Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.205.2023.3.ZK

W zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 kwietnia 2023 r., wpłynął Państwa wniosek z 4 kwietnia 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej. Uzupełnili Państwo braki formalne 26 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

C Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „C”) jest częścią holenderskiej grupy C B.V. (dalej: „Grupa”). W ramach swojej działalności Grupa (…). Nowatorskie rozwiązania oferowane przez C umożliwiają (…).

Spółka, w ramach swojej działalności w globalnych strukturach Grupy, skupia się na dostarczaniu rozwiązań z zakresu tworzenia, rozwijania oraz optymalizacji innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych komponentów oprogramowania oraz systemów chmurowych. Tworzone i rozwijane systemy chmurowe bazują na najnowszych technologiach, w tym szeregu autorskich, innowacyjnych rozwiązaniach. Działalność Spółki obejmuje całościowy etap prac, począwszy od zdefiniowania niezbędnych wymagań, poprzez projekt danego rozwiązania, obejmujący jego analizę, tworzenie specyfikacji technicznej i studium wykonalności aż do etapu finalnej konstrukcji rozwiązania, poprzedzonego szeregiem testów i wynikających z nich ulepszeń.

Rozwiązania C stosowane są w różnych branżach, szczególnie jednak w obsłudze firm z sektora (...). Mając na celu sprostanie oczekiwaniom klientów oraz nieustannie zmieniającym się potrzebom rynkowym, Spółka zatrudnia wysoko wykwalifikowanych specjalistów z szeroko rozumianej branży IT, m.in.: inżynierów oprogramowania, programistów, architektów systemów i oprogramowania, specjalistów ds. jakości/testerów, architektów testów, projektantów UI/UX, menedżerów i inżynierów projektów i produktów, specjalistów od dokumentacji technicznej, grafików, a także personel wspierający.

W związku z prowadzoną działalnością biznesową, Spółka prowadziła, prowadzi oraz będzie prowadzić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT („Działalność B+R”).

W celu realizacji Działalności B+R Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę (dalej: „Specjaliści B+R”). W związku z tym Spółka ponosi na rzecz poszczególnych Specjalistów B+R koszty należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), (dalej: „ustawa o PIT”) oraz koszty sfinansowanych przez Spółkę składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1009 ze zm.)(dalej łącznie: „Koszty Zatrudnienia”). Koszty Zatrudnienia, obejmują lub mogą obejmować: wynagrodzenie zasadnicze wynikające z umowy o pracę, wynagrodzenie za nadgodziny (rozliczane w miesiącu wypracowania lub w okresach kilkumiesięcznych), premie i nagrody miesięczne/kwartalne/roczne (w zależności od zajmowanego stanowiska), ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, świadczenia rzeczowe, a także składki z tytułu powyższych należności, w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, tj.: składki na ubezpieczenie emerytalne, składki na ubezpieczenie rentowe, składki na ubezpieczenie wypadkowe.

Spółka realizuje Działalność B+R w zakresie wielu obszarów tematycznych, które są podzielone na konkretne projekty. Na potrzeby każdego z projektów zaangażowani są wykwalifikowani specjaliści o różnych specjalizacjach i kompetencjach, którzy w ramach swoich obowiązków są przyporządkowani do danego zespołu projektowego. Trzon zespołów projektowych wskazanych powyżej, stanowią głównie programiści, deweloperzy oraz testerzy, pracujący pod nadzorem kierownika/managera projektu.

