Interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.149.2023.1.AW
Dotyczy rozliczenia i określenia podstawy opodatkowania w przypadku zakładów wzajemnych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w podatku od gier hazardowych w przedmiocie rozliczenia i określenia podstawy opodatkowania w przypadku zakładów wzajemnych w sytuacji zwrotu graczowi części wpłaconej stawki, a także w kwestii określenia okresu rozliczeniowego, w którym należy dokonać obniżenia podstawy opodatkowania jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 11 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia podstawy opodatkowania w przypadku zakładów wzajemnych w sytuacji zwrotu graczowi części wpłaconej stawki wpłynął 11 maja 2023 r.
Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych
(...) (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi, na podstawie zatwierdzonych przez Ministra Finansów regulaminów: Regulaminu internetowych zakładów wzajemnych (...) oraz Regulaminu odpowiedzialnej gry (...) (dalej łącznie: „Regulamin”), działalność gospodarczą w zakresie urządzania i prowadzenia zakładów wzajemnych, o których mowa w art. 2 ust. 2 UOG.
Spółka, zgodnie z zatwierdzonymi przez Ministra Finansów regulaminami, na swojej stronie internetowej oraz w punktach stacjonarnych możliwość zawierania zakładów wzajemnych bukmacherskich. Zakładami wzajemnymi organizowanymi przez Spółkę są zakłady o wygrane pieniężne, polegające na odgadywaniu zaistnienia różnych zdarzeń, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranych zależy od umówionego, między przyjmującym zakład, a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej - bukmacherstwo.
W ramach swojej działalności Spółka oferuje zakłady wzajemne wprowadzające możliwość skorzystania przez klienta z usługi typu „cash-out”. Zasady tej usługi określone są przez Spółkę w odpowiednich regulaminach (regulaminach zakładów wzajemnych oraz odrębnym regulaminie usługi „cash-out”).
Usługa „cash-out” polega na dobrowolnym odstąpieniu przez uczestnika od umowy o zakład przed jego rozstrzygnięciem (zamknięciu zakładu) za zapłatą określonej kwoty na rzecz Spółki wynikającej z rozliczenia zakładu. W wyniku zamknięcia zakładu następuje rozliczenie zakładu lub zwrot stawki. Celem tej usługi jest umożliwienie uczestnikowi odstąpienia od zakładu w sytuacji, w której nie jest pewien wygranej lub zmienił swoją decyzje w zakresie typowanych już zdarzeń po zatwierdzeniu zakładu.
W wyniku skorzystania z usługi „cash-out” następuje rozliczenie zakładu, które będzie stanowić iloczyn wpłaconej stawki, ustalonego indywidualnie procentowego współczynnika oraz kursu zaproponowanego przez Spółkę uczestnikowi w momencie skorzystania przez niego z usługi „cash-out”.
W przypadku, gdyby wynik zaproponowanego rozliczenia zakładu na skutek skorzystania z usługi „cash-out” byłby niższy niż stawka wpłacona przez Uczestnika na dany zakład, usługa „cash-out” polega na zwrocie uczestnikowi zaproponowanej przez Spółkę części stawki wpłaconej przez uczestnika na tak rozliczany zakład. W efekcie końcowym, w wyniku skorzystania przez klienta z usługi typu „cash-out” w tej sytuacji:
- klient może otrzymać zwrot części wpłaconej stawki,
- wnioskodawca zatrzymuje część wpłaconej przez Klienta stawki.
Uczestnik może skorzystać z usługi „cash-out” w odniesieniu do wybranych przez Spółkę zakładów zawartych przed rozpoczęciem zdarzenia, którego zakład dotyczy oraz zakładów zawieranych w trakcie zdarzenia (na żywo) typu SOLO (pojedynczych) i AKO (wielozdarzeniowych). Spółka nie udostępnia tej usługi w odniesieniu do zakładów systemowych.
