Interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.264.2023.1.AND
Wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę Przedsiębiorcy z tytułu umowy najmu części Nieruchomości nie wiąże się z powstaniem dla Spółki dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek jako ukryty zysk na podstawie art. 28m ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 maja 2023 roku wpłynął Państwa wniosek z 11 maja 2023 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę Przedsiębiorcy z tytułu umowy najmu części Nieruchomości wiąże się z powstaniem dla Spółki dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek jako ukryty zysk na podstawie art. 28m ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
S. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) z siedzibą w (…), powstała (…). Wspólnikami Spółki są dwie osoby fizyczne: (…), jednocześnie pełniący funkcję prezesa zarządu oraz (…), pełniąca jednocześnie rolę członka zarządu Spółki.
Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Rokiem obrotowym Spółki jest rok kalendarzowy. Wnioskodawca wraz z dniem 1 stycznia 2022 roku skutecznie wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek, zgodnie z rozdziałem 6b ustawy o CIT.
Wspólnik Spółki od (…) roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…) (dalej: „Przedsiębiorca” lub „(…)”), której głównym przedmiotem działalności jest (…). Wnioskodawca oraz Przedsiębiorca są podmiotami powiązanymi w rozumieniu rozdziału 4b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) i 11a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. (dalej: „ustawa o CIT”).
W listopadzie 2021 roku Przedsiębiorca zdecydował się na ograniczenie swojego przedmiotu działalności w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej – zaprzestanie działalności produkcyjnej. Od 1 grudnia 2021 roku, działalnością tą zajmuje się Spółka. Decyzja była związana z (…). Ponadto, w działalności produkcyjnej głównym klientem Wnioskodawcy jest jeden kontrahent, co poskutkowało decyzją o powierzeniu produkcji w całości Spółce.
Tymczasem Przedsiębiorca współpracuje z licznymi kontrahentami, nie ograniczając się do sprzedaży dóbr jednego dostawcy. Sprzedaż towarów wyłącznie jednej marki stałaby w sprzeczności z jego interesem ekonomicznym, co poskutkowało podjęciem decyzji o przeniesieniu działalności produkcyjnej w całości na Spółkę.
W (…) firma (…) rozpoczęła budowę obiektu biurowo-usługowo- produkcyjnego o łącznej powierzchni x m2 (dalej: „Nieruchomość”). Budowa Nieruchomości została zakończona (…) roku. W związku z powyższą inwestycją, Przedsiębiorca zaciągnął kredyt inwestycyjny. Wszelkie koszty związane z obsługą kredytu obciążają firmę (…). Na Przedsiębiorcy spoczywa także ciężar uiszczania podatku od nieruchomości.
Po utworzeniu Spółki (której siedzibą od początku istnienia jest adres Nieruchomości), została sporządzona umowa najmu pomiędzy Spółką a Przedsiębiorcą, której przedmiotem był najem przez Wnioskodawcę części obiektu. Wynagrodzenie uzyskiwane przez Przedsiębiorcę od Spółki z tytułu umowy najmu jest ustalone na poziomie rynkowym.
Wspólnicy Spółki zadbali o wyposażenie jej we wszelkie aktywa niezbędne do prowadzenia działalności. Ze względu jednak na fakt, że Nieruchomość (znajdująca się w majątku Przedsiębiorcy) wykorzystywana jest zarówno przez Przedsiębiorcę do prowadzenia działalności gospodarczej, jak i przez Spółkę, nie było możliwe przeniesienie jej własności do Spółki, np. w drodze aportu. W momencie powstania Spółki zadecydowano więc o podpisaniu umowy najmu pomiędzy Przedsiębiorcą a Spółką, na mocy której Spółka wykorzystywać może część pomieszczeń Nieruchomości na swoje potrzeby na wyłączność oraz korzystać może w określony sposób z pomieszczeń wspólnych.