Spółka zamierza korzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT (dalej: „Ulga B+R”). W szczególności, Spółka zamierza, w odniesieniu do ponoszonych Kosztów Zatrudnienia (z wyłączeniem Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych), skorzystać z odliczenia zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Na tej podstawie Spółka zamierza odliczyć Koszty Zatrudnienia poniesione na rzecz danego Specjalisty B+R za dany miesiąc (z wyłączeniem Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych), w takiej części, w jakiej czas danego Specjalisty B+R przeznaczony jest na faktyczną realizację Działalności B+R (w tym na czynności kierownicze i administracyjne, a także szkolenia i delegacje z nią związane) i pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Specjalisty B+R w miesiącu, za który Spółka jest zobowiązana wypłacić wynagrodzenie zasadnicze zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy (tj. po wyłączeniu Kosztów Zatrudnienia niezwiązanych z Działalnością B+R Spółki). Przez ogólny czas pracy w danym miesiącu Spółka rozumie czas pracy zgodnie z przepisami prawa pracy.

Spółka zamierza dokonać odliczenia zgodnie z art. 18d oraz 18e ustawy o CIT, a w szczególności zaznacza, że:

̶ prowadzona Działalność B+R nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o CIT,

̶ Wnioskodawca nie posiada na dzień złożenia wniosku statusu centrum badawczo-rozwojowego (w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2474)(dalej: „ustawa o innowacyjności”), niemniej nie można wykluczyć, że taki status zostanie w przyszłości uzyskany,

̶ jeśli w latach następnych Spółka będzie uzyskiwać przychody z zysków kapitałowych, to odliczeń z tytułu Ulgi B+R Wnioskodawca zamierza dokonywać tak, iż kwota odliczenia w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty dochodu uzyskanego przez Spółkę z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych,

̶ Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia oraz na podstawie decyzji o wsparciu na terenie w niej wskazanym,

̶ W przypadku zaistnienia zdarzenia, o którym mowa w art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, Spółka zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 5 i 5a ustawy o CIT,

̶ Spółka zamierza dokonać odliczenia z tytułu Ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT.

Dodatkowo, pismem z 25 maja 2023 r. uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – w odpowiedzi na wezwanie - w następujący sposób:

– Jak przedstawiono we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Spółka prowadziła, prowadzi oraz będzie prowadzić działalność badawczo-rozwojową (dalej: „działalność B+R”) w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”).

Wnioskodawca wskazuje, że w skład wynagrodzeń pracowników, zaliczanych jako koszty kwalifikowane do ulgi badawczo-rozwojowej (dalej: „ulga B+R”), wchodzą i będą wchodzić w przyszłości składniki wynagrodzenia za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności pracownika. W odniesieniu do pracowników realizujących prace w zakresie działalności B+R w Spółce, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, Wnioskodawca zalicza i zamierza zaliczyć w przyszłości do kosztów kwalifikowanych ulgi B+R, wynagrodzenie dotyczące nieobecności w ramach następujących składników wynagrodzeń:

– wynagrodzenie chorobowe;

– wynagrodzenie za nieobecności związane z klęskami żywiołowymi/epidemią (np. COVID 19). Składnik wynagrodzenia stanowi zapomogę losową pokrywaną przez pracodawcę (tj. Spółkę) w przypadku klęsk żywiołowych, indywidualnych zdarzeń losowych lub długotrwałej choroby, który jest wypłacany zgodnie z regulaminem wynagradzania obowiązującym w Spółce;

– urlop wypoczynkowy;

– wynagrodzenie za opiekę nad dzieckiem;

 – dopłata do kwoty brutto wynagrodzenia tzw. „Top Up Pay” dot. zwolnień lekarskich obejmujących powyżej 5 dni choroby oraz urlopu macierzyńskiego/tacierzyńskiego. Składnik wynagrodzenia stanowi uzupełnienie świadczeń z tytułu urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego pracowników aby zmniejszyć różnicę między świadczeniami z tytułu urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego a regularnymi zarobkami pracownika. W przypadku zwolnień lekarskich powyżej 5 dni, składnik stanowi uzupełnienie wyrównujące pensję brutto pracownika do pełnego wymiaru czasu pracy. Przedmiotowy składnik wynagrodzenia pokrywany jest przez pracodawcę (tj. Spółkę) i wypłacany zgodnie z regulaminem wynagradzania obowiązującym w Spółce;

– wynagrodzenie za urlop pracownika będącego w okresie wypowiedzenia umowy o pracę;

– ekwiwalent za niewykorzystany urlop;

– wynagrodzenie za urlop okolicznościowy.