Przy zakładzie typu SOLO, uczestnik obstawia wynik jednego wybranego zdarzenia, w przypadku zakładu typu AKO - co najmniej dwóch wybranych zdarzeń. Wygrana jest wypłacana tylko wtedy, gdy wszystkie wyniki obstawionych zdarzeń są poprawne.
Usługa „cash-out” jest oferowana, gdy w momencie korzystania z tej usługi spełniony jest co najmniej jeden z dwóch warunków:
- żadne ze zdarzeń w ramach zakładu nie jest przegrane,
- każde z wybranych zdarzeń ma w momencie korzystania dostępny do typowania kurs w ofercie przedmeczowej lub na żywo.
Zastosowanie usługi „cash-out” można zobrazować na przykładach:
1) uczestnik zawiera zakład na zdarzenie (zakład SOLO) - wynik meczu piłki nożnej Włochy - Anglia (wygra Anglia). Wpłaca stawkę w wysokości 10 złotych po kursie 2.70, co oznacza, że potencjalna wygrana (po uwzględnieniu podatków) może wynieść 23,80 złotych. W trakcie gry okazuje się jednak, że Włochy strzelają bramkę. W związku z tym wydarzeniem rośnie ryzyko przegrania zakładu przez uczestnika, więc klient chce skorzystać z usługi „cash-out”. Spółka podaje nowy kurs obowiązujący dla usługi „cash-out”, po którym uczestnik może wycofać zakład. W tej sytuacji Spółka może zaproponować, że uczestnik w wyniku zastosowania usługi „cash-out” odzyska np. 6 złotych;
2) uczestnik zawiera zakład na 3 zdarzenia (zakład AKO) - wyniki meczów piłki nożnej: Włochy - Anglia (wygra Anglia), Szwecja-Belgia (wygra Belgia), Francja- Holandia (wygra Francja). Wpłaca stawkę w wysokości 10 złotych po kursie 11.58, co oznacza, że potencjalna wygrana (po uwzględnieniu podatków) może wynieść 101,90 złotych. W trakcie pierwszego meczu okazuje się jednak, że Włochy strzelają bramkę. W związku z tym wydarzeniem rośnie ryzyko przegrania zakładu przez uczestnika, więc klient chce skorzystać z usługi „cash-out” już w trakcie pierwszego meczu. Spółka podaje nowy kurs obowiązujący dla usługi „cash-out”, po którym uczestnik może wycofać zakład. W tej sytuacji Spółka może zaproponować, że uczestnik w wyniku zastosowania usługi „cash-out” odzyska np. 6 złotych;
3) uczestnik zawiera zakład na 3 zdarzenia (zakład AKO) - wyniki meczów piłki nożnej: Włochy - Anglia (wygra Anglia), Szwecja-Belgia (wygra Belgia), Francja- Holandia (wygra Francja). Wpłaca stawkę w wysokości 10 złotych po kursie 11.58, co oznacza, że potencjalna wygrana (po uwzględnieniu podatków) może wynieść 101,90 złotych. Pierwszy z trzech meczów zakończył się zgodnie z oczekiwaniem uczestnika (wygrała Anglia). W trakcie drugiego meczu okazuje się jednak, że Szwecja strzela bramkę, w związku z tym wydarzeniem rośnie ryzyko przegrania zakładu przez uczestnika, więc klient chce skorzystać z usługi „cash-out” w trakcie drugiego meczu. Spółka podaje nowy kurs obowiązujący dla usługi „cash-out”, po którym uczestnik może wycofać zakład. W tej sytuacji Spółka może zaproponować, że uczestnik w wyniku zastosowania usługi „cash-out” odzyska np. 7 złotych.
Pytania
1) Czy w związku ze zwrotem przez Spółkę uczestnikom zakładów części wpłaconych przez nich stawek w ramach usługi „cash-out”, w sytuacji gdy uczestnik korzysta z usługi „cash-out” przed rozstrzygnięciem zdarzenia wytypowanego w ramach zakładu SOLO (przykład 1), kwota zwracana uczestnikowi, jak i kwota zatrzymana przez Spółkę powinna zostać wyłączona z podstawy opodatkowania podatkiem od gier?
