawiera legalnej definicji przychodu, a jedynie precyzuje – poprzez przykładowe wyliczenie – rodzaje przychodów.

Jak wynika z przywołanego powyżej art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze.

Jednocześnie należy stwierdzić, że podatek dochodowy od osób prawnych posiada cechy podatku powszechnego, tj. podatku, który jest ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Poza tym musi mieć charakter definitywny (dokonany) i mierzalny. Ponadto, użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności” oznacza, że wykaz przychodów stanowi katalog otwarty, natomiast zawarte w tym przepisie okoliczności określające przychody mają charakter przykładowy.

Odnosząc się do powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, zwłaszcza art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się m.in. otrzymane pieniądze, czyli takie przychody, które w danym momencie są niewątpliwe i bezwarunkowe. Na moment otrzymania zaliczki z tytułu wpłat właścicieli na utrzymanie apartamentów, tj. zużycia wody w apartamencie, centralnego ogrzewania i wywozu odpadów w apartamencie, nie zakładają Państwo jej zwrotu tym samym otrzymane przez Państwa środki pieniężne są w tym momencie niewątpliwe i bezwarunkowe.

Uzyskanie przez Państwa przychodu z tytułu wpłat przez właścicieli lokali zaliczek na utrzymanie ich apartamentów, tj. zużycie wody w apartamencie, centralnego ogrzewania i wywozu odpadów w apartamencie ma miejsce w momencie postawienia ich do Państwa dyspozycji, tj. w dniu, w którym przychód został Państwu faktycznie przekazany np. poprzez wpływ na rachunek bankowy.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż otrzymane przez Państwa zaliczki z tytułu wpłat właścicieli na utrzymanie ich apartamentów, tj. zużycie wody w apartamencie, centralnego ogrzewania i wywozu odpadów w apartamencie stanowią dla Państwa przychód podatkowy. Przychód ten podlega pomniejszeniu o prawidłowo ustalone koszty uzyskania przychodów. Uzyskany w ten sposób dochód, który jak wykazano nie dotyczy zasobów mieszkaniowych Wspólnoty mieszkaniowej, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na powyższe, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.