Spółka informuje, że w skład wynagrodzeń pracowników kwalifikowanych do ulgi B+R, zalicza także składki z tytułu powyższych należności, w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, tj.: składki na ubezpieczenie emerytalne, składki na ubezpieczenie rentowe, składki na ubezpieczenie wypadkowe, z wyłączeniem Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Powyższe składniki wynagrodzenia były i będą zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów kwalifikowanych ulgi B+R w części proporcjonalnie odpowiadającej stosunkowi czasu poświęconego realizacji działalności B+R do pozostawania do dyspozycji pracodawcy (tj. Spółki), tj. czasu nieobejmującego urlopu oraz innych usprawiedliwionych nieobecności.

Wnioskodawca pragnie jednocześnie wskazać, że bazą wyliczenia kosztów wynagrodzeń są i będą wyłącznie koszty uzyskania przychodów Spółki będące kwotami, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W celu ustalenia wysokości ulgi B+R, tak ustaloną bazę kosztową Spółka przemnożyła i zamierza przemnożyć dla każdego pracownika za każdy miesiąc przez proporcję jego zaangażowania w działalność B+R w danym miesiącu. Ww. proporcję Spółka buduje za dany miesiąc ustalając jak czas danego pracownika przeznaczony na faktyczną realizację działalności B+R, pozostaje w ogólnym czasie pracy tego pracownika w miesiącu, za który Spółka jest zobowiązana wypłacić wynagrodzenie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

W konsekwencji zastosowania ww. proporcji, Spółka, wyłącza koszty niezwiązane z działalnością B+R Spółki, w tym koszty wynagrodzeń związane z nieobecnościami pracowników.

– Wnioskodawca wyjaśnia, że wydatki będące przedmiotem wniosku, które Spółka odlicza i zamierza w przyszłości odliczyć w ramach ulgi B+R były, są oraz będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność B+R w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 15 ustawy o CIT.

– Spółka prowadzi działalność B+R od 2022 roku. Wskazany przez Spółkę stan faktyczny oraz zdarzenia przyszłe obejmują zatem lata podatkowe od roku podatkowego kończącego się 31 grudnia 2022 roku i lata kolejne, tj. wniosek został złożony z perspektywy przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2022 r. Zatem złożony wniosek dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę odnosi się do stanu prawnego obowiązującego w 2022 roku oraz lat kolejnych.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 20 czerwca 2023 r., wskazali Państwo, że w skład wynagrodzeń pracowników, zaliczanych jako koszty kwalifikowane do ulgi badawczo-rozwojowej (dalej: „ulga B+R”), wchodziły, wchodzą i będą wchodzić w przyszłości wydatki o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”):

-wynagrodzenie zasadnicze wynikające z umowy o pracę;

-wynagrodzenie za nadgodziny (rozliczane w miesiącu wypracowania lub w okresach kilkumiesięcznych);

-premie i nagrody miesięczne/kwartalne/roczne (w zależności od zajmowanego stanowiska);

-wynagrodzenie dotyczące nieobecności, w zakresie których Spółka wypowiadała się w ramach w odpowiedzi na pytanie nr 1 (tj. „Czy w skład wynagrodzeń wchodzi wynagrodzenie za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności pracownika (jakiej)?”) Wezwania z dnia 17 maja 2023 r.

W skład wynagrodzeń pracowników kwalifikowanych do ulgi B+R, Spółka zalicza również składki z tytułu powyższych należności, w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, tj.: składki na ubezpieczenie emerytalne, składki na ubezpieczenie rentowe, składki na ubezpieczenie wypadkowe, z wyłączeniem Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Powyższe składniki wynagrodzenia były, są aktualnie i będą zaliczane przez Wnioskodawcę do kosztów kwalifikowanych ulgi B+R.