2) Czy w związku ze zwrotem przez Spółkę uczestnikom zakładów części wpłaconych przez nich stawek w ramach usługi „cash-out”, w sytuacji gdy uczestnik korzysta z usługi „cash-out” przed rozstrzygnięciem jakiegokolwiek z typowanych zdarzeń w ramach zakładu AKO (przykład 2), kwota zwracana, jak i kwota zatrzymana przez Spółkę powinna zostać wyłączona z podstawy opodatkowania podatkiem od gier?
3) Czy w związku ze zwrotem przez Spółkę uczestnikom części wpłaconych przez nich stawek w ramach usługi „cash-out”, w sytuacji gdy klient korzysta z usługi „cash-out” po rozstrzygnięciu przynajmniej jednego z typowanych zdarzeń w ramach zakładu AKO (przykład 3), kwota zwracana, jak i kwota zatrzymana przez Spółkę powinna zostać wyłączona z podstawy opodatkowania podatkiem od gier?
4) Czy Spółka powinna dokonać obniżenia podstawy opodatkowania w podatku od gier, o którym mowa w pytaniach 1-3, w deklaracji podatkowej POG-5/A w rozliczeniu za miesiąc w którym Spółka dokonała faktycznego zwrotu części stawek klientom?
Państwa stanowisko w sprawie
1) W ocenie Spółki, w związku ze zwrotem przez Spółkę klientom części wpłaconych przez nich stawek w ramach usługi „cash-out”, w sytuacji gdy uczestnik korzysta z usługi „cash-out” przed rozstrzygnięciem zdarzenia wytypowanego w ramach zakładu SOLO (przykład 1), kwota zwracana, jak i kwota zatrzymana przez Spółkę powinna zostać wyłączona z podstawy opodatkowania podatkiem od gier.
2) W ocenie Spółki, w związku ze zwrotem przez Spółkę klientom części wpłaconych przez nich stawek w ramach usługi „cash-out”, w sytuacji gdy klient korzysta z usługi „cash-out” przed rozstrzygnięciem jakiegokolwiek z typowanych zdarzeń w ramach zakładu AKO (przykład 3 [powinno być „2”]), kwota zwracana, jak i kwota zatrzymana przez Spółkę powinna zostać wyłączona z podstawy opodatkowania podatkiem od gier.
3) W ocenie Spółki, w związku ze zwrotem przez Spółkę klientom części wpłaconych przez nich stawek w ramach usługi „cash-out”, w sytuacji gdy uczestnik korzysta z usługi „cash-out” po rozstrzygnięciu przy najmniej jednego z typowanych zdarzeń w ramach zakładu AKO (przykład 4 [powinno być „3”]), kwota zwracana, jak i kwota zatrzymana przez Spółkę powinna zostać wyłączona z podstawy opodatkowania podatkiem od gier.
4) W ocenie Spółki, Spółka powinna dokonać obniżenia podstawy opodatkowania w podatku od gier, o którym mowa w pytaniach 1-3, w deklaracji podatkowej POG-5/A w rozliczeniu za miesiąc, w którym Spółka dokonała faktycznego zwrotu części stawek klientom.
Ad. 1), 2):
Zgodnie z art. 1 ust. 2 UGH, grami hazardowymi są gry losowe, zakłady wzajemne, gry w karty, gry na automatach.
Stosownie do art. 2 ust. 2 UGH zakładami wzajemnymi są zakłady o wygrane pieniężne lub rzeczowe, polegające na odgadywaniu:
1. wyników sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranej zależy od łącznej kwoty wpłaconych stawek – totalizatory,
2. zaistnienia różnych zdarzeń, w tym zdarzeń wirtualnych, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranych zależy od umówionego, między przyjmującym zakład a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej - bukmacherstwo.
Na podstawie art. 71 ust. 1 UGH, podatnikiem podatku od gier jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która urządza gry hazardowe na podstawie udzielonej koncesji lub udzielonego zezwolenia, z wyłączeniem loterii promocyjnych, podmiot urządzający gry objęte monopolem państwa oraz uczestnik turnieju gry w pokera organizowanego przez podmiot posiadający koncesję na prowadzenie kasyna gry.