W budynku Nieruchomości znajdują się pomieszczenia wspólne, wykorzystywane na potrzeby biurowe i socjalne zarówno przez pracowników Przedsiębiorcy, jak i pracowników Spółki. W obiekcie Przedsiębiorca mieści pomieszczenia biurowe działu inwestycji, biuro właściciela, biuro dyrektora, biuro księgowości oraz pomieszczenia socjalne dla pracowników fizycznych. Całość działalności Spółki mieści się w budynku wynajmowanym od Przedsiębiorcy. Spółka wykorzystuje w całości m.in. halę produkcyjną stanowiącą część budynku.
Budynek będący przedmiotem umowy najmu składa się z parteru i piętra.
Szczegółowy rozkład pomieszczeń Nieruchomości z uwzględnieniem ich wykorzystania przez Spółkę i Przedsiębiorcę na podstawie umowy najmu przedstawia się następująco:
- Piętro o powierzchni x m2, z czego:
- (…) m2 - powierzchnia wspólna wykorzystywana przez Spółkę i Przedsiębiorcę,
- (…) m2 - powierzchnia wykorzystywana wyłącznie przez Spółkę,
- (…) m2 - powierzchnia wykorzystywana wyłącznie na potrzeby Przedsiębiorcy;
- Parter o powierzchni y m2, z czego:
- (…) m2 - powierzchnia wykorzystywana wyłącznie przez Spółkę,
- (…) m2 - powierzchnia wykorzystywana wyłącznie przez Przedsiębiorcę.
Pytanie
Czy wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę Przedsiębiorcy z tytułu umowy najmu części Nieruchomości wiąże się z powstaniem dla Spółki dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek jako ukryty zysk na podstawie art. 28m ust. 1 ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata wynagrodzenia z tytułu umowy najmu części Nieruchomości nie będzie wiązać się z powstaniem dochodu dla Spółki podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek jako ukryty zysk.
Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o CIT opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:
1. wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:
a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub
b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);
2. wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);
3. wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);
4. nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;
5. sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) – w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;
6. wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).
W myśl art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności:
1. kwotę pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi;
2. świadczenia wykonane na rzecz:
a) fundacji prywatnej lub rodzinnej, podmiotu równoważnego takiej fundacji lub przedsiębiorstwa prowadzonego przez taką fundację albo taki podmiot, lub na rzecz beneficjentów takiej fundacji lub takiego podmiotu,
b) trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;
3. nadwyżkę wartości rynkowej transakcji określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji;
4. nadwyżkę zwróconej kwoty dopłaty, wniesionej do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami, ponad kwotę wniesionej dopłaty, przy czym jeżeli dopłata została wniesiona w walucie obcej, przeliczenia tej kwoty na złote dokonuje się według średniego kursu waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień odpowiednio zwrócenia dopłaty i faktycznego jej wniesienia;
5. wypłacone z zysku wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziału (akcji), ze zmniejszenia wartości udziału (akcji), z wystąpienia wspólnika ze spółki, ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce;
6. równowartość zysku przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego;
7. darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju;
8. wydatki na reprezentację;
9. dopłaty wypłacone w przypadku połączenia lub podziału podmiotów;
10. odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę;
11. zysk przeznaczony na uzupełnienie udziału kapitałowego wspólnika spółki;
12. świadczenia pieniężne i niepieniężne wypłacone w przypadku zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce.
Stosownie do art. 28m ust. 4 ustawy o CIT do ukrytych zysków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie zalicza się:
1. wynagrodzeń z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłaconych osobie fizycznej – w części, w jakiej suma tych wynagrodzeń i zasiłków wypłacona w danym miesiącu tej osobie nie przekracza pięciokrotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie więcej jednak niż pięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, przy czym średnie i przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustala się za miesiąc poprzedzający miesiąc dokonania wypłat osobie fizycznej;
2. wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku;
a) w pełnej wysokości – w przypadku składników majątku wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej,
b) w wysokości 50% - w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej;
3. kwoty pożyczki (kredytu) zwróconej przez podatnika udziałowcowi akcjonariuszowi lub wspólnikowi lub podmiotowi powiązanemu, z wyłączeniem odsetek, prowizji, wynagrodzeń i opłat.