Jeżeli chodzi o przyjętą metodykę w zakresie obliczania proporcji kosztów zatrudnienia na potrzeby ustalenia wysokości kosztu kwalifikowanego, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), Wnioskodawca zalicza do kosztów kwalifikowanych część kosztów zatrudnienia pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT (“Działalność B+R”) oraz należnych od nich składek za dany miesiąc, która dotyczy realizacji Działalności B+R przez danego pracownika w tym miesiącu, w czasie w jakim pozostawał do dyspozycji pracodawcy - tj. w części proporcjonalnie odpowiadającej stosunkowi czasu poświęconego realizacji Działalności B+R do czasu pozostawania do dyspozycji pracodawcy, który rozumiany jest jako czas nieobejmujący urlopu oraz innych usprawiedliwionych nieobecności.

Jak Wnioskodawca wskazuje we wniosku, zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, rozlicza należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (w tym wynagrodzenia związane z nieobecnościami pracownika), jedynie w części, w jakiej czas przeznaczony na realizację Działalności B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Spółka we wniosku wskazuje, że jako ogólny czas pracy należy rozumieć czas, w którym pracownik wykonuje zadania zlecone przez pracodawcę, tj. urlop lub inna usprawiedliwiona nieobecność nie mogą być zaliczane do czasu, w którym pracownik jest do dyspozycji pracodawcy, ponieważ w tym czasie, pracownik nie pozostaje do dyspozycji pracodawcy w miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Reasumując, zdaniem Spółki ma ona prawo do odliczenia należności z tytułu wynagrodzeń dotyczących nieobecności pracownika, jednakże przy ustalaniu w jakiej części czas przeznaczony na realizację Działalności B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, urlopy oraz inne usprawiedliwione nieobecności nie są zaliczane do czasu, w którym pracownik jest do dyspozycji pracodawcy.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT w związku z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, Kosztów Zatrudnienia Specjalistów B+R w części dotyczącej realizacji działalności Działalność B+R Spółki zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka przez ogólny czas pracy dla potrzeb określenia Kosztów Zatrudnienia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT rozumiałaby czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, tj. Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT w związku z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT Kosztów Zatrudnienia Specjalistów B+R w części dotyczącej realizacji działalności Działalność B+R Spółki zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

2.Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka przez ogólny czas pracy dla potrzeb określenia Kosztów Zatrudnienia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT rozumiałaby czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, tj. Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Przepisy dotyczące Ulgi B+R

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badania naukowe w rozumieniu art. 4a pkt 27 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r. oznaczały:

a) badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b) badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,

c) badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Natomiast, w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r. przez prace rozwojowe należało rozumieć nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

a) opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,

b) opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Zgodnie z nowelizacją art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o CIT, która weszła w życie z dniem 1 października 2018 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2018 poz. 1669), badania naukowe definiowane w art. 4a pkt 27 ustawy o CIT jako badania podstawowe i badania aplikacyjne należy rozumieć odpowiednio zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2021 poz. 478), (dalej: „Prawo o SWiN”). W konsekwencji, na gruncie znowelizowanego art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, badania naukowe to:

a) badania podstawowe - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b) badania aplikacyjne - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT znowelizowanego razem z art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o SWiN. Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o CIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Z kolei zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Z kolei zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r stanowi, że za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 ustawy o CIT koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Natomiast w myśl art. 18d ust. 5a ustawy o CIT, w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 27, składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, które zostały mu zwrócone, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę.

Zgodnie z art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Jednocześnie w myśl art. 18d ust. 7 ustawy o CIT w aktualnym brzmieniu, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Wreszcie zgodnie z art. 18d ust. 8 i 9 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia, przy czym przepisu ust. 8 zdanie drugie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 18da.