Artykuł 71 ust. 2 pkt 1 UGH stanowi, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest urządzanie gier hazardowych, z wyłączeniem urządzania loterii promocyjnych, loterii fantowych i gry bingo fantowe, o których mowa w art. 7 ust. 1a, oraz urządzania pokera rozgrywanego w formie turnieju gry pokera.
W świetle powyższych przepisów Spółka jest podatnikiem podatku od gier, a przedmiot opodatkowania podatkiem od gier stanowi dla niej urządzanie i prowadzenie zakładów wzajemnych.
Stosowne do art. 73 ust. 1 pkt 4 UGH podstawę opodatkowania podatkiem od gier stanowi w zakładach wzajemnych - suma wpłaconych stawek.
Przy sformułowaniu „suma wpłaconych stawek” przez „stawkę” należy rozumieć kwotę wpłaconą przez gracza (ewentualnie za gracza), która wraz z kursem określa wartość wygranej w zawartym zakładzie wzajemnym, innymi słowy - kwota, która kształtuje wartość wygranej. A contrario, kwota, która nie kształtuje wartość wygranej nie może być uznana za stawkę, w konsekwencji nie może być wliczana do podstawy opodatkowania.
Skorzystanie przez Uczestnika z opcji typu „cash-out” przy zakładzie SOLO lub AKO przed rozstrzygnięciem jakiegokolwiek z typowanych zdarzeń powoduje wycofanie całego zakładu. Tym samym zarówno kwota, którą Spółka zwraca Uczestnikowi, jak też ta, którą Spółka zatrzymuje, nie biorą udziału w zakładzie, a w związku z tym nie stanowią stawki. W takim przypadku zarówno kwota zwrócona, jak i kwota zatrzymana przez Spółkę nie powinna być wliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od gier.
Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 27 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.75.2022.1.PK oraz interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.100.2020.1.PK.
Ad. 3):
Zgodnie z art. 18 ust. 1 UGH wartość wygranej w grach hazardowych nie może być niższa od ceny losu lub innego dowodu udziału w grze albo kwoty wpłaconej stawki.
W związku z powyższym, sytuacja gdy Uczestnik otrzymuje wypłatę mniejszą niż wpłacona przez niego stawka nie może być uznana za Zakład wzajemny w rozumieniu UGH. Skorzystanie przez Uczestnika z opcji typu „cash-out” po rozstrzygnięciu przynajmniej jednego typowania, w którym kwota zwracana uczestnikowi jest mniejsza od kwoty wpłaconej, stanowi wycofanie całego zakładu.
Tym samym, w omawianym przypadku zarówno kwota wypłacona przez Spółkę, jak i ta przez Spółkę zatrzymana, nie są wliczane do podstawy opodatkowania podatkiem od gier.
Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 27 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.75.2022.1.PK.
Ad. 4):
Zgodnie z art. 75 UGH podatnicy, z wyłączeniem podatników w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry pokera, są obowiązani, bez wezwania, do:
1) składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji podatkowych dla podatku od gier, według ustalonego wzoru,
2) obliczania oraz wpłacania podatku od gier na rachunek właściwego urzędu skarbowego
- za okresy miesięczne, w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy rozliczenie.
Artykuł 75 ust. 8 UGH stanowi, że zobowiązanie podatkowe w podatku od gier przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że organ podatkowy określi je w innej wysokości.
W art. 76 UGH stwierdzono, że Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowej dla podatku od gier, uwzględniając specyfikę prowadzenia poszczególnych rodzajów gier hazardowych, jak również zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości podatku od gier, zamieszczając objaśnienia co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji, informację o terminach i miejscu ich składania oraz pouczenie, że deklaracja podatkowa stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego.