Przywołany wyżej art. 28m ust. 1 ustawy o CIT zawiera zamknięty katalog dochodów, które podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Do tych dochodów ustawa o CIT zalicza: (1) dochód z tytułu podzielonego zysku, (2) dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat, (3) dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, (4) dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku, (5) dochód z tytułu zysku netto, (6) dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych oraz (7) dochód z tytułu ukrytych zysków, przez które rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym wspólnikiem.
Przenosząc powyższe na grunt analizowanego stanu faktycznego, należy zauważyć, że z tytułu umowy najmu części budynku Spółka wypłaca Przedsiębiorcy wynagrodzenie. Występuje więc świadczenie pieniężne (inne niż podzielony zysk), którego beneficjentem będzie podmiot powiązany. Z tego względu, zdaniem Wnioskodawcy, zapłata wynagrodzenia z tytułu umowy najmu mogłaby potencjalnie być rozpatrywana jako dochód z tytułu ukrytych zysków. Podkreślenia wymaga jednak, że definicja ukrytych zysków zawiera jeszcze jedną przesłankę, jaką musi posiadać dane świadczenie, aby zostało uznane za ukryty zysk. Mianowicie świadczenie to musi być wykonane w związku z prawem do udziału w zysku.
W przewodniku do ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 r., który stanowi ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów (objaśnienie podatkowe), o których mowa w art. 14a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz 2651 ze zm.), Minister Finansów wskazał, że: (...) dochód z tytułu ukrytego zysku nie obejmuje świadczeń, które nie są wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, czyli świadczeń podjętych (wykonanych) bez jakiegokolwiek wpływu innych podmiotów powiązanych na działanie i decyzje spółki opodatkowanej ryczałtem, w zakresie takiego świadczenia. Aby świadczenie wykonane z podmiotem powiązanym nie stanowiło podstawy do obliczenia dochodu z tytułu ukrytego zysku, powinno pozostawać poza jakąkolwiek polityką prowadzoną wewnątrz danej grupy kapitałowej, do której należy spółka opodatkowana ryczałtem. Świadczeniami, które nie powinny powodować powstania dochodu z tytułu ukrytego zysku, mogą być transakcje zakupu oraz sprzedaży, dokonywane w ramach podstawowej działalności podatnika (np. określonej w przedmiocie działalności), które wykonywane są na warunkach analogicznych jak wobec podmiotów niepowiązanych. Takimi świadczeniami mogą być np. świadczenia podwykonawców niezbędne dla wytworzenia produktu końcowego w zakresie obróbki towarów czy dostarczania komponentów. Jeśli warunki określonej transakcji z podmiotem powiązanym, mieszczące się w podstawowym przedmiocie działalności podatnika opodatkowanego ryczałtem, ustalone są na analogicznych zasadach jak transakcje dokonywane przez takiego podatnika z podmiotami niepowiązanymi i transakcja ta jest niezbędna w prowadzonej działalności gospodarczej, to nie powinny być one oceniane w aspekcie dochodu z tytułu ukrytego zysku.
W ocenie Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie usługi najmu nie będą świadczone w związku z prawem wspólnika do udziału w zysku Spółki. Będą one bowiem niezbędne w celu prowadzenia przez Spółkę podstawowej działalności. Ponadto wynagrodzenie z tytułu umowy najmu zostało ustalone na warunkach rynkowych, czyli takich, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.
Mając na uwadze powyższe, za ukryte zyski nie będzie można uznać zapłaty przez Spółkę wynagrodzenia z tytułu umowy najmu części Nieruchomości. Z tego względu zapłata wspomnianego wynagrodzenia nie spowoduje powstania po stronie Spółki dochodu do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.
Zdaniem Wnioskodawcy, nie można również mówić o niedostatecznym wyposażeniu Spółki w aktywa. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Przedsiębiorca wykorzystuje nadal Nieruchomość w swojej działalności, zatem wniesienie jej do Spółki nie byłoby działaniem uzasadnionym gospodarczo. Z tego względu zdecydowano o podpisaniu umowy najmu, o której mowa we wniosku.
Zatem podsumowując, wypłata wynagrodzenia z tytułu umowy najmu części budynku nie będzie wiązać się dla Spółki z powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
-
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.