Stanowisko własne Wnioskodawcy odnośnie pytania 1

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego prowadzona przez Spółkę Działalność B+R stanowi i będzie stanowić również w przyszłości działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Jak zostało wskazane, Działalność B+R nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o CIT, a ponadto Spółka spełnia wymogi wskazane w art. 18d ust. 4-8 oraz 18e ustawy o CIT. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy Spółka jest i będzie uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych wskazanych w art. 18d ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o CIT poniesionych na Działalność B+R.

Jak wskazano powyżej, w celu realizacji Działalności B+R, Spółka zatrudnia Specjalistów B+R, którzy są faktycznie zaangażowani w wykonywanie Działalności B+R. W konsekwencji, Spółka ponosi Koszty Zatrudnienia Specjalistów B+R.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Koszty Zatrudnienia obejmują wynagrodzenie zasadnicze wynikające z umowy o pracę, wynagrodzenie za nadgodziny, premie miesięczne/kwartalne/roczne, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, świadczenia rzeczowe, dodatkowe ubezpieczenie na życie oraz zdrowotne, a także składki z tytułu powyższych należności, w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, tj.: składki na ubezpieczenie emerytalne, składki na ubezpieczenie rentowe, składki na ubezpieczenie wypadkowe, z wyłączeniem Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Jednocześnie, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Koszty Zatrudnienia stanowią należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz koszty sfinansowanych przez Spółkę składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Z kolei zgodnie z przywołanym art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, podatnik może odliczyć należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz kosztów sfinansowanych przez podatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jedynie w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka zamierza zaliczać do kosztów kwalifikowanych wskazanych w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT jedynie tę część Kosztów Zatrudnienia Specjalistów B+R, jaka odpowiada ich faktycznemu uczestnictwu czasowemu w Działalności B+R w ich ogólnym czasie pracy w danym miesiącu.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do odliczenia kosztów ponoszonych w związku z zatrudnieniem Specjalistów B+R zgodnie z ich faktycznym zaangażowaniem w Działalność B+R.

W ocenie Wnioskodawcy, przedstawione podejście jest również zgodne z celem nowelizacji art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT mającej na celu doprecyzowanie tego przepisu. W jej wyniku od 1 stycznia 2018 r. art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT pozwala na odliczenie wyłącznie tych kosztów kwalifikowanych, które faktycznie dotyczą działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z ukształtowaną praktyką o możliwości odliczenia Kosztów Zatrudnienia Specjalistów B+R nie decydują zapisy w różnego rodzaju dokumentach, jak np. umowach o pracę, a faktyczny udział w Działalności B+R (w tym również w brzmieniu przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2018 r.).

Pragniemy przy tym zaznaczyć, że znajdujemy uzasadnienie dla prawidłowości stosowania powyższej praktyki w wyroku wydanym dnia 21 marca 2023 r. nr II FSK 2275/20 przez Naczelny Sąd Administracyjny. W ramach przywołanego wyroku, NSA wskazał, iż „w kontekście w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. przy ustalaniu kosztów kwalifikowanych, w odniesieniu do wydatków pracowniczych, należy mieć na względzie wszystkie wydatki poniesione w tym zakresie na różne składniki wynagrodzenia pracownika B+R, w tym także te, obejmujące koszty wynagrodzeń i ubezpieczeń pracowników wypłacane za czas przebywania na urlopie czy zwolnieniu lekarskim. Jeżeli pracownik poświęca cały swój czas pracy na działalność badawczo-rozwojową, to wówczas wydatki związane z czasem jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy winny być uwzględnione w pełnej wysokości, albo w określonej proporcji, gdy pracownik poświęca na badania jedynie część swojego czasu, w odniesieniu do całego czasu pracy. Przy wyliczeniu tej proporcji należy brać pod uwagę faktyczny wymiar realizowania obowiązków z zakresu działalności badawczo-rozwojowej w danym miesiącu, a ogólny czas pracy takiego pracownika to czas w jakim pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy, tj. bez uwzględnienia urlopu i zwolnienia lekarskiego”.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że zaproponowane podejście jest zgodne ze stanowiskiem wielokrotnie potwierdzonym w wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach indywidualnych, por. m.in.:

̶interpretacja z dnia 16 grudnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.449.2019.2.JKT,

̶interpretacja z dnia 2 listopada 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.248.2020.2.JS,

̶interpretacja z dnia 9 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.72.2021.1.JKT,

̶interpretacja z dnia 9 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.65.2021.1.IM,

̶interpretacja z dnia 30 kwietnia 2021 r., sygn. 114-KDIP2-1.4010.55.2021.2.JS,

̶interpretacja z dnia 16 czerwca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.111.2021.2.AN,

̶interpretacja z dnia 14 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.539.2021.1.PC,

̶interpretacja z dnia 29 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.85.2022.1.IM.

Końcowo, Spółka pragnie również wskazać, że możliwość odliczania w Uldze B+R różnego rodzaju premii w momencie ich faktycznej wypłaty została potwierdzona m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 18 lipca 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.202.2018.JS).

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT w związku z art. 18d ust. 2 pkt 1, Kosztów Zatrudnienia w części dotyczącej realizacji działalności Działalność B+R Spółki zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Stanowisko własne Wnioskodawcy odnośnie pytania 2

Termin „ogólny czas pracy” nie został zdefiniowany ani w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ani ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, dla potrzeb prawidłowego ustalenia wysokości kosztów kwalifikowanych na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w celu skorzystania z Ulgi B+R należy odwołać się do art. 128 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1510 ze. zm.). W myśl przywołanego artykułu, czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Jak wynika z powyższego przepisu, czasem pracy jest czas, w jakim pracownik wykonuje zadania zlecone przez pracodawcę. Oznacza to, że nie może być czasem pracy czas, w którym pracownik jest poza dyspozycją pracodawcy. W związku z tym, urlop lub inna usprawiedliwiona nieobecność nie mogą być zaliczane do czasu, w którym pracownik jest do dyspozycji pracodawcy, ponieważ w tym czasie, pracownik nie pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Spółki, art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, powinien być rozumiany jako przepis uprawniający Spółkę do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych i na tej podstawie odliczenia w Uldze B+R tej części Kosztów Zatrudnienia Specjalistów B+R oraz należnych od nich składek za dany miesiąc, która dotyczy realizacji Działalności B+R przez danego Specjalistów B+R w tym miesiącu w czasie w jakim pozostawał do dyspozycji pracodawcy - tj. w części proporcjonalnie odpowiadającej stosunkowi czasu poświęconego realizacji Działalności B+R do pozostawania do dyspozycji pracodawcy (tj. Spółki), czyli czasu nieobejmującego urlopu oraz innych usprawiedliwionych nieobecności.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że zaproponowane podejście jest zgodne ze stanowiskiem wielokrotnie potwierdzonym w wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach indywidualnych, por. m.in.:

̶interpretacja z dnia 29 marca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.59.2019.1.JS,

̶interpretacja z dnia 22 maja 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.115.2019.1.MO,

̶interpretacja z dnia 16 grudnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.449.2019.2.JKT,

̶interpretacja z dnia 9 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.72.2021.1.JKT,

̶interpretacja z dnia 9 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.65.2021.1.IM,

̶interpretacja z dnia 30 kwietnia 2021 r., sygn. 114-KDIP2-1.4010.55.2021.2.JS,

̶interpretacja z dnia 14 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.539.2021.1.PC,

̶interpretacja z dnia 29 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.85.2022.1.IM.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka przez ogólny czas pracy dla potrzeb określenia Kosztów Zatrudnienia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT rozumiałaby czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, tj. Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowisk przedstawionych na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „uCIT”, „updop”)

Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

Stosownie do treści art. 18d ust. 5 updop,

Zgodnie z art. 18d ust. 6 updop,

Z art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

Według brzmienia art. 18d ust. 8 updop:

Natomiast, stosownie do art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym,

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy updop,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop.,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy updop., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5. jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 1

Odnosząc się do kwestii będących przedmiotem zadanego pytania, stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r., poz. 2647, ze zm., dalej: „updof”),

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo, wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas choroby/innej usprawiedliwionej absencji czy też urlopu wypoczynkowego oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy. W takiej sytuacji zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, część dotycząca wydatków na wynagrodzenia osób zaangażowanych w realizację Projektów B+R bez względu na to czy osoby te są w pełni dedykowane do działalności badawczo-rozwojowej czy tylko w części, przypadająca na ich absencję w pracy (m.in. z powodu choroby, opieki nad dzieckiem, innej usprawiedliwionej absencji czy też urlopu wypoczynkowego) wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiła kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że Wnioskodawca nie może dokonać odliczenia Kosztów Zatrudnienia Specjalistów B+R, realizujących Działalność B+R Spółki, dotyczących:

-wynagrodzenia chorobowego,

-wynagrodzenia za nieobecności związane z klęskami żywiołowymi/epidemią (np. COVID 19),

- urlopu wypoczynkowego,

-wynagrodzenia za opiekę nad dzieckiem,

-dopłaty do kwoty brutto wynagrodzenia tzw. „Top Up Pay” dot. zwolnień lekarskich obejmujących powyżej 5 dni choroby oraz urlopu macierzyńskiego/tacierzyńskiego,

-wynagrodzenia za urlop pracownika będącego w okresie wypowiedzenia umowy o pracę,

-wynagrodzenia za urlop okolicznościowy.

Natomiast, w zakresie odliczenia Kosztów Zatrudnienia Specjalistów B+R dotyczących realizacji Działalności B+R Spółki, w zakresie pozostałych wydatków wchodzących w skład wynagrodzeń ww. pracowników, należy wskazać, że będą one stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18d ust. 1 updop, w związku z art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, Kosztów Zatrudnienia Specjalistów B+R w części dotyczącej realizacji działalności Działalność B+R Spółki, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:

- w zakresie wydatków dotyczących:

-wynagrodzenia chorobowego,

-wynagrodzenia za nieobecności związane z klęskami żywiołowymi/epidemią (np. COVID 19),

-urlopu wypoczynkowego,

-wynagrodzenia za opiekę nad dzieckiem,

-dopłaty do kwoty brutto wynagrodzenia tzw. „Top Up Pay” dot. zwolnień lekarskich obejmujących powyżej 5 dni choroby oraz urlopu macierzyńskiego/tacierzyńskiego,

-wynagrodzenia za urlop pracownika będącego w okresie wypowiedzenia umowy o pracę,

-wynagrodzenia za urlop okolicznościowy,

należy uznać za nieprawidłowe,

- w zakresie pozostałych wydatków – należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

W tym miejscu należy odwołać się do terminu „ogólnego czasu pracy” który nie został zdefiniowany ani w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ani ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, dla potrzeb prawidłowego ustalenia wysokości kosztów kwalifikowanych na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, w celu skorzystania z Ulgi B+R należy odwołać się do art. 128 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1510 ze zm.). W myśl przywołanego artykułu, czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Jak wynika z powyższego przepisu, czasem pracy jest czas, w jakim pracownik wykonuje zadania zlecone przez pracodawcę. Oznacza to, że nie może być czasem pracy czas, w którym pracownik jest poza dyspozycją pracodawcy. W związku z tym, urlop lub inna usprawiedliwiona nieobecność nie mogą być zaliczane do czasu, w którym pracownik jest do dyspozycji pracodawcy, ponieważ w tym czasie, pracownik nie pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka przez ogólny czas pracy dla potrzeb określenia Kosztów Zatrudnienia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT rozumiałaby czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, tj. Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).