Na mocy § 1 pkt 1 i 2 Rozporządzenia określa się wzory deklaracji podatkowej dla podatku od gier:
1) POG-5 - deklaracja dla podatku od gier przeznaczona dla wszystkich podatników podatku od gier z wyłączeniem podatników w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry pokera, stanowiąca załącznik nr 1 do rozporządzenia;
2) POG-5/A - załącznik do deklaracji dla podatku od gier POG-5 przeznaczony dla podatników prowadzących kasyna gry, salony gry bingo pieniężne oraz urządzających Zakłady wzajemne i loterie audiotekstowe, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia.
Mając powyższe na uwadze, Spółka, będąca podatnikiem podatku od gier, jest zobowiązana do samodzielnego obliczenia podatku oraz wykazania go w deklaracji podatkowej POG-5.
Dalej, korekty podatku mogą mieć różny okres rozliczeniowy, w zależności od ich przyczyn.
Korekty z przyczyn istniejących w momencie pierwotnego rozliczenia podatku (np. błędne obliczenie podatku) powinny być rozliczone w deklaracji za okres pierwotny.
W przypadku korekt, których przyczyny zaistniały po dokonaniu rozliczenia (np. wycofanie całego zakładu), rozlicza się je na bieżąco tj. w okresie rozliczeniowym, w którym powstała przyczyna korekty. Stanowisko takie znajduje swoje potwierdzenie m.in. w przywołanej już interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2020 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4013.100.2020.1.PK.
W przedmiotowej sprawie zdarzenie powodujące obniżenie podstawy opodatkowania (zwrot części stawki) wystąpiło po okresie, w którym Wnioskodawca prawidłowo obliczył podstawę opodatkowania. Zatem korektę podstawy opodatkowania i wysokości podatku należy dokonać w deklaracji POG-5/A za okres rozliczeniowy w którym dokonano zwrotu części stawki. Potwierdzenie takiego stanowiska znaleźć można również w przywołanej już interpretacji podatkowej z dnia 27 maja 2022 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4013.75.2022.1.PK.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 2 z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 227 ze zm.) - zwanej dalej ustawą
grami hazardowymi są gry losowe, zakłady wzajemne, gry w karty, gry na automatach.
Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy
zakładami wzajemnymi są zakłady o wygrane pieniężne lub rzeczowe, polegające na odgadywaniu:
1)wyników sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranej zależy od łącznej kwoty wpłaconych stawek - totalizatory;
2)zaistnienia różnych zdarzeń, w tym zdarzeń wirtualnych, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranych zależy od umówionego, między przyjmującym zakład a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej - bukmacherstwo.
Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy
Działalność w zakresie zakładów wzajemnych może być prowadzona - stosownie do udzielonego zezwolenia - wyłącznie w punktach przyjmowania zakładów wzajemnych albo przez sieć Internet po uzyskaniu zezwolenia na urządzanie zakładów wzajemnych.
Na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy
podatnikiem podatku od gier jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która urządza gry hazardowe na podstawie udzielonej koncesji lub udzielonego zezwolenia, z wyłączeniem loterii promocyjnych, podmiot urządzający gry objęte monopolem państwa oraz uczestnik turnieju gry w pokera organizowanego przez podmiot posiadający koncesję na prowadzenie kasyna gry.
Artykuł 71 ust. 2 pkt 1 ustawy stanowi, że
przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest urządzanie gier hazardowych, z wyłączeniem urządzania loterii promocyjnych, loterii fantowych i gry bingo fantowe, o których mowa w art. 7 ust. 1a, oraz urządzania pokera rozgrywanego w formie turnieju gry pokera.
Stosowne do art. 73 ust. 1 pkt 4 ustawy
podstawę opodatkowania podatkiem od gier stanowi w zakładach wzajemnych - suma wpłaconych stawek
W świetle powyższych przepisów należy uznać, że podatnikiem podatku od gier jest podmiot urządzający albo organizujący gry hazardowe na podstawie stosownego zezwolenia czy koncesji, a przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest urządzenie lub organizacja tych gier.
Analizując przywołane powyżej przepisy należy zauważyć, że podatek od gier (w szczególności w przypadku zakładów wzajemnych) jest podatkiem pośrednim obciążającym usługi polegające na prowadzeniu gier hazardowych. Opodatkowane są tu określone rodzaje działalności, obciążone według stawek podatkowych zróżnicowanych w zależności od rodzaju prowadzonej gry. Również podstawa opodatkowania jest zróżnicowana w zależności od rodzaju gry. W przypadku zakładów wzajemnych opodatkowaniu podlegają wpłacone stawki.
W przedmiotowej sprawie należy zatem rozstrzygnąć, jak należy rozumieć sformułowanie „suma wpłaconych stawek”, która określa podstawę opodatkowania w zakładach wzajemnych. Ze względu na brak definicji legalnej tego sformułowania należy zastosować wykładnie językową.
Z gramatycznej wykładni art. 2 ust. 2 ustawy wynika, że warunkiem skutecznego zawarcia zakładu jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, a mianowicie: wytypowanie określonego zdarzenia i wpłacenie stawki.
Natomiast rozbijając sformułowanie „suma wpłaconych stawek” na części składowe należy zauważyć, że zgodnie z potocznym znaczeniem: „suma” - to pewna ilość (pieniędzy), „wpłacić” oznacza uiszczenie jakiejś należności zaś „stawka” - w kontekście gier hazardowych - to kwota stawiana w grze.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że gdy mówimy o sumie wpłaconych stawek, które stanowią podstawę opodatkowania, należy mieć pod uwagę wartość wszystkich (suma) kwot (stawek), które stanowią podstawę do obliczenia ewentualnej wygranej czyli będzie to kwota wpłacona bezpośrednio przez gracza jak też przez podmioty trzecie.
Z wniosku wynika, że graczom zawierającym zakłady, oferujecie Państwo usługę „cash-out”. Opcja ta polega na dobrowolnym odstąpieniu przez uczestnika od umowy o zakład przed jego rozstrzygnięciem (zamknięciu zakładu) za zapłatą określonej kwoty na rzecz Spółki wynikającej z rozliczenia zakładu. W wyniku zamknięcia zakładu następuje rozliczenie zakładu lub zwrot stawki. Celem tej usługi jest umożliwienie uczestnikowi odstąpienia od zakładu w sytuacji, w której nie jest pewien wygranej lub zmienił swoją decyzje w zakresie typowanych już zdarzeń po zatwierdzeniu zakładu. Gracze mogą zawierać zakłady typu SOLO (pojedyncze) lub AKO (wielozdarzeniowe). Przy zakładzie typu SOLO, uczestnik obstawia wynik jednego wybranego zdarzenia, w przypadku zakładu typu AKO - co najmniej dwóch wybranych zdarzeń. Wygrana jest wypłacana tylko wtedy, gdy wszystkie wyniki obstawionych zdarzeń są poprawne.
W wyniku skorzystania z usługi „cash-out” następuje rozliczenie zakładu, które będzie stanowić iloczyn wpłaconej stawki, ustalonego indywidulanie procentowego współczynnika oraz kursu zaproponowanego przez Spółkę uczestnikowi w momencie skorzystania przez niego z usługi „cash-out”.
W przypadku, gdyby wynik zaproponowanego rozliczenia zakładu na skutek skorzystania z usługi „cash-out” był niższy niż stawka wpłacona przez Uczestnika na dany zakład, usługa „cash-out” polega na zwrocie uczestnikowi zaproponowanej przez Spółkę części stawki wpłaconej przez uczestnika na tak rozliczany zakład. W efekcie końcowym, w wyniku skorzystania przez klienta z usługi typu „cash-out” w tej sytuacji:
- klient może otrzymać zwrot części wpłaconej stawki,
- wnioskodawca zatrzymuje część wpłaconej przez Klienta stawki.
Wątpliwości Spółki dotyczą ustalenia podstawy opodatkowania w sytuacji zwrócenia części wpłaconej stawki.
Jak wskazano powyżej stawka jest to kwota wpłacona przez gracza (ewentualnie za gracza), która wraz kursem (wynikającym z pojedynczego typowanego zdarzenia albo z iloczynu wielu typowanych zdarzeń) określa wartość wygranej w zawartym zakładzie wzajemnym, inaczej mówiąc stawka jest to kwota, która kształtuje wartość wygranej („bierze” udział w zakładzie). A contrario, kwota która nie kształtuje wartość wygranej, tj. nie „bierze” udziału w zakładzie – nie może być uznana za stawkę, w konsekwencji nie może być wliczana do podstawy opodatkowania.
Mając na uwadze powyższe i opis sprawy należy stwierdzić, że korzystanie przez graczy z opcji „cash-out” będzie miało różne konsekwencje w zależności od rodzaju kuponu i momentu w który skorzysta tej opcji.
Mianowicie, w przypadku kuponu SOLO, skorzystanie przez gracza z opcji „cash-out”, de facto powoduje anulowanie (wycofanie) całego zakładu. W takim przypadku zarówno kwota, którą Spółka zwraca graczowi, jak ta którą zatrzymuje nie bierze udziału w zakładzie - nie stanowi stawki. Tym samym zarówno kwota zwrócona, jak i kwota zatrzymana przez Spółkę) nie jest wliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od gier.
Natomiast w przypadku zakładów z kuponu AKO z anulowaniem (wycofaniem) całego zakładu będziemy mieli do czynienia tylko w sytuacji gdy gracz skorzysta z opcji „cash-out” do momentu gdy żadne z typowanych zdarzeń nie jest rozstrzygnięte. W takim przypadku mamy do czynienia z sytuacja analogiczną jak w przypadku kuponu SOLO.
Natomiast w sytuacji gdy gracz korzysta z opcji „cash-out” po rozstrzygnięciu przynajmniej jednego zdarzenia, to należy rozróżnić dwie sytuacje, gdy wypłacana graczowi kwota jest niższa od wpłaconej przez niego stawki oraz gdy kwota ta jest wyższa od wpłaconej stawki.
W przypadku gdy wypłacana kwota jest niższa od wpłaconej stawki, należy uwzględnić art. 18 ust. 1 ustawy, który to wprowadza minimalne wskaźniki wygranej: wartość wygranej w grach hazardowych nie może być niższa od ceny losu lub innego dowodu udziału w grze albo kwoty wpłaconej stawki.
Skoro zatem nie można oferować zakładów w wyniku którego, gracz otrzymuje wypłatę mniejszą niż wpłacona przez niego stawka, to zakład taki nie może być uznany za zakład wzajemny w rozumieniu ustawy. W takiej sytuacji należy uznać, że skorzystanie przez gracza z opcji „cash-out”, co doprowadza do wypłaty graczowi kwoty niższej niż przez niego wpłaconej, stanowi wycofanie (anulowanie) całego zakładu. W takim przypadku, tak jak w przypadku zakładów SOLO, zarówno kwota wypłacona przez Spółkę jak ta przez nią zatrzymana nie jest wliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od gier.
W pozostałych przypadkach dotyczących kuponów AKO, gdy wypłacana rzez Spółkę kwota jest wyższa, niż wpłata gracza to nie można uznać, że dochodzi do wycofania całego zakładu.
W takim przypadku należy uznać, że stawką biorącą udział w zakładzie (dopóki nie skorzystano z usługi „cash-out”) jest kwota wpłacona przez gracza. Skutkiem skorzystania z usługi „cash-out” nie jest anulowanie zakładu na rozstrzygnięte i prawidłowo wytypowanego zdarzenia, lecz wycofanie się z dalszego (wcześniej ustalonego) typowania.
Zatem do momentu skorzystania z ww. opcji kwotą biorąca udział w grze była stawka wpłacona przez gracza i to ona stanowi jeden z czynników określających wysokość wygranej. To, że wycofanie z dalszego typowania, de facto, jest obarczone pewną opłatą na rzecz Spółki (bukmachera), nie zmienia wysokości samej stawki, lecz wysokość wygranej.
Dlatego też należy uznać, że w przedstawionych sytuacjach (dotyczących zakładów AKO) nie dochodzi do obniżenia postawy opodatkowania, w konsekwencji brak jest podstawy do jego korekty.
Tym samym stanowisko Spółki, w zakresie możliwości wyłączenia z podstawy opodatkowania jest prawidłowe.
Na mocy art. 75 ustawy
podatnicy, z wyłączeniem podatników w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry pokera, są obowiązani, bez wezwania, do:
1) składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji podatkowych dla podatku od gier, według ustalonego wzoru,
2) obliczania oraz wpłacania podatku od gier na rachunek właściwego urzędu skarbowego
- za okresy miesięczne, w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy rozliczenie.
Artykuł 75 ust. 8 ustawy stanowi, że
zobowiązanie podatkowe w podatku od gier przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że organ podatkowy określi je w innej wysokości.
W art. 76 ustawy stwierdzono, że
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowej dla podatku od gier, uwzględniając specyfikę prowadzenia poszczególnych rodzajów gier hazardowych, jak również zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości podatku od gier, zamieszczając objaśnienia co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji, informację o terminach i miejscu ich składania oraz pouczenie, że deklaracja podatkowa stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego.
Na mocy § 1 pkt 1 i 2 Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 25 kwietnia 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 853) w sprawie wzorów deklaracji podatkowej dla podatku od gier określa się wzory deklaracji podatkowej dla podatku od gier:
1) POG-5 - deklaracja dla podatku od gier przeznaczona dla wszystkich podatników podatku od gier z wyłączeniem podatników w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry pokera, stanowiąca załącznik nr 1 do rozporządzenia;
2) POG-5/A - załącznik do deklaracji dla podatku od gier POG-5 przeznaczony dla podatników prowadzących kasyna gry, salony gry bingo pieniężne oraz urządzających zakłady wzajemne i loterie audioteksowe, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia.
Z powyższego wynika, że podatnicy podatku od gier są zobowiązania do samobliczenia podatku i wykazania go w deklaracji podatkowej, której wzór jest określony w drodze rozporządzenia.
Generalnie korekty podatku można podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. gdy podstawa opodatkowania oraz kwota podatku należnego ulega podwyższeniu. W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału ze względu na powód powodujące korektę.
Sposób rozliczenia korekty uzależniony jest od przyczyn, które ją spowodowały, tj.:
istniejącymi w momencie pierwotnego rozliczenia podatku np. błędnym obliczeniem podatku,
które zaistniały po dokonaniu po dokonaniu rozliczenia (np. anulowanie zakładu).
W pierwszym przypadku, który powoduje zaniżenie podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego za dany okres rozliczeniowy, podatek powinien być rozliczony w deklaracji za okres pierwotny.
W drugim natomiast przypadku, gdy korekta jest podyktowana okolicznościami, które zaistniały po dokonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, rozlicza się ją na bieżąco tj. w okresie rozliczeniowym, w którym powstała przyczyna korekty.
W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją gdy zdarzenie powodujące obniżenie podstawy opodatkowania (zwrot części wpłaconej stawki) wystąpiło po okresie w którym Wnioskodawca prawidłowo obliczył podstawę opodatkowania.
Zatem, w sytuacjach gdy dochodzi do zwrotu części wpłaconej stawki korektę podstawy opodatkowania i wysokości podatku należy dokonać w deklaracji POG-5/A za okres rozliczeniowy w którym dokonano zwrotu części stawki.
Tym samym stanowisko Spółki, w zakresie określenia okresu rozliczeniowego, w którym należy obniżyć podstawę opodatkowania (pytanie nr 4 we wniosku) - jest prawidłowe
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń w przedstawionych stanach faktycznych.
Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Wnioskodawcy i wskazanych przepisów do interpretacji. Inne kwestie (np. w przypadku zakładu AKO gdy istnieje część typowanych rozstzrygnięć innych niż w przykładzie nr 3) nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.), dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).